ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 551

ใช่ ดูท่าแล้วจะโดนกู่ปลิดชีพ

โหลชีใจกระตุกทันที "ถ้าหากพวกเขาก็โดนกู่ปลิดชีพ ถ้าพวกเขาเป็นคนตระกูลจินที่โดนจับตัวไปครั้งนี้จริงๆ แสดงว่า คนที่ลงกู่ปลิดชีพก็ต้องอยู่ที่นี่!"

นี่น่าจะเป็นการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่แล้วล่ะมั้ง?

เฉินซ่าพยักหน้าบอก "อืม หากมิใช่ที่ตระกูลโหล ก็ต้องเป็นผาโทงเทียนนี่"

ที่โหลชีคิดได้คือ พูดกันว่าหยุนโยวหายสาบสูญไปที่ผาโทงเทียน ถ้าอย่างนั้นนางโดนอีกฝ่ายจับตัวไป หรือว่านางเป็นคนมาพบคนที่นั่นเอง?

เหมือนมีหมอกควันครอบหัวพวกเขาชั้นแล้วชั้นเล่า เบื้องหน้าก็เป็นความว่างเปล่า และยังมีข้อสงสัยมากมายที่คิดไม่ตก นางไม่รู้ว่าพอถึงตอนสุดท้าย ความจริงที่รอพวกเขาอยู่จะเป็นอะไร

"หยุดนะ" ซวนหยวนอี้ตะคอกสั่งสามคนนั่น "พวกเจ้าเป็นใครกัน?" ทั้งสามคนกลับเหมือนไม่ได้ยิน ยังคงเดินหน้าเข้าหาพวกเขา ร่างกายของพวกเขาแข็งเกร็ง และดูแล้วเหมือนทุกข์ทรมานมาก ทุกย่างก้าวล้วนแต่เนิบช้ายากลำบาก

เฉินซ่ารู้ซึ่งถึงความทรมานยามกู่ปลิดชีพกำเริบ เมื่อครู่เขาก็ได้ลองไปแล้ว ดังนั้นพอเห็นท่าทางของทั้งสามคนเลยขมวดคิ้วน้อยๆ บอกกับโหลชีว่า "พวกเขาดูเหมือนพึ่งกำเริบเมื่อครู่"

ถ้ากำเริบนานแล้ว ไม่มีทางทนได้นานขนาดนั้น ความทรมานเยี่ยงนั้นเขาเองยังรับไม่ไหว

"พวกเจ้าเป็นใครกัน?" ซวนหยวนอี้ถามซ้ำ

"อ๊า...."

มีคนหนึ่งอ้าปากกว้าง แต่กลับได้เพียงส่งเสียงอืออา ซวนหยวนอี้ร่างสะท้านเล็กน้อย บอกพวกโหลชีว่า "พวกเขาโดนตัดลิ้นหมดแล้ว!"

เพราะลิ้นโดนตัดหมด เลยไม่อาจพูดอะไรได้!

"เป็นฝีมือใครกัน?" โหลชีสายตาเย็นชาขึ้นมา เป้าหมายของอีกฝ่ายคืออะไร? แต่ไม่รอพวกเขาเตรียมพร้อม หน้าอกทั้งสามคนนั่นก็ปูดโปนขึ้นมา ก้อนนั้นวิ่งพล่านอย่างรวดเร็ว และยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ได้ยินเสียงแคว่กดังขึ้น เสื้อผ้ารัดติ้วจนฉีกขาด เผยให้เห็นก้อนเนื้อนั่น มีบางอย่างอยู่ใต้ผิวหนัง ดันจนผิวหนังบางเฉียบ และยังเห็นรูปร่างของสิ่งนั้นด้วย รูปทรงรี เหมือนบนหลังจะมีขนแข็งๆด้วย พอเจ้าสิ่งนั้นวิ่งไปมาหลังจากขยายใหญ่ก็ทะลุออกมา แต่ยังคงวิ่งไปมา พาขนแหลมแข็งนั่นแทงทะลุผิวหนังบางเฉียบนั่น ผิวหนังถูกบาดขาดสิบกว่าแผล แต่กลับไม่มีเลือด

"อ๊า...อ๊าอ๊าอ๊า..."

สายตาสามคนนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัว ได้แต่ร้องอ๊าอ๊า เหมือนจะขอความช่วยเหลือ แต่นี่จะช่วยยังไงล่ะ?

ทันใดนั้น เสียงปุ๊ดังขึ้น ก้อนเนื้อที่หน้าอกคนหนึ่งในนั้นพลันระเบิดขึ้น เสียงพลั่กดังมา หน้าอกถูกระเบิดจนเป็นรูใหญ่ เนื้อหนังของเขา เลือดเนื้อของหนอนกู่ตัวใหญ่นั่นกระเซ็นออกมาหมด สาดไปทั่วร่างของอีกสองคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุด

รูใหญ่ที่หน้าอกคนนั้นดูน่าสยดสยองนัก และยังเห็นว่ามีรูเล็กๆรอบด้าน เหมือนรูที่เจ้าหนอนนี่มุดเข้ามุดออกก่อนจะเติบใหญ่

ไม่เห็นแบบนี้ โหลชีก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเจ้าหนอนกู่นี่มากนัก พอมาได้เห็นตอนนี้ และคิดว่าร่างเฉินซ่าก็มีหนอนแบบนี้อยู่ นางรู้สึกใจสั่นไม่หยุด และปวดใจอย่างมากด้วย และยิ่งโกรธแค้นคนที่มันลงกู่ใส่เขาด้วย!

"พวกเขา..."

หมอเทวดาและซวนหยวนอี้เองก็ตกใจไม่น้อย ต่างถอยร่นไปสองก้าวอย่างทนไม่ไหว แต่ในเวลานี้เอง หน้าอกของผู้ชายอีกสองคนก็ระเบิดขึ้นมาพร้อมกัน

เศษเลือดเนื้อกระเซ็นออกมา เฉินซ่าประคองโหลชีถอยไปหลายก้าว

ทั้งสามคนเบิกตาโพลงล้มลงพื้น รูใหญ่ที่หน้าอกมีเลือดเนื้อหลั่งรินดูแล้วน่าสยดสยองนัก ด้านหน้าพวกเขามีเศษเลือดเนื้อกระจายไปทั่ว ดูแล้วสะท้านเยือกในอกนัก

ฉากนี้ทำเอาโหลชีตะลึงพรึงเพริดหนักเลย