Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1513

การตอบสนองของติงซานเหอกับจี้ชิ่งย่อมเรียกได้ว่ายอดเยี่ยม

แต่พวกเขาคิดจนหัวแทบแตกก็คิดไม่ถึงสักนิด ว่าอภินิหารหยุดเวลาของหลินสวินจะมีอานุภาพต้องห้ามผนึกเวลาชั่วพริบตาได้

ดังนั้นพวกเขาจึงถูกเล่นงานโดยไม่ทันตั้งตัว

และเมื่อได้เห็นภาพอริยะเหล่านั้นถูกสังหาร ความรู้สึกรับมือไม่ทันเช่นนี้ได้กลายเป็นฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ระเบิดออกในสมองของพวกเขาไปแล้ว!

สังหารอริยะ!

ชายหนุ่มที่ยังไม่บรรลุอริยะคนหนึ่ง ใช้พลังต่อสู้ของตนสังหารอริยะต่อหน้าต่อตาพวกเขา!

นี่ช่างน่าเหลือเชื่อ!

ไม่ว่าพวกติงซานเหอจะตอบโต้รวดเร็วอย่างไร ชั่วพริบตานี้ยังรู้สึกกลัวขึ้นสมอง จิตใจหวาดผวา หน้าเปลี่ยนสีในทันใด

ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน แม้แต่ในดินแดนโบราณมารโลหิต ยังน้อยนักที่จะเกิดเรื่องน่าตื่นตะลึงเช่นนี้

เพราะระดับอริยะก็เหมือนกำแพงสวรรค์ คิดจะข้ามไปเรียกได้ว่ายากลำบากแสนเข็ญ

ยิ่งคิดจะข้ามระดับไปสังหารอริยะ ยิ่งเหมือนความเหนือจริงในตำนานครั้งหนึ่ง!

แต่ตอนนี้ ภาพนี้เกิดขึ้นจริงๆ แล้ว

ซ่า!

โลหิตอริยะโปรยปราย แดงฉานแสบตา ฟ้าดินเต็มไปด้วยเสียงมรรคไว้อาลัย

หากเป็นไปได้ หลินสวินย่อมไม่พลาดโอกาสงามเช่นนี้ ต้องลงมืออีกครั้งแน่

ที่น่าเสียดายก็คืออภินิหารหยุดเวลาเย้ยฟ้ามากเกินไป พลังที่ใช้ไปก็มหาศาลยิ่งนัก กอปรกับใช้มรดกอักษรสังหาร ทำให้ในชั่วพริบตานี้พลังทั้งหมดในร่างของเขาเหมือนถูกดึงออกไปจนสิ้น อ่อนแอถึงที่สุด

ดังนั้นเขาจึงไม่มีความลังเลใดๆ หันหลังกลับเข้าไปในหุบเหว

“ไอ้สวะ!”

ติงซานเหอส่งเสียงคำราม โมโหจนเลือดขึ้นหน้า บันดาลโทสะถึงที่สุด

จี้ชิ่งกับอริยะอีกคนหนึ่งก็คล้ายเพิ่งได้สติหลังจากตกใจ ต่างมองหน้ากัน มือเท้าเย็นเฉียบ กดความตื่นตะลึงในใจลงได้ยาก

พวกเขาอดคิดไม่ได้ว่าการสังหารชั่วพริบตาเมื่อกี้ หากตนโดนเข้าจะเกิดผลลัพธ์เช่นไร

หวาดกลัวจนตัวสั่น!

ในหุบเหว หลินสวินที่ถูกเสี่ยวอิ๋นกับผีเสื้อมารแยกฟ้ารับไปฝืนยืนให้มั่นคง หันหน้าไปมองอริยะทั้งสามคนนั้น

“ถ้ากล้า พวกเจ้าก็รอที่นี่ตามสบาย!”

พอพูดจบ เขา เสี่ยวอิ๋น และผีเสื้อมารแยกฟ้าก็หายลับไปในหุบเหวด้วยกัน

ฟู่! ฟู่!

ติงซานเหอหายใจหอบ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง สีหน้าดูอึมครึมหาใดเทียบ

พูดตามจริงก่อนหน้านี้เขาก็ตกใจ จนกระทั่งตอนนี้ในใจยังหลงเหลือความหวาดผวาอยู่บ้าง

“ครั้งแรก เขาสังหารหงหลิงด้วยศรเดียว ทำให้จี้ชิ่งบาดเจ็บด้วยการโจมตีเดียว”

“ครั้งที่สอง เขาจับเล่อมู่จิ้นแล้วหนีไปได้อย่างปลอดภัย”

“ครั้งนี้ เขา… สังหารอริยะ…”

อริยะคนหนึ่งสีหน้าตะลึงงัน มือไม้สั่นระรัว “พวกเราเหมือนจะไปแหย่… มดที่ไม่ควรไปยั่วยุ มดตัวนี้ที่ถึงกับสามารถสังหารอริยะ…”

ติงซานเหอกับจี้ชิ่งสบตากันครั้งหนึ่งแล้วต่างหนาวสั่นไปครู่หนึ่ง

พอคิดดูโดยละเอียด ก่อนหน้านี้พวกเขาคล้ายจะบีบให้หลินสวินอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง ไม่อาจหลุดพ้นจากความยากลำบากได้ แต่ผลลัพธ์ก็คือฝั่งพวกเขากลับเสียหายหนัก!

“ทำอย่างไรดี”

จี้ชิ่งทอดสายตามองไปยังติงซานเหอ

หากเป็นไปได้ ติงซานเหอต้องการจากไปโดยไม่ลังเลสักนิด ล้มเลิกความคิดที่จะสังหารหลินสวินโดยสมบูรณ์อย่างแน่นอน คนผู้นี้ก็คือสัตว์ประหลาดที่เย้ยฟ้าคนหนึ่ง ไม่อาจประเมินได้ด้วยสามัญสำนึก

แต่ตอนนี้เขาไปไม่ได้จริงๆ

เพราะเล่อเซวี่ยซิวกำลังจะมาถึงแล้ว!

‘ถ้ารู้แต่แรก ก็คงไม่ตามเล่อมู่จิ้นมาฆ่าเด็กนี่…’

ติงซานเหอลอบทอดถอนใจในใจ รู้สึกเหมือนขี่หลังเสือ จะรุกจะถอยก็ยากไปหมด

“ช่างเถอะ รอเล่อเซวี่ยซิวมาแล้วแจ้งไปตามจริง ถ้าเขาจะกล่าวโทษ… หึ เช่นนั้นก็ให้เขาลงมือดีกว่า!”

ติงซานเหอกัดฟันพูด

จี้ชิ่งกับอริยะอีกคนหนึ่งก็ลอบทอดถอนใจครู่หนึ่ง

ตอนนี้ก็ทำได้เท่านี้แล้ว

……

“นายท่าน ได้ยินเจ้าพวกนั้นพูดว่าอีกสามเดือนแดนลับนรกโลกันตร์จะเปิด วาสนาบรรลุมกุฎอริยะจะปรากฏขึ้น”

ในแดนลับวังใต้ดิน เสี่ยวอิ๋นเอ่ยปากอย่างอดไม่ได้

หลินสวินกำลังกำหนดปราณ ฟื้นฟูพลังอย่างเต็มที่ พอได้ยินวาจาก็พูดว่า “แดนลับนรกโลกันตร์ข้ารู้จัก จะมาเยือนหลังจากสมรภูมิเก้าดินแดนเปิดได้สามเดือน”

มาสมรภูมิเก้าดินแดนคราวนี้ หลินสวินมีเป้าหมายสำคัญอย่างเดียวคือบรรลุมกุฎอริยะ

ตอนอยู่ที่ตำหนักจักรพรรดิหมื่นเคราะห์ในป่าต้นหม่อน ชายหนุ่มจักจั่นทองเคยชี้แนะเขาว่าจุดเปลี่ยนบรรลุอริยะของเขาไม่ได้อยู่ที่ป่าต้นหม่อน แต่อยู่ที่สมรภูมิเก้าดินแดน

ดังนั้นก่อนมาสมรภูมิเก้าดินแดน หลินสวินจึงได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับการ ‘บรรลุมกุฎอริยะ’ มาหลายเรื่องแล้ว

สมรภูมิเก้าดินแดนพิเศษนัก เป็นโลกในมิติที่กระจายอยู่ระหว่างเก้าดินแดนใหญ่แห่งหนึ่ง

ในโลกนี้มีความพิสดารและอันตรายมากมายกระจายตัวอยู่ ทั้งยังมีโลกใบเล็กแดนลับหลายแห่งอยู่ภายใน

โลกเล็กแดนลับบางแห่งถูกเมธีมากมายสำรวจและพิสูจน์ว่ามีวาสนาบรรลุมกุฎอริยะถือกำเนิดขึ้น ตั้งแต่การต่อสู้แห่งเก้าดินแดนสองครั้งก่อนแล้ว

แดนลับนรกโลกันตร์แห่งนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น!

แดนลับแห่งนี้จะปรากฏขึ้นหลังจากสมรภูมิเก้าดินแดนเปิดได้สามเดือน ตำแหน่งที่ตั้งก็คือพื้นที่ศูนย์กลางของสมรภูมิเก้าดินแดนที่อยู่ในโลกรกร้างโบราณ

ถึงตอนนั้นแดนลับนี้ก็จะเปิดออก มีเพียงผู้แข็งแกร่งขอบเขตมกุฎที่มีระดับอมตะเคราะห์ด่านเก้าขั้นสมบูรณ์เท่านั้นถึงมีโอกาสเข้าไปภายใน

ผู้แข็งแกร่งที่ไม่ตรงตามเงื่อนไข จะถูกกีดกันให้อยู่ข้างนอกทั้งหมด

อันคำว่าเดิมคนไม่มีความผิด แต่เพราะมีหยกกับตัวจึงมีโทษ ในการต่อสู้แห่งเก้าดินแดนครั้งแรก สาเหตุที่ดินแดนรกร้างโบราณถูกแปดดินแดนร่วมมือกันกดข่ม สาเหตุใหญ่ๆ ข้อหนึ่งก็เป็นเพราะช่วงชิงโอกาสเข้าไปในแดนลับนรกโลกันตร์

นอกจากแดนลับนรกโลกันตร์แล้ว อีกหนึ่งปียังจะมีแดนลับอื่นอีกหลายแห่งปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีบางแห่งเกี่ยวข้องกับการบรรลุมกุฎอริยะ

บ้างก็เกี่ยวข้องกับมรดก สมบัติและวิชาลับ ล้วนกักเก็บศุภโชคที่สามารถทำให้อริยะยังอิจฉาตาร้อนเอาไว้