สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1026 แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี – Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet
บท ตอนที่ 1026 แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ ในหมวดนิยายกำลังภายใน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
แม้ข่งหลิงจะเป็นผู้หญิง แต่กลับน่ากลัวเสียยิ่งกว่าผู้สืบทอดแกนหลักคนอื่นๆ ของสำนักกระบี่เทียมฟ้า
ผู้หญิงคนนี้เย่อหยิ่งและสูงส่ง พรสวรรค์โดดเด่นไร้เทียมทาน เป็นบุคคลขอบเขตมกุฎเพียงคนเดียวที่เคยถูกอวิ๋นชิ่งไป๋ชี้แนะ ได้รับความชื่นชมจากอวิ๋นชิ่งไป๋อย่างลึกล้ำ
เหล่านี้ล้วนไม่สำคัญ ที่สำคัญคืออุปนิสัยของนางเข้ากับวิถีกระบี่ เข่นฆ่าได้อย่างเด็ดเดี่ยว!
ไม่เช่นนั้นนางคงไม่มีทางเป็นบุคคลร้ายกาจอันดับที่สามของสิบสามกระบี่ได้
“เจ้าเองหรือที่ทะลวงด่านในสิบสองหอวันนี้”
ข่งหลิงมาถึงก็มองข้ามเซียวชิงเหอ ดวงตาคู่ใสนิ่งเรียบและเย็นชาจับจ้องที่หลินสวิน
เงาร่างของนางสง่างาม ผิวพรรณงามดังหยก มีความโดดเด่นราวกับเซียน แต่กลิ่นอายกลับดุร้ายจนพาให้รู้สึกหวาดเกรง
กลิ่นอายเย็นเยียบที่ยากจะอธิบายก็แผ่กระจายท่ามกลางฟ้าดินผืนนี้ตามไปด้วย
หลินสวินกลับเหมือนไม่รู้ตัว พูดแก้ไขอย่างสบายๆ “พูดอย่างเคร่งครัด ทะลวงเพียงห้าหอเท่านั้น เพราะกลัวเดือดร้อนจึงทำได้เพียงหยุดมือ”
“ขอแค่ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องกลัวเดือดร้อน”
ข่งหลิงมัดผมไว้กลางศีรษะ หน้าผากขาวผ่องสะอาดหมดจด ใบหน้าอันงดงามราวกับหยกเย็นชา มีกลิ่นอายเฉียบคมที่ชวนกดดัน
“ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ไม่ได้ ข้าเพิ่งเดินออกจากหอสำแดงมรรคก็เกือบถูกคนขวางเอาไว้ ตอนนี้เพียงต้องการจากไป เจ้ายังตามมาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย เจ้ารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ความเดือดร้อนหรือ”
หลินสวินย้อนถาม
ข่งหลิงขมวดคิ้ว
ไม่รอนางเปิดปาก หลินสวินก็เอ่ยว่า “หยุดพูดไร้สาระ บอกจุดประสงค์ของเจ้ามา หากจะสู้ก็ลงมือเสียตอนนี้ หากจะพูดพร่ำทำเพลง ข้าไม่มีเวลาเล่นเป็นเพื่อนเจ้า”
คำพูดนี้ไม่เกรงใจเลยสักนิด
หากถูกผู้ฝึกปราณคนอื่นๆ ในนครหยกขาวเห็นว่าเทพธิดาข่งหลิงที่พวกเขานับถือที่สุดกลับถูกปฏิบัติด้วยอย่างไม่มีมารยาทเช่นนี้ กลัวว่าคงทำให้ทุกคนโกรธอย่างแน่นอน
แม้แต่เซียวชิงเหอเองก็อดนับถือไม่ได้ ในสายตาของเจ้าวิปริตนี่ เกรงว่าคงไม่มีความรู้สึกรักหยกถนอมบุปผาอะไร ดุร้ายเสียไม่มี
เห็นได้ชัดว่าข่งหลิงเองก็รับมือไม่ทันอยู่บ้าง เอ่ยด้วยใบหน้าเย็นชา “เจ้าคนอวดดี เช่นนั้นข้าจะสั่งสอนเจ้าก่อนแล้วค่อยคุย!”
ชิ้ง!
กระบี่วิญญาณที่ขาวดั่งหิมะ กว้างสามนิ้วสองชุ่น ยาวสองฉื่อถูกชักออกจากฝัก ชั่วพริบตาเท่านั้นราวกับสุริยันสะท้อนฟ้า แสงศักดิ์สิทธิ์ที่สว่างไสวเป็นประกายแผ่กระจาย
กระบี่นงคราญ!
ยอดศาสตรามรรคราชันเล่มหนึ่งของสำนักกระบี่เทียมฟ้าที่สืบทอดมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
กระบี่นี้ราวกับสุริยัน สะท้อนแสงทั่วฟ้า กลิ่นอายขุ่นใสชัดแจ้ง มหัศจรรย์อย่างที่สุด
เหนือกว่ากระบี่เฉือนวิญญาณของฮว่าอวิ๋นเจินไปหนึ่งระดับ
“หลอมยอดสุริยัน!”
ข่งหลิงลงมือ กระบี่นงคราญระเบิดแสงทั่วฟ้า เจิดจรัสราวกับอาทิตย์ดวงใหญ่ ราวกับสามารถหลอมละลายท้องฟ้าได้
การเคลื่อนไหวของนางกระฉับกระเฉง เข่นฆ่าอย่างเด็ดเดี่ยว คิดจะลงมือก็ลงมือทันที เผยท่วงทำนองดุดันของผู้ฝึกกระบี่คนหนึ่งออกมาอย่างหมดจด
‘แย่แล้ว! ป้านี่เพิ่งเริ่มลงมือก็ใช้นัยเร้นลับของ ‘วิชากระบี่มหาหยินหยาง’ เลย เห็นได้ชัดว่าคิดจะฆ่ากันแล้วจริงๆ!’
เซียวชิงเหอหน้าเปลี่ยนสี สื่อจิตถึงหลินสวิน
วิชากระบี่มหาหยินหยางเป็นวิชากระบี่ชั้นยอดวิชาที่สองที่บรรพจารย์กระบี่เทียมฟ้าสร้างขึ้น และเป็นหนึ่งในมรดกสืบทอดพิทักษ์สำนักของสำนักกระบี่เทียมฟ้าร่วมกับคัมภีร์กระบี่มหาพิบัติ
วิชานี้แบ่งออกเป็นหยินและหยางสองม้วน มีความมหัศจรรย์ผันแปรในจักรวาลและวัฏจักรสองลักษณ์
หยินไม่อาจกำเนิดโดยไม่มีหยาง หยางไม่อาจดำรงอยู่โดยไม่มีหยิน หยินหยางเกื้อหนุนกัน สองลักษณ์โคจรซึ่งกันและกัน ผสานมังกรเสือ สามารถสำแดงอานุภาพที่เหลือเชื่อ
ก็เหมือนตอนนี้ พอข่งหลิงฟันกระบี่ออกมาก็ราวกับสุริยันดวงโตสะท้อนฟากฟ้า น่าสะพรึงกลัวไร้ขอบเขต
อีกทั้งกระบี่นงคราญในมือนางก็เป็นยอดศาสตรามรรคราชันที่ได้จากการหลอมรวมยอดหยางชิ้นหนึ่ง อย่างน้อยๆ ก็ทำให้พลังกระบี่นี้ของนางเพิ่มขึ้นถึงสามเท่า!
เซียวชิงเหอถามใจตัวเอง เมื่อเผชิญหน้าการโจมตีนี้ เขาต้องต่อสู้อย่างเต็มกำลังจึงจะสามารถต้านทานได้
ฉัวะ!
แทบจะในเวลาเดียวกัน หลินสวินกวาดนิ้ว เผยนัยเร้นลับของกระบวนเฉือนคว้าดาราออกมา
เป็นการโจมตีอย่างง่ายๆ เท่านั้น แต่ราวกับเจตกระบี่ถูกบดจนแหลกละเอียดท่ามกลางเสียงอึงอล
‘แม่งเอ๊ย ข้าลืมไปว่าเจ้าวิปริตนี่ไม่สามารถตัดสินด้วยหลักการธรรมดาได้…’
ในใจเซียวชิงเหออึดอัดเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ตอนที่สู้กับฮว่าอวิ๋นเจิน หลินสวินยังเคยเตือนว่าให้เขารักษาอาการ
แต่ตอนนี้ ตน ‘ตื่นตระหนก’ อีกครั้งแล้ว!
“หลอมยอดผลาญ!”
ข่งหลิงโจมตีพลาดไปครั้งหนึ่ง อานุภาพยิ่งดุร้าย แผ่แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีทั่วตัว งดงามและสว่างไสว ฟันกระบี่หนึ่งออกไปอีกครั้งจนฟ้าสะท้านดินสะเทือน
หลินสวินสู้กับนาง ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือดกลางอากาศ สังหารจนจักรวาลพลิกคว่ำ สุริยันจันทราอับแสง ทะเลเมฆในรัศมีหมื่นลี้ล้วนถูกปั่นป่วนแหลกละเอียด
เมื่อมองดูอย่างละเอียดก็พบว่าปราณกระบี่ของข่งหลิงราวกับสายรุ้ง กวาดล้างทั่วทุกสารทิศ ทุกกระบี่ที่โจมตีออกไปล้วนทำให้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดอันน่ากลัว อานุภาพน่าตกใจ
นี่คือความเร้นลับของวิชากระบี่มหาหยินหยาง เป็นวิชากระบี่ชั้นยอดที่แม้ราชันกึ่งระดับยืนอยู่ตรงนี้ก็ต้องถูกสังหาร!
เมื่อเทียบกันแล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบหลินสวินนิ่งมาก ใช้นิ้วเป็นคมดาบต่อสู้กับนาง เงาร่างว่างเปล่าเหนือโลกีย์ ราวกับหลักศิลาใต้กระแสน้ำ ที่ไม่ว่าคลื่นใต้น้ำจะซัดสาดอย่างไรก็ไม่สามารถสะเทือนได้
ท่ามกลางการต่อสู้อันดุเดือด สีหน้าของข่งหลิงค่อยๆ จริงจังและเคร่งขรึมขึ้นมา ไอเข่นฆ่าทั่วตัวค่อยๆ เพิ่มขึ้น ยิ่งดูดุร้ายและสะดุดตา
นางรู้ว่าเจอศัตรูที่ยากพบเจอแล้ว!
ชิ้ง!
ไม่นานนางยื่นมือออกไป เรียกกระบี่วิญญาณสีดำที่พบริสุทธิ์แวววาวราวกับรัตติกาลนิรันดร์เล่มหนึ่งออกมา แล้วโฉบพุ่งผ่านอากาศ
กระบี่แสงราตรี!
หากบอกว่ากระบี่นงคราญคือยอดหยางที่เผด็จการรุนแรง เช่นนั้นกระบี่แสงราตรีก็คือยอดหยินที่เย็นเยียบ
กระบี่นี้คือกระบี่คู่กายของอวิ๋นชิ่งไป๋เมื่อครั้งท่องทะยานทั่วหล้า ถูกเขาเคี่ยวกรำและหล่อเลี้ยงมาโดยตลอด สังหารมานับไม่ถ้วน!
เมื่อกระบี่นี้ปรากฏก็สะท้อนรับกับกระบี่นงคราญทันที ราวกับมังกรขาวดำสองตัวพันม้วนอยู่บนท้องฟ้า ปลดปล่อยไอสังหารออกมา
หืม?
แม้หลินสวินจะไม่รู้จักกระบี่แสงราตรี แต่กลับรับรู้ได้อย่างมีฉับไปว่าบนกระบี่นี้มีกลิ่นอายที่เขารู้สึกคุ้นเคย
ข่งหลิงใช้กระบี่นงคราญและกระบี่แสงราตรีโจมตี ทว่าแม้เจตกระบี่ของนางจะเทียมฟ้า แต่กลับไม่สามารถสั่นคลอนฝ่ามือใหญ่ที่ปกคลุมลงมาได้เลยสักนิด
ฉัวะ!
อีกทั้งในระหว่างนี้พลังกลืนกินที่ไม่สามารถต้านทานได้ปรากฏขึ้น กระบี่แสงราตรีราวกับถูกพลังอันยิ่งใหญ่ชักนำ หลุดมือกะทันหัน ถูกหลินสวินช่วงชิงไป
แย่แล้ว!
ข่งหลิงตกใจจนหน้าเสีย อันตรายใกล้เข้ามาแล้ว ไม่อาจสนใจอย่างอื่นแล้ว
นางพลันกัดฟัน เผยวิชาลับพรสวรรค์ออกมา แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีรอบตัวพวยพุ่ง พลันแปลงร่างเป็นนกยูงงดงามตัวหนึ่ง กางปีกที่แหลมคมราวกับคมดาบ
เสียงปังดังลั่น มือใหญ่ที่ปกคลุมฟ้านั้นถูกกระแทกจนทะลุเป็นรู หลุดพ้นออกมา!
“อานุภาพของแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีน่ากลัวตามคาด!”
เซียวชิงเหอหวั่นไหวอย่างสิ้นเชิง แม้พลังต่อสู้ของข่งหลิงจะสู้หลินสวินไม่ได้ แต่ด้วยวิชาลับพรสวรรค์ระดับนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะถูกสังหารได้ง่ายขนาดนั้น
ในเวลาเดียวกันนัยน์ตาหลินสวินหดรัดลงเช่นกัน คิดไม่ถึงเลยว่าแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีจะสุดยอดเพียงนี้ มีอานุภาพน่ากลัวที่สามารถทำลายล้างหมื่นวิชา
“ไม่ว่าเจ้าเป็นใคร ความแค้นวันนี้สักวันจะต้องเอาคืน!”
สายตาข่งหลิงเย็นชา เผยความชิงชังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เมื่อปีกงดงามกางออกก็ประหนึ่งเคลื่อนย้ายในพริบตา โฉบทะยานจากไปไกล
เห็นชัดว่านางรู้ว่าตนสู้หลินสวินไม่ได้ จึงถอยทัพอย่างเด็ดขาด
สุดท้ายหลินสวินก็อดทนไว้ ไม่ตามไปโจมตี
ถึงอย่างไรนครหยกขาวก็เป็นถิ่นของสำนักกระบี่เทียมฟ้า หากตามไปแล้วเจอกับสัตว์ประหลาดเฒ่าในสำนักของอีกฝ่าย จุดจบนั้นไม่อยากจะคิด
“ไป!” หลินสวินเก็บกระบี่แสงราตรีแล้วเคลื่อนไปในทิศตรงข้ามอย่างไม่ลังเล
“รอข้าด้วย”
เซียวชิงเหอเองก็รีบตามไป
เขาตระหนักได้ถึงความรุนแรงของสถานการณ์เช่นกัน ข่งหลิงแพ้แล้วหนีอาจเป็นเพียงเรื่องเล็ก แต่เรื่องที่กระบี่แสงราตรีของอวิ๋นชิ่งไป๋ถูกช่วงชิง เป็นเรื่องใหญ่ร้ายแรงที่ไม่อาจคาดเดาได้อย่างแน่นอน!
หนึ่งถ้วยชาหลังจากนั้น
ทั้งสองก็ปรากฏตัวใน ‘เมืองไม้เงิน’
หลังจ่ายแกนวิญญาณขั้นสูงจำนวนหนึ่ง ทั้งสองก็เข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองได้อย่างราบรื่น
วู้ม
ตอนที่ค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณเปิดออก ชั่วพริบตาก่อนที่เงาร่างของทั้งสองจะหายไป ในระยะไกลมีแสงกระบี่หลายสายวาดทะลวงอากาศพุ่งเข้าภายในเมืองไม้เงิน
คนที่เป็นผู้นำแสงกระบี่ราวกับมหาสมุทร สว่างไสวดุจสุริยัน เป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับราชันผู้หนึ่ง!
ภาพนี้ถูกหลินสวินและเซียวชิงเหอที่กำลังจะจากไปเห็นเข้าพอดี
หลินสวินไม่ได้รู้สึกอะไร ในขณะที่เซียวชิงเหอนั้นตกใจจนเหงื่อท่วมตัวแล้ว เมื่อครู่นี้หากช้าไปเพียงก้าวเดียว จุดจบนั้น…
——
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์