Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1879

หลินสวินมองดูเงียบๆ อยู่สักพัก ก็เดินตามออกไปยังเรือนอันโอ่โถงหลังนั้น

“ค่าสมัครหนึ่งพันผลึกมรรค”

ชายผู้เฝ้าประตูใหญ่ของเรือนคนหนึ่งเอ่ยเสียงเข้ม

หลินสวินโยนถุงเก็บของถุงหนึ่งออกไป ชายผู้นั้นประเมินเล็กน้อยก็เก็บไว้ แล้วส่งป้ายคำสั่งหยกขาวป้ายหนึ่งให้หลินสวิน

“ใช้ป้ายคำสั่งนี้เข้าไปลงชื่อและทดสอบในเรือน ไปเถอะ คนต่อไป”

ชายผู้นั้นโบกมือเอ่ย

ในเรือนใหญ่เหมือนเป็นอีกจักรวาลหนึ่ง พื้นที่ใหญ่โตเป็นที่สุด

ยามหลินสวินเข้ามาก็มีเงาร่างมากมายยืนอยู่ในนั้นก่อนแล้ว แต่ละคนล้วนรูปลักษณ์ไม่ธรรมดา ทั้งยังมีคนรุ่นอาวุโสบางส่วนปะปนอยู่ในนั้น แผ่อานุภาพแตกต่างกันไป

เมื่อหลินสวินเข้ามา สายตาหลายคู่ก็กวาดมา

หากเปลี่ยนเป็นคนธรรมดาอยู่ตรงนี้ เกรงว่าคงตกใจจนขวัญหายไปนานแล้ว

หลินสวินกลับคล้ายไม่รู้สึกอะไร เดินมาถึงกลางเรือนอย่างสุขุมเยือกเย็น

ที่นี่มีโต๊ะอยู่ตัวหนึ่ง เงาร่างเจ็ดสายทั้งชายหญิงนั่งหลังตรงแน่วอยู่หลังโต๊ะ แผ่กลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของระดับกึ่งจักรพรรดิ

พวกเขาเป็นคนใหญ่คนโตที่มาจากเจ็ดสำนักใหญ่ของแคว้นเมฆา ควบคุมดูแลที่นี่ พร้อมควบตำแหน่งผู้ทดสอบ

หงอวี่ ผู้อาวุโสสำนักยุทธ์เสวียนจีก็นั่งอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย

เมื่อได้เห็นหลินสวิน นัยน์ตาเขาหดรัดเล็กน้อย กำลังจะลุกขึ้นต้อนรับ แต่สุดท้ายยังอดทนไว้ ทำเพียงพยักหน้าอย่างจับสังเกตไม่ได้ให้หลินสวิน

“เอามือกดลงบน ‘มุกส่องวิญญาณ’”

ชายชราชุดแดงคนหนึ่งเอ่ยเสียงเข้ม

บนโต๊ะมีมุกวิญญาณที่มีประกายแสงขุ่นมัวไหลเวียน ขนาดเท่ากำมือ โปร่งแสงเปล่งประกายเม็ดหนึ่งวางอยู่

หลินสวินยกมือขึ้นวางบนนั้น

ในขณะเดียวกันเขาก็สังเกตได้อย่างฉับไวว่าสายตามากมายในเรือนล้วนพากันมองมาที่ตน

หรือพูดอีกอย่าง กำลังมองมุกส่องวิญญาณเม็ดนั้น

วิ้ง!

มุกส่องวิญญาณมีแสงเทพไหวเคลื่อน ลายมรรคสีทองเส้นแล้วเส้นเล่าค่อยๆ รวมตัวกันในอากาศ มีเสียงอริยบุคคลท่องธรรมดังขึ้นท่ามกลางความคลุมเครือ

“มกุฎราชันอริยะอีกคนหนึ่ง!”

“ก็ยังดี เป็นแค่ผู้มีพลังปราณระดับมกุฎราชันอริยะขั้นกลางเท่านั้น ไม่ถึงกับโดดเด่นนัก”

“ขอเพียงเป็นคนที่เหยียบย่างขอบเขตมกุฎล้วนมีรากฐานพลังเหนือธรรมดาทั้งนั้น ถ้าเป็นไปได้หลีกเลี่ยงการต่อสู้กับอีกฝ่ายจะดีที่สุด”

ชั่วพริบตาเดียวผู้แข็งแกร่งในเรือนไม่น้อยต่างเผยสีหน้าครุ่นคิด

ทั้งยังมีคนไม่คิดเช่นนั้น ชักสายตากลับไป

พวกสะดุดตาชั้นเลิศอย่างฉู่ชิว กู่เจี้ยนสิงต่างคร้านจะสนใจอีก

การตัดสินความแข็งแกร่งหรืออ่อนแอในศักยภาพของผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง สิ่งที่เป็นรูปธรรมที่สุดก็คือความสูงต่ำของพลังปราณ

เห็นได้ชัดว่าพลังปราณระดับมกุฎราชันอริยะขั้นกลางของหลินสวินนั้น ไม่ได้อยู่ในสายตาของบุคคลชั้นยอดอย่างพวกเขาอยู่แล้ว

หลินสวินสังเกตเห็นว่าสายตาของทุกคนในที่นั้นเปลี่ยนไป จึงรู้ว่าเหตุใดผู้สมัครเหล่านี้ถึงเลือกรออยู่ที่นี่

เป้าหมายก็เพื่อสังเกตการณ์พลังปราณของผู้สมัครด้วยมุกส่องวิญญาณ ใช้สิ่งนี้มาเลือกคู่ต่อสู้ เตรียมตัวป้องกันให้ดี

“พอแล้ว”

ชายชราชุดแดงผมขาวที่อยู่หลังโต๊ะพยักหน้า เอาป้ายคำสั่งหยกขาวในมือของหลินสวินไปแล้วพูดว่า “ชื่อล่ะ”

“จินตู๋อี”

หลินสวินเอ่ย

หลายคนในที่นั้นเผยสีหน้ากังขา จินตู๋อี… นี่เป็นใครมาจากไหน

มีเพียงหงอวี่ที่รู้เบื้องหลังชัดเจน แต่เขาจะพูดออกมาได้อย่างไร

เมื่อหนึ่งเดือนก่อนผู้แข็งแกร่งเกาะเทพเวหาทมิฬมาท้าสู้ที่สำนักยุทธ์เสวียนจี แม้สุดท้ายจะพ่ายแพ้กลับไปเบื้องหน้าหลินสวิน แต่หลังจากจากไปก็ไม่ได้ป่าวประกาศเรื่องนี้

ถึงอย่างไรเกาะเทพเวหาทมิฬก็เสียหน้าแล้ว จะป่าวประกาศเรื่องขายหน้าเช่นนี้ได้อย่างไร

ถึงขั้นที่สุดท้ายเกาะเทพเวหาทมิฬยังไม่รู้ว่าตกลงจินตู๋อีที่เอาชนะเสอจื่อกับเสอหลิงได้มีฐานะใดกันแน่

ส่วนภายในสำนักยุทธ์เสวียนจีก็ถูกเหิงเซียวออกคำสั่งปิดปากไว้นานแล้ว ดังนั้นเรื่องที่เกาะเทพเวหาทมิฬพ่ายแพ้ในตอนนั้นจึงไม่มีใครกล้าเปิดเผย

นี่ก็เป็นสาเหตุที่หลินสวินต้องการใช้ฐานะของจินตู๋อีมาลงชื่อ

ฐานะอย่างอวี่เสวียนก่อความเคลื่อนไหวใหญ่โตในแคว้นเขียวไปแล้ว ย่อมใช้ไม่ได้อีก ก็ยังดีที่ฐานะจินตู๋อีนี้ปลอดภัยเป็นอย่างยิ่ง

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นชื่อของเจ้าคางคก ทั้งยังไร้ความเกี่ยวข้องกับเผ่าจักรพรรดิตระกูลจินเทียน

“ที่มา”

ชายชราชุดแดงผมขาวเอ่ยถามต่อ ระหว่างที่พูดก็สลักข้อมูลของหลินสวินไว้ในป้ายคำสั่งหยกขาว นี่ก็คือหลักฐานรับรองที่ใช้ในศึกถกมรรคแคว้นเมฆาอย่างหนึ่ง

“ผู้ฝึกปราณอิสระ”

พอหลินสวินพูดคำนี้ออกไป หลายคนต่างเผยสีหน้าตกตะลึง ผู้ฝึกปราณอิสระคนหนึ่งดันบรรลุระดับมกุฎราชันอริยะได้หรือ

เรื่องนี้หายากนัก

แต่ผู้แข็งแกร่งในที่นั้นไม่น้อยยิ่งผ่อนคลายลงแล้ว ผู้ฝึกปราณอิสระหรือ ต่อให้ไปล่วงเกินก็ไม่ต้องหวั่นกลัวอะไร

มีเพียงหงอวี่ที่ยิ้มเย็นชาอยู่ในใจ ถ้าเจ้าพวกนี้คิดจริงๆ ว่าจินตู๋อีเป็นแค่ผู้ฝึกปราณอิสระที่ไม่ควรค่าให้ใส่ใจ เช่นนั้นก็ผิดมหันต์แล้ว!

“จำไว้ อีกห้าวันให้มาเข้าร่วมการคัดเลือกที่ ‘ลานแสดงมรรคหลิงเฟิง’ ถ้ามาสายหรือไม่มา จะยกเลิกสิทธิ์ในการคัดเลือก”

ชายชราชุดแดงผมขาวคืนป้ายหยกขาวให้หลินสวิน

“ขอบคุณ”

หลินสวินรับไว้ในมือ จิตรับรู้แทรกเข้าไปก็เห็นภาพมายาเงาร่างของตนรวมถึงข้อมูลต่างๆ ปรากฏขึ้นในนั้น

เขาเก็บกลับไปอย่างระวัง นี่เป็นถึงสิ่งสำคัญในการเข้าร่วม ‘งานชุมนุมถกมรรค’