Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1086

โม่เจินร้องโหยหวน คิดไม่ถึงว่าตนจะต้านไม่ได้แม้แต่หมัดเดียวของหลินสวิน!

นี่สั่นสะท้านใจคนเกินไป

ตูม!

ประกายดาวเจิดจรัสผสานรวมหน้ากำปั้น ออกทะลวงสังหารอีกครา

ด้านหลังหมัดคือใบหน้าเยียบเย็นและเฉยเมยของหลินสวิน

ในช่วงวิกฤติหาใดเปรียบนี้ ริมฝีปากโม่เจินพลันเปล่งเสียงหวีดแหลมอย่างที่สุดออกมา

เหนือศีรษะนางควบรวมเป็นแมวยักษ์ขนดำสนิท นัยน์ตาเขียวมรกตตัวหนึ่ง กางกรงเล็บทะยานฟ้าพุ่งตะครุบหมัดหลินสวินเต็มแรง

นี่ก็คือพลังดั้งเดิมของโม่เจิน เดิมตัวนางคือทายาทเผ่าแมวเก้าหาง ขณะนี้เพื่อรักษาชีวิตได้ใช้พลังสายเลือดโดยไม่เสียดาย

แต่ทว่าเปล่าประโยชน์ ภายใต้การบุกสังหารของหมัดหลินสวิน เงามายาแมวยักษ์นั่นก็ถูกพิฆาตในชั่วพริบตา ระเบิดแหลกกลายเป็นฝนโลหิตทั่วฟ้า

เพียงแต่โม่เจินกลับฉวยโอกาสนี้เคลื่อนหลบห่างไกล

ใบหน้างามของนางซีดเผือด เส้นผมดำปรากฏสีขาวเทาชั้นหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความตระหนกขุ่นเคืองและยากจะเชื่อ

ทุกอย่างดูเหมือนช้า แต่ความจริงล้วนสิ้นสุดชั่วพริบตา

เมื่อเห็นภาพหลินสวินสยบโม่เจินกับตาก็ทำให้ราชันคนอื่นตระหนกจนหน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ รู้ว่าสถานการณ์อันตราย

คนหนุ่มคนหนึ่งที่ถูกพวกเขาเห็นเป็นปลวกมด บัดนี้กลับสำแดงพลังน่าหวาดกลัวถึงขีดสุดเช่นนี้ ไม่ว่าใครก็ไม่อาจไม่ไหวหวั่น

“เร็วเข้า ลงมือพร้อมกัน! เด็กนี่สามารถยืมพลังต้องห้ามทะเลหมากดารา หากไม่ร่วมแรงร่วมใจกัน พวกเราใครก็อย่าได้คิดรอดจากไป!”

โม่เจินเปล่งเสียงตะโกนอาฆาต

ขณะกล่าวหลินสวินกลับไม่ชักช้าแม้แต่น้อย รุกไล่ต่อเนื่องหมายจัดการโม่เจินก่อน

ตูม!

ทว่ากระบี่เทียมฟ้าพาดขวางเข้ามา เปล่งแสงอริยมรรคราวไม่อาจทัดเทียม คมกริบสะท้านฟ้าดินประหนึ่งไม่อาจต้านทาน

เงาร่างหลินสวินพลันชะงักไป เหวี่ยงหมัดเข้าปะทะ

กระบี่นี้มาจากจงเหวินหย่วนแห่งสำนักกระบี่เทียมฟ้า พร้อมๆ กับที่เขาบัญชากระบี่ขวางหลินสวินไว้ ก็ส่งเสียงตะโกนไปด้วย

“สหายยุทธ์โม่เจินกล่าวไม่ผิด พวกเราพกสมบัติอริยะติดตัวมา หากครั้งนี้ไม่สังหารเจ้าเดรัจฉานนี่ได้ ยังจะมีหน้ายืนหยัดในดินแดนรกร้างโบราณได้อย่างไร”

เสียงสะเทือนเลือนลั่นปั่นป่วนโดยรอบ

โม่เจินเรียกตำหนักอมตะออกมาผสานการโจมตีของจงเหวินหย่วน พุ่งสังหารหลินสวินจากอีกฝั่ง

“เด็กนี่ผงาดขึ้นเร็วเกินไป หากเขากลายเป็นราชัน ในระดับราชันใครยังจะเป็นคู่ต่อสู้เขาได้ วันนี้หากไม่กำจัดเขาให้สิ้นซาก วันหน้าก็คือตัวหายนะ!”

“ไม่ผิด เด็กนี่ครองสมบัติอริยะมีศุภโชคใหญ่ ครั้งนี้หากสามารถสังหารเขาได้ ข้ายินดีแบ่งปันสมบัติอริยะและวาสนาติดตัวเขา!”

ขณะต่อสู้จงเหวินหย่วนและโม่เจินต่างเอ่ยเชื้อเชิญราชันคนอื่นลงมือพร้อมกันไม่ว่างเว้น

ราชันคนอื่นๆ อีกสี่คนเห็นดังนี้แววตาวูบไหวไม่หยุด แต่สุดท้ายพลันกัดฟันกรอดเข้าร่วมศึก

หลินสวินอาจแข็งแกร่ง สามารถยืมพลังต้องห้ามของทะเลหมากดารา แต่พวกเขาเองก็ไม่ด้อยไปกว่ากัน แต่ละคนต่างก้าวสู่ระดับราชันและครอบครองสมบัติอริยะ!

อีกทั้งก้นบึ้งของหัวใจพวกเขายังไม่อาจยอมรับ ว่าคนหนุ่มระดับกระบวนแปรจุติคนหนึ่งจะสามารถต่อกรกับพวกเขาเหล่าราชันได้

ต่อให้พึ่งพาพลังต้องห้ามของทะเลหมากดารา แต่ก็ไม่มีทางยืนหยัดได้นานแน่!

ถึงอย่างไรสมบัติอริยะก็เหมือนกระบวนค่ายกลอริยะ หากไร้พลังและระดับขั้นที่คู่ควรกับมัน แม้สามารถใช้ประโยชน์ได้ แต่อานุภาพที่สำแดงออกมาก็มีจำกัด

กระทั่งยิ่งนานไปกลับ จะนำมาซึ่งความเสียหายมหาศาลไม่อาจคาดเดาแก่ตัวเอง!

หลินสวินมีปราณระดับกระบวนแปรจุติ นี่คือสิ่งที่แน่ใจได้ และเขายังอาศัยพลังต้องห้ามของทะเลหมากดาราต่อกรศัตรู ตัวเขาเองจะยืนหยัดได้นานเท่าไหร่กัน

ด้วยความเข้าใจนี้ เหล่าราชันจึงล้วนลงมือแล้ว!

…

พูดแล้วเหมือนช้า แต่ความจริงการต่อสู้ปะทุขึ้นนานแล้ว

ก็เห็นราชันหกคนควบคุมสมบัติอริยะนานัปการพุ่งสังหาร แต่หลินสวินไม่ตระหนกกลับยินดี!

ตูม!

ในห้วงนิมิตของหลินสวิน แผนภาพวัฏจักรดารากึกก้อง นัยเร้นลับในนั้นไม่ถึงหนึ่งในพันถูกหลินสวินควบคุมโดยสมบูรณ์ จากนั้นจึงถูกเขาใช้บนค่ายกลใหญ่วัฏจักรดาราในทะเลหมากดารา

แค่ชั่วพริบตาประกายดาวบนเวิ้งฟ้าหลั่งรินดั่งน้ำตกปกคลุมทั่วร่างหลินสวิน ทำให้อานุภาพพลังเขาเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น…

เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

เพราะนี่ไม่ใช่พลังที่เป็นของเขา แต่เป็นอานุภาพของคลื่นผนึกต้องห้าม เพียงแต่ถูกเขาใช้กระบวนค่ายกลควบคุมเท่านั้น

“ฆ่า!”

เงาร่างหลินสวินราววิวัฒน์จากแสงดารา ส่องประกายถึงขีดสุดและเปล่งแสงเจิดจ้าเหลือประมาณ ทั่วทั้งตัวเอ่อล้นด้วยคลื่นผนึกต้องห้ามเร้นลับน่าหวาดกลัว

ตัวคนเดียวเผชิญหน้าราชันหกคนที่ต่างถือสมบัติอริยะ ไม่ถอยร่นแต่กลับบุกเข้าไปสังหารด้วยตัวเอง หากแพร่ออกไปคงสั่นสะเทือนไปทั้งใต้หล้า

ใครจะกล้าอาจหาญเช่นนี้

ผู้แข็งแกร่งระดับกระบวนแปรจุติคนไหนกล้าแข็งกร้าวเช่นนี้เล่า

ตูม!

ทันใดนั้นอาณาเขตทะเลแถบนี้มีแสงดาราโถมกระหน่ำ พลังหมัดปะทุพล่านทั่วสารทิศเป็นพันหมื่นทบ

พลังหมัดหลากสายนั่นประหนึ่งไม่มีสิ่งใดทำลายไม่ได้ เปี่ยมพลานุภาพไร้เทียมทาน ซัดกระบี่เทียมฟ้าออก ทะลวงการปกคลุมของบรรทัดสยบฟ้า ทำลายประกายศักดิ์สิทธิ์ของตำหนักอมตะ…

หลินสวินปล่อยตัวไปตามหมัด ตัดขวางอหังการ

ฟ้าดินแถบนี้ต่างกำลังปั่นป่วนรุนแรง สมบัติอริยะลอยล่อง หมอกแสงดั่งพิรุณ คลื่นต่อสู้ชวนประหวั่นม้วนแผ่คลุมเก้าชั้นฟ้า สับสนอลหม่านถึงขีดสุด

เสียงคำรามกราดเกรี้ยวดังต่อเนื่อง

เสียงกัมปนาทของสมบัติที่เข้าปะทะดังลั่น

สถานการณ์การต่อสู้ดั่งเพลิงโหมเติมเชื้อไฟ รุนแรงถึงขั้นไม่มีอะไรยิ่งกว่า!

แต่เหนือความคาดหมายทุกคน ราชันหกคนใช้สมบัติอริยะหกอย่าง อาศัยสถานการณ์ล้อมโจมตีจัดการหลินสวินคนเดียว แต่กลับไม่ได้เปรียบอะไร

กระทั่งล้วนไม่อาจสกัดการโจมตีของหลินสวินได้

นี่ทำให้พวกโม่เจิน จงเหวินหย่วนต่างสะท้านในใจ สีหน้าเคร่งครัดขึ้นเรื่อยๆ ประเดี๋ยวดีประเดี๋ยวร้าย