BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 49

สองเดือนผ่านไป...

@กลางดึก

"ที่รัก เค้าหิวววว~" เสียงผ้าแพรเรียกสามีหนุ่มในขณะที่เธองัวเงียตื่นขึ้นมาในตอนดึก เพราะร่างกายของเธอมันบังคับให้เธอตื่นมาเพราะรู้สึกหิวจนแทบจะทนไม่ไหว

"หิวอีกแล้วหรอ" เมื่อได้ยินเสียงของคนตัวเล็กนาวินก็รีบลุกขึ้นมองใบหน้าสวยของภรรยาตัวเองทันที

"อื้อ! " ผ้าแพรพยักหน้าก่อนจะโน้มใบหน้าซบลงบ่าแกร่งของสามีตัวเองอย่างรู้สึกผิดเพราะเธอชอบปลุกนาวินกลางดึกอยู่เรื่อย แต่ถึงอย่างนั้นนาวินเองก็ไม่เคยทำท่าทางไม่พอใจหรือรำคาญเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว

"เดี๋ยวเค้าไปทำอะไรให้กินนะ" สิ้นเสียงนาวินก็ลุกจากเตียงแล้วเดินออกไปที่ห้องครัวทันที เขาไม่เคยรอให้ผ้าแพรได้พูดอะไรมากกว่านั้น เวลาคนท้องหิวมันก็จะรู้สึกมากกว่าคนปกติสองเท่าเพราะลูกมักจะเอาสารอาหารจากคนเป็นแม่ไปจนหมด

"อ๊าา ปวดฉี่จัง..." คนตัวเล็กจับท้องตัวเองเบาๆ เมื่อรู้สึกว่าอยากจะเข้าห้องน้ำ แถมลูกในท้องของเธอก็ดิ้นไปมาจนรู้สึกหน่วงอยากจะฉี่มากกว่าเดิม

"...ที่รัก พาเค้าเข้าห้องน้ำหน่อย" เธอไม่ได้สำออยที่ทุกอย่างจะต้องให้นาวินทำหมดแต่ว่าในตอนนี้ เธอท้องเกือบสี่สิบสับดาห์แล้ว จะทำอะไรเองก็ค่อนข้างลำบากแถมท้องของเธอก็ใหญ่กว่าปกติมากด้วย

"ครับ" นาวินตะโกนกลับมาก่อนจะวิ่งเข้ามาช่วยพยุงภรรยาสวยลุกจากเตียงแล้วพาเดินไปที่ห้องน้ำ

"ค่อยๆ เดินนะ" นาวินประครองเธออย่างระมัดระวังก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้ว ก้มหยิบผ้าเช็ดเท้ามาวางให้ผ้าแพรเหยียบเพราะกันเธอลื่นจนเกิดอันตราย

"ขอบคุณนะคะ ถ้าเค้าไม่ได้วิน เค้าแย่แน่เลย" คนตัวเล็กพูดออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะจับมือหนาของนาวินแน่น เขาใช้อีกมือหนึ่งลูบศีรษะเธอเบาๆ ก่อนจะก้มจูบที่หน้าผากมนหนักๆ

"ลูกในท้องที่รักก็เป็นลูกเค้า เขาเป็นลูกของเรา..."

"...เค้าทำให้ที่รักได้อยู่แล้ว เรื่องแค่นี้เองไม่เห็นต้องขอบคุณเลย ทุกๆ เรื่องไม่ว่าจะเรื่องอะไร เค้าทำให้ได้หมดขอแค่ที่รักบอกเค้า" คำพูดอบอุ่นของนาวินทำผ้าแพรน้ำตารื้น ทุกอย่างที่นาวินพูดออกมามันไม่มีคำไหนเกินจริงเลย เพร่ะสิ่งทีเขาพูดออกมาเขาทำได้หมดทุกอย่าง

"ที่รักเป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดีมากเลยรู้ไหม" ผ้าเลื่อนมือโอบเอวสอบของผู้เป็นสามีแน่น

"ที่รักก็เป็นแม่ที่ดี เป็นภรรยาที่ดีของเขาเหมือนกัน" เพราะผ้าแพรเป็นทุกอย่างให้กับเขา เขาจึงไม่ลังเลที่จะทำอะไรเพื่อเธอ

"เค้ารักวินนะ"

"เค้าก็รักแพรเหมือนกัน..."

"...เสร็จแล้วเรียกเค้านะ เดี๋ยวเค้าไปดูข้าวก่อน" นาวินลูบหัวภรรยาสาวด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินออกมาทำกับข้าวให้กับเธอต่อถึงแม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว รอยยิ้มที่เปื้อนอยู่บนใบหน้าหล่อของเขาก็ยังไม่หายไป เขายังคงมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำอะไรให้กับคนที่เขารัก

ผ่านไปสักพัก...

"ที่รัก"

"คร้าบบบ~" นาวินขานตอบกลับมาก่อนจะวิ่งมาหาผ้าแพรที่นั่งอยู่บนชักโครก

"เสร็จแล้ว" นาวินพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินเข้าไปพยุงคนตัวเล็กให้เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ทว่าเมื่อเดินออกมาเกือบจะถึงปลายเตียง นาวินก็ต้องหยุดชะงัก

"ที่รักฉี่ราดหรอ" นาวินก้มมองพื้นห้องที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำสีใสที่ไหลออกมาจากหว่างขาของผ้าแพร

"เปล่า เค้าฉี่ไปแล้วเมื่อกี้" หญิงสาวส่ายหัวตอบก่อนจะก้มมองน้ำที่พื้นด้วยความงุนงงเพราะยังคงไหลออกมาจนกางเกงของเธอเปียกชุ่ม