Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 27

@ต่างจังหวัด

“เย้ๆ ทะเลสวยมากเลยครับแม่ ผมลงไปเล่นได้หรือเปล่าครับ”

“ยังไปเล่นไม่ได้นะครับ ต้องช่วยกันเอาของไปเก็บที่บ้านพักก่อนครับ” ฉันบอกกับลูกชาย แกร่ำว่าอยากลงเล่นน้ำทะเลตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว แต่ก็ต้องช่วยกันขนของไปไว้ในบ้านพักก่อน แกยังเด็กนะแต่ฉันก็อยากให้แกหัดช่วยเหลือตัวเองไว้ตั้งแต่ตอนนี้ โตขึ้นไปจะได้พึ่งพาตัวเองได้

“ครับแม่”

“แม่คะ แล้วเราจะมาอยู่กันกี่วัน”

“เห็นลุงหมอกลางานมาอาทิตย์นึงนะ ก็น่าจะได้อยู่ที่นี่อาทิตย์นึงแหละ”

“เย้ๆ หนูจะเล่นน้ำทะเลทุกวันเลยค่ะ”

“….” ฉันขนของเอาเข้าไปเก็บไว้ในบ้านพัก ก่อนจะเดินออกมาด้านนอก ซึ่งสองแฝดก็กำลังเตรียมที่จะลงเล่นน้ำแล้ว

“แม่ครับ ไปเล่นน้ำด้วยกันนะครับ”

“ไปเล่นกับลุงหมอกเลยลูก”

“ครับแม่”

“แต่แม่มีเรื่องที่จะต้องตกลงกับเราสองคนนะ”

“ครับ มีเรื่องอะไรเหรอครับ”

“แม่อนุญาตให้ลงเล่นน้ำได้ แต่ถ้าถึงเวลากลับขึ้นมาแล้วก็ห้ามดื้อ และห้ามไปวิ่งเล่นที่ไหนไกลห้ามออกไปไหนโดยที่ไม่บอกลุงหรือแม่ เข้าใจมั้ยทั้งสองคน”

“เข้าใจครับ\\ค่ะ”

“โอเค ไปเล่นกันได้ค่ะ”

ฉันยืนมองลูกฝาแฝดวิ่งลงไปในทะเลพร้อมกับลุงหมอก ฉันต้องทำเรื่องตกลงกันเอาไว้ก่อน ถึงตอนนี้พวกแกจะพูดรู้เรื่องแล้วแต่แกก็ยังไม่ได้โตขนาดที่จะปล่อยให้ไปไหนมาไหนคนเดียวได้

“สกาย สโนว์”

“….” ฉันมองไปตามเสียงที่ตะโกนเรียกลูกๆ ของฉัน จนได้เห็นเพื่อนของพวกแกที่ชื่ออัศวินกำลังวิ่งมา พร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งเดินตามหลังมา และผู้ชายคนนั้นก็คือคุณคิน

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วรู้ได้ยังไงว่าฉันจะมาเที่ยวที่นี่

มันจะบังเอิญมากไปไหม

คุณคินหันกลับมามองก่อนจะเดินมาหาฉัน

“คุณไม่ลงไปเล่นน้ำกับพวกแกเหรอ?”

“ไม่ค่ะ” ฉันตอบ

“ตอนนี้คุณหางานได้หรือยัง?”

“ได้แล้วค่ะกำลังรอสัมภาษณ์”

“อ่อ…”

“ผมพักอยู่ตรงบ้านพักใกล้ๆ นี่นะ”

“ค่ะ” ไม่เห็นจะต้องมาบอกกับฉันเลย ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อยว่าเขาพักอยู่ที่ไหนมาที่นี่ได้ยังไง

@เวลาผ่านไป

หลังจากที่เล่นกันอยู่ได้พักใหญ่ๆ พี่หมอกก็พาพวกแกขึ้นมาจากน้ำ

“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะลูก แล้วลงมากินข้าวกัน”

“ครับ\\ค่ะ”

“สวัสดีครับคุณน้า”

“สวัสดีครับ มาเที่ยวกับใครครับเนี่ยคนเก่ง”

“มากับคุณอาสองคนครับ สโนว์บอกว่าจะมาเที่ยวทะเล ผมก็เลยขอให้คุณอาพามาครับ คุณพ่อกับคุณแม่ของผมไปต่างประเทศอีกแล้ว ผมก็เลยต้องอยู่กับคุณอาครับ”

“ไม่เป็นอะไรนะครับคนเก่ง พ่อกับแม่ก็ไปทำงานหาเงินมาให้เราไง ตอนนี้ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะลูกเดี๋ยวไม่สบาย”

“แล้วผมมาเล่นกลับสกายสโนว์ที่นี่ได้หรือเปล่าครับ”

“ได้สิครับ เดี๋ยวน้าเตรียมอาหารไว้รอนะ”

“ขอบคุณมากครับคุณน้า”

ถึงฉันจะไม่อยากเจอคุณคินแต่ฉันก็ไม่ใจร้ายห้ามไม่ให้เด็กๆ มาเล่นกันหรอก พวกแกเป็นเพื่อนกันนี่นา อีกอย่างฉันก็แยกแยะได้ว่าอันไหนควรอันไหนไม่ควร

@ผ่านไปสักพัก

“สบายใจหรือเปล่ามาย ที่เขามาอยู่ด้วยแบบนี้”

“….” ฉันหันไปมองหน้าพี่หมอกแล้วถอนหายใจออกมาอย่างแรง “ไม่สบายใจแล้วจะให้ทำยังไงได้ล่ะคะ”

“ไม่อยากเจอหน้าเขา ก็ไม่ต้องออกไปเจอสิ”