Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2033

ตอนที่ 2033 ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลเหล่านั้น

เวิ้งฟ้าเหมือนตกอยู่ในราตรีนิรันดร์

วังวนมหึมานั้นหมุนช้าๆ กลิ่นอายต้องห้ามที่ปลดปล่อยออกมายิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก

ตอนนี้พวกรั่วซู่ จวินหวนก็โคจรพลังของตัวเอง แสงเทพทั้งตัวถักทอ เช่นนี้ถึงสลายกลิ่นอายกดข่มน่ากลัวนั้นไปได้

พวกเขาแต่ละคนสีหน้าเคร่งเครียดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แววตาต่างแน่วแน่และสงบนิ่ง

วันนี้ พวกเขารอคอยมานานมากแล้ว!

เพียงแต่มาถึงตอนนี้แล้ว พวกเขาไม่ได้คิดจะจากไปแต่อย่างใด ภาพอันผิดปกตินี้ทำให้เหล่าระดับจักรพรรดิที่อยู่ไกลออกไปต่างนิ่วหน้าอย่างอดไม่ได้

เศษเดนของคีรีดวงกมลเหล่านี้ คงไม่ใช่คิดจะชิงชัยกับพลังระเบียบต้องห้ามใช่ไหม

ครืน!

ก็เห็นว่าในส่วนลึกของวังวนมหึมาที่อยู่บนเวิ้งฟ้านั้นมีประกายสีทองเป็นสายๆ รวมตัวกันอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดก็แปลงเป็นเงาร่างสีทองดั่งมายาเป็นที่สุดร่างหนึ่ง

ชั่วพริบตานี้ผู้คนไม่รู้เท่าไรหายใจติดขัด จิตใจสั่นระรัว ราวกับได้เห็นวิญญาณเทพดวงหนึ่งถือกำเนิดขึ้นจากส่วนลึกของวังวน!

กลิ่นอายของเงาร่างสีทองนั้นน่ากลัวยิ่งนัก มือถือทวนศึกที่จำแลงมาจากพลังต้องห้ามเล่มหนึ่ง เต็มไปด้วยกลิ่นอายพิสดารไม่เป็นมงคล

“วิญญาณต้องห้าม!”

เฒ่าดึกดำบรรพ์ที่ซุ่มซ่อนในความมืดผู้หนึ่งพึมพำ ในศึกมรรคของเหล่าจักรพรรดิยุคบรรพกาล ‘วิญญาณเทพ’ ที่จำแลงมาจากพลังด่านเคราะห์ต้องห้ามนี้ก็เคยปรากฏตัวมาก่อน มีอานุภาพสังหารหาใดเทียบ

ในขณะเดียวกันในใจหลินสวินก็สั่นสะท้านรุนแรง นึกถึงภาพที่อริยสงฆ์ตู้จี้กับนางพญาหงส์ทมิฬถูกฆ่าขึ้นมา ผู้สังหารก็คือเงาร่างสีทองที่ลงมาจากเวิ้งฟ้า!

ก็ในตอนนี้เอง เสียงหนึ่งดังขึ้นจากที่ไกลลิบ

“ศิษย์พี่รั่วซู่ ได้แล้ว”

พอได้ยินเสียงนี้ รั่วซู่ จวินหวน หลี่เสวียนเวยและผู่เจินต่างถอนหายใจโล่งอก พูดอีกอย่างก็คือ สาเหตุที่พวกเขารออยู่ที่นี่ก็เพราะรอเสียงนี้

“ไป”

พวกรั่วซู่พาหลินสวินเคลื่อนตัวไปหาที่ที่เสียงแว่วมาโดยไม่ลังเล

ตูม!

ฟ้าดินโกลาหล ห้วงอากาศสั่นสะเทือนรุนแรงเหมือนมหาสมุทรโถมซัด

การเคลื่อนไหวของพวกรั่วซู่โดนขัดขวางทันที ถูกพลังด่านเคราะห์ต้องห้ามอันน่ากลัวกดข่ม ไม่อาจเคลื่อนที่ได้

สวบ!

ในขณะเดียวกันเงาร่างสีทองนั้นก็กระโจนออกมาจากส่วนลึกของวังวน

กลิ่นอายภัยพิบัติที่ไม่อาจบรรยายได้ก็กระจายออกมาเหมือนพายุโหม ปกคลุมทั้งฟ้าดินแห่งนี้ ทำให้ที่นี่ตกอยู่ในอันตรายและความน่าสะพรึงกลัวครั้งใหญ่

“น่ากลัวยิ่ง!”

ระดับจักรพรรดิเหล่านั้นศีรษะชาหนึบ หนาวเหน็บทั้งกายใจ ต่างไม่กล้าเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้า กลัวแต่จะถูกเงาร่างสีทองนั้นหมายหัว

แม้แต่เฒ่าดึกดำบรรพ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเหล่านั้น ขณะนี้ต่างเงียบเชียบเป็นจักจั่นเหมันต์

นี่เป็นวิญญาณต้องห้าม มีพลังสังหารประหนึ่งเดชสวรรค์!

ตูม!

พอเงาร่างสีทองปรากฏขึ้นก็แกว่งทวนยาวทะลวงมาหาพวกรั่วซู่

ชั่วพริบตานี้ก็ประหนึ่งสายฟ้าสีทองฉีกกระชากห้วงเวลานิรันดร์ ความเจิดจ้าและแหลมคมนั่นเต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง

พวกรั่วซู่กลับเหมือนไม่รู้สึกอะไร ไม่แม้แต่จะหันหลังมา ทะยานห่างออกไปไกล แต่การเคลื่อนไหวเชื่องช้าหาใดเทียบ ฟ้าดินแห่งนี้เต็มไปด้วยพลังต้องห้าม พวกเขาต้องโคจรพลังปราณของตัวเองทั้งหมดถึงสลายมันไปได้

ทว่านี่ก็ทำให้พวกเขาเหมือนเดินอยู่ในบึงโคลน เชื่องช้าถึงที่สุด

เห็นอยู่ว่าเงาร่างสีทองบุกมาแล้ว ก็ในตอนนี้เอง…

สวบ!

ลูกคิดสีทองเจิดจ้ารางหนึ่งพุ่งผ่านอากาศมา

เม็ดลูกคิดแต่ละแถวราวกับหล่อขึ้นจากทองเทพมหามรรค ส่งเสียงดังแซกๆ ในตอนที่ลูกคิดแน่นขนัดกระทบกัน ก็มีพลังกฎเกณฑ์ลึกลับสุดหยั่งสายแล้วสายเล่าปรากฏขึ้น รับทวนยาวของเงาร่างสีทองนั้นไว้พอดี

ปึง!

ทั้งสองปะทะกัน คลื่นพลังส่วนเกินที่กระจายออกมาทำให้ห้วงอากาศแห่งนี้พังทลาย กลายเป็นกระแสยุ่งเหยิงน่ากลัวแผ่ขยาย

ลูกคิดสีทองถูกซัดกระเด็น แต่การโจมตีนี้กลับถูกรับไว้ได้!

เหล่าจักรพรรดิที่ได้เห็นภาพนี้ต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง

วิญญาณต้องห้ามเป็นตัวตนเช่นไร นั่นคือวิญญาณเทพที่แปลงมาจากด่านเคราะห์ การโจมตีของเขาสังหารระดับจักรพรรดิได้สบาย

แต่ตอนนี้กลับถูกลูกคิดรางหนึ่งขวางไว้ได้แล้ว!

ก็เห็นว่าชายไว้หนวดเป็นเลขแปด (八) ดูเหมือนวาณิชผอมบางคนหนึ่งไม่รู้ปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อไร ยื่นมือคว้าลูกคิดสีทองเอาไว้แล้วยิ้มเอ่ยว่า “ศิษย์พี่รั่วซู่ พวกเจ้าไปก่อน เคราะห์นี้ข้ารับเอง”

คำนวณความแปรผันแห่งฟ้าดิน คะเนความยากหยั่งในใจคน

ผู้สืบทอดคนที่แปดของคีรีดวงกมล ปู่ซ่วนจื่อ!

“เทพเศรษฐี ท่านต้องระวังตัวหน่อย”

จวินหวนเบือนหน้าตะโกน

“รีบไปเถอะ”

ระหว่างที่ปู่ซ่วนจื่อโบกมือก็เข้าห้ำหั่นกับวิญญาณต้องห้ามนั้นแล้ว ลูกคิดสีทองเจิดจ้ารางนั้นเหาะเหิน ทอแสงงดงาม ลึกลับสุดหยั่ง

เสียงจวินหวนเจือความรู้สึกเจ็บปวด

พวกเขาเดินหน้าต่อ ไม่ได้หันหลัง

ด้านเหล่าจักรพรรดิกที่ดูการต่อสู้อยู่ไกลๆ กับพวกเฒ่าดึกดำบรรพ์ที่ซ่อนอยู่ในที่ลับต่างไม่อาจสงบใจได้แล้ว

พอผู้สืบทอดคีรีดวงกมลสามคนอย่างปู่ซ่วนจื่อ เซิ่นเหยียน ชิงถิงทยอยปรากฏตัว ทำให้พวกเขาตระหนักได้ถึงเรื่องหนึ่ง

ถ้าผู้สืบทอดคีรีดวงกมลเหล่านี้ปรากฏตัวพร้อมกันแต่แรก ในที่นี้ใครจะต้านการสังหารของพวกเขาได้

แค่คิดดูก็พาให้ใจสั่นระรัว!

“สันนิษฐานเช่นนี้ ที่ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลมาคราวนี้ไม่เคยเห็นพวกเราในสายตา พูดอีกอย่างก็คือ ในการประชันหมากคราวนี้ สิ่งเดียวที่พวกเขามองเป็นคู่ต่อสู้ก็คือพลังระเบียบต้องห้ามนั่น!”

เฒ่าดึกดำบรรพ์บางส่วนรู้สึกขมขื่น

ความจริงข้อนี้ทำให้จิตใจพวกเขากระทบกระเทือน

คู่ต่อสู้ที่พวกเขามองเป็นศัตรู กลับไม่เคยเห็นพวกเขาอยู่ในสายตาสักนิด ความรู้สึกที่ถูกเพิกเฉยเช่นนี้พวกเขาไม่ได้สัมผัสมานานมากๆ แล้ว

ในขณะเดียวกันพลังที่คีรีดวงกมลสำแดงออกมาก็แข็งแกร่งนัก ทำให้พวกเราต่างใจสะท้านเช่นกัน

ใครจะคิดว่าเศษเดนคีรีดวงกมลที่ถูกพวกเขาดูถูกว่าเป็น ‘วิญญาณเร่ร่อน’ เหล่านี้ ทันทีที่รวมพลขึ้นมาจะมีพลานุภาพน่าครั่นคร้ามเช่นนี้

ดังเช่นตอนนี้ ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลแต่ละคนถึงขั้นสามารถต้านการจู่โจมของวิญญาณต้องห้ามตรงๆ ได้ สิ่งนี้ช่างราวกับฝัน น่าเหลือเชื่อเกินไป!

ตูม!

ท้องฟ้าปรวนแปรรุนแรง ยิ่งดำมืดและปั่นป่วนยิ่งขึ้น ในวังวนมหึมาที่หมุนวนครั่นครืนนั้น กลิ่นอายพลังระเบียบต้องห้ามยิ่งน่าสะพรึงกลัว

มีเงาร่างสีทองร่างแล้วร่างเล่าบุกโจมตีออกมาอย่างต่อเนื่อง ถืออาวุธสังหารที่แปลงจากพลังระเบียบต้องห้ามนานาชนิด หมายจะสกัดไม่ให้พวกรั่วซู่จากไป

แต่เมื่อวิญญาณต้องห้ามแต่ละร่างปรากฏขึ้น ก็จะมีผู้สืบทอดคีรีดวงกมลปรากฏตัว สำแดงความสง่างามและฝีมือที่เรียกได้ว่าหายากในโลกเข้าต้านทาน

ราวกับพวกเขาคาดไว้นานแล้วว่าจะเป็นเช่นนี้!

ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลเหล่านั้นมี ‘เฉิงอวี๋’ ลำดับสิบหก งดงามตามธรรมชาติ อ่อนหวานน่าดึงดูด ประหนึ่งเด็กสาวในห้องหอ

มี ‘จิ่งจงเยวี่ย’ ลำดับที่ยี่สิบ คนผู้นี้เป็นชายหนุ่มผิวสีทองแดง แข็งแกร่งกำยำผู้หนึ่ง แบกถุงธนูไว้ที่หลัง ครอบครองคันธนูกระดูกสัตว์ หว่างคิ้วเจือไอพิฆาต ตามที่จวินหวนพูด ยามยังเยาว์ศิษย์พี่จิ่งจงเยวี่ยเป็นพราน…

นอกจากเฉิงอวี๋ จิ่งจงเยวี่ย ยังมีศิษย์พี่ ‘หลันชางเจี่ย’ ลำดับที่ยี่สิบสอง ศิษย์พี่ ‘หลิวเซียงฉือ’ ลำดับที่ยี่สิบห้า…

แต่ละคนต่างมีพลานุภาพสะท้านกาลนิรันดร์ ทันทีที่ปรากฏตัว ความน่ากลัวของฝีมือที่สำแดงออกมาทำเอาหลินสวินยังอุทานไม่ขาดปาก

เขายังสงสัยอย่างห้ามไม่อยู่ว่าในการประชันหมากคราวนี้ มีศิษย์พี่กี่คนกันแน่ที่มาถึงที่นี่ก่อนแล้ว

และด้วยการขัดขวางของผู้สืบทอดคีรีดวงกมลเหล่านี้ พวกรั่วซู่จึงพาหลินสวินเดินหน้าไปได้อย่างปลอดภัย ไม่ประสบความยุ่งยากอะไร

แต่ยังไม่ทันให้หลินสวินได้ถอนใจโล่งออก จู่ๆ รั่วซู่ที่นำทางอยู่ข้างหน้าก็หยุดเดิน

……………………………………..