BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 10

เพตรายืนมองเจ้านายสาวทำงานอย่างมืออาชีพ ตอนแรกเธอกังวลว่าควีนจะโมโหที่เธอกล้าออกความคิดเห็นให้เธอทำงานแทนนางแบบที่มาไม่ได้แบบนั้น

“คุณควีนหุ่นดีชะมัดเลยว่ะแก สวยรวยเก่งครบเครื่องผู้หญิงในฝันของผู้ชาย” เพตราเหลือบสายตามองพนักงานทั้งสองคนที่กำลังซุบซิบกันเล็กน้อย เธอพยายามจะไม่สนใจสักเท่าไหร่

“แต่ฉันได้ข่าวมานะ ว่าคุณควีนกินผู้ชายไม่เลือกเลย…”

“คนที่ไม่รักษาหน้าตาทางสังคมก็แบบนี้แหละ หน้าด้าน” คำพูดของพนักงานคนเดิมที่ถูกควีนต่อว่าก็ดัง ทำให้เพตราหันไปมองเจ้าของคำพูดทันที

“แกอย่าพูด! เดี๋ยวเด็กฝึกงานก็เอาไปฟ้องหรอก” ทั้งสองหันมาสบตาเพตราด้วยสายตาที่ไม่มีสลดเลยสักนิด

“อยากฟ้องก็ฟ้องไป แต่ก็คงอยู่ที่นี่ไม่ได้นานหรอก”

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันไม่ใช่คนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น” ริมฝีปากบางตอบกลับเสียงราบเรียบแต่มันแฝงไปด้วยความประชดประชัน เพตราตั้งใจหลอกด่ารุ่นพี่สาวก่อนเธอจะเดินเข้ามาหาควีนที่ยืนอยู่ในเซ็ต เมื่อได้ยินเสียงช่างกล้องตะโกนบอกทุกคนว่าการถ่ายแบบในวันนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

“เหนื่อยไหมคะ” เพตราถามออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะใช้ทิชชู่ซับเหงื่อเม็ดเล็กๆ ออกจากหน้าผากให้เจ้านายสาว

“เอาน้ำมาให้ฉันหน่อย ฉันจะไปรอที่ห้องแต่งตัว” ควีนพยักหน้าตอบเด็กสาว ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาเสียงราบเรียบแล้วเดินมาที่ห้องแต่งตัว เพตรารีบวิ่งไปทำตามคำสั่งของเจ้านายสาวด้วยความรวดเร็ว

“น้ำค่ะ” เพตราเปิดประตูเข้ามาในห้องแต่งตัวโดยไม่ได้ขออนุญาตก่อน เธอเปล่งเสียงหวานออกมาดังในระดับหนึ่ง ทำให้เจ้านายสาวที่นอนหลับตาพิงพนักโซฟาค่อยๆ ปรือตามอง

“เสร็จแล้วใช่ไหม”

“เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณคุณควีนมากเลยนะคะที่ช่วยหนู”

“อืม เธอชื่อเพตราใช่ไหม”

“ค่ะ รู้จักหนูด้วยเหรอคะ” เพตราถามออกมาด้วยความสงสัย เพราะมันเป็นเรื่องน่าแปลกใจมากพอสมควรที่เจ้าของบริษัทจะรู้จักชื่อเด็กฝึกงานที่เพิ่งมาทำงานวันแรกอย่างเธอ

“อีกครึ่งชั่วโมงขึ้นไปพบฉันที่ห้องทำงานชั้นบนสุด” ควีนไม่ได้ตอบคำถามของเพตรา เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลาก่อนจะเอ่ยบอกเด็กสาวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แล้วจึงลุกจากโซฟาเดินเข้าไปเปลี่ยนกลับเป็นชุดเดิม

“ค่ะ” หญิงสาวตอบรับงงๆ แล้วจึงหมุนตัวหันหลังเดินออกมาด้านนอกเพื่อมาเอากระเป๋าสะพายของตัวเองที่โต๊ะทำงาน หญิงสาวเดิมฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีมาตลอดทาง หยิบกระเป๋าสะพายใบหรูจากลิ้นชักขึ้นมาคล้องบ่าก่อนจะเดินเข้าไปถามอะไรบางอย่างกับเจตรินที่นั่งอยู่ในห้องของเขา

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“เข้ามาครับ” เสียงอนุญาตดังเล็ดลอดออกมาทำให้เพตรารีบเปิดประตูเข้าไปทันที

“ขออนุญาตนะคะ”

“อ้าว ทำงานเสร็จแล้วเหรอ”

“เสร็จแล้วค่ะ”

“มีอะไรหรือเปล่าครับ นี่สี่โมงเย็นแล้วเรากลับบ้านได้เลยนะ”

“พอดีว่าเพย์จะมาถามว่าห้องทำงานของคุณควีนอยู่ชั้นอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเพิ่งมาเริ่มฝึกงานเป็นวันแรก แทบจะไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากสตูดิโอกับโรงอาหารจึงไม่รู้สถานที่ในบริษัทดีนัก อีกอย่างเหมือนควีนจะบอกเธอแล้วแต่เธอไม่ได้ยินไม่ชัดเจน

“ทำไมเหรอ”

“คุณควีนบอกให้เพย์ขึ้นไปพบค่ะ”

“เราไม่ได้ทำอะไรผิดใช่ไหม”

“เปล่าค่ะ” เพตราส่ายหัวปฏิเสธเพราะตอนที่เจ้านายสาวพูดกับเธอก็ไม่ได้ดูโมโหหรือแสดงท่าทีเกรี้ยวกราดอะไร

“ขึ้นไปชั้นบนสุดมีอยู่ห้องเดียวครับ”

“ขอบคุณค่ะ” เพตรายกมือไหว้ก่อนจะหันหลังเดินออกมาจากห้องทำงานของเจตรินทันที เธอหยิบโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าขึ้นมากดโทรออกหาใบหม่อนเพื่อนสนิทเพื่อคุยฆ่าเวลาก่อนที่จะขึ้นไปพบเจ้านายสาว

เวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีเพตราจึงเดินขึ้นลิฟต์มายังชั้นบนสุดของบริษัท กวาดสายตามองหาห้องที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องทำงานของเจ้านายสาว แล้วเดินตรงเข้าไปทันที