“เจ้าหนู แม่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเธอเป็นใคร หยุดคิดถึงพ่อได้แล้วล่ะ ตอนนี้แค่มีแม่ทูนหัวก็พอแล้วแหละใช่ไหม?” ไรลีย์เคาะหัวเด็กน้อย 'เธอไม่ชอบป้าขนาดนั้นเลยเหรอ?'
“ผมไม่สน แม่สัญญากับผมแล้วว่าแม่จะพาผมมาหาพ่อ!” เด็กน้อยยังคงอ้าปากกล่าวคำพูด
เมื่อเห็นท่าทีจ้ำม่ำของเซบาสเตียน
ไรลีย์ก็อดใจไม่ไหวจนจูบเด็กน้อยเข้าที่แก้ม “แก้มเธอจะเด้งนิ่มไปไหนล่ะเนี่ย?”
เซบาสเตียนเผยหน้าซีดแทน “แม่ครับ... ป้าคนนี้แอบแต๊ะอั๋งผม!”
ทั้งนี้ ชารอนเลี้ยงได้ดูเซบาสเตียนด้วยตัวเองและเธอเองก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับคนอื่น ดังนั้น เซบาสเตียนจึงเป็นเหมือนเด็กติดแม่และไม่ค่อยได้พบเจอคนอื่นมากนัก
“จูบถือว่าเป็นการแต๊ะอั๋งงั้นเหรอ?” ไรลีย์หัวเราะ
ชารอนเองก็หัวเราะออกมาเช่นกัน ก่อนที่เธอจะ 'ช่วย' ลูกชายของตนให้พ้นจากอ้อมแขนของเพื่อนสนิท “เจ้าตัวเล็กแค่กลัวคนแปลกหน้าน่ะ แต่ถ้าเขาได้อยู่กับเธอมากขึ้น เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นเองแหละ”
ไรลีย์เลิกคิ้ว “เอาล่ะ งั้นป้าจะให้เธออยู่กับป้าหนึ่งวันเต็ม ๆ เลย!" ไรลีย์กล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกึ่งบังคับ
เซบาสเตียนพ่นลมหายใจและหันกลับมากอดแม่ของตัวเองพร้อมกับเผยยิ้มด้วยความดีใจ
สองสาวถึงกับหัวเราะลั่นทันทีที่เห็นเช่นนั้น
หลังจากนั้น ไรลีย์ก็พาชารอนและเซบาสเตียนเข้าไปในบ้าน ภายในมีห้องนอนขนาดเล็กสองห้อง โดยปกติแล้ว แต่ละห้องนั้นกว้างมากเมื่อไรลีย์อยู่คนเดียว
ถึงอย่างไร มันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัดขนาดนั้น ถึงแม้ว่าชารอนและเซบาสเตียนจะอยู่ด้วยกัน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัดขนาดนั้น เพราะไรลีย์เองก็นอนห้องอื่นอยู่ดี
“พอรู้ว่าพวกเธอสองคนจะมา ฉันก็ซื้ออาหารมาตุนไว้เพียบเลยนะ แถมวันนี้ฉันจะเตรียมงานเลี้ยงสุดยิ่งใหญ่ให้พวกเธอทั้งสองคนเพื่อเป็นการรับแขกจากแดนไกลอีกด้วย!” ไรลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มหลังจากวางสัมภาระลง
“แม่ครับ ผมหิวแล้ว” เซบาสเตียนกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างงอแง
“ก็ได้ งั้นลูกนั่งเล่นรออยู่ตรงนี้ไปก่อนนะจ้ะ เดี๋ยวแม่กับคุณป้าไปทำอาหารให้เอง” ชารอนสั่งให้ลูกชายของตนนั่งรออยู่บนโซฟาในห้องโถง
"ลุยเลยครับ" เด็กน้อยเผยยิ้มออกมาพร้อมกับเผยสีหน้าขี้เล่นใส่แม่ของตน
ท้ายที่สุดแล้ว ไรลีย์ก็ตระหนักได้ว่าเซบาสเตียนเป็นเด็กที่ฉลาดไม่น้อย อย่างที่ชารอนเคยพูดเอาไว้ เขาจะเล่นกับคนที่รู้จักหรือสนิทเท่านั้น และเขาจะไม่สนใจคนอื่นเลย 'เขาจะเป็นเด็กชายจอมเย่อหยิ่งและเย็นชาหรือเปล่านะ?
'นิสัยดูไม่เหมือนกับชารอนเลยสักนิด เป็นไปได้ไหมนะที่เด็กคนนี้จะได้นิสัยมาจากพ่อที่ไม่แม้แต่จะมีตัวตนด้วยซ้ำ?'
ในระหว่างที่ชารอนและไรลีย์กำลังทำอาหารอยู่ในครัว เซบาสเตียนก็กำลังเล่นอยู่ในห้องโถง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO