เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 227

บทที่ 226 ทะเลาะกันจนถึงแก่ชีวิต

คาดไม่ถึงว่าเสิ่นเฉียวจะโชคดีหลบตัวจากข้างๆ โดยอัตโนมัติ

แต่อย่ามองข้ามซือฉีนเป่าที่แม้ว่าเธอจะมีท้องโต แต่เธอก็ยังคงว่องไวจับมือเธอและเล็บยาวก็จิกเข้าที่แขนขาวราวกับหิมะ ใบหน้าของเธอแสยะยิ้มฉีกฟัน “เธอมันสารเลว วันนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน เธอและฉันต้องไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง”

เล็บที่จิกเข้าไปในเนื้อทำให้เสิ่นเฉียวขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด เธอกัดริมฝีปากและพูดว่า “ฉันไม่ไป ฉันตัดความสัมพันธ์กับเขาทั้งหมดไปนานแล้ว ถ้าคิดว่ามีอะไรบางอย่าง ก็เป็นฝ่ายเขาคนเดียว”

“ห๊ะ เธอคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ เสิ่นเฉียว เธอมันก็ผู้หญิงชั้นต่ำ ทุกคนในตระกูลเสิ่นไม่ใช่คนดี"

ซือฉีนเป่าคนนี้มืดมนมาก เพราะเธอมีครรภ์คนอื่นๆ ไม่กล้าทำอะไรเธอ ดังนั้นเธอจึงมุ่งเป้าไปทางเสิ่นเฉียว จึงสามารถจับและบีบแขนได้เสิ่นเฉียวอย่างแรง ทุกคนต่างมองเห็นเล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อของเสิ่นเฉียว และคราบเลือดก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว

แต่ในฐานะผู้หญิงท้อง เสิ่นเฉียวจึงไม่กล้าขัดขืน

เช่นเดียวกับรปภ.ของตระกูลเย่ เพราะเธอเป็นหญิงมีครรภ์ แม้พวกเขาอยากจะยุติความวุ่นวาย แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรเธอ

ตั้งแต่สมัยโบราณสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือสตรีมีครรภ์และผู้สูงอายุที่สร้างปัญหาเพราะกลัวว่าอุบัติเหตุคร่าชีวิต

ในสังคมสมัยใหม่ชีวิตเป็นสิ่งมีค่าไม่สามารถจ่ายได้

ทั้งๆ ที่ทำอะไรไม่ถูก แล้วไงล่ะคงทำได้แค่ทน

“ถ้ายังไม่ปล่อย ฉันไม่เกรงใจแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้น แล้วเธอใช้อะไรผูกมัดเขา”

จะทำอะไรก็ต้องจับจุดความสำคัญ ยิ่งเจ็บปวดเสิ่นเฉียวก็ยิ่งสงบลงสงบสติอารมณ์มากขึ้น จับเส้นเลือดของซือฉีนเป่าทันทีแล้วรีบคว้าตัวเธอไว้ดึง เธอออกไป

ใครจะรู้ว่าซือฉีนเป่าอึ้งไปเพียงชั่วขณะหนึ่งแล้วก็มีปฏิกิริยาแล้วก็พูดตรงไปตรงมา “คิดง่ายไปแล้ว ถ้าเด็กคนเป็นอะไรไปฉันจะเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของเธอว่าเป็นคนไร้ยางอาย"

เมื่อเห็นมือของเธอถูกบีบจนเป็นรอยเลือด ในที่สุดเสี่ยวเหลียนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ทนไม่ไหว และรีบตรงเข้าไปเพื่อช่วย

“เธอมันผู้หญิงหน้าด้าน รังแกคนอื่นแบบนี้เพราะเธอเป็นคนท้อง เธอคิดว่าเราเป็นคนดียอมให้แกล้งง่ายๆ แบบนี้เหรอ” เล็บที่ยาวมากของเสี่ยวเหยียน ไม่สามารถผลักซือฉีนเป่าไปได้ แต่เธอก็คว้ามือซือฉีนเป่าไว้ด้วย แล้วจิกเล็บลงที่แขน

“อ๊ะ” ซือฉีนเป่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าจ้องไปที่เสี่ยวเหยียน “เธอนังสารเลว ฉันเป็นคนท้อง กล้าทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง”

"ใช่เพียงเพราะท้อง จึงกลั่นแกล้งคนอื่น และคนอื่นไม่สามารถทำกลับได้ เฉียวเฉียว เธอบีบแขนเธอ เราก็บีบแขนเธอกลับ ฉันไม่เชื่อว่าเราจะหักแขนของเธอ ฉันไม่เชื่อว่าทำแบบนี้เด็กจะประสบอุบัติเหตุ ตราบใดที่ยังไม่ถึงแก่ชีวิตก็ไม่เป็นไร”

เทียบกับเสิ่นเฉียนแล้วเสี่ยวเหยียนจะรุนแรงกว่ามาก

“เยี่ยม”

ซือฉีนเป่าในที่สุดก็ตระหนักได้และตะโกนว่า “คุณป้าถ้าไม่มาช่วยฉัน ฉันจะถูกพวกเขาสองคนรังแกจนตาย ...”

ในที่สุดผู้หญิงที่ยืนโง่ๆ กลุ่มหนึ่งก็โต้ตอบและรีบเดินหน้าเข้าร่วมวงล้อม เริ่มตะลุมบอนกันและคนอื่นๆ ก็รุมกันเสิ่นเฉียวและเสี่ยวเหยียนจ้องหน้าพวกเธออย่างรวดเร็ว

ในระหว่างนั้นจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง

ปรากฏว่าซือฉีนเป่าถูกใครไม่ทราบผลักออก แล้วล้มลงอย่างแรงกระแทกชั้นโครงเหล็กข้างหลัง

ปึง

ชั้นเหล็กกำลังล้มลงมากดเธอ