BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 4

ครืดดดดด ครืดดดดด~ เสียงสั่นของโทรศัพท์ดังออกมาจากกระเป๋าสะพายแบรนด์เนมใบหรูของเพตราใขณะที่เธอกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อมาล้างมือบริเวณอ่างล้างหน้า

“โทรมาทำไมนักหนาเนี่ย” เพตราพึมพำออกมาด้วยความหงุดหงิด เมื่อหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและพบว่าเป็นเบอร์ของผู้เป็นพ่อ มือเล็กกดตัดสายแล้วปิดเครื่องลงทันที เธอเหนื่อยที่จะต้องต่อล้อต่อเถียงกับพ่อตัวเองแล้วพาลให้งุ่นง่านหัวใจ

ร่างเล็กยืนมองใบหน้าแดงซ่านของตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นชายหนุ่มปริศนายืนอยู่ด้านหลังของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“นี่ห้องน้ำผู้หญิงนะคะ”

“ครับ” แดร็กพยักหน้าพร้อมกับขานตอบอย่างสุภาพ

“ทำไมยังไม่ออกไปอีกละคะ” เพตราเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มตรงหน้ายังไม่ออกไปเสียที

“มีคนต้องการพบคุณครับ”

“ใครคะ?”

“เดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง”

“แต่ฉันไม่อยากรู้ค่ะ ช่วยหลีกทางด้วย” ขาเรียวก้าวขาหมายจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมหลบทางให้เธอ

“ช่วยไปกับผมดีๆ ด้วยครับ”

“คำพูดกับท่าทางคุกคามของคุณมันกำลังสวนทางกันนะคะ…รบกวนหลีกทางให้ฉันด้วยค่ะ” เพตราเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นกว่าเดิมเพื่อบอกเขาว่าเธอกำลังไม่พอใจ

“…”

“นี่คะ…คุ๊ณ!!” หญิงสาวโพล่งออกมาเสียงหลงแล้วก้าวขาถอยหนีโดยอัตโนมัติ เมื่ออีกฝ่ายก้าวเดินเข้ามาหาเธอแต่ยังช้ากว่าแดร็กที่คว้าเพตราไว้แล้วพยายามลากออกมาจากห้องน้ำ

“ปล่อย! ปล่อยฉันนะเว้ย!” เจ้าของร่างเล็กพยายามดิ้นสุดชีวิต แต่แรงของเธอก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้เลยแม้แต่นิดเดียว ดวงตาเล็กมองหาเพื่อนสนิททั้งสองคนแล้วพยายามจะตะโกนเรียก เพตราเปล่งเสียงออกมาได้เพียงแค่ในลำคอก่อนจะถูกแดร็กใช้ฝ่ามือหนาปิดปากเธอจนปิดสนิท

“อื้ออออออ!! อ่อยอันนะ…ไอ้อ้าอ่อยฉัน!” ร่างเล็กดิ้นจนแทบจะหมดแรง เธอมองบรรดาการ์ดที่รักษาความปลอดภัยภายในคลับด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครเลยที่จะกล้าเข้ามาช่วยเธอในตอนนี้

“ยิ่งคุณดิ้นก็ยิ่งเจ็บตัวเปล่า ผมเตือนด้วยความหวังดี” มือขวาหนุ่มเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาใช้แรงเพียงแค่เล็กน้อยเพื่อล็อกมือทั้งสองข้างแล้วพาหญิงสาวออกมาด้านนอก