ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 468

ความเดือดดาลในใจของเยี่ยนอวิ๋นเฉินในเวลานี้ถูกจุดชนวนจนถึงขีดสุดด้วยคำพูดของเด็กรับใช้

เขาลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ตบโต๊ะพร้อมกับตวาดใส่เด็กรับใช้ด้วยความโกรธ

ซึ่งดึงดูดสายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนในโรงหมอทันที

เด็กรับใช้เพียงแค่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะกลอกตาอย่างไม่ยี่หระ "บุตรชายสุดที่รักของท่าน ไม่เพียงแต่พูดจาไม่ให้เกียรติฉู่อ๋องผู้เฒ่าของเราในการชุมนุมกวีครั้งก่อน วันนี้ยังถือจดหมายอะไรบางอย่างไปที่จวนฉู่อ๋องอีก"

"พูดจาเต็มปากเต็มคำว่า ท่านคืออ๋องฉู่ผู้เฒ่าที่ตายในสนามรบเมื่อครั้งนั้น เฮอะ! ใครจะไปรู้ว่าการที่ท่านมาลบรอยแผลเป็นนี่ จะไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝง!"

“อะไรนะ”

เยี่ยนอวิ๋นเฉินตะลึงงันไปกับคำพูดของเด็กรับใช้

“เจ้าว่ามาอีกครั้งซิ!”

เด็กรับใช้กลอกตาทีหนึ่ง แล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในจวนฉู่อ๋องทั้งหมดอย่างละเอียดถี่ถ้วนไม่ตกหล่น

คราวนี้ สายตาของทุกคนในโรงหมอที่มองไปยังเยี่ยนอวิ๋นเฉิน ล้วนแล้วแต่เหมือนกับสายตาของเด็กรับใช้ในโรงหมอผู้นี้ไม่มีผิดเพี้ยน

ถ้าไม่ติดที่ว่าเยี่ยนอวิ๋นเฉินเป็นถึงราชทูตของแคว้นอัน เกรงว่าป่านนี้คงถูกผู้คนที่เดือดดาลโดยรอบจับโยนออกไปแล้ว!

“ยังไม่รีบกลับไปดูลูกชายของท่านอีกหรือ วันๆ เอาแต่คิดเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ”

บ่าวรับใช้เผยอริมฝีปากเหยียดหยาม

เยี่ยนอวิ๋นเฉินมิได้ใส่ใจเรื่องการลบรอยแผลใดๆ อีกต่อไปแล้ว เขาพุ่งทะยานไปทางที่พักคณะทูตด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ต้องสอบถามให้กระจ่างแจ้ง!

ทว่าทันทีที่กลับถึงที่พักคณะทูต ยังมิทันได้ไปที่เรือนเล็กเพื่อพบเซี่ยหงเฟย ก็มีร่างสองร่างปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเสียก่อน

ซวีซีทอดสายตามองเขาอย่างเย็นชา จากนั้นจึงโบกมือ

องครักษ์ที่ยืนอยู่ด้านหลังก็รีบกรูกันเข้ามา จับเขาฟาดจนสลบแล้วนำตัวไปโดยเร็ว

ก่อนที่สติจะดับวูบ เหยียนอวิ๋นเฉินดูคล้ายจะเห็นเซี่ยชิงหลวนเดินก้าวออกมาจากเรือนเล็กนั้น...

เห็นได้รางๆ ว่านางกำลังมองมาด้วยสายตาเย้ยหยัน

ไร้ซึ่งทีท่าจะยื่นมือช่วยเหลือเลยแม้แต่น้อย

...

มู่เหยาเห็นฮูหยินผู้เฒ่ากำลังฟังข่าวสารภายนอกที่ชิงอิ่งรายงานอยู่ที่เรือน นางจึงปลีกตัวออกจากเรือนไปทางประตูด้านหลังอย่างเงียบเชียบ

“พระชายา”

มู่เหยามองหน้าผู้ที่มาหา จากนั้นพยักหน้าและรับเอาของมา

จากนั้นไม่นาน พ่อบ้านก็รีบเดินเข้ามาพร้อมกับใบขอเข้าพบ “พระชายา นี่เป็นใบขอเข้าพบจากฮูหยินสกุลลู่ผู้นั้นส่งมา อีกทั้งยังมีจดหมายแนบมาด้วยขอรับ”