Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1606

น้ำเสียงเผยให้เห็นความผิดหวัง

นางยืนอยู่บนกำแพงเมือง อาบไล้ด้วยเงาแสงของความมืดแห่งรัตติกาลนิรันดร์ เงาร่างเพรียวบางที่ดูสันโดษละโลกีย์ถูกสายตานับไม่ถ้วนจับจ้อง

แต่นางล้วนมองข้ามทุกอย่าง

ด้วยคนที่นางตามหานั้นไม่อยู่

เหมือนประโยคที่นางเคยพูดในปีนั้น…

‘โลกของข้าเล็กยิ่งนัก เล็กจนบรรจุเจ้าไว้ได้เพียงคนเดียว’

แต่ตอนนี้มกุฎอริยะแปดดินแดนพวกนั้นต่างไม่อาจนิ่งสงบ สีหน้าปรวนแปร

เขาหรือ

เขาเป็นใคร

แต่สิ่งที่แน่ใจได้คือหญิงสาวปริศนาและน่ากลัวคนนี้มาตามหาคน ไม่ได้มาช่วยค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณ!

สำหรับพวกเจ้าคางคกและจ้าวจิ่งเซวียน ในใจต่างทอดถอนใจไปพักหนึ่ง

ผ่านไปหลายปีแล้ว นางยังเหมือนก่อนหน้านี้ไม่เคยเปลี่ยน สนใจแค่คนผู้เดียว สำหรับสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ ทุกสรรพสิ่งตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันล้วนไม่อาจดึงดูดความสนใจของนางได้แม้แต่น้อย

“แม่นาง ไม่ทราบว่าเจ้าต้องการหาใครหรือ คนในดินแดนรกร้างโบราณนี้ไม่มีใครที่ข้าไม่รู้จัก”

เซ่าเฮ่าพลันกล่าวด้วยเสียงอบอุ่น

ก่อนหน้านี้สถานการณ์กดดันคับขัน เมืองอารักษ์มรรคใกล้จะล่มสลาย พวกเขาต่างตั้งใจพลีชีพสู้ตายแล้ว

แต่การมาถึงของหญิงสาวปริศนาคนนี้ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป!

กระบวนผนึกอริยมรรคเก้าชั้นที่โอบล้อมอยู่นอกเมืองในรัศมีสามพันลี้นั้น ล้วนถูกนางแหวกผ่าเป็นทางอย่างง่ายดาย

ทัพพันธมิตรแปดดินแดนที่ยิ่งใหญ่ไพศาลยังไม่อาจขวางทางนาง กลางฟ้าดินเหลือเพียงเส้นทางเลือดชโลมสายหนึ่ง ภูเขาศพทะเลเลือดทับถมอยู่ในนั้น

ต่อให้เป็นมกุฎอริยะลงมือก็ถูกนางบี้ตายด้วยนิ้วเดียว ไม่มีแม้แต่พลังจะดิ้นรน!

นี่เห็นได้ว่าน่าเหลือเชื่ออย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ขณะเดียวกันการมาถึงของนางก็ทำให้สนามรบที่กว้างใหญ่นั้นตกอยู่ในสภาพติดขัด บรรยากาศเงียบสงัดอย่างแปลกประหลาด

ทำให้ค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณมีโอกาสพักหายใจไปโดยปริยาย!

เมื่อได้ยินคำพูดของเซ่าเฮ่า พวกรั่วอู่ เซี่ยวชางเทียน เยี่ยเฉินต่างใคร่รู้ขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ใช่แล้ว นางคนเดียวก้าวเดินมาในความมืดแห่งรัตติกาลนิรันดร์เพื่อหาใคร

ณ ที่นั้นเงียบสงัดไปทั้งแถบ นางที่เงาร่างอาบไล้ด้วยรัตติกาลนิรันดร์ ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ใส่ใจใครอื่นคล้ายไม่รับรู้อะไร

นางยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆ ครู่หนึ่ง เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองไปบนเวิ้งฟ้าเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง

สุดท้ายนางก็หันหลังกลับ ก้าวเท้าออกจากกำแพงเมืองไป

เหมือนดั่งว่าเมื่อไม่พบคนที่นางตามหา สิ่งมีชีวิตในเมืองนี้ ทุกอย่างในใต้หล้าล้วนไม่มีสิ่งใดสำคัญแล้ว

พวกเซ่าเฮ่าต่างเคร่งเครียดขึ้นมา

ผู้แข็งแกร่งทุกคนในทัพพันธมิตรแปดดินแดนกลับฮึกเหิม หญิงสาวที่แข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อนี้ไม่ได้มาช่วยค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณดังคาด

“หลีกไป เปิดทางให้แม่นางคนนี้!”

ชายชุดทองที่นัยน์ตาเฉียบคมนั้นตวาดลั่น ออกคำสั่งลงมา

ใครต่างก็มองออกว่ามีผู้หญิงคนนี้อยู่ ก็เหมือนมีตัวตนที่ไร้คู่ต่อกรคนหนึ่ง น่าพรั่นพรึงและน่ากลัวเกินไป

หากทำให้นางรีบจากไปได้ นั่นคงเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!

เพียงพริบตา ผู้แข็งแกร่งของค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณไม่น้อยหน้าเปลี่ยนสีอีกครั้ง

แม้แต่จ้าวจิ่งเซวียนก็นั่งไม่ติด อดกล่าวไม่ได้ “ซย่าจื้อ ข้ารู้ว่าเจ้ามาหาหลินสวิน แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่”

หลินสวิน!

เพียงสองคำราวกับมีเวทมนตร์ประหลาด ทำให้นางที่เดิมหันหลังจะจากไปพลันหยุดฝีเท้าอยู่ตรงนั้น

แค่การเคลื่อนไหวที่หยุดยืนอยู่เท่านั้น กลับทำให้ผู้แข็งแกร่งทุกคนของทัพพันธมิตรแปดดินแดนเคร่งเครียดขึ้นมา สีหน้าแปรเปลี่ยนครั้งใหญ่

ผู้หญิงคนนี้มาหาหลินสวินหรือ

ปัจจุบันในสมรภูมิเก้าดินแดนนี้ ใครเล่าจะไม่รู้จักชื่อของหลินสวิน

เพียงแต่ใครต่างก็คิดไม่ถึง ว่าหญิงสาวที่ลึกลับและน่ากลัวเช่นนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับหลินสวิน!

ด้วยช่วงสองปีก่อนไม่มีใครรับรู้ถึงการมีอยู่ของหญิงสาวปริศนาคนนี้อย่างสิ้นเชิง ราวกับว่านางปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน

แต่เวลานี้ในที่สุดพวกเซ่าเฮ่าก็รู้แจ้ง ว่าที่แท้… นางก็มาหาหลินสวิน!

เพียงพริบตาในใจพวกเขาต่างซัดโหม ก่อนหน้านี้พวกเขาต่างก็ไม่รู้ว่าข้างกายหลินสวินยังมีหญิงสาวที่แข็งแกร่งถึงขั้นน่าเหลือเชื่อคนนี้อยู่ด้วย

“ข้ารู้”

ซย่าจื้อไม่หันกลับมา

นางมาครั้งนี้ด้วยจับกลิ่นอายทั้งหมดของหลินสวินได้นานแล้ว น่าเสียดายที่มันเป็นแค่กลิ่นอายเท่านั้น

ตัวเขาไม่ได้อยู่ที่นี่

ดังนั้นนางจึงคิดจะจากไป

“แต่สิ่งที่เจ้าไม่รู้คือเมืองนี้เป็นสิ่งที่หลินสวินทุ่มเทกายใจทั้งหมดสร้างไว้ ในเมืองนี้มีสหายมากมายของเขาอยู่ หากเมืองนี้ล่มสลาย เมื่อเขากลับมา เจ้าคิดว่าเขาจะใช้ชีวิตต่อไปได้ไหม”

จ้าวจิ่งเซวียนสูดหายใจลึก กล่าวจริงจัง

“อีกอย่าง เจ้าดูทุกคนที่อยู่นอกเมืองนี้ พวกเขาเป็นศัตรูแปดดินแดน สำหรับเจ้าอาจไม่สำคัญอะไร แต่สองปีมานี้พวกเขาคิดจะฆ่าหลินสวินไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ทั้งมองหลินสวินเป็นศัตรูตัวฉกาจด้วย”

ตอนนี้ก็มีแต่ซย่าจื้อที่กอบกู้สถานการณ์ตรงหน้าได้ จ้าวจิ่งเซวียนก็ได้แต่ทำทุกทางเพื่อรั้งซย่าจื้อไว้

นางรู้จักซย่าจื้อดี เด็กสาวที่ความเป็นมาลึกลับคนนี้ แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยสนใจเรื่องทุกอย่าง นอกจากหลินสวิน!

ซย่าจื้อเงียบไป

แต่ทัพพันธมิตรแปดดินแดนกลับสีหน้าปรวนแปร ลอบอุทานว่าแย่แน่!

“ซย่าจื้อ เจ้าดูสิ!”

ซย่าจื้อยกทวนกระดูกขาวในมือขึ้น การเคลื่อนไหวที่ไม่สะดุดตาสายหนึ่งกลับชักนำพลังความมืดแห่งรัตติกาลนิรันดร์ที่ปกคลุมอยู่กลางฟ้าดินมารวมกัน

นางก้าวไปข้างหน้า รัตติกาลนิรันดร์ไล่หลัง การโจมตีทั้งหมดที่พุ่งมาจากทั่วสารทิศประหนึ่งเงาอากาศที่สะกิดนิดเดียวก็พ่าย ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ก็แตกระเบิดดังสนั่น หายไปกลางอากาศ

ชิ้ง!

เงาร่างนางพลันพุ่งวาบไปข้างหน้า ทวนกระดูกขาวครวญเสียงต่ำเยียบเย็น ราวกับเสียงพึมพำของมัจจุราชที่เสียดลึกถึงก้นบึ้งหัวใจ

มกุฎอริยะคนหนึ่งถูกแทงโดยตรง ร่างกายของเขาถูกแยกส่วนชั่วพริบตาในความมืดแห่งรัตติกาลนิรันดร์ ก่อนหายวับไป

“นี่…”

“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

พวกชายชุดทองขนพองสยองเกล้า ดวงตาแทบถลน

ก่อนหน้านี้ซย่าจื้อคนเดียวเดินมาจากจุดที่ห่างออกไป ทุกหนแห่งที่พาดผ่านเปิดทางนองเลือดและความตาย ตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยใช้อาวุธ

เดิมนี่ก็ทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อแล้ว

แต่ตอนนี้ยามซย่าจื้อที่กุมทวนกระดูกขาวออกโจมตี มกุฎอริยะพวกนั้นจึงพบว่า พวกเขาประเมินความน่ากลัวของหญิงสาวปริศนาคนนี้ต่ำเกินไปแล้ว!

ฟุ่บ!

ไม่นานมกุฎอริยะอีกคนก็ถูกแทง เลือดสาดพรมกลางอากาศ

ก็เห็นซย่าจื้อก้าวไปกลางอากาศ เปิดฉากเข่นฆ่าราวกับนายเหนือหัวแห่งรัตติกาลนิรันดร์ ไม่พูดมาก ไม่ลังเล ท่าทีราบเรียบนิ่งสงบจนทำให้ผู้คนหวาดกลัว

ทวนกระดูกขาวนั้นอบอวลด้วยประกายดาราใสเย็น ล่องลอยอยู่ในรัตติกาลนิรันดร์ ไร้สรรพสิ่งทลายลงได้ ทิศทางที่ปลายทวนพาดผ่านต้องมีมกุฎอริยะถูกฆ่า!

แค่พริบตาเดียวเท่านั้นก็มีมกุฎอริยะห้าคนตายอนาถ ล้วนถึงสิ้นชีพด้วยการโจมตีเดียว เพียงถูกจับจ้องก็ไม่อาจหลบหนี และไม่อาจต้านทานได้เช่นกัน

ห่างออกไปทัพพันธมิตรแปดดินแดนหนาวเยือกในใจราวตกสู่ถ้ำน้ำแข็ง ขวัญหนีดีฝ่อ

บนกำแพงเมือง พวกเซ่าเฮ่าและจ้าวจิ่งเซวียนก็สูดหายใจเย็นเยียบ แทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

เดิมทีสำหรับพวกเขา พลังต่อสู้ของหลินสวินล้วนเรียกได้ว่าพลิกฟ้าแล้ว ไม่อาจใช้เหตุผลทั่วไปมาประเมิน แต่เปรียบเทียบกับเขาแล้ว ซย่าจื้อย่อมพลิกฟ้าและน่ากลัวกว่ามากอย่างไม่ต้องสงสัย

การเคลื่อนไหวของนางเรียบง่ายและหมดจด แต่กลับไร้เทียมทาน สังหารมกุฎอริยะราวฉีกภาพวาด มีท่าทีเด็ดขาดสยบทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์!

ตั้งแต่ต้นจนจบไร้ศัตรูต่อกร!

“ใครก็ได้มานี่เร็วเข้า ขวางนางไว้!”

ชายชุดทองดวงตาแดงก่ำแทบถลน

ความแข็งแกร่งของซย่าจื้อทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว ไม่อาจไม่เรียกระดมพลมกุฎอริยะทั้งหมดในสนามรบมาจู่โจมพร้อมกัน

ฟุ่บๆๆ!

มกุฎอริยะแปดดินแดนคนอื่นๆ ที่เดิมบุกเมืองอยู่ทั่วสารทิศต่างรู้ว่าท่าไม่ดี รีบมารวมตัวกัน

เพียงพริบตาหน้ากำแพงเมืองอารักษ์มรรคที่ซย่าจื้อยืนอยู่กลางอากาศ เหมือนกลายเป็นตาพายุของทั้งสนามรบทันที!

…………………….