Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1499

ซ่า!

หลินสวินสะบัดแขนเสื้อครั้งหนึ่งเมฆสีเขียวราวแสงทอโบยบินขึ้นไป สานกันไปทั่วห้วงอากาศ แปรสภาพเป็นกระบวนผนึกลายมรรคกระบวนหนึ่ง ปกคลุมบริเวณที่ตนอยู่เอาไว้

ทันใดนั้นก็ทำให้ตัวเขาลับตาไปด้วย แม้แต่กลิ่นอายยังถูกบดบัง

นี่เป็น ‘กระบวนผนึกเก็บปราณ’ ตอนมุ่งหน้ามาหลินสวินยังได้มอบจานกระบวนให้พวกจ้าวจิ่งเซวียน เจ้าคางคก อาหลู่ และนกทมิฬคนละชุด

เพียงเรียกออกมาก็สามารถปิดบังกลิ่นอายได้ เว้นแต่พบกับผู้มีวิชาลับเสาะหาพิเศษ หรือไม่ก็ผู้มีระดับมกุฎอริยะ หาไม่แล้วคู่ต่อสู้อื่นย่อมสังเกตร่องรอยไม่ได้สักนิด

พอทำทุกอย่างนี้เสร็จ หลินสวินยื่นมือออกมาพลิกครั้งหนึ่ง ในห้วงอากาศก็มีป้ายคำสั่งเพิ่มขึ้นชิ้นแล้วชิ้นเล่า

สองชิ้นเป็นป้ายคำสั่งเซียนเหิน สามารถเก็บสะสมชะตามรรคผลงานรบ เป็นสิ่งสำคัญในการเข้าสู่แหล่งสถานคุนหลุน

ชิ้นหนึ่งเป็นป้ายคำสั่งรกร้างโบราณ มอบให้โดยข้ารับใช้วิญญาณ ถ่ายเจตจำนงของตนไว้ภายใน ยามการต่อสู้แห่งเก้าดินแดนสิ้นสุดลง สามารถอาศัยป้ายคำสั่งนี้เคลื่อนย้ายกลับไปยังดินแดนรกร้างโบราณ

ในขณะเดียวกันป้ายคำสั่งรกร้างโบราณยังมีประโยชน์เก็บสะสมผลงานรบ สามารถนำมาใช้แลกเปลี่ยนโชควาสนามหามรรคได้

ชิ้นหนึ่งเป็นยันต์ปักวิญญาณ พวกจ้าวจิ่งเซวียน เจ้าคางคก อาหลู่ และนกทมิฬก็มีอยู่คนละชิ้น หากใช้พลังวิญญาณกระตุ้นยันต์นี้ จะสามารถรับรู้ถึงตำแหน่งที่คนอื่นอยู่ได้คร่าวๆ

หลินสวินเก็บป้ายคำสั่งเซียนเหิน ป้ายคำสั่งรกร้างโบราณไว้อย่างดีทีละอัน จากนั้นจึงถือยันต์ปักวิญญาณไว้ในฝ่ามือ แล้วกระตุ้นเงียบๆ

วิ้ง!

ลวดลายห้าแฉกอันหนึ่งฉายขึ้นบนยันต์ปักวิญญาณ ส่องแสงเจิดจ้า แต่ละแฉกแทนตำแหน่งของคนผู้หนึ่ง

เมื่อตำแหน่งของอีกฝ่ายเคลื่อนย้าย แฉกทุกแฉกบนลวดลายจะเกิดความเปลี่ยนแปลง

แต่เพียงครู่เดียวหลินสวินก็สีหน้าหดหู่

ยันต์ปักวิญญาณเสื่อมฤทธิ์เสียแล้ว ไม่อาจสืบหาตำแหน่งของพวกจ้าวจิ่งเซวียน เจ้าคางคก อาหลู่ และนกทมิฬได้!

‘ไม่ใช่เพราะพลังกฎเกณฑ์ฟ้าดินของสมรภูมิเก้าดินแดนรบกวน ก็เป็นเพราะตำแหน่งที่ข้าอยู่ตอนนี้ห่างจากพวกเขาเกินไป…’

หลินสวินคาดการณ์แล้วเก็บยันต์ปักวิญญาณลง

สวบ!

จากนั้นหลินสวินก็กางแผนที่ที่หยาบถึงที่สุดฉบับหนึ่งออก

นี่เป็นแผนที่การกระจายตัวของพื้นที่ในสมรภูมิเก้าดินแดน เป็นฝีมือของจ้าวจิ่งเซวียน

ในอดีตกาลเคยมีการต่อสู้แห่งเก้าดินแดนปะทุขึ้นสองครั้ง ดังนั้นคิดจะเข้าใจการกระจายตัวของพื้นที่ในสมรภูมิเก้าดินแดนบ้างก็ไม่ใช่เรื่องยาก

บนแผนที่ปรากฏกรอบตัวอักษรรูปบ่อน้ำ (井) มองเป็นตารางเก้าช่องได้เช่นกัน

เก้าดินแดนใหญ่ อาณาเขตของอีกแปดดินแดนตั้งอยู่ตามแปดทิศบนแผนที่มาโดยตลอด

เช่น อาณาเขตของดินแดนโบราณต้าหลัวตั้งอยู่ทิศเหนือ เป็นตำแหน่ง ‘วังทักษิณ’ ในเก้าวัง

ในสมรภูมิเก้าดินแดนกลับถูกเรียกว่า ‘โลกต้าหลัว’ แทนอาณาเขตของดินแดนโบราณต้าหลัว

ในโลกต้าหลัวสร้าง ‘เมืองอารักษ์มรรค’ ไว้ และก็เป็นค่ายทัพใหญ่ที่ผู้แข็งแกร่งดินแดนโบราณต้าหลัวรวมตัวอยู่

หรืออย่างดินแดนโบราณมารโลหิต ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ในตำแหน่ง ‘วังหรดี’ ในเก้าวัง ถูกขนานนามว่าโลกมารโลหิต แทนอาณาเขตของดินแดนโบราณมารโลหิต

รูปแบบของดินแดนอื่นก็เป็นเช่นนี้เช่นกัน

ทุกครั้งที่การต่อสู้แห่งเก้าดินแดนเริ่มขึ้น ผู้แข็งแกร่งจากค่ายทัพใหญ่แต่ละทัพที่ถูกเคลื่อนย้ายเข้าสู่สมรภูมิเก้าดินแดนต่างมุ่งหน้าไปยังอาณาเขตของค่ายทัพตนทันที แล้วจึงรวมรวมกำลังพล ทำตามเป้าหมายร่วมกันในสงคราม

ส่วนดินแดนรกร้างโบราณตั้งอยู่ตรงกลาง!

ที่นี่เป็น ‘วังกลาง’ ในสมรภูมิเก้าดินแดน ถูกมองเป็นจุดศูนย์กลางของสมรภูมิ ดูที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เหมือนเป็นสถานที่ที่ได้เปรียบเป็นอย่างยิ่ง

แต่ในแปดทิศล้อมรอบ ‘วังกลาง’ ล้วนเป็นขุมอำนาจศัตรูต่างดินแดน เหมือนกับซุ่มโจมตีอยู่แปดทิศ กักอาณาเขตดินแดนรกร้างโบราณไว้ตรงกลางอย่างแน่นหนา!

เพียงแค่ตำแหน่งของค่ายทัพเช่นนี้ ก็ทำให้ผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบในการต่อสู้แห่งเก้าดินแดนแล้ว

ซุ่มโจมตีแปดด้าน เท่ากับรับศัตรูแปดด้าน!

ดังนั้นหลังสมรภูมิเก้าดินแดนครั้งนี้เริ่มขึ้น ผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณต่างแทบไม่เลือกไปยัง ‘ดินแดนรกร้างโบราณ’ ที่อยู่ใจกลางสมรภูมิ ต่างจากผู้แข็งแกร่งจากแปดดินแดนอื่น

ใครก็รู้ดีว่าศัตรูภายนอกจากแปดดินแดนมีความร่วมมือ ‘ตัดรกร้างโบราณก่อน ค่อยประชันสูงต่ำ’ กันอยู่ก่อนแล้ว หากผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณปรากฏตัวในโลกรกร้างโบราณ ต้องกลายเป็นเป้าที่ทุกคนเพ่งเล็งแน่

หลินสวินก็รู้ดีว่าผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณเข้าสู่สมรภูมิเก้าดินแดนมาคราวนี้ ทางเลือกแรกไม่ใช่การสังหารศัตรู

แต่เป็นการซ่อนตัว!

กำลังพลกระจายตัวถึงหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกแปดดินแดนอื่นร่วมกันกำจัด

อีกทั้งหนีพ้นจนกว่าจะบรรลุมกุฎอริยะได้จะดีที่สุด ถึงตอนนั้นจึงอาจจะมีความสามารถมางัดข้อกับแปดดินแดนอื่นได้

การเลือกเช่นนี้ย่อมน่าคับข้องใจ แต่นี่ก็คือความเป็นจริง

ในสมรภูมิเก้าดินแดน หน้าตาและเกียรติยศไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว จะมีชีวิตรอดได้หรือไม่ต่างหากถึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงรูปแบบพื้นที่คร่าวๆ ของสมรภูมิเก้าดินแดน

สมรภูมิเก้าดินแดนกว้างใหญ่ไพศาลถึงที่สุด แต่ละพื้นที่เหมือนแผ่นดินใหญ่ไพศาลแถบหนึ่ง ในผืนดินแห่งนี้ยังมีสิ่งที่เป็นอันตรายมากมายกระจายอยู่ด้วย

เช่นรอยแยกห้วงอากาศ บึงหมอกพิฆาต กระแสแสงโลหิตเป็นต้น เต็มไปด้วยความพิสดารและสิ่งที่ไม่อาจล่วงรู้ได้

นอกจากนี้ยังมีพิภพแดนลับมากมายประหนึ่งฟองอากาศประดับตามพื้นที่ต่างๆ ในสมรภูมิเก้าดินแดน

พิภพแดนลับบางแห่ง ต่อให้อริยะเข้ามาก็มีแต่ตายอยู่ดี

แต่พิภพแดนลับบางแห่งกลับมีศุภโชคสะท้านโลกยากจินตนาการได้อยู่…