Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1841

เงาร่างมากมายมหาศาลแน่นขนัดเบียดเสียด พุ่งไปยังสี่ทิศแปดทาง ทำให้ผู้คนแยกแยะไม่ออกสักนิดว่าคนไหนคือภิกษุเฒ่าตู้คงกันแน่

อันที่จริงคนมากมายในที่นี้ต่างคิดไม่ถึง ว่าภิกษุเฒ่าตู้คงที่ถูกกำราบลงกับพื้นจะถึงกับยังเหลือแรงขัดขืนอยู่อีก

แต่ชายชาวนากลับคิดไว้อยู่แล้ว

“นี่ก็คือวิชาแห่งหมื่นพันร่างแปลงที่สืบทอดมาจากบรรพจารย์พุทธกษิติครรภ์หรือ แต่ดูท่าสหายยุทธ์จะเชี่ยวชาญเพียงผิวเผินเท่านั้น”

ในเสียงขรึมเคร่ง ชายชาวนาเงยหน้าขึ้นน้อยๆ

ฮูม…

ต้นไม้ใหญ่เสียดฟ้านับไม่ถ้วนที่ปิดครอบห้วงอากาศแถบนี้กิ่งก้านไหวพลิ้ว ใบไม้ที่เหมือนดวงดาวแต่ละใบมีแสงมรรคเจิดจ้าไหลหลั่งออกมา

ชั่วขณะเดียวฟ้าดินเวิ้งว้าง สรรพสิ่งล้วนถูกแสงมรรคท่วมมิด

ภายใต้การปิดครอบของแสงมรรคนั่น เงาร่างมากมายที่แปลงจากภิกษุเฒ่าตู้คงราวกับตั๊กแตนถูกไฟเผา มอดไหม้แตกสลายเป็นวงกว้าง

“จะฆ่าแกงกันให้ตายจริงหรือ”

เสียงเดือดดาลของภิกษุเฒ่าตู้คงดังกึกก้อง เจือแววไม่เป็นสุข

“ใช่”

ชายชาวนากล่าวอย่างซื่อตรงยิ่ง

ตูม!

ก็เห็นฟ้าดินสี่ทิศมีแสงมรรคม้วนตลบ ต้นไม้โบราณมากมายดุจดั่งต้นไม้วิเศษมหามรรคตามตำนาน พลังศักดิ์สิทธิ์เรืองรองที่แผ่ซ่านออกมากว้างใหญ่ไร้ขอบเขต

เพียงไม่กี่อึดใจ เงาร่างมากมายที่แปลงจากร่างภิกษุเฒ่าตู้คงล้วนถูกเผาวอด ปลิวสลายหายไปจากที่นั้น!

ตายแล้ว?

คนไม่น้อยกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก สีหน้าสะท้านสะเทือน

นี่เป็นถึงระดับจักรพรรดิคนหนึ่งนะ!

แต่กลับดูเหมือนถ้าชายชาวนาคนนั้นถ้าอยากฆ่าก็ง่ายเหมือนปัดฝุ่น!

“ยังไม่ตาย”

ชายชาวนากล่าว จู่ๆ ก็เงื้อมือคว้าหมับภายใต้สายตาจับจ้องปนสงสัยของคนทั้งหมด

อู้หมิงที่อยู่ไกลๆ รวมถึงผู้สืบทอดกษิติครรภ์สิบกว่าคนต่างไม่ทันตอบสนอง ร่างกายล้วนกลายเป็นเถ้าถ่าน ถูกกวาดสังหารคาที่

“เจ้าเหี้ยมนัก!”

กลางห้วงอากาศ เสียงคำรามเดือดดาลของภิกษุเฒ่าตู้คงดังขึ้น ก่อนหยุดลงกะทันหัน

คราวนี้ชายชาวนาจึงกล่าวว่า “ข้าไม่เหี้ยมเท่าภิกษุเฒ่านี่หรอก ผู้สืบทอดแดนกษิติครรภ์พวกนี้อันที่จริงถูกเขาใช้วิชาลับสังหารชิงร่างไปนานแล้ว คนที่ข้าฆ่าก็แค่ร่างแปลงของภิกษุเฒ่านี่เท่านั้น”

ทุกคนตะลึงอึ้งค้าง

ก่อนหน้านี้พวกเขาต่างพากันคิดว่าภิกษุเฒ่าตู้คงแปลงร่างมากมายเผ่นหนีไปแล้ว ใครจะกล้าจินตนาการ เขาถึงกับฆ่าพวกอู้หมิงอย่างไร้สุ้มเสียง ครอบครองร่างของพวกเขาไป

นี่น่าสะพรึงเกินไป!

“ท่านยาย คนของแดนกษิติครรภ์นี่เย็นชาไร้ปรานีเช่นนี้กันหมดหรือ…”

เด็กหนุ่มชุดป่านถูกทำให้ตกใจสะดุ้งโหยง

“ขุมอำนาจหนึ่งในสามยักษ์ใหญ่โลกมืด ย่อมแตกต่างจากผู้ฝึกปราณทั่วไปอยู่แล้ว”

เสียงหญิงชราเข้มขรึม

ที่นางสะท้านสะเทือนยิ่งกว่าคือฝีมือของชายชาวนา

สามหมัดกำราบภิกษุเฒ่าตู้คง หลังจากนั้นโจมตีร่างแปลงนับไม่ถ้วนของภิกษุเฒ่าได้อย่างง่ายดาย

ระดับจักรพรรดิคนหนึ่ง ยังไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนใดๆ ก็ถูกฆ่าแล้ว!

สิ่งนี้ทำให้นางเองยังใจสะท้าน ทั่วร่างสั่นเทิ้ม ชายชาวนาคนนี้มาจากไหนกันแน่

เหตุใดก่อนหน้านี้ถึงไม่เคยได้ยิน ว่าบนทางเดินโบราณฟ้าดารายังมีพวกน่าทึ่งสุดยอดเช่นนี้ด้วย

ในที่นั้นเงียบกริบ บรรยากาศกดดันหาใดเปรียบ

ชายชาวนายืนอยู่เบื้องหน้าหลินสวิน สายตามองไปทางชายชราในชุดคลุม

ไม่รอให้เอ่ยปาก ชายชราในชุดคลุมก็สูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ก้มหัวประสานมือคารวะพลางกล่าวว่า

“ข้าน้อยจินเทียนหง ทายาทรุ่นที่สิบหกเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียน สหายยุทธ์ฝีมือเป็นเลิศ อัศจรรย์สุดหยั่ง ข้าน้อยฝีมือยังห่างไกล หวังว่าสหายยุทธ์จะไว้ไมตรี”

น้ำเสียงเจือแววขื่นขมรุนแรง

ระดับจักรพรรดิแล้วอย่างไร

อยู่ต่อหน้าพลังแกร่งสุดขีด ก็ได้แต่ก้มหัว!

ชั่วขณะนี้ใบหน้างามของจินเทียนเสวียนเยวี่ยซีดขาว ท่วงท่าของนางสูงส่งองอาจ เป็นผู้กล้าที่สะดุดตาที่สุดในเหล่าคนรุ่นเยาว์ของเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียน

ทว่าก่อนหน้านี้กลับถูกหลินสวินกำราบตรงๆ ในการประชันฝีมือซึ่งหน้า

ส่วนผู้อาวุโสผู้สูงส่งที่นางเทิดทูนดุจเทพเซียน จักรพรรดิกระบี่ที่ชื่อเสียงสะเทือนฟ้าดาราคนหนึ่ง เวลานี้กลับตกอยู่ในสภาพถูกบีบ ต้องก้มหัวโค้งตัว!

แระสะเทือนทั้งหมดทั้งมวลทำให้นางรู้สึกแตกสลาย

ความภาคภูมิใจอะไร ความเชื่อมั่นอะไร ฐานะที่นึกว่ายิ่งใหญ่อะไร ล้วนพังทลายยับเยินในชั่วพริบตานี้

แม้แต่หญิงชราได้เห็นชายชราในชุดคลุมก้มหัว ยังอดสะเทือนอารมณ์สังเวชใจไม่ได้

ระดับจักรพรรดิ สะท้านสะเทือนทั่วหล้า ถูกคนนับไม่ถ้วนวาดหวังแหงนหน้ามอง

ทว่าใครบ้างจะรู้ ระดับจักรพรรดิเองก็เกรงกลัวเป็น ก้มหัวเป็น และร่วงหล่นได้เช่นกัน!

และตอนนี้เวลานี้ ภิกษุเฒ่าตู้คงถูกฆ่า ส่วนจักรพรรดิกระบี่วายุก้มหัว!

“ข้าคนนี้นอกจากไม่พูดปดแล้ว ยังชอบความเที่ยงธรรมด้วย”

เสียงของชายชาวนาเข้มขรึม “หากข้าคิดว่าผิด ต่อให้เจ้าคุกเข่าโขกหัวข้าก็จะไม่ยอมปล่อยไป”

ชายชราในชุดคลุมหัวใจหนักอึ้ง

ก็เห็นชายชาวนากล่าวว่า “เมื่อครู่เจ้าบอกว่า หน้าตาตระกูลจินเทียนจะเสื่อมเสียไม่ได้ ดังนั้นจึงอยากกำราบศิษย์น้องของข้าหนึ่งหมื่นปี เช่นนั้นข้าขอถามเจ้า ศิษย์น้องของข้าถูกหยามเกียรติเช่นนี้ ข้าในฐานะศิษย์พี่ หากไม่ช่วยเขาแล้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเล่า”