ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 14

โง่นัก แค่งูตัวเดียวเท่านั้น นางคิดว่าเขากลัวรึ?

งูตัวเดียวก็บังคับให้สาวใช้เขาต้องตาย คิดว่านายท่านอย่างเขาเป็นแค่ของประดับ?

เขาสั่งนางแล้วให้จับแน่น นางกลับกล้าไม่เชื่อฟัง หาเรื่องตาย

เฉินซ่าโมโหมาก

ความรู้สึกในการเสียหลักตกลงมาอย่างรวดเร็วมิดีนัก ยิ่งไปกว่านั้นยังรู้ว่าตนกำลังจะตกลงสู่พื้นหุบเหวลึก ซึ่งจะเละตุ้มเป๊ะ แต่โดนผู้ชายกอดรัดไว้แบบนี้ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ใจโหลชีรู้สึกปลอดภัย

นางอดเยาะตัวเองไม่ได้ว่า ใกล้จะตายแล้วแท้ๆ จะปลอดภัยเพื่อ

ทันใดนั้นนางรู้สึกได้ว่าร่างของเฉินซ่าแข็งเกร็ง และโอบนางหมุนตัวกลางอากาศ โดยเขาอยู่ล่าง นางเกาะอยู่ในอ้อมแขนเขา

"พลั่ก!"

ทั้งคู่ตกลงพื้นดังพลั่ก

โหลชีโดนกระแทกจนตาพร่าขึ้นดาว จมูกยังชนกับแผงอกเขาอีก นางสะบัดหัวเรียกสติกลับมา และรู้สึกได้ว่าไม่ถูก หุบเหวลึกนะ ไม่ควรจะถึงก้นเหวแล้วสิ! หุบเหวลึก ตกถึงก้นเหวจริง สมองนางคงไหลออกมาแน่ มีหรือจะแค่ตาพร่าขึ้นดาว?

เอ๋? เอ๋? พวกเขารอดตาย! พระเจ้า ตกจากที่สูงขนาดนั้นกลับรอดตายได้? พวกเขาไม่เป็นไร?

โหลชีดีใจมาก แววตาส่องประกายสว่างใส ยิ้มกว้างทั้งหน้าจนแทบจะร้องออกมาถึงความดีใจที่รอดตายได้นี้

"รีบลุกขึ้นมาซะ"

น้ำเสียงเย็นเยียบดังขึ้น นางก้มหน้าลงสบตากับดวงตาดำมืดของเฉินซ่า รีบคลานลุกจากแผงอกเขา คนนี้เอาร่างตัวเองเป็นเบาะเนื้อรองรับตน...

นายท่านแบบนี้ดีจัง ดีกับสาวใช้จริงๆ หมดคำพูดเลย

นางยื่นมือออกไป ประจบประแจงว่า "นายท่าน ข้าดึงท่านขึ้นมานะเจ้าคะ"

เขากลับมิแยแสกับมือนาง พลันกระโดดขึ้นมา จากนั้นสายตาเปลี่ยนไป จับจ้องมาที่นางเขม็ง นิ้วมือแข็งเกร็งทั้งห้านิ้วดุจเหล็กกล้าคว้าหมับเข้าที่คอเล็กของนาง พลางออกแรง

"อยากตายขนาดนี้ ให้ข้าช่วยสงเคราะห์ให้ดีหรือไม่?"

โหลชีโดนเขาบีบคอจนหายใจแทบไม่ออก ใบหน้าแน่งน้อยแดงก่ำ ใกล้จะขาดใจ

ดวงตาเย็นชาของเขาแสดงถึงความมืดดำไร้ที่สิ้นสุด ในนั้นมีประกายความโกรธเต็มเปี่ยม แทบจะทับถมนางจนจมดิน แต่เขาโกรธอะไรกันล่ะ? นางรู้ตัวและไม่ยอมเป็นตัวถ่วงเขา ปล่อยมือให้เขาไปฆ่างู เขาไม่ควรขอบคุณในน้ำใจและความเสียสละของนางหรือไง? เขาโดดตามลงมา ไม่ใช่เพราะนางบีบบังคับเขาซะหน่อย เขาบ้าไปเองต่างหาก! หรือว่านางยังต้องมารับผิดชอบความบ้าของเขาด้วย!

นางใกล้จะโดนบีบคอตายแล้ว...

นางเรียกคืนคำวิจารณ์เมื่อครู่ นี่มันนายท่านที่ดีกับสาวใช้สุดๆ ตรงไหนกัน? เห็นชัดว่าเป็นอาวุธทำลายล้างที่เป็นไบโพลาร์! หายใจไม่ออก....นางจ้องเขาเขม็ง ถ้าครั้งนี้ต้องตายจริง นางวิงวอนขอให้ตนเป็นผีกลับมาล้างแค้นเขา!

พอเห็นนางเริ่มทนไม่ไหว เฉินซ่าคลายนิ้วออก พูดเสียงเย็นชาว่า "หากมีครั้งต่อไป"

โหลชีตัวอ่อนยวบ มือกุมคอตนเองไอค่อกแค่ก ไม่ต้องส่องกระจก นางก็รู้ว่าลำคอตัวเองต้องมีรอยนิ้วมือสีม่วงแน่ ดูจากแรงเขาเมื่อกี้ คืออยากบีบคอนางให้ตายจริงๆ