Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2101

ตอนที่ 2101 มองคนเป็นเดรัจฉาน

เมืองซีลั่ว

หนึ่งในเมืองมากมายที่ ‘เจ้าแคว้นเจินเจวี๋ย’ หนึ่งในหกเจ้าแคว้นใหญ่แห่งแคว้นพิณบูรพาครอบครอง

ในหอสุราแห่งหนึ่ง ตรงตำแหน่งข้างหน้าต่าง

หลินสวินในชุดสีขาวพระจันทร์กลิ่นอายราบเรียบราวกับเมฆดื่มกินเพียงลำพัง ในหัวคิดถึงแผนที่ในคันฉ่องทองแดงนำทาง

ตั้งแต่ออกจากแคว้นหนาวเหน็บจนถึงตอนนี้ เขาผ่านมาห้าเขตแคว้น เดินทางมาเดือนกว่าแล้ว

และเมื่อเทียบกับแผนที่ไปยังแดนอำพราง ก็เดินทางมากว่าครึ่งทางแล้ว หากไม่มีเรื่องไม่คาดฝัน อีกประมาณยี่สิบวันก็จะถึงแล้ว

คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้าหอสุรา ผู้นำเป็นเฒ่าชราผมขาว แผ่วพลิ้วราวกับเซียน ท่าทางน่าเกรงขาม

ข้างๆ เป็นชายหญิงกลุ่มหนึ่ง

การมาของพวกเขาดึงดูดความสนใจของแขกจำนวนไม่น้อยในหอสุรา

เหตุผลเพราะว่ากลิ่นอายบนตัวพวกเขาแตกต่างจากคนในโลกมืดมาก มีท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์สง่างาม เย่อหยิ่ง สว่างไสวราวกับแสงแรกแห่งตะวันที่ไม่ปกปิดความพร่างพราวบนร่างสักนิด

และโดยทั่วไปแล้ว ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในโลกมืดมาเป็นเวลานาน แต่ละคนล้วนแฝงความดุดัน รุนแรงและเหี้ยมโหด เหมือนหมาป่าหิวโหยที่พร้อมสู้สุดชีวิตอยู่ตลอดเวลา ทุกอิริยาบถล้วนแฝงกลิ่นอายห้าวหาญ

นี่คือกลุ่มคนที่เพิ่งมาถึงโลกมืด ยังไม่ได้ถูกสภาพแวดล้อมอันคาวเลือดและปั่นป่วนแปดเปื้อน!

ตอนที่การคาดเดานี้ปรากฏขึ้นในหัวแขกเหล่านั้น สายตาของผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างเปลี่ยนไป

หลินสวินเองก็สังเกตเห็นภาพนี้ ถึงขั้นสามารถตัดสินได้อย่างแม่นยำ ว่าในใจแขกเหล่านั้นมีความดีใจ กระหายและไอสังหารพลุ่งพล่าน

ก็เหมือนหมาป่าหิวโหยฝูงหนึ่ง จับจ้องแกะอ้วนกลุ่มหนึ่ง

ทว่าหลินสวินเองก็ดูออกว่าหากคนเหล่านี้กล้าลงมือ จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

เฒ่าชราที่เป็นผู้นำ ก็เป็นระดับจักรพรรดิแท้คนหนึ่งเช่นกัน!

นอกจากนี้เหล่าผู้ติดตามข้างกายเขา หลายคนล้วนมีพลังของระดับมกุฎกึ่งจักรพรรดิ แม้แต่คนที่อ่อนแอที่สุดยังมีพลังปราณระดับกึ่งจักรพรรดิสามชั้นฟ้าขั้นสมบูรณ์!

ด้วยจุดนี้ ไม่อยากดึงดูดความสนใจของหลินสวินยังยาก

ควรรู้ว่าเดิมมกุฎกึ่งจักรพรรดิก็หายากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับปรากฏตัวหลายคน อีกทั้งยังเห็นได้ชัดว่าล้วนมาจากขุมอำนาจเดียวกัน นี่ไม่ธรรมดามาก

กลุ่มของเฒ่าชราผมขาวนั่งลง สั่งสุราและอาหาร

หญิงสาวงดงามไร้ที่ติซึ่งคาดเข็มขัดใยทอง สวมชุดหรูหราคนหนึ่งในนั้นกวาดมองรอบๆ แล้วขมวดคิ้วพูด “กลิ่นอายของที่นี่ช่างน่ารังเกียจจริงๆ”

ประโยคเดียวทำให้หลายคนต่างเห็นด้วย

ชายหนุ่มชุดทองคนหนึ่งโบกพัดหยกพร้อมรอยยิ้ม เอ่ยว่า “ศิษย์น้องหลันหลิง ถึงอย่างไรที่นี่ก็คือโลกมืด เต็มไปด้วยอันตราย ผู้คนเหี้ยมโหดดุดัน จะเอาโลกใหญ่หงเหมิงของพวกเรามาเทียบได้ซะที่ไหน”

ในคำพูดเผยความรู้สึกเย่อหยิ่งและเหนือกว่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แขกที่อยู่บริเวณนั้นหยุดพูดคุย แต่ละคนสายตาวูบไหว แต่ไม่ได้ส่งเสียง เพียงแต่ในใจคิดอย่างไรนั้น มีเพียงพวกเขาที่รู้ดี

หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าหลันหลิงพยักหน้าพูด “ศิษย์พี่เฟ่ยหล่างพูดถูก ข้าเองก็เคยได้ยินว่าโลกมืดถูกมองเป็น ‘แดนหมื่นอันตราย’ และมีเพียงพวกดุร้ายป่าเถื่อนไม่มีที่ยืนในโลกทั่วหล้า จึงหนีมาหลบภัยที่นี่”

คำพูดของพวกเขาไม่เกรงกลัว ไม่ปกปิดเลยสักนิด และเหมือนไม่กลัวคนได้ยิน ดูมั่นใจเต็มเปี่ยม

จู่ๆ เฒ่าชราหนวดเคราขาวดังหิมะ แผ่วพลิ้วดุจเซียนที่เป็นผู้นำก็หัวเราะขึ้นมา “มาถึงที่นี่ หากพวกเจ้ารู้สึกอึดอัดก็ลงมือได้เลย ความองอาจและความสุภาพไม่เคยมีในโลกมืด”

ประโยคเดียวทำให้ชายหญิงเหล่านั้นตาเป็นประกาย

ปัง!

ผู้ดูแลหอสุราเดินมา วางเหล้าและอาหารลงด้วยท่าทางหยาบกระด้าง เอ่ยว่า “ทั้งหมดเก้าหมื่นผลึกมรรค ใครจ่าย”

พวกเฟ่ยหล่าง หลันหลิงต่างอึ้งงัน

บนโต๊ะมีเพียงแค่เหล้าสองกา และอาหารพื้นๆ สี่จาน หากอยู่โลกภายนอก อย่างมากก็ไม่กี่พันผลึกมรรคเท่านั้น

แต่ที่นี่กลับกล้าเรียกเก้าหมื่นผลึกมรรค!

“เจ้าคงไม่ได้จะมองพวกเราเป็นแกะอ้วนกระมัง” เฟ่ยหล่างสีหน้าทะมึนลง

ผู้ดูแลกล่าวยิ้มเยาะ “ทุกท่าน นี่เป็นถึงโลกมืด ขาดแคลนทรัพยากร แห้งแล้งอย่างที่สุด โดยเฉพาะการเปิดหอสุราในแดนโกลาหลนี้จะต้องลงทุนมหาศาล ราคาเหล้าและอาหารที่นี่ แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกับโลกภายนอกได้”

พวกเฟ่ยหล่างกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย

แขกที่อยู่ข้างๆ คนหนึ่งพูดเสียงขรึม “พวกเจ้าเพิ่งมา เก้าหมื่นผลึกมรรคไม่แพงจริงๆ ไม่เชื่อก็ลองถามคนอื่นๆ”

“ดูพวกเจ้าแต่ละคนสวมใส่เสื้อผ้าก็ไม่ธรรมดา คิดว่าเป็นพวกที่สุดยอดเสียอีก ใครจะคิดว่า… จะถือสากับเก้าหมื่นผลึกมรรค น่าขันจริงๆ”

“จ่ายไม่ไหวก็รีบไสหัวไป”

แขกคนอื่นๆ ก็เอ่ยปากขึ้นมา

หลินสวินดูอยู่เงียบๆ เขารู้ว่าการหยั่งเชิงได้เริ่มขึ้นแล้ว หากคนที่เพิ่งมาเหล่านี้แสดงความขี้ขลาดออกมาเพียงเสี้ยวเดียวก็จะถูกจับจ้อง

แต่หลินสวินเองก็รู้ดีว่า การหยั่งเชิงเช่นนี้… ต่ำชั้นมาก

พวกเฟ่ยหล่าง หลันหลิงแต่ละคนสีหน้าไม่น่าดูขึ้นมา ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีผลึกมรรค แต่รู้สึกเหมือนถูกหลอกอยู่

เพียงแต่พวกเขาเองก็สงสัยว่าเก้าหมื่นผลึกมรรคนี้เป็นราคาในท้องตลาดหรือไม่ หากเข้าใจผิดเองจริงๆ ก็จะเป็นการเอาเปรียบผู้ดูแลหอสุราคนนี้ไม่ใช่หรือ

ปัง!

กลับเห็นเฒ่าชราผมขาวยกมือขึ้น หน้าโต๊ะสุราที่อยู่ไม่ไกลนัก ชายที่ส่งเสียงขรึมคนนั้นถูกสังหารตรงๆ ร่างล้มลงพื้น

ร่างกายแม้จะอยู่ในสภาพสมบูรณ์ แต่จิตวิญญาณของเขาถูกกำจัดไปแล้ว!