ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 357

เฉินซ่าส่งยิ้มบางให้นาง

พอเห็นรอยยิ้มของเขา โหลชีอึ้งไป ใต้เท้าบ้าอำนาจคนนี้ยิ้มอะไรออกมาในเวลาอย่างนี้เนี่ย?

แต่เฟยฮวนเองก็เห็นรอยยิ้มนี้

นางอึ้งตะลึง

นางไม่เคยคิดมาก่อนว่าเฉินซ่าก็ยิ้มเป็น นางไม่เคยคิดมาก่อนว่า รอยยิ้มของเฉินซ่าจะแพรวพราวระยิบระยับดึงดูดสายตาเยี่ยงนี้ แต่เดิมนั้นประหนึ่งน้ำค้างแข็งในฤดูหนาว เย็นเยือกยิ่งนัก แต่เพราะรอยยิ้มนี้น้ำแข็งพลันละลาย ส่องแสงเจิดจ้าไปทั่ว

หากเขายิ้มอย่างนี้ตลอด เช่นนั้นฉายาบุรุษงามอันดับหนึ่งในใต้หล้า ก็มิมีผู้ใดมาแย่งชิงกับเขาได้แน่

เฉินซ่ามือหนึ่งโอบเอวโหลชีแน่น พูดเสียงอ่อนว่า "ใต้หล้านี้ เจ้าอยากฆ่าใครก็ฆ่า คนที่ฆ่าไม่ได้ ข้าจะฆ่าให้เจ้าเอง"

พอพูดจบ เขาทำท่าคว้ากลางอากาศ เฟยฮวนพลันรู้สึกมีพลังอันแข็งแกร่งโผเข้ามา นางควบคุมตนเองไม่ได้ ได้แต่ลอยเข้าหาเขา

รังสีอาฆาตแผ่ซ่านคับท้องฟ้าเต็มผืนดิน ใครจะทำเป็นไม่เห็นก็ไม่ได้

เฉินซ่าจะฆ่านางจริงๆ จะฆ่านาง และไม่ลังเลเลยสักนิด!

ทั้งๆที่นางเป็นปัจจัยสำคัญในการแก้กู่ของเขา! เขาไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไร?

เฟยฮวนร้องเสียงดังขึ้นมา "ฝ่าบาท! ข้าน้อยถอนตัวออกจากซีเจียงแล้ว มิเป็นเทพธิดาแล้ว ข้าน้อยจะเป็นนางบำเรอให้ท่าน มิต้องการตำแหน่ง แค่นี้คงได้กระมัง!"

"เจ้ามิคู่ควร" เฉินซ่าจับคนมาตรงหน้าแล้ว แต่ไม่ได้แตะต้องนางโดยตรง เขายกมือขึ้น เหมือนมีมือที่ไร้รูปร่างจับเฟยฮวนไว้ และยกนางขึ้นมาจนสองเท้าลอยเหนือพื้น

นางดิ้นรนอย่างสุดกำลัง ใบหน้าแดงก่ำ

แบบนี้ยิ่งเป็นการลบหลู่นาง ทั้งๆที่นางเป็นเทพธิดาแห่งซีเจียง ได้พูดออกมาแล้วว่าจะสละตำแหน่งเทพธิดา ขอเป็นเพียงนางบำเรอเล็กๆในตำหนักจิ่วเซียวนี้ กลับถูกบอกว่าไม่คู่ควร! และยังถูกยกขึ้นมาบีบคอไว้ราวกับตัวตลกเยี่ยงนี้ อีกทั้งมืออีกฝ่ายยังมิได้ถูกตัวนางแม้เพียงนิด ราวกับว่านางสกปรกสิ้นดี!

"ท่านไม่อยากแก้กู่รึ?" แรงที่บีบที่ลำคอนั้นเพิ่มมากขึ้น นางใกล้หายใจไม่ออกแล้ว ได้แต่กัดฟันพูดออกมาได้แค่คำนี้ ไม่ ไม่ควรเป็นเช่นนี้ ไม่มีทางเป็นเช่นนี้ได้ นางมั่นใจนักว่าที่นี่ไม่มีใครกล้าฆ่านาง และไม่มีใครกล้าทำให้นางลำบากใจ เพราะจะแก้กู่นั้นมิใช่ว่าแค่ครอบครองนางก็ได้แล้ว ระหว่างนั้นยังต้องให้นางร่วมมือด้วย แก่กู่ แน่นอนว่าไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น

"พิษกู่ของข้ามอบให้ชีชี นางรักษาหาย แก้ได้ นั่นย่อมดีที่สุด หากนางรักษาไม่ได้ แก้ไม่ได้" พูดถึงตรงนี้ เฉินซ่าชะงักไปชั่วครู่ เอียงหน้ามองโหลชี "เยี่ยงนั้นทางไปปรโลกก็มีนางไปกับข้าด้วย! ข้าไม่ขาดทุน"

โหลชีเหลือบตาขึ้นมองเขา เน้นย้ำทีละคำว่า "ดี ถ้าข้าช่วยท่านไม่ได้ ข้าจะตายเป็นเพื่อนท่าน" ต่อให้ตาย! นางก็ไม่ยอมให้เขาแตะต้องผู้หญิงคนอื่น! นางมีความเย่อหยิ่งของนาง ถ้าผู้ชายของนางยังต้องอาศัยร่างผู้หญิงคนอื่นมาต่อชีวิต นางยังจะกล้าเรียกตนเองว่าราชินีของดินแดนนั้นอยู่รึ?!

ถ้าพวกพ้องเมื่อก่อนได้ยินเจ้า คงหัวเราะนางจนฟันร่วงแน่!

บ้า! บ้าไปแล้ว!

"พวกเจ้าบ้าไปแล้ว!"

เฟยฮวนแทบจะไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน นางไม่เคยเจอสองคนเยี่ยงนี้มาก่อน คนหนึ่งไม่กลัวตาย อีกคนไม่กลัวคนรักตาย! ต่างไม่กลัวตาย!

เคียงคู่กันแค่สองคนมันสำคัญขนาดนั้นเลยรึ?

สำหรับบุรุษแล้ว มีสตรีเพิ่มอีกคนไม่ดีกว่ารึ? ใครจะทนกับการที่มีสตรีเพียงผู้เดียวตลอดชีวิตไหวกัน?

สำหรับสตรีแล้ว ต่อให้เจ้าถือสากับการที่มีสตรีอีกผู้หนึ่งเข้ามาแทรกกลางสามีภรรยาเพียงใด แต่การรักษาชีวิตสามีเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดมิใช่รึ? ต่อให้แค่เก็บนางไว้ก่อน ต่อให้ต้องคิดหาหนทาง ก็ต้องเก็บนางไว้เป็นเหลือทางออกสุดท้ายก่อนสิ จะฆ่านางเลยแบบนี้ มิใช่ตัดหนทางรอดหมดแล้วรึ?

ไม่มีผู้ใดโง่เยี่ยงนี้!

แต่นางปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่า พอได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่แล้ว นางใจสะท้านจริงๆ สะท้านสะเทือนเลย

เป็นความรักเยี่ยงไรกัน ถึงทำให้เฉินซ่ายอมละทิ้งตัวล่อกู่ ละทิ้งโอกาสในการรอด เพื่อความอยากครอบครองอย่างรุนแรงของอีกฝ่าย มันเป็นความเชื่อใจเยี่ยงไรกันที่ทำให้เขาเชื่อมั่นยิ่งนักว่านางจะแก้กู่ของเขาได้ ภายใต้สถานการณ์ที่นางไม่มีตัวล่อกู่ที่เกิดยามวันหยินเดือนหยินปีหยิน

ความแข็งแกร่งและรุนแรงของโหลชีที่มีต่อความรักนั้นก็ทำให้นางสะท้านสะเทือน นี่คือรัก หรือการทำร้าย? นี่ถือว่ารักรึ? รักมิควรจะหวังให้อีกฝ่ายอยู่ดี ขอเพียงอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ ก็จะยอมรับความอยุติธรรมเยี่ยงไรก็ได้มิใช่รึ?

แต่โหลชีไม่

นางช่างบ้าคลั่ง ช่างเผด็จการยิ่งนัก!

ผู้ชายของข้า ต่อให้ต้องตาย ก็ห้ามแตะต้องสตรีอื่น!

เขาตาย นางก็ยอมตายด้วย!

นี่เป็นคนสองคนอะไรกันเนี่ย!

"พวกเจ้าบ้าไปแล้ว..." ใบหน้าแดงก่ำ นางยังสามารถพูดคำนี้ออกมาได้

เยว่และอิงรวมถึงหมอเทวดาพากันมองฉากนี้อย่างตะลึง

พวกเขารู้ พวกเขาผิดแล้ว พวกเขาทุ่มเททั้งจิตใจไปที่ตัวฝ่าบาท เอาแต่คิดว่าไม่ว่ายังไงต้องช่วยเขา ช่วยเขาช่วยเขา! แต่กลับละเลยความคิดของโหลชี

และในตอนนี้เองพวกเขาถึงได้เข้าใจว่า ฝ่าบาทมิใช่เพียงเจ้านายของพวกเขา อันดับแรก เขาเป็นผู้ชายของโหลชี!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ใต้ร่มยาใจ