Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2005

เมื่อปราณดาบที่มองข้ามหมื่นวิชาทั่วหล้านั้นฟันออกมา ก็ทำให้ทุกคนขนพองสยองเกล้า หลีกหลบกันหมด กลัวจะโดนลูกหลง

ความเร็วของปราณดาบรวดเร็วยิ่งนัก!

ยามหลินสวินเอ่ยปาก ปราณดาบที่เจิดจ้าดุจหิมะก็มาถึงตรงหน้าแล้ว

พลังป้องกันรอบตัวหลินสวินถูกปราณดาบโฉบผ่านเหมือนเครื่องประดับตกแต่งเช่นกัน

แต่ครั้งนี้หลินสวินไม่มีความคิดที่จะหลบ

ถึงขั้นไม่ไปต้านทาน

เขาแค่ยื่นมือข้างหนึ่งออกมา

ในเวลานี้ปราณดาบที่พุ่งมาตรงหน้านั้น ยามพุ่งมาถึงจุดที่ห่างจากศีรษะหลินสวินหนึ่งฉื่อก็พลันหยุดชะงัก ฟุ้งกระจายหายไปโดยไร้สุ้มเสียง

ทุกคนต่างนัยน์ตาหดรัด แทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

จากนั้นถ้อยคำของหลินสวินจึงดังขึ้น ณ ที่นั้น

“วันนี้ดาบนี่ต้องเปลี่ยนเจ้าของ!”

ถ้อยคำที่ราบเรียบตามอารมณ์ กลับเหมือนว่ามีเวทมนตร์ประหลาดอย่างหนึ่ง

เห็นเพียง…

ชิ้ง!

เสียงสะท้อนใสของดาบเร้าระทึก

ดาบมหามรรคไร้วิชาที่ถูกควบคุมโดยซางจื่อเหยี่ยน ยามนี้เริ่มสั่นสะเทือนรุนแรง ดาบที่เจิดจ้าแหลมคมแผ่คลื่นพลังที่น่ากลัวออกมา

“ไม่…!”

ซางจื่อเหยี่ยนสีหน้าแปรเปลี่ยนยกใหญ่ พลังแผ่กระจายไปทั่วร่าง กำด้ามดาบไว้แน่น เส้นเลือดดำตรงหน้าผากปรินูนเป็นสายๆ

นี่คือดาบไร้วิชาที่ตกทอดมาในเผ่าจักรพรรดิตระกูลซางของเขา มองข้ามหมื่นวิชาทั่วหล้า อานุภาพเย้ยฟ้า ใช่ว่าศาสตราจักรพรรดิทั่วไปจะเทียบได้

หากไม่ใช่ว่าครั้งนี้เขามีโอกาสเข้ามาในเขตต้องห้ามเซียนโบราณ สัตว์ประหลาดเฒ่าในตระกูลพวกนั้นคงไม่ยอมให้เขายืมสมบัติล้ำค่าเช่นนี้มาใช้แน่

แต่ตอนนี้ดาบนี่กลับมีสัญญาณว่าจะควบคุมไม่ได้ ใกล้หลุดจากมือไป!

ตูม!

แต่ไม่ว่าซางจื่อเหยี่ยนจะออกแรงอย่างไร แค่ชั่วพริบตาดาบไร้วิชาก็ซัดสะเทือนอย่างแรง แยกนิ้วทั้งห้าของเขาออกจากกัน จากนั้นกลายเป็นแสงงามแปลกตาสายหนึ่งตกไปอยู่ในมือหลินสวิน

ดาบนี้ตกสู่กลางมือหลินสวินเหมือนลูกนกนางแอ่นกลับรังคนเดินทางไกลกลับบ้าน ส่งเสียงใสบางดังกระหึ่มดุจกระแสน้ำ ราวกับโห่ร้องยินดีอย่างตื่นเต้น

เหล่าผู้กล้าหันมามอง สีหน้าแปรเปลี่ยนครั้งใหญ่ แปลกใจสงสัยไม่หยุด มองไม่ออกว่าเกิดเรื่องประหลาดน่าเหลือเชื่อเช่นนี้ได้อย่างไร

ดาบไร้วิชา อานุภาพร้ายกาจซัดสะเทือนฟ้าดารา ทำให้บุคคลระดับจักรพรรดินับไม่ถ้วนหวาดกลัว ด้วยภายใต้ดาบนี้ ทุกวิชามรรคทั่วหล้าล้วนเหมือนเครื่องประดับตกแต่ง เรียกได้ว่าน่าหวาดกลัวถึงขีดสุด

ภาพที่หลินสวินเกือบถูกแหวกอกคว้านท้องก่อนหน้านี้ก็คือการพิสูจน์ที่ดีที่สุด

เดิมทีทุกคนคิดว่าหากมีดาบนี้อยู่ การที่หลินสวินจะยึดแท่นมรรคเข้าไปในประตูทลายนั่น ต้องไม่อาจเกิดขึ้นได้แน่

ใครจะคิดว่าหลินสวินถึงกับกำราบดาบนี่ได้ด้วยประโยคเดียว!

พอเห็นท่าทางคึกคักที่ส่งเสียงใสเริงร่าของดาบนี้ หลายคนต่างตาลายไปพักหนึ่ง บนโลกนี้คนทรยศพบเจอได้บ่อย แต่สมบัติจักรพรรดิที่เหมือนคนทรยศนี้พบเห็นได้น้อยนัก

ส่วนหลินสวินยามนี้พลันแช่มชื่นไปทั้งตัว

แม้จะถูกดาบไร้วิชาฟันไปบ้าง แต่ดีร้ายอย่างไรก็… นำดาบนี้มาไว้ในมือข้าได้แล้ว!

สาเหตุอยู่ที่ก้อนทองแดงซึ่งมาจากเตามารดาหลอมสมบัติแห่งแหล่งสถานคุนหลุนนั้น ทำให้ดาบไร้วิชาเหมือนเจอรังแรกเกิด!

“ไม่ คืนดาบมาให้ข้า!”

ท่ามกลางเสียงคำรามไม่ยินยอมและคับแค้น ซางจื่อเหยี่ยนพุ่งโจมตีเข้ามา ดวงตาแดงไปหมด ท่าทางเหมือนใกล้คลุ้มคลั่ง

เดิมทีเขามาครั้งนี้เพื่อชิงมหาสมบัติแรกกำเนิดนั่น แต่ตอนนี้เป็นอย่างไร ยังไม่เจอมหาสมบัติแรกกำเนิด กลายเป็นว่าสมบัติพิทักษ์ตระกูลซางของเขากลับถูกคนช่วงชิงไปแล้ว!

ฟุ่บ!

หลินสวินสะบัดข้อมือ ดาบไร้วิชาที่เจิดจ้าดุจหิมะฟันปราณดาบที่เหมือนน้ำตกรุ้งดาราออกมา

ภายใต้ดาบนี้ ซางจื่อเหยี่ยนที่ดูเหมือนวิกลจริตกลับไม่อาจไม่หลบหลีก ไม่กล้าฝืนปะทะอย่างสิ้นเชิง

เขารู้ชัดถึงความน่ากลัวของดาบนี้

ในเมื่อมองข้ามวิชามรรคก็ไม่อาจฝืนปะทะได้แต่แรก นอกเสียจากว่าจะเรียกสมบัติออกมาจึงจะได้

ทว่าสมบัติทั่วไปมีหรือจะเป็นคู่ต่อสู้ของดาบไร้วิชา

“ฆ่า รีบลงมือพร้อมกัน!”

เหล่าผู้กล้าต่างไม่กล้าชะล่าใจ บุกโจมตีเต็มกำลังพร้อมกับซางจื่อเหยี่ยน

หลินสวินก่อนหน้านี้แข็งแกร่งจนพาให้คนใจสะท้าน ยามนี้แม้จะได้รับบาดเจ็บ แต่ในมือเขากลับมีสมบัติจักรพรรดิที่อานุภาพเย้ยฟ้าชิ้นหนึ่งเพิ่มขึ้นมา!

สิ่งสำคัญที่สุดคือ ตอนนี้หลินสวินอยู่ห่างจากประตูทลายนั่นแค่สามสิบจั้ง!

ภายใต้การล้อมโจมตี แม้ความเร็วในการมุ่งหน้าของหลินสวินจะเปลี่ยนเป็นเชื่องช้าหาใดเปรียบ แต่ละก้าวที่มุ่งไปข้างหน้าล้วนถูกขวางอย่างชวนประหวั่นยิ่ง

แต่จนถึงตอนนี้เขายังไม่เคยถอยสักก้าว!

“ฆ่า!”

ขณะเดียวกันหลินสวินก็พุ่งไปข้างหน้าสุดกำลัง เหนือศีรษะเจดีย์ไร้สิ้นสุดนั่งบัญชา สกัดกั้นสมบัติของเหล่าผู้กล้า ประทับไร้ชีพและธงไร้ระเบียบร่วมมือกันสังหารทั่วทิศ

และยามนี้ดาบไร้วิชาก็กลายเป็นยอดอาวุธสังหารในมือหลินสวิน!

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

ปราณดาบราวแพรไหมที่ขาวดุจหิมะสายแล้วสายเล่าพุ่งออกมา เปล่งประกายขาวโพลนลานตา ทำให้วิชามรรคที่เหล่าผู้กล้าฟาดฟันมาล้วนเปลี่ยนเป็นเครื่องประดับตกแต่ง ไม่อาจต้านทานได้อย่างสิ้นเชิง

ผู้แข็งแกร่งบางส่วนพุ่งหลบ ใช้สมบัติจักรพรรดิต้านทาน แต่ผู้แข็งแกร่งบางคนหลบไม่ทัน ได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที บนร่างปรากฏรอยดาบเลือดชโลม

แค่ชั่วขณะเท่านั้น หลินสวินเงื้อดาบผ่าแหวก สังหารผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งที่ขวางอยู่ข้างหน้า ร่างแบ่งเป็นสองท่อน ฝนโลหิตไหลพุ่งราวน้ำตก สภาพการตายชวนขนพองสยองเกล้า

ผู้แข็งแกร่งมากมายหนาวเยือกในใจ

อานุภาพของหลินสวินยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!

ถึงแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บติดกันสองครั้ง แต่เขากลับเหมือนคนที่ไม่เป็นอะไร โจมตีตลอดทาง อานุภาพดุจสายรุ้ง เผด็จการและดุดัน

การปรากฏตัวของดาบไร้วิชายิ่งเพิ่มภัยคุกคามที่ชวนให้ใจสั่นระรัวแก่เขา!