Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2045

ตอนที่ 2045 ความโศกเศร้าของมหาจักรพรรดิอีกาทอง

ศิษย์พี่รอง!

หลินสวินอึ้งไป จมสู่ภวังค์

ความหมายของคำพูดนี้ของศิษย์พี่รั่วซู่ เห็นได้ชัดว่ากำลังบอกว่า ศิษย์พี่รองที่จนตอนนี้ยังไม่ปรากฏตัวออกมา อยู่ในโลกมืด!

‘ศิษย์พี่รองเขา… เป็นคนระดับใดกันแน่’

หลินสวินอดคิดไปต่างๆ นานาไม่ได้

บนท้องฟ้าไม่เห็นเงาร่างของเหล่าศิษย์พี่คีรีดวงกมลแล้ว เฒ่าโดดเดี่ยวและราชครูก็ทยอยจากไปเช่นกัน

กลางฟ้าดินที่กลายเป็นเศษซากหักพัง เหลือเพียงหลินสวินคนเดียว

“ผู้อาวุโสดอกกระบี่พันปีก คำขอร้องของท่าน… ข้าได้ทำให้แล้ว”

หลินสวินถอนหายใจยาว

ยามอยู่กำแพงเมืองด่านจักรพรรดิ ดอกกระบี่พันปีกเคยมอบ ‘กระบี่ไผ่สดับหิมะ’ ให้หลินสวิน ขอให้เขาส่งมอบให้ศิษย์พี่เสวี่ยหยา

เมื่อครู่นี้หลินสวินได้ส่งกระบี่นี้ให้ศิษย์พี่เสวี่ยหยาแล้ว ตอนที่อีกฝ่ายเห็นกระบี่นี้ก็อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนหลุดขำอย่างหมดคำพูด ‘ดอกกระบี่น้อยต้นนั้นถึงกับยังนึกถึงเรื่องนี้ นับว่ามีน้ำใจ ไม่เสียแรงที่ข้าช่วยเปิดจิตตื่นรู้ให้นางในตอนนั้น’

ตอนนั้นหลินสวินก็ยิ้มแล้ว

นี่ก็คือบุญวาสนา หนึ่งเหตุหนึ่งผลก็เป็นเช่นนี้

ครู่ใหญ่หลินสวินหมุนตัวจากไปเพียงลำพัง

เขายังจำได้แม่นว่าชายหนุ่มจักจั่นทองเคยพูดว่า จอมจักรพรรดิไร้นามนี้ถูกตีพ่ายแล้ว ทว่าต้นกำเนิดของพลังระเบียบต้องห้าม จะมี ‘จอมจักรพรรดิไร้นาม’ อีกคนปรากฏตัวไม่เร็วก็ช้า

ถึงตอนนั้นทั่วทั้งทางเดินโบราณฟ้าดาราจะอยู่ในเงามืดของพลังระเบียบต้องห้ามอีกครั้ง

ทว่าหลินสวินไม่กลัวแล้ว

ได้เห็นความองอาจในการต่อสู้ของศิษย์พี่ใหญ่ ได้เห็นฝีมือล้ำเลิศที่เผยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจของชายหนุ่มจักจั่นทอง หลินสวินยิ่งมั่นใจเรื่องหนึ่ง…

ขอเพียงแค่ตนแข็งแกร่งมากพอ พลังระเบียบต้องห้ามนั่น… ก็สามารถถูกโจมตีจนพ่ายแพ้ได้!

……

นั่นเป็นเขตแดนดาราที่รกร้างเปล่าเปลี่ยวแห่งหนึ่ง

“อาไป๋ เตรียมตัวหน่อย พวกเราควรไปแล้ว”

ชายหนุ่มจักจั่นทองและเซียนผลาญเฉินหลินคงปรากฏตัวกลางอากาศ เคลื่อนสายตาไปมองเด็กสาวงดงามที่แปลงจากจักจั่นขาวนั่น

หว่างคิ้วของเด็กสาวปรากฏความขุ่นเคือง “ข้าพูดกี่ครั้งแล้วว่า ตอนที่มีคนนอกอย่าเรียกข้าว่าอาไป๋!”

“ได้ อาไป๋”

ชายหนุ่มจักจั่นทองพูดสบายๆ

เด็กสาวโกรธจนอยากพุ่งเข้าไปซัดชายหนุ่มจักจั่นทองเสียเดี๋ยวนี้

เฉินหลินคงหัวเราะเสียงดังขึ้นมา เอ่ยถามว่า “ให้เรียกคนอื่นมาพร้อมกันหรือไม่”

สายตาของชายหนุ่มจักจั่นทองมองไปยังส่วนลึกของฟ้าดาราอันรกร้างผืนนั้น ครู่ใหญ่ถึงยิ้มพูดว่า “เกรงว่าคงไม่ได้แล้ว ในพันธมิตรสงครามรกร้างโบราณแห่งนี้ พวกที่สามารถจากไปได้เริ่มเคลื่อนไหวล่วงหน้าไปก่อนแล้ว”

เฉินหลินคงสัมผัสคร่าวๆ แล้วอดพูดอย่างจนใจไม่ได้ “จากที่ข้าดู พวกที่ยังไม่ไป เกรงว่าก็คงไม่คิดจะไปแล้ว”

ชายหนุ่มจักจั่นทองพยักหน้ากล่าว “ล้วนแจ้งมรรคบรรลุจักรพรรดิแล้ว ยังไม่ปล่อยวางจากเรื่องเล็กบนโลก ไปหรือไม่ไปไม่อาจบังคับ”

“ไม่ถูกต้อง”

เขาขมวดคิ้ว “เหตุใดมหาจักรพรรดิอีกาทองก็เลือกจะอยู่ต่อด้วย”

อาไป๋พูดอย่างไม่ใส่ใจ “ได้ยินว่าเพราะมีคนตัดต้นฝูซางในหุบเขาตะวันคล้อยที่ดินแดนรกร้างโบราณ ทำให้เจ้าเฒ่าคนนี้เกิดความยึดติด สาบานว่าจะแก้แค้น แม้ตอนนี้จะปิดด่านอยู่ แต่ตอนที่เขาออกด่านจะต้องไปแก้แค้นอย่างแน่นอน”

ชายหนุ่มจักจั่นทองขานรับว่าอ้อ แล้วถามว่า “เฟยหลันล่ะ”

เฟยหลันก็คือสิ่งมีชีวิตวิญญาณน่ากลัวที่ร่างเดิมเป็นผีเสื้อราตรีสีเลือด มีความสัมพันธ์ร่วมเป็นร่วมตายกับ ‘เทียนเชวีย’ เจ้าของธนูวิญญาณไร้แก่นสาร

ยามอยู่ในป่าต้นหม่อนเคยช่วยหลินสวินสังหารศัตรู

“ไปแล้ว” อาไป๋พูด

ชายหนุ่มจักจั่นทองเงียบไปครู่หนึ่ง

เจ้าของธนูวิญญาณไร้แก่นสารเทียนเชวีย เป็นผู้กล้าชั้นเลิศที่แม้แต่จักจั่นทองยังชื่นชม ทว่าเมื่อนานมาแล้วกลับพบเจอการลอบโจมตีที่อันตรายถึงชีวิต ถูกมหาจักรพรรดิอีกาทองฉวยโอกาสโจมตีสังหาร

ตอนนี้ธนูวิญญาณไร้แก่นสารตกอยู่ในมือหลินสวิน ‘อู้เชวีย’ วิญญาณอาวุธนี้หลุดออกจากหุบเขาตะวันคล้อย ไม่ต้องเดาชายหนุ่มจักจั่นทองก็รู้ว่า เรื่องที่ช่วยอู้เชวียออกไปและตัดต้นเทพฝูซางจะต้องเกี่ยวข้องกับหลินสวินอย่างแน่นอน

‘ต้นเทพฝูซางเป็นถึงรากฐานของเผ่าอีกาทอง กลับถูกเจ้าหมอนั่นตัดไป ไม่แปลกที่มหาจักรพรรดิอีกาทองจะโกรธจนแม้แต่ฟากฝั่งฟ้าดาราก็ไม่ไปแล้ว…’

‘หนี้เลือดครั้งนี้ เหรงว่าจะไปคิดบัญชีที่เจ้าหมอนี่อีกแล้ว…’

คิดถึงตรงนี้ชายหนุ่มจักจั่นทองก็ส่ายหน้าระลอกหนึ่ง เขาไม่มีความคิดจะแทรกแซงเรื่องนี้

แม้ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลเหล่านั้นจะจากไปแล้ว แต่มีหรือที่พวกเขาจะไม่ทิ้งทางหนีทีไล่อะไรไว้บนทางเดินโบราณฟ้าดารา

หากมหาจักรพรรดิอีกาทองคิดว่าหลินสวินสามารถรังแกได้ เช่นนั้นก็ผิดมหันต์แล้ว

“ไปเถอะ”

ไม่นาน จักจั่นทอง จักจั่นขาว และเฉินหลินคงก็หายไปพร้อมกัน

และในส่วนลึกของฟ้าดาราที่ราวกับถูกทิ้งร้างนี้ มีทะเลสาบหินหนืดที่เผาไหม้เดือดพล่านอยู่ในฟ้าดาราที่พาดขวาง ดวงดาวที่โคจรอยู่ใกล้ๆ ล้วนมอดไหม้ เปลวเพลิงลามไปหมื่นจั้ง

ส่วนลึกของทะเลสาบหินหนืด กฎเกณฑ์เปลวเพลิงหนาใหญ่ราวกับมังกร เดินอยู่รอบตัวคนแก่ชุดคลุมทองคนหนึ่ง

เขานั่งขัดสมาธิ ระหว่างที่หายใจเข้าออก กายใจราวกับกลายเป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่ง ในโลกเต็มไปด้วยทิวทัศน์น่ากลัวที่เพลิงท่วมฟ้า

มหาจักรพรรดิอีกาทอง!

เฒ่าชราคนหนึ่งในพันธมิตรสงครามรกร้างโบราณ ทรงพลังเลิศล้ำ โหดเหี้ยมเลือดเย็น สังหารมานับไม่ถ้วน!

ตอนที่เงาร่างของจักจั่นทอง เฉินหลินคงจากไป ชั่วพริบตานี้จู่ๆ มหาจักรพรรดิอีกาทองที่ปิดด่านอยู่ก็ลืมตาขึ้น

พริยตานั้นดั่งสุริยันคู่หนึ่งผุดขึ้นในดวงตาของเขา!

“หลายปีมานี้หากไม่ใช่เพราะเจ้าจักจั่นทองกักขังไว้ ข้าคงบุกสังหารออกไปจากที่นี่ พิชิตบนฟ้าดารา และไม่ทำแค่เฝ้าอยู่ที่นี่ตาปริบๆ ปล่อยให้ต้นเทพฝูซางถูกหัวขโมยตัด!”

เปลวเพลิงน่ากลัวพวยพุ่งในดวงตาเขา น่ากลัวจนกำเริบหมายจะกลืนกิน “ตอนนี้ในที่สุดเจ้าก็จากไปแล้ว…”