Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1707

ปราณกระบี่ทรงพลังราวกับแสงม่วงบรรพกาล

จู่ๆ เงาร่างหนึ่งก็พุ่งออกมากลางห้วงอากาศไกลออกไป ฝ่ามือตบฟาดทันใด

ปัง!

ปราณกระบี่ระเบิดกระจุย

แต่เงาร่างนั้นก็ไม่ดีไปกว่ากัน ถอยออกไปกลางอากาศตึงๆๆ หลายก้าว หน้าเปลี่ยนสีอย่างอดไม่ได้

คนผู้นี้เป็นชายหนุ่มชุดเทาคนหนึ่ง มีคิ้วสีขาวทั้งสองข้าง ดวงตาเฉียบคม

“เป็นนางมารที่ร้ายกาจนัก เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร…”

ชายหนุ่มชุดเทาเอ่ยเสียงต่ำ

ฟึ่บ!

ไม่ทันรอให้พูดจบอาหูก็ลงมืออีกครั้งแล้ว เงาร่างพร่าเลือน เรียกกระบี่บินสีม่วงที่แวววาวเจิดจ้าเล่มหนึ่งออกมา โจมตีไปอย่างรุนแรง

เสียงของชายหนุ่มชุดเทาหยุดลงกะทันหัน ทวนศึกสีเลือดเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือเขา กวาดสังหารออกมา พลังต่อสู้แข็งแกร่งถึงที่สุด

เพียงชั่วพริบตาเท่านั้นก็ประมือกับอาหูไปแล้วหลายสิบครั้ง

ควรรู้ว่าอาหูไม่ใช่คนธรรมดา ตัวคนเดียวสามารถพัวพันมกุฎมหาอริยะสองคนอย่างเว่ยจื่อหยากับคุนจิ่วหลินไว้ได้

แต่ตอนนี้กลับจัดการชายหนุ่มชุดเทาผู้นี้ไม่ได้ในทันที

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คนผู้นี้ก็เป็นพวกร้ายกาจเกินระดับเดียวกันคนหนึ่ง อย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้ที่อยู่บนกระดานมหาอริยะฟ้าดารา

ชิ้ง!

ดาบหักขาวเปล่งปลั่งราวหิมะวูบไหวในห้วงอากาศ โฉบพุ่งมาอย่างรวดเร็ว คมประกายช่วงโชติจนทำให้ฟ้าดินหม่นหมอง

เป็นหลินสวินลงมือแล้ว

ฟุ่บ!

ด้วยไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มชุดเทาถูกดาบหักปาดโดน และระเบิดออกเป็นหมอกเลือดทันตา กระดูกสะบักถูกตัดออก ไหล่แทบขาดลงมา

ชายหนุ่มชุดเทาส่งเสียงอู้อี้ สุดท้ายก็กัดฟัน ยันต์หยกสีเลือดชิ้นหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือและบีบแหลกในทันใด จากนั้นเงาร่างก็พลันหายลับไปกลางอากาศ ว่องไวจนน่าเหลือเชื่อ

“ยันต์โลหิตท่องอนันต์! นี่เป็นสมบัติเฉพาะของ ‘เผ่านักรบผีสวรรค์’ หนึ่งในสิบเผ่านักรบใหญ่ ลึกลับเกินคาดเดา มีค่าควรเมือง”

อาหูจำได้ เนตรกระจ่างวูบไหว “สันนิษฐานเช่นนี้ เจ้าคนเมื่อกี้ต้องเป็นทายาทเลือดบริสุทธิ์ของเผ่านักรบผีสวรรค์แน่”

นางพูดพลางนิ่วหน้า “พี่หลิน ต่อไปอาจจะยุ่งยากสักพัก ในโกรกธารนี้มีไอมรรคหลอมสมบัติซ่อนอยู่ไม่น้อยราวกับแดนสมบัติวาสนาที่ทุกคนหมายปอง หลังเจ้าคนเมื่อกี้หนีไปจะต้องมีข่าวกระจายออกไปแน่”

ดวงตาดั่งหุบเหวดำทะมึนทั้งสองข้างของหลินสวินมีประกายน่าหวาดหวั่น “เช่นนั้นก็ต้องดูว่าพวกเขาจะสามารถชิงวาสนาเหล่านี้ไปได้หรือไม่แล้ว

ต่อมาทั้งสองก็เฝ้าอยู่ใกล้โกรกธารอันแปลกประหลาดแห่งนี้ จดจ่อกับการเก็บไอมรรคหลอมสมบัติ แต่ทั้งสองต่างรู้ดี ไม่แน่ว่าอีกไม่นานที่นี่ก็จะกลายเป็นสถานที่โกลาหล

……

“บัดซบ ถึงกับทำให้ข้าเสียยันต์โลหิตท่องอนันต์ไปแผ่นหนึ่ง”

บริเวณไกลออกไป ชายหนุ่มชุดเทาสีหน้าโกรธเคืองและดุร้าย หัวใจกำลังหลั่งเลือด

ยันต์โลหิตท่องอนันต์สูงค่าเหนือธรรมดา หายากหาใดเทียบ ถูกเขามองเป็นเครื่องมือรักษาชีวิต แต่กลับคิดไม่ถึงว่าแค่รอบนอกของแหล่งสถานคุนหลุนเท่านั้นก็ต้องใช้ไปแล้ว

“เหยียนซิว เจ้าถึงกับได้รับบาดเจ็บเลยหรือ”

ในบริเวณนี้ยังมีคนหลายคน แต่ละคนกลิ่นอายน่ากลัวเหนือธรรมดากันทั้งนั้น

คนที่เอ่ยปากเป็นหญิงสาวผมเขียวที่มีริมฝีปากสีแดงสด ใบหน้าเย้ายวนทรงเสน่ห์ผู้หนึ่ง นางมองดูชายหนุ่มชุดเทาที่ไหล่มีเลือดไหลรินอย่างออกจะตกตะลึง

ความแข็งแกร่งของเหยียนซิว พวกเขาล้วนประจักษ์ ในทางเดินโบราณฟ้าดาราก็เรียกได้ว่าเป็นคนเลือดเหล็กที่โหดร้ายป่าเถื่อนในพื้นที่แถบหนึ่ง

เขากำเนิดมาในเผ่านักรบผีสวรรค์ ครอบครองพลังพรสวรรค์พิเศษ ตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนก็อยู่บนร้อยอันดับแรกของกระดานมหาอริยะฟ้าดาราได้แล้ว!

ชายหนุ่มชุดเทาที่ถูกเรียกขานว่าเหยียนซิวสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง เอ่ยสีหน้าอึมครึมว่า “เป็นหลินสวินคนนั้น ข่าวลือเป็นความจริง พลังต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งจริงๆ ถ้าสู้คนเดียวต้องมีวิชาก้นกรุเท่านั้น หาไม่แล้วแม้แต่ข้ายังไม่แน่ใจว่าจะชนะคนผู้นี้ได้”

พวกหญิงสาวผมเขียวที่งามเย้ายวนต่างหวั่นใจ

“แต่ข้ารู้แล้วว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ เชื่อว่าพวกเจ้าก็ต้องสนใจแน่นอน”

ฉับพลันทันใดเหยียนซิวก็เปลี่ยนเรื่องพูด ในดวงตาฉายแววประหลาด เขาเล่าเรื่องที่ได้พบเห็นที่โกรกธารประหลาดแห่งนั้นให้ฟังโดยละเอียด

“อะไรนะ ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือนี่”

“ซุกซ่อนไอมรรคหลอมสมบัติมากมายหรือ”

“หลินสวินนั่นจะโชคดีเกินไปแล้วกระมัง…”

ชั่วขณะเดียวทุกคนต่างใจเต้นแล้ว คุณประโยชน์ของไอมรรคหลอมสมบัติพวกเขาต่างรู้ดี

โกรกธารที่มีไอมรรคหลอมสมบัติซุกซ่อนอยู่มากมายก็เหมือนคลังสมบัติธรรมชาติแห่งหนึ่ง สามารถทำให้ไม่ว่าผู้ใดต่างอิจฉาตาร้อนและหมายปอง

หญิงสาวผมเขียวงามเย้ายวนเอ่ยว่า “พวกเราบุกไปฆ่าชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นด้วยกัน ขอเพียงครอบครองโกรกธารนั้นได้ ไอมรรคหลอมสมบัติเหล่านั้นก็จะเป็นของในกรุของเรา!”

“ไม่ อาศัยแค่พวกเรา ต่อให้ฆ่าหลินสวินกับผู้หญิงคนนั้นก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนไม่น้อย”

เหยียนซิวส่ายหัว ปฏิเสธข้อเสนอนี้

เขาเคยประมือกับหลินสวินและอาหู แม้เป็นเวลาสั้นๆ แต่กลับทำให้เขารู้สึกตื่นตกใจและเสียขวัญ

หากไม่เป็นเช่นนี้ เขาคงไม่ใช้ยันต์โลหิตท่องอนันต์ที่มีค่าควรเมืองแผ่นหนึ่งหลบหนีโดยไม่ลังเลเช่นนั้น

“เหยียนซิว เจ้าว่าทำอย่างไรดี”

มีคนถาม

เหล่าคนที่อยู่ในที่นี้ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งเหมือนเหยียนซิว มาจากขุมอำนาจต่างกันไป แต่ละคนต่างมีพลังต่อสู้พอๆ กับเหยียนซิว

“ไล่เสือไปกินหมาป่า!”

เหยียนซิวเอ่ยคำพูดนี้ออกมาเบาๆ

ทุกคนสายตาวาววาบ เข้าใจทันใด

ขอเพียงกระจายข่าวที่โกรกธารลึกลับแห่งนั้นออกไป จะต้องดึงดูดผู้แข็งแกร่งที่ไม่กลัวตายมากมายไปที่นั่นแน่!

……

“อะไรนะ ในส่วนลึกของทะเลทรายมีโกรกธารที่ซุกซ่อนไอมรรคหลอมสมบัติมากมายอยู่หรือ”

“เร็ว ไปดูหน่อย!”

ถ้าสู้หนึ่งต่อหนึ่ง พวกเขาย่อมไม่กล้าไปต่อกรกับหลินสวิน แต่ตอนนี้พวกเขามีกำลังคนมาก อีกทั้งยังไม่ขาดพวกร้ายกาจที่เก่งกล้าจำนวนหนึ่ง จะยอมรามือไปเท่านี้ได้อย่างไร

“เช่นนั้นก็มาดูกันว่าพวกเจ้าจะมีบุญได้ชิงวาสนานี้หรือไม่แล้ว…”

หลินสวินลงมืออย่างไม่ลังเลภายใต้เสียงพูดต่ำลึก เงาร่างเขาเคลื่อนย้าย ดาบหักทะยานออกมาพร้อมเสียงเสนาะหู

ฟุ่บ!

ประกายเย็นเยียบฉายวาบ ศีรษะของผู้ฝึกปราณคนหนึ่งถูกฟัน ดับสลายทั้งกายจิต

ภาพการตายอันนองเลือดที่เกิดขึ้นกะทันหันนั้น ทำเอาผู้ฝึกปราณเหล่านั้นหน้าเปลี่ยนสีกันหมด ต่างลงมือไปตามจิตใต้สำนึก

ตูม โครม!

กลางห้วงอากาศ แสงสมบัติตัดสลับ กฎเกณฑ์ไหลพุ่ง ฟ้าดินสั่นสะเทือนเพราะสิ่งนี้

หลินสวินสีหน้าเย็นชา ร่างกายมีแสงมรรคเจิดจ้าหลั่งไหล ดุจดั่งเซียนจุติ พลานุภาพดั่งเทพมาร ควบคุมดาบหักกวาดโจมตีในที่นั้น

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

ผู้ฝึกปราณเหล่านี้หากอยู่ในโลกภายนอกอาจเรียกได้ว่าเป็นพวกมีอิทธิพลชั้นเลิศ แต่ละคนต่างมีพลังต่อสู้ไม่ธรรมดา

แต่ด้วยการสังหารของหลินสวินก็ล้วนไม่มีพิษภัยเลยสักนิด ถูกฟันตายคนแล้วคนเล่าเหมือนกระดาษเปื่อย ฝนเลือดสาดกระเซ็น ร้องโหยหวนไม่ว่างเว้น

แววประหลาดฉายขึ้นในดวงตาหลินสวินอย่างอดไม่ได้ ดาบหักแปรสภาพมาจนตอนนี้ เพิ่งรวมลายสมบัติบริสุทธิ๋ได้เจ็ดลาย แต่อานุภาพที่สร้างขึ้นแตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิงแล้ว

สมบัติอริยะทั่วไปต่างถูกมันฟันขาด บดขยี้ ระเบิดออกอย่างง่ายดาย!

คมประกายดุดันหาใดเทียบนั้นทำให้หลินสวินยังประหลาดใจ

เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าหลังจากรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้สิบลาย คุณลักษณะของดาบหักแปรสภาพโดยสมบูรณ์แล้ว อานุภาพของมันจะแกร่งกล้าถึงขั้นไหน

“คนตายเพราะทรัพย์ นกตายเพราะกิน ไยโง่เขลาปานนี้”

อาหูถอนใจเบาๆ แล้วลงมือเช่นกัน

กระบี่บินแวววาวสีม่วงเจิดจรัสเล่มหนึ่งโฉบออกมา ทะยานไปในห้วงอากาศ สังหารไปทั่วทิศ ปราณกระบี่ทะลวงสังหารกลางจักรวาลดุจแสงม่วงบรรพกาลทรงพลัง

แทบจะในเวลาสั้นๆ เพียงสิบลมหายใจ ผู้ฝึกปราณกลุ่มนี้ล้วนถูกฆ่าตาย ไม่มีใครโชคดีรอดพ้น ฝนเลือดสาดไปทั่วฟ้าคราม ต่างหลบหนีไม่ทัน

ชิ้ง!

หลินสวินเก็บดาบหัก จัดระเบียบเสื้อผ้า ไม่บาดเจ็บแม้สักนิด

“นี่เรียกว่าบาปที่ตนก่อย่อมหนีไม่พ้น”

อาหูวิจารณ์หนึ่งประโยค

หลินสวินถอนใจเบาๆ เอ่ยว่า “นี่แค่กลุ่มเดียว เกรงว่าต่อไปจะมีพวกแมลงเม่าบินเข้ากองไฟไม่รู้ที่ตายพุ่งเข้ามามากยิ่งขึ้น”

ความจริงก็เป็นเช่นนี้จริงๆ

ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็มีเงาร่างผู้ฝึกปราณกระโจนเข้ามาอีกครั้ง นั่นเป็นผู้สืบทอดที่มาจากสำนักใหญ่ตระกูลมีชื่อกลุ่มหนึ่ง แต่ละคนบุคลิกลักษะไม่ธรรมดา

ทันทีที่มาถึงก็ตะคอกเสียงดังว่าต้องการให้หลินสวินกับอาหูรีบจากไป มิเช่นนั้นต้องรับผลที่ตามมาเอง!

——