Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2002

เขาสีหน้าหยิ่งผยอง ผมยาวดำขลับหนาแผ่สยาย พลังทั่วร่างดั่งเหวลึกที่ว่างเปล่า มีอานุภาพเหมือนหนึ่งคนเฝ้าด่าน หมื่นทหารมิอาจกราย

วู้ม…

เจดีย์มหามรรคไร้สิ้นสุดส่งเสียงกัมปนาท กำราบกาลเวลา แสงประกายมากมายขับเน้นให้ทั้งตัวหลินสวินเป็นดั่งเทพองค์หนึ่ง หว่างคิ้วเต็มไปด้วยไอสังหารดุดัน

แท่นมรรคนี้ เขาหลินสวินจับจองไว้แล้ว!

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ในที่นั้นพลันเงียบสงัดไปชั่วขณะ เสียงเยาะหยันดังตามมาติดๆ

“ฮ่าๆๆ ช่างกล้านัก!”

“เจ้าหลินสวินแม้จะพลังต่อสู้เย้ยฟ้า อยู่บนยอดเหนือสุดของระดับนี้ แต่เจ้าแค่ตัวคนเดียว ยังกล้าเอ็ดตะโรเช่นนี้อีกหรือ”

“เจ้าเศษเดนแห่งคีรีดวงกมลนี่ บ้าระห่ำเสียจริง!”

…

“พี่หลิน ถ้าเจ้าสละแท่นมรรคตอนนี้ก็จะเลี่ยงอันตรายจากเหล่าศัตรูได้ จากนั้นค่อยลงมือยามสบโอกาสอีกครั้งก็พอ ทำไมต้องสู้สุดชีวิตกับพวกเขาด้วย”

หลิงเคอจื่ออดกล่าวไม่ได้

นี่คือความคิดของพวกถังซู ฮว่าซิงหลีเช่นกัน ทั้งตกตะลึงในความกล้าของหลินสวิน ทั้งเป็นห่วงแทนเขาอย่างห้ามไม่อยู่

แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีกำลังมาก แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่พวกเดียวกัน การล้อมโจมตีหลินสวินก่อนหน้านี้ก็แค่ไม่อยากให้แท่นมรรคนั้นถูกยึดครองไปเท่านั้น

ตอนนี้ขอแค่สละแท่นมรรคและเก็บงำประกายคม พวกที่รวมกลุ่มอยากชิงแท่นมรรคพวกนั้น ใครจะกล้าไปสู้สุดชีวิตกับหลินสวินอีก

ทว่าหลินสวินกลับส่ายหัว ไม่ได้อธิบาย

ใช่ว่าเขาไม่อยากทำเช่นนั้น แต่ด้วยพลังประทับที่ศิษย์พี่จวินหวนเหลือไว้ ทำให้เขาเชื่อมต่อกับแท่นมรรคนี่โดยเฉพาะ ทำให้สลัดแท่นมรรคนั้นทิ้งไปไม่ได้เหมือนเงาตามตัว!

“ถ้าไม่อยากตายก็หลีกไป!”

สีหน้าหลินสวินสุขุมและเฉยชา สายตากวาดมองทุกคนในที่นั้นทีละคน ริมฝีปากเอ่ยประโยคหนึ่งเบาๆ

สันโดษโดดเดี่ยว แต่กล้ามองข้ามอริราชศัตรู!

ยังไม่ทันสิ้นเสียง หลินสวินออกจู่โจม พุ่งไปทางประตูทลาย

ใต้ฝ่าเท้าเขาแท่นมรรคครวญคร่ำ ตามติดเหมือนเงาตามตัว

เมื่อเห็นภาพนี้ทุกคนต่างหน้าเปลี่ยนสีอย่างอดไม่อยู่ รู้สึกยากจะเชื่อ

หลายวันก่อนก็เคยมีคนชิงแท่นมรรคไปได้ วางแผนจะฝ่าวงล้อมเพื่อพุ่งเข้าไปในประตูทลายนั่น

แต่แท่นมรรคนั้นกลับลอยคว้างไม่ฟังคำสั่ง ไม่อาจควบคุมได้ ชะงักค้างอยู่กลางอากาศ ทำให้คนผู้นั้นทำไม่สำเร็จ

นี่ทำให้ผู้คนเชื่อว่าแท่นมรรคนี้ไม่อาจควบคุมได้ ได้แต่รอให้มันกลับไปเองถึงจะตามมันเข้าไปในประตูทลายได้

แต่ตอนนี้ภาพประหลาดได้เกิดขึ้นแล้ว แท่นมรรคนี้เหมือนพาหนะที่ถูกฝึก เคลื่อนที่ตามหลินสวินไป

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เท่ากับทำให้หลินสวินมีโอกาสเข้าไปในประตูทลายนั่นได้เอง!

เหตุไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นฉับพลันนี้ ทำให้เหล่าผู้กล้าในที่นั้นไม่อาจสงบใจได้เช่นกัน

แม้แต่พวกหมีอู๋หยา หลิงหงจวงก็ยังนัยน์ตาหดรัด

“ลงมือ!”

“ฆ่า!”

“อย่าให้เขาบรรลุเป้าหมายได้เด็ดขาด!”

ท่ามกลางเสียงตวาด ผู้แข็งแกร่งในที่นั้นต่างพุ่งโจมตีเข้าไปโดยไม่ลังเล

ไม่มีใครยอมปล่อยให้หลินสวินพาแท่นมรรคนั้นพุ่งเข้าไปในประตูทลาย!

“ตาย!”

เบื้องหน้าหลินสวิน ชายชุดทองคนหนึ่งชิงแหวกอากาศพุ่งปราดเข้ามาก่อน ดาบเซียนในมือที่พันด้วยอสนีม่วงฟันลงมาทันที

ฟุ่บ!

คมดาบส่องประกาย คล้ายธารดาราสายฟ้าโน้มลงมา ตามมาด้วยอานุภาพบ้าระห่ำไร้เทียมทาน กำราบสังหารมาทางหลินสวิน!

ฟึ่บ!

หลินสวินรวบนิ้วกวาด ปราณกระบี่ที่เปล่งประกายเนืองแน่นพุ่งทะยานออกมา รับแสงดาบสายนั้นไว้ในชั่วพริบตา

การเจอกันของทั้งคู่เหมือนดาวดวงโตระเบิดออก ห้วงอากาศพลิกเลิกคลื่นคลั่งโหมกระหน่ำ

เคราะห์ดีที่อยู่ในเขาปู้โจวซึ่งปกคลุมด้วยพลังระเบียบมหามรรคน่ากลัว มิฉะนั้นอานุภาพของการโจมตีนี้คงทำลายภูผาธาราที่ยิ่งใหญ่สง่างามแถบนี้ไปแล้ว

ชายชุดทองคนนั้นสีหน้าขรึมลงทันที เจ้าปีศาจนี่ใช้แค่มือเปล่าเท่านั้น แต่กลับต้านดาบจักรพรรดิของเขาได้!

ตูม!

เวลานี้หลินสวินก้าวเข้ามา ในพื้นผิวทุกอณูรอบตัวมีปราณกระบี่ไหลวน ราวกับผันตัวเป็นมหาสมุทรกระบี่ผืนหนึ่ง น่าตื่นตะลึงยิ่ง

“ฟัน!”

ชายชุดทองลงมืออีกครั้ง ดาบศึกที่เหมือนที่พันรอบด้วยอสนีม่วงคลั่งระห่ำ กลายเป็นน้ำตกพายุสายฟ้ามากมาย โจมตีเข้ามาด้วยอานุภาพเคลื่อนกวาดหมื่นทัพ

ผู้แข็งแกร่งคนอื่นก็จู่โจมเข้ามา ปิดเส้นทางข้างหน้าหลินสวินเหมือนด่านทบเป็นชั้นๆ โจมตีหลินสวินจากต่างทิศทาง

ทันทีที่ถูกปิดล้อมหลินสวินต้องตกเป็นฝ่ายถูกกระทำ รับศึกรอบด้านเหมือนเมื่อครู่แน่

“ตาย!”

หลินสวินเรียกประทับไร้ชีพออกมาทันใด ลักษณ์ประหลาดชวนประหวั่นปานทลายฟ้ามลายดินปรากฏ เหมือนดวงตะวันเจิดจ้ามากมายทะยานสู่ฟากฟ้า สาดแสงมรรคนับหมื่นแสนกดอัดออกไป

ตูม!

น้ำตกแสงดาบอสนีม่วงของชายชุดทองถูกประทับไร้ชีพบดขยี้อย่างง่ายดาย ไม่ทันได้สกัดก็แตกซ่านไปอย่างรวดเร็ว

ชายชุดทองนัยน์ตาหดรัด รับมือไม่ทันอยู่บ้าง

ฟุ่บ!

ยังไม่รอให้เขาตอบสนอง ปราณกระบี่ไท่เสวียนนับไม่ถ้วนฉีกห้วงอากาศ พุ่งยิงออกมาเหมือนพายุฝนกระหน่ำ ปกคลุมทั่วสารทิศ บิดขยี้ฟ้าดินแถบนั้นจนสิ้น กลายเป็นเขตปราณกระบี่ที่อลหม่านแถบหนึ่ง

ส่วนชายชุดทองก็ถูกล้อมอยู่กลางเขตปราณกระบี่นั้นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

แย่แล้ว!