Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2065

ตอนที่ 2065 ลูกผู้ชายต้องเป็นเช่นนี้!

ฟ้าดารากว้างใหญ่ไพศาล ตลอดทางยานข้ามโลกของเรือนเร้นหมอกถูกสายตาเหี้ยมเกรียมนับไม่ถ้วนจ้องมอง ผู้โดยสารบนยานพลันอึดอัดไปทั้งตัว

นี่ก็เหมือนขับเคลื่อนไปในดินแดนชั่วร้าย สิ่งที่มองเห็นทั้งหมดล้วนเป็นไอสังหาร!

ชายวัยกลางคนกลับดูสุขุมเยือกเย็นหาใดเปรียบ “ทุกท่านไม่จำเป็นต้องกังวล พวกที่เห็นระหว่างทางนั้น ล้วนได้แค่ขอข้าวกินบนฟ้าดารานี้ ไม่อาจพูดได้ว่าเป็นพวกร้ายกาจอะไร”

“ใช่ว่าข้าน้อยโอ้อวด ในโลกมืดนี้ ภายใต้สถานการณ์ทั่วไปยังไม่มีใครกล้าหาเรื่องเรือนเร้นหมอกของข้ามาก่อน!”

คำพูดของเขาเจือความมาดมั่นหาใดเปรียบ ความมั่นใจเต็มเปี่ยม

ทว่ายังไม่รอให้ทุกคนอุ่นใจ บนยานข้ามโลกพลันมีเสียงร้องหนึ่งดังขึ้น “มี… มีคนมาแล้ว!”

ชายวัยกลางคนอึ้งงัน เงยหน้ามองออกไป

ฟ้าดาราไกลลิบมีร่างสูงโปร่งสันโดษเดินมา นางสวมชุดคลุมม่วง ผมม่วงทั้งศีรษะ พาดทวนเล่มหนึ่งบนแผ่นหลัง บนใบหน้างามเต็มไปด้วยความเฉยชาเยียบเย็น

นางตัวคนเดียวชัดๆ แต่เมื่อเดินเข้ามาฟ้าดาราใกล้เคียงกลับพลิกม้วนอย่างไร้สุ้มเสียง ดวงดาวนับไม่ถ้วนสะท้านไหว ส่ายสั่นคล้ายจะร่วงหล่น

พวกเหี้ยมโหดที่ซุ่มโจมตีอยู่บนดวงดาวบางคนต่างหลบไม่ทัน ร่างกายระเบิดออกเงียบๆ กลายเป็นชิ้นส่วนชุ่มเลือด

ชุดม่วง ผมม่วง พาดทวน นางเดินมาเหมือนราชันสังหารปรากฏตัวบนโลก พาให้ฟ้าดาราสั่นสะเทือน!

ยานข้ามโลกที่ท่องทะยานพลันหยุดลง ชะงักค้างอยู่ตรงนั้น ไม่อาจเข้าใกล้ได้แม้เพียงคืบ ราวกับถูกมือใหญ่ที่มองไม่เห็นจับไว้

บนยานข้ามโลก ชายวัยกลางคนสีหน้าซีดเผือด ร่างชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความรู้สึกหวาดกลัวที่ยากจะบรรยายแผ่ลามไปทั้งตัวราวกระแสลมเย็น

ก่อนหน้านี้เขายังพูดจาคล่องปาก บอกว่าโดยทั่วไปในโลกมืดนี้ไม่มีใครกล้าหาเรื่องเรือนเร้นหมอก

แต่เพียงพริบตาก็มีเคราะห์สังหารใหญ่ที่คาดไม่ถึงซัดเข้ามา!

เวลานี้ชายวัยกลางคนแม้แต่วาจายังกล่าวไม่ออก ถึงขั้นไม่กล้าขยับเขยื้อนเพียงนิด

ผู้โดยสารคนอื่นบนยานก็ขนพองสยองเกล้ากันหมด ราวตกสู่ถ้ำน้ำแข็ง

คนผู้นี้เป็นใคร

ทำไมถึงน่ากลัวเช่นนี้

บรรยากาศก็กดดันถึงขีดสุด พาให้ผู้คนหายใจลำบาก

หญิงชุดม่วงยืนห่างออกไป นัยน์ตาที่เฉยชาไร้ความรู้สึกกวาดมองมาบนยานข้ามโลก

ขอแค่เป็นคนที่ถูกสายตาของนางกวาดมอง ย่อมไม่มีใครไม่สั่นไปทั้งตัว ราวกับถูกสายตาของมัจจุราชจับจ้อง ตกใจจนสภาวะจิตและเจตจำนงของพวกเขาแทบจะพังทลาย

“เจ้าเดรัจฉาน ในที่สุดเจ้าก็ปรากฏตัวแล้ว…”

หญิงชุดม่วงเอ่ยปาก ขณะที่เสียงเรียบเฉยดังก้องนางก็ลงมือแล้ว

มือบางขาวกระจ่างเหยียดออกมา คว้าจับกลางอากาศ

ตูม!

ห้วงอากาศรอบยานข้ามโลกพลันบีบตัวเข้ามา เหมือนลูกโป่งน้ำที่ถูกบีบ ห้วงอากาศแปรปรวนน่ากลัว ส่งเสียงกัมปนาทสะท้านฟ้าสะเทือนดิน

เห็นว่ายานข้ามโลกใกล้ถูกตะครุบแหลก แสงระเบียบศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องประกายราวภาพฝันพลันโฉบออกมา

พริบตานั้น…

ห้วงอากาศที่ทรุดตัวดังเลื่อนลั่นพลันหยุดชะงัก ราวกับจับตัวเป็นน้ำแข็ง พลังน่าพรั่นพรึงที่ปั่นป่วนหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นอย่างน่าประหลาด

จากนั้นก็ดับสลายไปพร้อมกัน มีเพียงยานข้ามโลกซึ่งอยู่กลางสภาพแปรปรวนดุดันที่ปลอดภัย!

พร้อมกันนั้นร่างทรงสง่าเหมือนภาพมายาก้าวออกมาจากยานข้ามโลก ยืนอยู่กลางอากาศ รอบกายมีโซ่ระเบียบหลายสายร้อยถักเข้าด้วยกัน ละอองแสงไหลวนประหนึ่งเทพเซียน

คนผู้นี้แน่นอนว่าเป็นซี!

สวบ!

เงาร่างผ่าเผยของหลินสวินพุ่งตามมาติดๆ ยืนอยู่ข้างกายซี บนใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความจริงจัง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าหญิงชุดม่วงที่มีนามว่าเหยี่ยนซิงนี่จะมาเร็วเช่นนี้

นางหาตนเจอได้อย่างไร

“ที่แท้ก็มีคนคุ้มครองข้างกาย”

ห่างออกไป นัยน์ตาของหญิงชุดม่วงนามเหยี่ยนซิงส่องประกายม่วงวาววามดูประหลาดชวนประหวั่น จ้องมองซีแล้วกล่าวราบเรียบ “เพียงแต่อาศัยคนอย่างเจ้าคงขวางไม่อยู่”

ซีสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง ยานข้ามโลกของเรือนเร้นหมอกถูกเคลื่อนย้ายจากไปทันที หายไปจากเขตแดนดาราแถบนี้

จากนั้นนางจึงกล่าว “เย่จื่อ พาเขาไป เจ้าคนชั้นต่ำนี่ข้าจัดการเอง”

คำว่า ‘คนชั้นต่ำ’ ทำให้มองออกว่าซีรังเกียจและดูถูกเหยี่ยนซิงอยู่ในใจ

“ได้”

เย่จื่อโฉบพุ่งออกมา ตกปากรับคำโดยไม่ลังเล เงาร่างแผ่แสงกระบี่สายหนึ่งมาหุ้มตัวหลินสวินไว้ ก่อนพุ่งตัวไปยังโลกมืดที่อยู่ห่างออกไป

“พวกเจ้าไปตามเจ้าเดรัจฉานนั่น”

เหยี่ยนซิงขมวดคิ้วไม่ลงมือ เพียงแต่ออกคำสั่งลงมา

การปรากฏตัวของซีทำให้นางรับรู้ถึงอันตราย และทำให้นางไม่กล้าแบ่งสมาธิไปตอนนี้

“ขอรับ!”

เงาร่างสองสายปรากฏตัวกลางอากาศ คนหนึ่งคือชายชุดเทา อีกคนคือชายชราชุดหรู บนตัวทั้งสองล้วนแผ่กลิ่นอายน่ากลัวของระดับจักรพรรดิออกมา

เพียงพริบตาทั้งสองก็ไล่ตามเย่จื่อไป

ซีก็ขมวดคิ้ว ไม่ออกมือขวางเช่นกัน

“ตอนนี้ก็เหลือแค่เจ้ากับข้าแล้ว”

เหยี่ยนซิงปลดทวนที่พาดแผ่นหลังมาไว้ในมืออย่างสบายๆ นัยน์ตาที่แผ่แสงม่วงประหลาดเต็มไปด้วยไอสังหารอำมหิต “เอาอย่างไร ตัดสินเป็นตายหรือ”

“ได้”

ซีเหยียดร่างทรงสง่าสูงโปร่งครู่หนึ่ง กล่าวอย่างจริงจัง “ข้าไม่ได้สู้เต็มกำลังมานานมากแล้ว หากเจ้าทำให้ข้าผิดหวัง ข้ารับรองว่าเจ้าจะตายอย่างอนาถ”

เหยี่ยนซิงยิ้มหยันพลางกล่าว “ได้สิ”

เงาร่างของนางไหววูบ โบกสะบัดทวน

ตูม!