Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1165

บันไดสวรรค์ทอดยาวลงมาจากขอบฟ้า ไม่อาจคาดเดาความสูงได้

ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาล ฟ้าดินเงียบเชียบ

หลินสวินกวาดสายตาไปทั่ว นอกจากตนเองก็ไม่มีผู้ใดอีก

นี่คือภายในหอมกุฎ กล่าวอย่างเคร่งครัดหน่อยก็คือเป็นแดนลี้ลับพิสดารแห่งหนึ่ง

ภายในแดนลี้ลับมีเพียงบันไดสวรรค์

มหามรรคประหนึ่งฟ้า บันไดสวรรค์คือทางข้าม!

ก่อนเข้ามาหลินสวินทำความเข้าใจมาแล้วว่า การทดสอบของหอมกุฎนั้นง่ายดายมาก คือการปีนขึ้นบันไดโดยอาศัยมรรควิถีของตัวเอง ท้ายที่สุดดูว่าสามารถปีนไปถึงตำแหน่งไหนของบันไดสวรรค์มหามรรค

มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่อยู่หนึ่งพันขั้นแรก ที่เมื่อทางผ่านไปยังแดนเก้าบนปรากฏออกมาจึงจะเข้าไปในนั้นได้อย่างราบรื่น

ทว่าบันไดสวรรค์มหามรรคนี้ไม่ได้มีแค่หนึ่งพันขั้นเท่านั้น!

ครืน!

หลินสวินก้าวเท้าเหยียบลงบนขั้นที่หนึ่ง ชั่วพริบตาแรงกดดันมหามรรคก็ปรากฏ ทำให้ร่างของเขาชะงักไปเล็กน้อย

หลังจากนั้นสีหน้าเขายังคงไม่แปรเปลี่ยน ก้าวไปขั้นถัดไป

ก้าวย่างมั่นคง ราวกับเยื้องกรายบนทางเรียบ ดุจเดินเล่นผ่อนคลายในสวน

ทุกขั้นบันไดพลังมหามรรคที่แผ่ออกมาล้วนแตกต่างกัน ยิ่งสูงขึ้นก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

เพียงแต่ทั้งหมดนี้ไม่สามารถทำอะไรหลินสวินได้

หลินสวินก้าวไปอย่างไม่สะทกสะท้าน ไม่วายหวนนึกถึงยามอยู่ในโลกชั้นล่าง ในสำนักศึกษามฤคมรกตมีเขาบันไดเช่นนี้ลูกหนึ่ง ภายในนั้นประทับร่องรอยมหามรรคที่แตกต่างกัน

ตอนนั้นขณะที่เขาปีนบันได เคยแข่งขันประลองฝีมือกับกู้อวิ๋นถิงอยู่กลายๆ

กู้อวิ๋นถิงในเวลานั้นโดดเด่นเจิดจ้า ถูกมองว่าเป็นคนรุ่นเยาว์อันดับหนึ่งของสำนักศึกษามฤคมรกต ไม่นานนักก็เดินทางออกจากโลกชั้นล่าง เข้ามาฝึกปราณในดินแดนรกร้างโบราณ

ทว่าตอนนี้วันเวลาผันผ่าน ทุกสิ่งไม่เหมือนดังเดิมแล้ว

ในดินแดนรกร้างโบราณคนโดดเด่นนับไม่ถ้วน ผู้กล้ามากมาย กู้อวิ๋นถิงในเวลานั้นไม่อาจกล่าวได้ว่ากลืนหายไปในฝูงชน แต่เมื่อเทียบกับตัวเขาขณะอยู่ในสำนักศึกษามฤคมรกตแล้ว เห็นได้ชัดว่าหม่นแสงลงมาก

แท้จริงแล้ว นี่ก็คือการต่อสู้มหามรรครูปแบบหนึ่ง

บนเส้นทางแสวงหามรรคา บางคนดั่งดาวหางที่พุ่งทะยาน และมีบางคนที่เหมือนดาวหางที่อับแสงร่วงหล่น หากหมายอยู่ค้างฟ้าไปตลอด ย่อมไม่ต่างอะไรจากการทวนกระแสน้ำ ยากเย็นยิ่งนัก!

เพราะบนโลกนี้แต่ไหนแต่ไรล้วนไม่เคยขาดนักสู้ ไม่เคยขาดคนที่แข็งแกร่งกว่าตัวเจ้า!

‘ก็ไม่รู้ว่าพวกสืออวี่ หนิงเหมิง เย่เสี่ยวชีตอนนี้อยู่ที่ไหน…’

‘แล้วยังหลิ่วชิงเยียน การแสวงหามรรคแห่งศาสตร์ดนตรีของนางก้าวไปถึงขั้นไหนแล้ว’

สีหน้าหลินสวินเลื่อนลอย หวนนึกถึงคนรู้จักและประสบการณ์ที่ผ่านมาในวัยเยาว์ ถึงกับรู้สึกเหมือนอยู่โลกอีกใบ

หืม

ทันใดนั้นแสงประกายสายหนึ่งปรากฏขึ้นในครรลองสายตาของหลินสวิน ทำให้เขาได้สติตื่นจากภวังค์ความคิด

เมื่อมองไปก็เห็นว่าด้านหนึ่งของบันไดหินที่กำลังจะก้าวไป ปรากฏเปลวเพลิงเป็นลูกๆ มีทั้งสีขาวเงิน สีครามม่วง สีเหลืองทอง สีแดงเพลิง สีฟ้าอ่อน…

ลูกเปลวไฟทุกลูกสอดรับกับบันไดหินแต่ละขั้น ลอยอยู่กลางอากาศ ทอประกายแสงและอานุภาพที่แตกต่างกันออกไป

นี่คือ ‘เพลิงมรรค’!

ดังคำกล่าวที่ว่าเพลิงมรรคไม่ดับมอด มรรคาไม่หยุดยั้ง

พูดง่ายๆ ได้ว่า เพลิงมรรค ก็คือรอยประทับของการต่อสู้ที่ผู้ฝึกปราณทิ้งไว้บนบันไดสวรรค์มหามรรคแห่งนี้ ในนั้นแฝงด้วยเจตจำนงแห่งการต่อสู้!

มีเพียงผู้แข็งแกร่งหนึ่งพันคนแรก ถึงมีสิทธิ์ประทับเพลิงมรรคของตนบนบันไดพันขั้นนี้

แน่นอนว่าเมื่อถูกโจมตีจนพ่าย เพลิงมรรคก็จะถูกกำจัดออกไป และมีผู้อื่นเข้ามาแทนที่

หลินสวินสีหน้าท่าทางขึงขังขึ้นมา

เขารู้ว่าการทดสอบของจริงมาถึงแล้ว

…

เพลิงมรรคลูกแรกมีสีเขียวอ่อน ตั้งอยู่ด้านข้างของบันไดขั้นที่หนึ่งพันนับจากด้านบน

วู้ม!

เมื่อหลินสวินเหยียบบันไดหินขั้นนี้ เบื้องหน้าก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ปรากฏฟ้าดินที่กว้างขวางว่างเปล่าแห่งหนึ่ง

พร้อมกันนั้นเพลิงมรรคสีเขียวอ่อนลูกนั้นก็กลายร่างเป็นผู้หญิงรูปร่างอรชรคนหนึ่ง กลิ่นอายเยียบเย็น ทั่วร่างเต็มไปด้วยบรรยากาศคร่ำเคร่งช่ำชอง

ฉึบ!

ทันทีที่ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวก็พุ่งเข้ามา เงาร่างดุจรุ้งเทพสีเขียวสายหนึ่ง เจิดจรัสพร่าตา

นางสะบัดข้อมือขาว เถาวัลย์สีเขียวหยกเส้นหนามากมายทะลวงอากาศ มีมากเรือนพันเรือนหมื่น โบกสะบัดอย่างดุเดือดกลางฟ้าดิน ตัดสลับไปมา ปิดล้อมหลินสวินเอาไว้ กลายเป็นกรงขังแห่งหนึ่ง

ครึ่ก!

จากนั้นบนเถาวัลย์แต่ละเส้นก็ผลิหน่อแตกกิ่งอย่างบ้าคลั่ง ดอกไม้ประหลาดแต่ละดอกผลิช่อรับลม ส่องแสงวับวาวน่าสะพรึงกลัว หมายให้หลินสวินขาดใจตาย

“แก่นมรรคธาตุไม้ กำเนิดไม่สิ้น… นับว่ายอดเยี่ยมไร้เทียมทาน”

นัยน์ตาหลินสวินสงบนิ่ง แต่รอบตัวเขาโคจรอานุภาพไร้รูปสายหนึ่ง

ตูม!

ดอกไม้ประหลาดที่อยู่ใกล้เพียงคืบล้วนแหลกเป็นผุยผง กิ่งก้านเขียวชอุ่มระเบิดออก เถาวัลย์เส้นหนาราวกับร่างงูแตกกระจายเป็นชิ้นๆ เส้นแล้วเส้นเล่า…

จากนั้นกรงขังพลันหายวับไป

และในเวลานี้ ผู้หญิงคนนั้นก็พุ่งเข้ามา

เพียงแต่ขณะที่นางกำลังเตรียมโจมตีรอบที่สอง บนร่างหลินสวินปลดปล่อยอานุภาพและกวาดออกไปเบาๆ ร่างของนางพลันสลายในทันที

ฉึบ!

เวลาต่อมาหลินสวินกลับมายังบันไดสวรรค์อีกครั้ง

เพียงแต่ด้านข้างบันไดหินที่เขายืนอยู่นั้น เพลิงมรรคสีเขียวอ่อนลูกนั้นเลือนหายไปแล้ว

หลินสวินไม่มั่วรีรอ ก้าวขึ้นบันไดหินขั้นที่เก้าร้อยเก้าสิบเก้า

นี่คือเพลิงมรรคสีเงินยวง แปลงเป็นผู้แข็งแกร่งเผ่าโบราณแสงทมิฬคนหนึ่ง แข็งแกร่งองอาจยิ่ง

ทว่าสำหรับหลินสวินแล้วก็ยังไม่มีค่ามากพอให้ใส่ใจ

ชั่วพริบตาเดียวผลแพ้ชนะปรากฏออกมาอย่างชัดเจน