Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1535

ตูม!

ตอนที่เพิ่งสิ้นเสียง หลินสวินก็โจมตีอย่างเหี้ยมหาญแล้ว ในจุดชีพจรรอบตัว ปราณกระบี่ไท่เสวียนสามพันสายเคลื่อนออกมากลายเป็นค่ายกลกระบี่

ชิ้ง!

ดาบหักบินขึ้นอากาศส่งเสียงใส ไอเข่นฆ่าอันดุดันรุนแรงท่วมฟ้า

และเหนือศีรษะหลินสวิน เจดีย์มหามรรคไร้สิ้นสุดสาดแสงมรรคทองนิลกาฬแสบตา พื้นผิวปรากฏตัวอักษรมหามรรคที่คลุมเครือและลึกลับมากมาย

พลังมกุฎแห่งหลอมปราณ หลอมกายสองอย่าง ถูกหลินสวินสำแดงออกมาอย่างเต็มกำลังในชั่วขณะ!

เมื่อเทียบกับตอนสังหารมกุฎอริยะทั้งสามอย่างพวกเล่อเทียนเหิง เห็นได้ชัดว่าแตกต่างโดยสิ้นเชิง น่ากลัวกว่า แข็งกร้าวกว่า และชวนใจสั่นกว่า

“เข้าไปพร้อมกัน!”

เลี่ยอวี้ตะเบ็งเสียง กวัดแกว่งพัดหยกลายทองในมือ

สถานการณ์ตอนนี้คือถอยหนีไม่ทันแล้ว มิฉะนั้นจะถูกหลินสวินกักตัวไว้ สูญเสียโอกาส ตกเป็นผู้ถูกกระทำ

ตูมโครม!

การต่อสู้ปะทุขึ้น ชั่วพริบตาฟ้าดินหมุนเวียน สุริยันจันทราอับแสง

ภูเขาหิมะที่เรียงรายถูกคลื่นน่ากลัวกวาดเรียบ กำจัดออกจากพื้นดิน

สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าว่าในระยะพันลี้หน้าเมืองอารักษ์มรรคล้วนได้รับผลกระทบรุนแรง พื้นดินแตกเป็นร่องน่ากลัวมากมาย

และบนท้องฟ้า แสงสมบัติสว่างไสวไหลเวียน วิชามรรคมหัศจรรย์พลุ่งพล่าน ทำให้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดน่ากลัวหาที่เปรียบไม่ได้มากมาย มีภาพมายาเทพมารปรากฏตัว มีพายุสายฟ้าพัดโหม มีกระบี่ครวญดุจกระแสน้ำ มีคมดาบเจิดจ้าร่ายรำพริบไหว

ยามนี้ฟ้าดินล้วนตะลึง!

นี่คือศึกแห่งมกุฎอริยะแท้ พลังทำลายล้างระดับนั้นจะธรรมดาได้อย่างไร

ตอนนี้แม้แต่ผู้แข็งแกร่งดินแดนโบราณมารโลหิตนับไม่ถ้วนที่กระจายอยู่ในเมืองอารักษ์มรรคยังตกตะลึง พากันพุ่งขึ้นกลางอากาศจ้องมองจากไกลๆ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น”

“อะไรนะ ถึงกับมีคนกล้าวิ่งมากำเริบเสิบสานนอกเมืองอารักษ์มรรคของพวกเราหรือ”

“เป็นการต่อสู้ระหว่างมกุฎอริยะ!”

“ใคร ใจกล้าคับฟ้าขนาดนี้ อยากตายหรือไง”

ในเมืองอารักษ์มรรค เสียงฮือฮาดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศ ต่างประหลาดใจอย่างที่สุด

ไม่นานพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่า ผู้มาเยือนก็คือหลินสวินที่ถูกเซวี่ยชิงอีออกคำสั่งว่าจะต้องฆ่าให้ได้ ทันใดนั้นทุกคนต่างยากจะเชื่อ

“เจ้าหมอนั่นดันบรรลุมกุฎอริยะแล้วหรือ”

หลายคนหัวใจสะท้าน

นี่เหลือเชื่อจริงๆ บุคคลแห่งยุคที่สูงส่งอย่างพวกเซวี่ยชิงอี ยังต้องเดินทางไปยังแดนลับนรกโลกันตร์เพื่อช่วงชิงวาสนาบรรลุมกุฎอริยะ

แต่หลินสวินกลับกระโดดสู่มกุฎอริยะภายใต้สถานการณ์ที่ถูกขังในป่าหลอมจิต นี่เป็นข่าวที่น่าตกใจเกินไปอย่างไม่ต้องสงสัย

“ก่อนหน้านี้มีเสียงแห่งอริยะร่วงหล่นสามสาย คงไม่ได้… เป็นฝีมือของหลินสวินนี่หรอกนะ”

และมีคนหวาดผวา ประหลาดใจจนไม่สามารถสงบได้

ทันใดนั้นในเมืองอารักษ์มรรคที่กว้างใหญ่ไพศาล สายตานับไม่ถ้วนต่างมองไปยังการต่อสู้ห่างออกไป

“น่าชังนัก! ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่แพะสองขาดินแดนรกร้างโบราณกล้าบุกมาโอ้อวดกำลังถึงหน้าค่ายทัพของเรา”

“จะต้องฆ่าเจ้ามารผจญนี่แล้วเอาศพไปแขวนหน้าเมืองเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู”

“และยังมีผู้หญิงคนนั้นก็จะปล่อยไว้ไม่ได้เด็ดขาด! ไม่ว่าเป็นใครที่มาท้าทาย ต้องตายทั้งหมด!”

เสียงที่แฝงความโกรธไม่รู้เท่าไหร่ดังขึ้น สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความดุดัน อึมครึม และไม่สามารถปกปิดอารมณ์เหี้ยมโหดรุนแรงได้

ในใจพวกเขาดินแดนรกร้างโบราณเป็นสถานที่ที่เสื่อมโครมและข้นแค้น ผู้แข็งแกร่งของดินแดนรกร้างโบราณยิ่งถูกพวกเขามองว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานที่สามารถฆ่าได้ตามอำเภอใจ

แต่ตอนนี้กลับมีแพะสองขาบุกมาถึงหน้ารังของพวกเขา นี่ทำให้ทุกคนต่างรู้สึกถึงความอับอาย

“เผยแพร่คำสั่งของข้า ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ใครก็ห้ามออกจากเมืองโดยพลการ!”

บนหอกำแพงเมืองปี้เจี้ยนฉยงพูดเสียงขรึม

จากนั้นสายตาของเขามองไปยังสนามรบ ความรู้สึกอับอายที่พูดไม่ออกถาโถมในใจ

ถึงกับถูกผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณที่ถูกพวกเขาดูถูกที่สุดบุกสังหารมาถึงหน้าค่ายทัพใหญ่ ในการต่อสู้แห่งเก้าดินแดนที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้นเลย!

“เรียกรวมตัวมกุฎอริยะแต่ละเผ่า เตรียมพร้อมสังหารศัตรู!”

ปี้เจี้ยนฉยงสูดหายใจลึกๆ คราหนึ่งค่อยออกคำสั่งอีกครั้ง เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ครั้งนี้ข้าจะให้ชายหญิงสุนัขคู่นี้ตายทั้งหมด!”

คิดๆ แล้ว หากวันนี้ไม่สามารถจับตัวอีกฝ่ายไว้ได้ ตอนที่พวกเซวี่ยชิงอีหวนกลับมาจะคิดอย่างไร

เมื่อข่าวการต่อสู้นี้แพร่เข้าหูผู้แข็งแกร่งดินแดนอื่นๆ จะมองดินแดนโบราณมารโลหิตของพวกเขาอย่างไร

……

ตูม!

ในสนามรบ กลิ่นอายปานทำลายล้างฟ้าดินห้าสายท่วมท้น มีสมบัติอริยะทะยานอากาศ แสงเทพกดข่ม ปลดปล่อยระลอกคลื่นไร้สิ้นสุด มีวิชามรรคพาดห้วงอากาศ ปั่นป่วนห้าธาตุ ไอสังหารทะยานฟ้า มีเสียงฟ้าร้องสะเทือนเลื่อนลั่น สายฟ้าราวกับมังกรที่คดเคี้ยว…

มกุฎอริยะห้าคนร่วมมือกัน อานุภาพระดับนั้นแทบจะพลิกจักรวาลทั้งผืนแล้ว ทำลายภูผาธาราแถบนี้!

หากอยู่ในโลกภายนอก กำแพงเมืองอันยิ่งใหญ่ก็คงจะถูกทำลายจนสิ้นซากในชั่วพริบตา ฉากทำลายล้างที่เกิดขึ้นน่ากลัวเหนือจินตนาการอย่างแน่นอน

แต่หลินสวินในตอนนี้ไม่ใช่คนที่ในอดีตจะเทียบได้อีกต่อไปแล้ว

ภายใต้การล้อมนี้ สีหน้าของเขาเรียบนิ่งไร้อารมณ์ มีเพียงไอสังหารที่ดุจดั่งเดือดพล่าน พลังต่อสู้ไร้ที่เปรียบ

“ทลาย!”

รอบตัวเขา มรรคดับดารากลืนกินแผ่ลอย กลายเป็นหุบเหวใหญ่ไร้ใดเปรียบ ราวกับธารสวรรค์คว่ำตัวลง

ไม่ว่าเจ้าจะมีสมบัติอริยะตะลึงโลก วิชามรรคเทียมฟ้าอะไร เมื่อเผชิญหน้ากับหลินสวินล้วนเหมือนฟองอากาศ ถูกกลืนกินจนสิ้นซาก

ครืนโครม!

มกุฎอริยะห้าคนสีหน้าเปลี่ยนไป อานุภาพที่โจมตีถูกพลังน่ากลัวยิ่งใหญ่ไม่อาจควบคุมทลายออกอย่างรุนแรง สะเทือนจนร่างกายพวกเขาเซถอยอย่างควบคุมไม่อยู่

ส่วนตำแหน่งที่หลินสวินอยู่ ห้วงอากาศสิบทิศ ทุกสิ่งล้วนสลายสิ้น!

“เฮือก!”

เห็นท่วงท่าผงาดกร้าวเช่นนั้นของหลินสวิน ไม่เพียงแค่เหล่าผู้แข็งแกร่งในเมืองอารักษ์มรรค แม้แต่ปี้เจี้ยนฉยงยังอึ้งงัน หน้าเปลี่ยนสีไป ร่างกายแข็งทื่อ สูดหายใจหนาวเหน็บไม่หยุด