Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 36

@บ้านเวคิน

"เด็กที่ไหนมาเล่นที่บ้านเสียงดังเชียว" แม่ของเวคินเอ่ยถามแม่บ้าน เพราะเดินลงมาแล้วได้ยินเสียงของเด็กน้อยเล่นเสียงดัง

"เห็นว่าเป็นเพื่อนของคุณหนูค่ะ คุณคินเป็นคนพามา"

"ปกติตาคินไม่เคยพาเด็กที่ไหนมาเล่นที่บ้านหนิ"

"เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณหนูน่ะค่ะ"

"อ๋อ...เดี๋ยวไปบอกพวกแกหน่อยนะว่าอย่าพากันเล่นเสียงดัง เดี๋ยวคุณท่านจะพาลโมโหเอา"

"ได้เลยค่ะคุณผู้หญิง"

นี่เป็นวันแรกที่สองแฝดได้มาเล่นที่บ้านของเวคิน หลังจากที่ได้รับอนุญาตจากคนเป็นแม่ แต่เธอไม่ได้มาด้วยเพราะต้องทำงานบ้าน และกำชับกับเวคินเอาไว้อย่างดีว่าตอนเย็นจะต้องพาพวกแกไปส่งที่บ้าน เพราะเขาไม่ได้รับสิทธิการรับลูกไปเลี้ยงแบบข้ามคืน

"ฮ่าฮ่าฮ่า อัศวินตลกมากเลย" สกายหัวเราะออกมาเสียงดัง เมื่ออัศวินทำท่าทางตลกใส่

"เด็กๆ คะ ป้ารบกวนเงียบๆ เสียงกันหน่อยนะคะ"

"คุณตาทำงานเหรอครับ?" อัศวินถามแม่บ้าน เพราะเคยถูกเตือนมาครั้งหนึ่งแล้ว เรื่องการเล่นเสียงดังในบ้าน และอัศวินก็รู้ดีว่าคุณตาเป็นคนดุมากแค่ไหน

"ใช่ค่ะคุณหนู ตอนนี้คุณท่านกำลังทำงานอยู่นะคะ ถ้าไม่อยากถูกดุก็ต้องเล่นกันเงียบๆ หรือไม่ก็ออกไปเล่นที่สวนนะคะ"

"คุณอาไปไหนครับ?"

"เห็นว่าออกไปซื้อของกินมาให้ค่ะ"

"อ๋อ พวกเราออกไปเล่นข้างนอกกันดีกว่านะ" สโนว์พูดขึ้น เพราะกลัวว่าจะถูกดุ แกเป็นเด็กที่ค่อนข้างมีความอ่อนไหวต่อคำพูดของผู้ใหญ่ เรียกง่ายๆ ว่าแค่ถูกดุแค่ครั้งเดียวก็ทำให้แกร้องไห้และจดจำไปตลอดแล้ว

"ได้สิๆ ก็เราออกไปเล่นข้างนอกนะครับ"

"ค่ะคุณหนู"

เพราะออกมาเล่นข้างนอกอย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องถูกดุ เพราะเล่นเสียงดังรบกวนการทำงานของคุณตาของอัศวิน

บรืน~

"สกายๆ พ่อมาแล้ว" สโนว์พูดขึ้นเบาๆ เพราะกลัวว่าอัศวินจะได้ยิน ว่าพวกแกเรียกเวคินว่าอะไร

เวคินจอดรถแล้วลงจากรถตรงมาหาพวกแกที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่ในสวน

"ทำไมมานั่งเล่นกันอยู่ตรงนี้ครับ?"

"คุณยายให้ป้าแม่บ้านมาบอกว่าอย่าเล่นเสียงดังครับเพราะคุณตาทำงานอยู่ พวกเราก็เลยพากันออกมาเล่นตรงนี้จะได้ไม่ต้องเสียงดังรบกวนคุณตา"

"อ๋อ...อาไปซื้อของกินมาให้ หิวกันหรือยังเดี๋ยวอาให้แม่บ้านเตรียมให้"

"หิวแล้วครับ" อัศวินพูด

"โอเค เดี๋ยวอาไปบอกให้แม่บ้านเตรียมให้โอเคนะครับ"

"ครับ"

"เดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะสกายสโนว์"

"เราไปด้วย" สกายอัศวินพากันเดินเข้าไปเข้าห้องน้ำในบ้าน

"หนูไม่ไปด้วยเหรอลูกน้องสโนว์"

"ไม่ค่ะ หนูไม่อยากไป"

"เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะ ใครทำอะไรให้ไม่พอใจหรือเปล่า"

"ไม่ค่ะ"

"แล้วเป็นอะไรลูก ไม่ชอบมาเล่นที่นี่เหรอ?"

"พ่อแต่งงานแล้ว ก็หมายความว่าพ่อกับแม่อยู่ด้วยกันไม่ได้อีกแล้วใช่ไหมคะ แล้วเราก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวอีกแล้วใช่หรือเปล่า"

"ใครบอกให้คิดแบบนั้น"

"เดี๋ยวพ่อก็ต้องมีลูก พ่อมีน้องใหม่แล้วก็จะต้องลืมพวกเรา"