Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1878

หลายวันนี้หลินสวินกับผู้สืบทอดสำนักยุทธ์เสวียนจีอย่างพวกเจียงเหิงแลกเปลี่ยนถกมรรค ก็ได้ผลเก็บเกี่ยวไปไม่น้อย

พวกเจียงเหิงอายุยังน้อยก็สร้างความโดดเด่น เหยียบย่างระดับมกุฎราชันอริยะ ย่อมไม่อาจเทียบกับคนทั่วไปได้

มรรคาที่พวกเขาเสาะแสวงแตกต่างกัน เขตแดนมรรคที่แต่ละคนควบรวมก็ไม่เหมือนกัน ทำให้หลินสวินได้เปิดหูเปิดตา ได้รับประโยชน์อย่างยิ่ง

อีกทั้งในตอนที่พูดคุย ก็ทำให้หลินสวินได้รู้ข่าวเกี่ยวกับศึกถกมรรคแคว้นเมฆาบางประการ

ศึกถกมรรคแคว้นเมฆาคราวนี้จะมีผู้แข็งแกร่งระดับอริยะแท้ มหาอริยะ และราชันอริยะเข้าร่วมด้วยกัน

แต่ด้วยมีฐานะเป็นมกุฎราชันอริยะ สิ่งที่พวกเจียงเหิงจับตามองที่สุด ย่อมเป็นศึกถกมรรคระหว่างระดับราชันอริยะ

พอพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา พวกเจียงเหิงต่างพูดถึงผู้โดดเด่นสะดุดตายิ่งบางคนในแคว้นเมฆาตอนนี้

เช่นลู่ตู๋ปู้ ผู้สืบทอดสำนักยุทธ์ว่างเปล่าซึ่งเป็นสำนักอันดับหนึ่งของแคว้นเมฆา ได้รับการยอมรับโดยทั่วกันว่าเป็นมกุฎราชันอริยะอันดับหนึ่งในแคว้นเมฆา

เซี่ยอวี่ฮวาผู้สืบทอดลัทธิเทพดาราเมฆซึ่งเป็นสำนักอันดับสองของแคว้นเมฆา อัจฉริยะแห่งยุคที่เพิ่งผงาดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีมานี้คนหนึ่ง ชื่อเสียงเจิดจรัสดุจดาวหาง

หรืออย่าง…

เมื่อพูดถึงผู้โดดเด่นในแคว้นเมฆาเหล่านี้ พวกเจียงเหิงต่างเผยความรู้สึกแตกต่างกันไป ทั้งหวั่นเกรง ทั้งมองเป็นศัตรู ทั้งมีจิตต่อสู้หมายจะลองดูเต็มแก่

อีกอย่างในศึกถกมรรคแคว้นเมฆาครั้งนี้ไม่สนใจฐานะ ขอเพียงพลังปราณเข้าเงื่อนไขล้วนสามารถเข้าร่วมได้ทั้งนั้น

นี่ก็ทำให้คนรุ่นอาวุโสมากมายต่างถูไม้ถูมือ บางส่วนถึงกับเป็นคนใหญ่คนโตชั้นอาวุโสในขุมอำนาจใหญ่ต่างๆ มีชีวิตมาไม่รู้นานเท่าไร ตัดสินใจเข้าร่วมการต่อสู้เช่นกัน

เช่นนี้แล้วจะต้องทำให้ศึกถกมรรคแคว้นเมฆายิ่งดุเดือดขึ้นแน่นอน

คนรุ่นอาวุโสสามารถยืนตระหง่านในความรุ่งเรืองเสื่อมถอยของกาลเวลาได้จนบัดนี้ ไม่อาจดูเบาได้เด็ดขาด

เช่นเดียวกัน ผู้กล้าชั้นยอดรุ่นเยาว์บางคน หลายคนต่างเป็นอัจฉริยะที่มีชื่ออยู่บนกระดานราชันอริยะปวงสวรรค์ ก็ทำให้ผู้คนกลัวเกรงและให้ความสำคัญเช่นกัน

เรื่องนี้หลินสวินเพียงแค่ฟัง ไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมา

ในระดับเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นปีศาจผู้กล้าหรือพวกร้ายกาจรุ่นอาวุโสอะไร ที่เทียบกันไม่ใช่มีชีวิตมานานเพียงไหนหรือมีชื่อเสียงมากน้อยเพียงใด ว่ากันถึงแก่นแล้วคือพลังต่อสู้ของแต่ละคนสูงต่ำสิ่งอย่างไรต่างหาก!

ในแง่นี้ หลินสวินไม่กลัวใครอยู่แล้ว

“สหายน้อย”

เหิงเซียวมาแล้ว เอ่ยปากเจือรอยยิ้ม

พวกเจียงเหิงรวมถึงจินเทียนเสวียนเยวี่ยเห็นดังนี้ ต่างจากไปอย่างรู้กาลเทศะ

“สหายยุทธ์มาหาข้าด้วยเรื่องใดหรือ”

หลินสวินลุกขึ้น

“สองเรื่อง เรื่องแรก บรรพจารย์ป๋อหยาจื่อฝากให้ข้ามาบอกสหายน้อยว่า เรื่องที่เจ้าอยากทำเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว”

เหิงเซียวรีบกล่าว

หลินสวินใจสะท้าน รู้ว่าเรื่องที่ป๋อหยาจื่อทำเกี่ยวข้องกับเผ่าจักรพรรดิตระกูลเจียง

เหิงเซียวเอ่ยว่า “แต่บรรพจารย์ป๋อหยาจื่อบอกว่าเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องใหญ่โตนัก เขาต้องหาสหายคนหนึ่งช่วยเหลือ อย่างน้อยหนึ่งเดือน อย่างมากก็สามเดือนถึงจะได้คำตอบที่ชัดเจน ยังขอให้สหายน้อยอย่าได้ร้อนใจไป”

หลินสวินพยักหน้าแล้วเอ่ยว่า “อีกเรื่องหนึ่งล่ะ”

“เกี่ยวข้องกับศึกถกมรรคแคว้นเมฆา

เหิงเซียวพูดพลางส่งม้วนหยกชิ้นหนึ่งให้หลินสวิน “อีกครึ่งเดือนการประลองครั้งนี้ก็จะเปิดฉาก ข้อมูลทั้งหมดถูกบันทึกอยู่ในม้วนหยก”

“ลำบากสหายยุทธ์แล้ว”

หลินสวินกุมมือคารวะแล้วจึงรับม้วนหยกมา

“ข้าตัดสินใจแล้วว่าอีกสิบวันจะพาศิษย์ในสำนักที่เข้าร่วมการประลองออกเดินทาง”

พูดถึงตรงนี้ เหิงเซียวใคร่ครวญแล้วเอ่ยว่า “สหายน้อย เจ้าไม่คิดจะใช้ฐานะศิษย์แกนหลักของสำนักยุทธ์เสวียนจีของข้า เข้าร่วมศึกถกมรรคครั้งนี้จริงๆ หรือ”

ในแววตาของเขาเจือแววตั้งตาคอย

แต่หลินสวินยังส่ายหัว เรื่องนี้เขาตัดสินใจไว้นานแล้ว ถ้าใช้ฐานะผู้สืบทอดของสำนักยุทธ์เสวียนจีเข้าร่วมศึกถกมรรค ย่อมได้รับสิทธิพิเศษต่างๆ นานา

แต่หลินสวินรู้ดีว่าต่อให้ปิดบังฐานะของตนดีเพียงไหน ไม่ช้าก็เร็วต้องมีสักวันที่เปิดเผย ถึงตอนนั้นสำนักยุทธ์เสวียนจีที่เคยให้ความช่วยเหลือตนจะต้องถูกลากไปพัวพันด้วย

“ให้เสวียนเยวี่ยใช้ฐานะผู้สืบทอดสำนักยุทธ์เสวียนจีเข้าร่วมก็พอแล้ว”

หลินสวินกล่าว

เหิงเซียวเห็นว่าหลินสวินมีท่าทีตัดสินใจแล้วก็รู้ว่าฝืนขอไม่ได้ ทำได้เพียงพยักหน้าเอ่ยว่า “สหายยุทธ์ เช่นนั้นเจ้าจะต้องรับปากข้า ว่าถ้าเจอเรื่องยุ่งยากอะไรในศึกถกมรรคต้องบอกข้า”

หลินสวินยิ้มพยักหน้า

หลังถามสารทุกข์สุกดิบกันอีกครู่หนึ่งเหิงเซียวก็จากไป

ส่วนหลินสวินถือม้วนหยกกลับถ้ำสถิต เริ่มพลิกอ่าน

…..

สิบวันผ่านไป

เหิงเซียวพาเหล่าผู้สืบทอดที่จะเข้าร่วมศึกถกมรรคแคว้นเมฆาไปยัง ‘เขาเทพว่างเปล่า’ ด้วยตัวเอง

เขาเทพว่างเปล่า เป็นอาณาเขตของสำนักยุทธ์ว่างเปล่าซึ่งเป็นสำนักอันดับหนึ่งของแคว้นเมฆา

ด้านหลินสวินก็จากไปเงียบๆ ในวันนั้นเช่นกัน

ศึกถกมรรคแคว้นเมฆาครั้งนี้จะมีการคัดเลือกสามรอบ

สถานที่คัดเลือกรอบแรกอยู่ในเมืองต่างๆ ซึ่งเป็นอาณาเขตของเจ็ดสำนักใหญ่ ขอเพียงตรงตามเงื่อนไขก็ลงชื่อเข้าร่วมได้ทั้งนั้น

หน้าเรือนโอฬารหาใดเทียบถูกล้อมรอบด้วยฝูงชนมากมาย เบียดเสียดหนาแน่น

ที่นี่คือสถานที่ลงชื่อเข้าร่วมการคัดเลือกรอบแรก และเป็นสถานที่ที่ครึกครื้นและถูกจับตามองที่สุดของเมืองหลิงเฟิงในตอนนี้

เมื่อหลินสวินมาถึงที่นี่ เสียงร้องตะลึงระลอกหนึ่งดังขึ้น…

“‘ฉู่ชิว’ ผู้สืบทอดสำนักวิญญาณประกายฟ้า! ฝึกปราณมาห้าร้อยปี ตอนนี้เป็นบุคคลระดับมกุฎราชันอริยะที่มีชื่อเสียงในแถบหนึ่งไปนานแล้ว พลังกายของเขาต้านทานการถล่มโจมตีของสมบัติอริยะได้!”

หลินสวินเห็นทันทีว่าชายชุดเงินคนหนึ่งปรากฏตัวกลางอากาศ ผมยาวสีเงินทั้งหัว ดวงตามีสายฟ้าไหลเวียน ยามเดินเหินภาคภูมิดุจพยัคฆ์มังกร อิทธิฤทธิ์โอหัง

เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้คือฉู่ชิว

“ฉู่ชิว คิดไม่ถึงว่าเจ้าก็มาด้วย ดีเลย ข้าตั้งตารอจะเล่นกับเจ้าในการคัดเลือกรอบแรกนัก”

เสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้น ถัดมาแสงสีเขียวมรกตก็ทะลุอากาศเข้ามา แล้วแปรสภาพเป็นชายชุดเขียวคนหนึ่ง คิ้วกระบี่เนตรดารา เท้าเหยียบกระบี่บินสีแดงเพลิง กลิ่นอายทั้งร่างดุดันน่าสะพรึงกลัว

“‘กู่เจี้ยนสิง’ นายน้อยเผ่าขุมทมิฬ! เขาก็มาแล้วหรือ”

หลายคนตกตะลึง ฮือฮาไม่หยุดหย่อน

กู่เจี้ยนสิง อัจฉริยะมรรคกระบี่ผู้ดื้อรั้นคนหนึ่ง ลือกันว่านานมาแล้วมีคนฐานะสูงในสำนักยุทธ์ว่างเปล่าคนหนึ่งชื่นชมความสามารถของเขา คิดจะรับเขาเป็นศิษย์เบื้องท้าย แต่ผิดคาด กลับถูกกู่เจี้ยนสิงปฏิเสธทันควัน!

คนฐานะสูงผู้นั้นเสียดายเรื่องนี้อยู่นาน เอ่ยว่า ‘เดิมทีเมล็ดพันธุ์มรรคกระบี่ชั้นเลิศในโลกนี้หายากยิ่ง กู่เจี้ยนสิงย่อมเป็นหนึ่งในนั้น แต่กลับไม่มีวาสนากับสำนักยุทธ์ว่างเปล่าของข้า!’

การทอดถอนใจประโยคนี้ครู่เดียวก็กระจายไปทั่ว จึงทำให้ชื่อของกู่เจี้ยนสิงลือลั่น เป็นที่รู้จักในโลก

“หึ เช่นนั้นถึงเวลามาสู้ให้รู้แพ้รู้ชนะก็พอ”

ฉู่ชิวผู้สืบทอดสำนักวิญญาณประกายฟ้าหัวเราะหยัน เดินตรงดิ่งไปที่เรือนโอ่โถงแห่งนั้น เมินกู่เจี้ยนสิง

ประกายกระบี่แผ่กระจายออกมาจากดวงตากู่เจี้ยนสิง สักพักก็หัวเราะเบาๆ ส่ายหัวน้อยๆ แล้วเดินตามเข้าไปในเรือนใหญ่นั้น

นี่เพิ่งเริ่มเท่านั้น

ต่อมาผู้โดดเด่นที่มีชื่อเสียงในแถบหนึ่งคนแล้วคนเล่าต่างปรากฏตัว บ้างเป็นนายน้อยตระกูลใหญ่ บ้างเป็นผู้กล้าเผ่าโบราณ บ้างเป็นคนเก่งกล้าในสำนัก…

คนเหล่านี้บ้างหยิ่งผยองจองหอง บ้างเงียบงันเย็นชา ทั้งยังมีคนงามแห่งยุค สง่างามล่มเมือง

ขอเพียงมีผู้โดดเด่นเช่นนี้ปรากฏตัว บริเวณนั้นก็จะเกิดเสียงร้องตกตะลึงระลอกหนึ่ง ปั่นป่วนไม่ว่างเว้น ทำให้บรรยายกาศในบริเวณนี้ยิ่งคึกคัก

หรือพูดได้ว่าเมืองหลิงเฟิงในอดีตไม่เคยคึกคักอย่างวันนี้

ตั้งแต่เริ่มจนจบหลินสวินสองมือไพล่หลัง ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ประเมินแต่ละภาพอย่างเรียบเฉย อารมณ์ในแววตาไม่หวั่นไหว

ไม่ว่าจะเป็นฉู่ชิว กู่เจี้ยนสิง หรือผู้โดดเด่นคนอื่นๆ เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะผู้ล้ำเลิศในระดับเดียวกันจริงๆ พลานุภาพแตกต่างกันไป ล้วนโดดเด่นเหนือธรรมดา

น่าเสียดายที่จนตอนนี้ยังไม่มีใครดึงดูดความสนใจของหลินสวินได้สักคน

——