BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 48

สามเดือนผ่านไป...

ติ๊งงงง ติ๊งงงง~ เสียงแจ้งเตือนข้อความดังมากจากโทรศัพท์ของนาวิน ทำให้ผ้าแพรคว้ามันขึ้นมาดูทันที

"เงินในบัตรเครดิตถูกใช้ไปหรอ..." คนตัวเล็กพึมพำออกมาด้วยความงุนงง ก่อนจะตะโกนเรียกนาวินที่อาบน้ำอยู่ทันที

"ที่รัก! เสร็จรึยังออกมาหาเค้าหน่อย"

แอดดดดด! คนตัวสูงรีบเปิดประตูออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงของภรรยาสาว แต่ทว่าร่างกายของเขามันยังอยู่ในชุดเดิม ไม่ได้อาบน้ำแต่อย่างใด

"ไม่ได้อาบน้ำหรอ ไหนบอกอาบน้ำ"

"..." นาวินยิ้มแห้งให้กับคนตัวเล็กก่อนจะหันกลับเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับหยิบไอแพดและกระเป๋าสตางค์ตัวเองออกมา

"เข้าไปทำอะไรตั้งนาน...ไม่ใช่แอบคุยกับกิ๊กหรอกใช่ไหม? " ผ้าแพรถามเสียงเข้ม พอได้ยินคำพูดนั้นคนตัวสูงก็รีบวิ่งมาหาเธอที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับสารภาพทุกอย่างออกมาโดยที่เธอไม่ต้องคาดคั้น

"เค้าสั่งของให้ลูกอยู่ นี่ไงดูได้เลย! " นาวินเปิดไอแพดให้ภรรยาสาวดูทันทีเพราะกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดคิดว่าเค้ามีกิ๊กจริงๆ

"มันใช่เรื่องไหมเนี่ย ห้าหมื่นนะวิน! " คนตัวเล็กแวดออกมาเสียงขุ่นเมื่อเห็นว่าของที่นาวินใช้เงินในบัตรเครดิตตัดไปนั้นเป็นเพียงแค่ชุดของลูกเท่านั้น

"ก็..."

"ห้าหมื่นเอามาทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ มีลูกแล้วหัดใช้เงินให้ประหยัดหน่อยสิ" ไม่รอให้คนตัวสูงได้พูดแก้ตัวอะไร ผ้าแพรก็ทำเสียงดุขึ้นมาอีกครั้ง เธอไม่เคยห้ามนาวินแต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะซื้อของราคาแพงให้กับลูกได้ถึงขนาดนี้

"แต่เค้ามีเงินนะ เค้าทำงานมาตั้งเยอะ เค้าก็แค่อยากให้ลูกได้ใช้ของดี" นาวินทำหน้ามุ่ยแล้วบอกเหตุผลของตัวเองออกไป

"แต่ลูกยังไม่เกิดเลย รู้ไหมว่าเด็กเล็กอะโตไวมาก วินซื้อของแบบเยอะแบบนี้ ต่อให้มีลูกสิบคนก็ใส่ไม่ทันหรอก" ผ้าแพรเองก็มีเหตุผลของเธอเหมือนกัน

"ก็มีสิบเอ็ดคนสิ"

"ยังจะมีหน้ามาตลกอีก! " ผ้าแพรพูดออกมาเสียงเขียวเมื่อนาวินเองก็ไม่มีท่าทีว่าจะสลดกับสิ่งที่เธอพูดออกไปเมื่อกี้เลย

"งั้นก่อนวินจะซื้ออะไร เค้าจะถามที่รักโอเคไหม"

"อืม"

"งั้นดูอันนี้เค้าดูไว้เป็นคาร์ซีท มันแข็งแรงแล้วก็ปกป้องลูกเราได้ดีแน่นอน " นาวินรีบแย่งไอแพดมาจากมือเล็กก่อนจะเปิดที่ตัวเองเซฟไว้ให้กับภรรยาดู

"ยังไม่ต้องซื้อตอนนี้..."

"แหะๆ เค้าซื้อไปแล้ว" นาวินหัวเราะแห้งก่อนจะสารภาพออกมาอีกครั้ง

"แสนสองเลยนะ! แสนสองนะวิน! " ผ้าแพรกุมขมับพลางนวดคลึงมันเบาๆ เพื่อให้อารมณ์ของตัวเองในตอนนี้เย็นลง

"มันดีมากเลยนะ เฮร่ากับมารียาก็ใช้แบรนด์นี้..." นาวินพูดเสียงอ่อนก่อนจะเริ่มนวดขาเรียวของภรรยาอย่างออดอ้อน เพราะกลัวคนตัวเล็กจะโกรธเขาไปมากกว่านี้

"ให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ มันเปลืองเงิน"

"แต่วินมีงะ..." ปากหนากำลังจะบอกว่าตัวเองมีเงินเยอะ แค่นี้เขาสามารถให้ลูกได้สบายอยู่แล้ว แต่ทว่าเมื่อเห็นสายตาของภรรยาสาวก็ต้องกลืนคำพูดลงคอไปทันที

"..."

"งั้นขอเป็นวันพรุ่งนี้นะ"

"ทำไม? "

กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงง! ยังไม่ทันที่นาวินจะได้ตอบอะไรเสียงโทรศัพท์ของเขาก็แผดเสียงดังสนั่นไปทั่วห้อง

"ครับ" มือหนากดรับก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู

(มีพัสดุจากร้านคัมมอนเบบี้มาส่งครับ)

"ได้ครับ ไม่เกินสิบนาทีนะครับ"

(ครับ) นาวินกดวางสายก่อนจะลุกจากเตียงเตรียมวิ่งไปใส่รองเท้าทันที

"เดี๋ยว! จะไปไหน? " ผ้าแพรเอ่ยรั้งเรียกสามีที่ทำท่ารีบร้อนจะไปไหนสักแห่งด้วยความสงสัย

"เดี๋ยววินมาแป๊บเดียว สิบนาที" พูดจบร่างสูงก็วิ่งออกจากห้องนอนไปทันที ไม่สนเสียงเรียกของผ้าแพรที่ตะโกนเรียกเขา