Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1869

เสียงของจินเทียนเสวียนเยวี่ยราบเรียบ แฝงความเย่อหยิ่งอันเป็นเอกลักษณ์ ให้ความมั่นใจอย่างที่สุด ถึงขั้นเป็นความรู้สึกย่ามใจ

แต่สำหรับพวกเหิงเซียว หงอวี่ น้ำเสียงนี้อวดดีเกินไปแล้ว

แค่ดูการต่อสู้ก็พอแล้วอย่างนั้นหรือ

แต่ถ้าแพ้ล่ะ สำนักยุทธ์เสวียนจีจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“ฮ่าๆ น้องเหิงเซียว ในเมื่อเจ้าหมอนี่ออกมาแล้ว เช่นนั้นก็เริ่มเถอะ”

ฝั่งตรงข้ามบนยอดเขา ปี้หยวนจื่อหัวเราะเสียงดัง “เสอจื่อ เจ้าไปเจอสหายที่มาจากเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียนสักหน่อย จำไว้ว่าต้องออมมือ ถึงอย่างไรสหายคนนี้ก็ไม่ใช่ผู้สืบทอดสำนักยุทธ์เสวียนจี หากถูกตีจนพิการไปคงแย่แน่”

ฟึ่บ!

ยังไม่ทันสิ้นเชิง เสอจื่อที่อยู่ในชุดดำก็ปรากฏตัวในลานประลอง

ดวงตาเรียวยาวราวกับคมดาบของนางแฝงความเย็นเยียบ เอ่ยว่า “ผู้อาวุโสไม่ต้องห่วง ข้าจะปฏิบัติเป็นพิเศษ”

สีหน้าของพวกเหิงเซียวพลันย่ำแย่อย่างที่สุด

เดิมทีขึ้นลานประลองเองของหลินสวินก็ทำให้พวกเขาทำอะไรไม่ถูกแล้ว ในใจไม่สงบอย่างมาก แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะตัดสินใจ ก็ถูกปี้หยวนจื่อชิงตัดสินไปแล้ว

ที่น่าโกรธที่สุดคือ ในคำพูดของปี้หยวนจื่อเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ชั่วร้ายแปลกประหลาด ทำให้คนแค้นจนกัดฟัน

“เฮ้อ”

เหิงเซียวถอนหายใจยาว

เขาตระหนักได้แล้วว่าเรื่องมาถึงขนาดนี้ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้แล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงหวังว่าที่จินเทียนเสวียนเยวี่ยพูดจะเป็นจริง เจ้าหนุ่มที่ชื่อจินตู๋อีนั่นจะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง

คนใหญ่คนโตสำนักยุทธ์เสวียนจีคนอื่นๆ ต่างรู้สึกซับซ้อนและหดหู่

ว่ากันถึงแก่น ฐานะของหลินสวินและจินเทียนเสวียนเยวี่ยไม่ธรรมดาเกินไป ทำให้แม้พวกเขาจะไม่พอใจก็ทำได้เพียงทนไปก่อน

“หากเจ้าหมอนี่แพ้ ข้าไม่สนว่าเขาจะมีฐานะอะไร แต่ต้องให้พวกเขาชดใช้กับเรื่องนี้อย่างแน่นอน!”

“ใช่ เรื่องเช่นนี้ก็กล้าแทรกแซง ทั้งยังบอกว่าศิษย์แกนหลักอย่างเราสู้ไม่ไหว อวดดีเกินไปแล้ว”

“เฮ้อ ข้าหวังให้เขาชนะจากใจจริง ไม่เช่นนั้นสำนักยุทธ์เสวียนจีของเราก็จะแพ้โดยสมบูรณ์แล้ว…”

“ไม่ต้องเป็นห่วง หากเขาพ่ายแพ้ก็ไม่ใช่สำนักยุทธ์เสวียนจีของเราแพ้ ยังพอจะพลิกสถานการณ์ได้”

ศิษย์แกนหลักเหล่านั้นวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา สีหน้าอึมครึมไม่สามารถสงบได้

พวกเขาไม่ชอบใจหลินสวินจริงๆ แต่ในใจก็ไม่อยากเห็นอีกฝ่ายล้มเหลว ทำให้เกิดความขัดแย้งในใจอย่างมาก

จินเทียนเสวียนเยวี่ยไม่อธิบายอะไรอีก คุณชายที่แม้แต่ระดับกึ่งจักรพรรดิยังฆ่าได้ หากสู้คู่ต่อสู้เหล่านี้ไม่ได้ นั่นต่างหากจึงจะเรียกว่าไม่สมเหตุสมผล

นางหยิบเบาะรองนั่งอันหนึ่งออกมานั่งขัดสมาธิ โบกมือคราหนึ่งสมบัติชงชาก็ปรากฏตรงหน้า จากนั้นเริ่มล้างเครื่องชาและต้มชาอย่างสบายๆ การกระทำเรียบง่ายเป็นธรรมชาติ ท่าทางผ่อนคลาย

ภาพนี้ทำเอาพวกเหิงเซียวต่างผิดคาด สีหน้างุนงง คนหนุ่มสาวของเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียนนี้เสพสุขกันเกินไปแล้วกระมัง

ศิษย์แกนหลักเหล่านั้นยิ่งอึ้งจนอ้าปากค้าง นาง… นางยังมีกะจิตกะใจชงชาอีกหรือ นางเห็นการประลองครั้งนี้เป็นอะไร

แม้แต่ปี้หยวนจื่อที่อยู่ตรงข้ามยังอึ้ง พลันยิ้มเยาะ “เสอจื่อ ลงมือได้แล้ว!”

ชิ้ง!

กริชเจ็ดชุ่นดำมืดทึบแสงปรากฏในฝ่ามือขาวราวหิมะ เสอจื่อเชิดหน้าเล็กน้อย ดวงตาเรียวยาวเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

กลิ่นอายทั้งร่างแผ่วพลิ้วราวกับหมอกควั ประหนึ่งแสงดำที่ว่างเปล่า

บรรยากาศในลานประลองก็เปลี่ยนเป็นเคร่งครัด กดดัน และตึงเครียดขึ้นมาทันที

ไม่ว่าจะเป็นสำนักยุทธ์เสวียนจีหรือผู้แข็งแกร่งเกาะเทพเวหาทมิฬล้วนหันสายตาไปมองหลินสวิน

ความแข็งแกร่งของเสอจื่อพวกเขาล้วนเคยเห็นมาก่อน แต่สำหรับแขกที่มาจากตระกูลจินเทียนคนนี้… พวกเขาไม่รู้อะไรเลย

และตอนนี้เอง หลินสวินพูดขึ้นอีกครั้ง เอ่ยเตือนว่า “เจ้าลงมือเต็มกำลังจะดีที่สุด ไม่เช่นนั้นจะแพ้อนาถ”

คำพูดผ่อนคลายเรียบง่ายนัก

ปี้หยวนจื่ออึ้งไปอีกครั้ง เจ้าหมอนี่อวดดีนัก!

พวกเหิงเซียวริมฝีปากกระตุกระลอกหนึ่ง ในใจกังวล เจ้าหนุ่มที่คุยโวโอ้อวดเช่นนี้ จะพึ่งได้หรือ

สวบ!

ในลานประลองจู่ๆ เงาร่างของเสอจื่อก็หายไปจากจุดเดิม ราวกับหมอกควันกลุ่มหนึ่ง ทะลุผ่านห้วงอากาศด้วยความเร็วเหลือเชื่อมาปรากฏตรงหน้าหลินสวิน

ที่ไวกว่าการเคลื่อนไหวของนางคือกริชในมือนาง พอสะบัดข้อคมประกายดำสนิทชักนำแสงประหลาดสายหนึ่งขึ้นมา คมประกายแทงเข้าหน้าอกหลินสวินโดยตรง

เร็ว!

เร็วจนเหลือเชื่อ!

คนทั่วไปยากจะจับการกระทำของเสอจื่อได้ ก็มีแค่คนใหญ่คนโตอย่างพวกเหิงเซียวเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ทว่าแม้แต่พวกเขาตอนนี้ยังอดสูดหายใจสะท้านไม่ได้ การเคลื่อนไหวนี้… เร็วถึงขีดสุด น่ากลัวเหนือคาดหมาย!

กลับเห็นหลินสวินสีหน้าราบเรียบ นิ้วชี้ขวาดีดเบาๆ คราหนึ่ง โจมตีทีหลังแต่กลับถึงก่อน ดีดกริชแหลมคมที่แทงเข้าอย่างแม่นยำ

เคร้ง!

เสียงที่ราวกับขวานดาบกระแทกกันดังขึ้น สะเทือนรอบทิศจนแสบหู

ก็เห็นร่างของเสอจื่อสั่นขึ้นมาพลัน จากนั้นเหมือนพบเจอการจู่โจมที่ประหนึ่งเขาถล่มสมุทรซัดสาด ทั้งตัวถลาถอยออกไปอย่างรุนแรง

กระเด็นออกไปสิบกว่าจั้งเต็มๆ จึงฝืนยืนทรงตัวในกลางอากาศได้ แต่ห้วงอากาศรอบร่างนางพลันยุบตัวแตกออก เสียงกึกก้องครึกโครม

แค่คิดก็รู้ว่าพลังของดรรชนีนี้ดุดันและเผด็จการเพียงใด!

“หืม?”

ปี้หยวนจื่อหรี่ตา รู้สึกประหลาดใจ

“นี่…”

พวกเหิงเซียวต่างตกใจ พวกเขาสามารถจินตนาการได้ ว่าแขกของเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียนคนนี้ไม่มีทางพ่ายแพ้ในกระบวนท่าเดียวแน่

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเขาไม่เพียงสกัดการโจมตีที่มาอย่างกะทันหันนี้ได้ ยังโจมตีจนเสอจื่อถอยหลังไปสิบกว่าจั้งด้วยการดีดนิ้วลวกๆ!

สำหรับศิษย์แกนหลักเหล่านั้น เพียงรู้สึกว่าภาพตรงหน้าพร่าเบลอ ยังไม่ทันจับรายละเอียดได้ก็เห็นเงาร่างของเสอจื่อถอยออกไปอย่างรุนแรง