Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2102

“หยุดนะ!”

มีคนผรุสวาท น้ำเสียงเต็มไปด้วยคำสั่ง

หลินสวินไม่ได้สนใจ ยังคงเดินต่อด้วยท่าทางใจเย็น นี่ทำให้สีหน้าของชายหญิงเหล่านั้นต่างดูไม่น่าดูเล็กน้อย

“ให้เขาไปเถอะ”

เฒ่าชราผมขาวพูด สายตาน่ากลัว

พวกเฟ่ยหล่าง หลันหลิง ต่างเผยสีหน้าประหลาดใจ

จนกระทั่งเงาร่างของหลินสวินหายไป เฒ่าชราผมขาวจึงพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “พวกเจ้าต้องจำไว้อีกจุด ในโลกมืด หากถูกมองว่าเป็นศัตรู คู่ต่อสู้ก็จะไม่สนใจฐานะและที่มาของเจ้า”

“หากเจอคนที่ดูตื้นลึกหนาบางไม่ออก แม้อยากจะฆ่าอีกฝ่ายแค่ไหนก็จำไว้ว่าห้ามบุ่มบ่าม”

พูดถึงสุดท้ายเฒ่าชราผมขาวก็ยิ้ม “แน่นอนว่าอาจเพราะข้าดูผิดไป แต่ระวังไว้อย่างไรก็ไม่มีผิด”

เฟ่ยหล่างพูดอย่างประหลาดใจ “แม้แต่อาจารย์ลุงก็ดูตื้นลึกหนาบางของเจ้าหมอนั่นไม่ออกหรือ”

“นั่นเป็นมกุฎกึ่งจักรพรรดิคนหนึ่ง แต่ก็แตกต่างจากคนอื่นๆ โดยเฉพาะความมั่นใจที่เขาเผยออกมา ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำแน่ นี่เป็นการพิสูจน์ว่าเขาไม่กลัวพวกเราอย่างไม่ต้องสงสัย”

เฒ่าชราผมขาวพูด “ก็เพราะเช่นนี้ ระวังไว้บ้างก็ดี”

ประโยคนี้พูดอย่างมั่นคงแน่วนิ่ง

มีคนคล้ายขบคิด และมีคนไม่พอใจเล็กน้อย

เฟ่ยหล่างพูดเสียงเย็น “รอคราวหน้าหากมีโอกาสเจอกัน ข้าจะต้องวัดเบื้องลึกเบื้องหลังของเจ้าหมอนั่นให้ได้!”

“พวกเราก็ไปกันเถอะ ก่อนที่แดนปรินิพพานจะปรากฏขึ้นในอีกหนึ่งปีหลังจากนี้ พวกเรายังมีอีกเรื่องต้องทำ”

เฒ่าชราผมขาวพาคนทั้งกลุ่มเดินออกจากหอสุรา

“อาจารย์ลุง การเดินทางครั้งนี้พวกเราจะไปที่ไหนกันแน่” หลันหลิงถามอย่างสงสัย

เฒ่าชราผมขาวพูดประโยคหนึ่งออกมาเบาๆ

“งานชุมนุมบัวเลิศแห่งเมืองหมื่นดารา”

……

จนกระทั่งไปจากเมืองซีลั่วก็ไม่เห็นพวกเฒ่าชราผมขาวตามมา หลินสวินอดประหลาดใจไม่ได้

‘เจ้าเฒ่านั่นนับว่าสายตาไม่เลว’

หลินสวินส่ายหน้า แล้วทิ้งเรื่องเล็กที่แทรกเข้ามานี้ไว้ด้านหลัง

ในเวลาหลังจากนั้นเขาเร่งเดินทางต่อ เดินทางไปตามทิศทางที่แผนที่ในคันฉ่องทองแดงนำทางชี้นำ

ระหว่างทางเขาตัวคนเดียวสะพายกล่องกระบี่ข้ามน้ำข้ามเขา ตากหมอกตากน้ำค้าง สภาวะจิตนิ่งสงบและผ่อนคลายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

เดินก็สงบ นั่งก็สงบ จิตใจสงบเป็นธรรมชาติ

นี่เป็นทั้งการเร่งเดินทางและการฝึกปราณครั้งหนึ่ง

โลกมืดที่วุ่นวายโกลาหล ราวกับไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาแล้ว

ผ่านไปอีกครึ่งเดือนอย่างรวดเร็ว

แคว้นเรืองเมฆา

หนึ่งในสามสิบสามแคว้นแห่งโลกมืด ถูกขุมอำนาจแดนกษิติครรภ์ครอบครองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

ในอาณาเขตอันกว้างใหญ่ไพศาลของแคว้นเรืองเมฆา ประกอบด้วยเมืองจำนวนนับไม่ถ้วน ในแต่ละเมืองแทบจะสร้างอารามกษิติครรภ์ไว้ทั้งหมด

ในอารามทุกหลังล้วนบูชารูปปั้นสัตว์เทพ ว่ากันว่ารูปปั้นนั้นคือรูปลักษณ์เดิมของ ‘จอมจักรพรรดิกษิติครรภ์’ บรรพจารย์ผู้บุกเบิกแดนกษิติครรภ์!

เมืองรวมเมฆา

หนึ่งในเมืองมากมายของแคว้นเรืองเมฆา ตอนที่หลินสวินเดินเข้าเมืองไปเพียงลำพัง ก็พบว่าในหมู่ผู้ฝึกปราณในเมือง ไม่ขาดเหล่าภิกษุแดนกษิติครรภ์ที่เดินเท้าเปล่า สวมชุดดำ สีหน้าเรียบเฉย

ในบริเวณที่พวกเขาเดิน ผู้แข็งแกร่งที่ดุร้ายเหล่านั้นแต่ละคนต่างหลบไปอยู่ข้างๆ เผยสีหน้าเคารพนอบน้อม

หลินสวินถึงขั้นเห็นว่าผู้แข็งแกร่งที่มีพลังปราณระดับกึ่งจักรพรรดิคนหนึ่ง กำลังก้มตัวทำความเคารพภิกษุกลุ่มหนึ่งที่มีพลังปราณเพียงระดับอริยะ!

นี่ทำให้หลินสวินอดประหลาดใจไม่ได้ จากเรื่องนี้สามารถดูออกว่าในอาณาเขตที่ถูกแดนกษิติครรภ์ครอบครองนี้ อิทธิพลของแดนกษิติครรภ์แข็งแกร่งเพียงใด แม้แต่ภิกษุทั่วไปเดินทาง ยังไม่มีใครกล้าล่วงเกิน!

“ได้ยินหรือยังว่าเหล่าผู้แข็งแกร่งที่มาจากทั่วโลกหล้าได้เดินทางไปยังเมืองหมื่นดาราแล้ว ว่ากันว่าจะเข้าร่วมงานชุมนุมบัวเลิศ”

“งานชุมนุมบัวเลิศหรือ”

“ไม่ผิด นี่เป็นงานใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อน ว่ากันว่าสองยักษ์ใหญ่อย่างแดนกษิติครรภ์และสำนักโบราณจรัสเทพร่วมกันจัดขึ้น เพื่อวาสนาชั้นเลิศที่เกี่ยวข้องกับแดนปรินิพพาน”

“ข้าเองก็ได้ยินมาว่าช่วงที่ผ่านมาหกเรือนมรรคใหญ่ สิบเผ่านักรบใหญ่ของโลกใหญ่หงเหมิง รวมถึงขุมอำนาจเผ่าจักรพรรดิดึกดำบรรพ์ในเขตแดนดาราอื่นๆ ล้วนส่งกองกำลังที่แข็งแกร่งมายังโลกมืด คล้ายว่าล้วนมาเพื่อแดนปรินิพพานแทบจะทั้งหมด”

…เสียงวิพากษ์วิจารณ์ระลอกหนึ่งดึงดูดความสนใจของหลินสวิน

อันที่จริงหลินสวินไม่จำเป็นต้องสืบด้วยซ้ำ ไม่นานเขาก็รู้ทุกอย่างแล้ว

เพราะตามท้องถนนของเมืองรวมเมฆามีคนพูดถึงงานชุมนุมบัวเลิศอยู่ทั่วทุกที่ ไม่อยากรู้ยังยาก

หนึ่งปีหลังจากนี้เคราะห์จ่อมจมครั้งที่สามจะมาเยือน แดนปรินิพพานจะปรากฏขึ้นในโลก ข่าวเช่นนี้ดึงดูดความสนใจของทั่วหล้านานแล้ว