Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2171

ชายชุดเหลืองมาจากเรือนมรรคโลกาสวรรค์ ฉายามรรค ‘จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิง’ เฒ่าดึกดำบรรพ์ที่ก้าวสู่ระดับจักรพรรดิขั้นสี่คนหนึ่ง

เขารู้ดีว่าสำหรับระดับจักรพรรดิคนใดก็ตาม กำแพงเมืองหมื่นมรรคย่อมเป็นหนทางสู่นิพพานที่ไม่อาจร้องขอ

เพียงประจำอยู่ที่ป้อมปราการ ล่าสัตว์ประหลาดฟ้าดารา ก็ชิงทรัพยากรในการฝึกปราณที่ระดับจักรพรรดิใฝ่ฝันได้แล้ว ในโลกภายนอกนี่ย่อมเป็นเรื่องที่ไม่อาจพบเจอแต่แรก

แต่จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงยิ่งรู้ดีว่า กำแพงเมืองหมื่นมรรคเป็นสถานที่ซึ่งอันตรายระดับใด!

เจ็ดปีมานี้มีระดับจักรพรรดิร่วงหล่นไปสิบเก้าคนแล้ว ด้วยถูกสัตว์ประหลาดฟ้าดาราสังหาร มรรควิถีทั้งตัวล้วนถูกกลืนกินไปหมด จิตสิ้นวิญญาณสลายอย่างสมบูรณ์

ระดับจักรพรรดิที่ร่วงหล่นพวกนี้ คนที่อ่อนแอที่สุดมีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นหนึ่ง คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็มีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นหก!

โดยเฉพาะยามนึกถึงภาพการต่อสู้จนตายของระดับจักรพรรดิขั้นหกเพียงคนเดียวที่สิ้นชีพไปนั้น จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงก็ตัวสั่นขนลุกซู่ขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

ระดับจักรพรรดิขั้นหกคนนั้นมาจากเผ่าจักรพรรดิดึกดำบรรพ์ตระกูลข่ง พลังต่อสู้แข็งแกร่งหาใดเปรียบ เดิมทีด้วยพลังต่อสู้ของเขา ย่อมเพียงพอจะสังหารสัตว์ประหลาดฟ้าดารานั้นได้โดยง่าย

แต่เหตุไม่คาดฝันกลับเกิดขึ้น ทวนเล่มหนึ่งที่ไม่รู้ว่าพุ่งมาจากไหนแหวกผ่านฟ้าดาราไร้ขอบเขต ทะลวงผ่านหัวใจของผู้อาวุโสตระกูลข่งคนนั้นในคราเดียว ร่างกายล้วนกลายเป็นฝุ่นผง หายไปจากฟ้าดารา

หลังจากนั้นระดับจักรพรรดิที่กระจายอยู่บนกำแพงเมืองหมื่นมรรคได้คาดเดาอย่างเป็นเอกฉันท์อย่างหนึ่ง…

เจ้าของทวนที่ฆ่าผู้อาวุโสตระกูลข่งคนนั้น มีโอกาสสูงว่าจะเป็นบุคคลน่ากลัวคนหนึ่งที่มาจากฟากฝั่งฟ้าดารา!

ด้วยการตายของผู้อาวุโสตระกูลข่งคนนี้ ทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิมากมายหนาวเยือกในใจ คิดจะถอนตัว ไม่อยากประจำการอยู่ที่นี่อีก

แต่ที่จนปัญญาคือไม่มีใครจากไปได้!

ป้อมปราการแต่ละแห่งล้วนปกคลุมด้วยพลังระเบียบชั้นยอด อย่าว่าแต่จากกำแพงเมืองหมื่นมรรคไปเลย แม้แต่ออกจากป้อมปราการที่ประจำอยู่นี้ยังเป็นไปไม่ได้

จากคำพูดของร่างระเบียบในแดนปรินิพพาน ระดับจักรพรรดิอย่างพวกเขาต้องประจำการอยู่บนกำแพงเมืองหมื่นมรรคนี้สิบปี

และตอนนี้ก็เป็นปีที่เจ็ดแล้ว

ถ้ามีโอกาสจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงก็อยากจากไป ในป้อมปราการอีกด้านหนึ่งที่อยู่ใกล้เขาที่สุด เดิมมีผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งที่มาจากเผ่าจักรพรรดิบรรพกาลประจำอยู่ มีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นสาม

แต่ก่อนหน้านี้ไม่นาน ‘เพื่อนบ้าน’ คนนี้ก็สิ้นชีพ ถูกสัตว์ประหลาดฟ้าดาราที่รูปร่างคล้ายแมวป่า แต่ตัวใหญ่มหึมาอ้าปากกลืนกินไป

ภายใต้การบรรจงเคี้ยวของปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยวนั้น ระดับจักรพรรดิขั้นสามคนนี้กลายเป็นโคลนเนื้อชุ่มเลือดตรงๆ ถูกกินเข้าไปทั้งเป็น

ภาพเหี้ยมโหดนองเลือดนั้น ยังเหลือเงามืดไว้ในใจจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงอย่างยากจะสลัดทิ้ง

หืม?

ขณะนึกถึงเรื่องในอดีต ทันใดนั้นจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงพลันสังเกตเห็น ว่าในป้อมปราการที่อยู่ใกล้กันนั้นมีคลื่นระเบียบระลอกหนึ่งปรากฏขึ้นฉับพลัน

จากนั้นเงาร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นภายใน

นี่ทำให้จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงอึ้งไป

ทุกครั้งหลังจากระดับจักรพรรดิแต่ละคนร่วงหล่น ป้อมปราการที่เขาประจำอยู่จะว่างเปล่า

เจ็ดปีมานี้ จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงเพิ่งเคยเห็นว่ามีคนถูกส่งเข้ามาเป็นครั้งแรก!

เป็นใครกัน

ยามใคร่ครวญ จิตรับรู้ที่ยิ่งใหญ่นั้นของเขาก็แผ่ขยายไปนานแล้ว

กำแพงเมืองหมื่นมรรคทอดยาวติดต่อกัน กว้างไกลเป็นอย่างยิ่ง ระยะห่างระหว่างป้อมปราการสองแห่ง ที่สั้นที่สุดก็ห่างไกลกันสองสามหมื่นลี้

ด้วยจิตรับรู้ของจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิง อย่างมากก็ได้แค่ ‘เห็น’ ภาพในป้อมปราการแห่งหนึ่งที่อยู่ติดกัน

ไม่นานร่างสูงตระหง่านหนึ่งก็ถูกมองเห็น เขาสวมชุดสีขาวพระจันทร์ ผมดำสยาย ใบหน้าหล่อเหลา ท่าทางดูนิ่งสงบละโลกีย์

ทำไมถึงเป็นเขา!?

จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงนัยน์ตาหดรัดแทบไม่กล้าเชื่อ หลินสวินผู้สืบทอดคีรีดวงกมล ทำไมถึงปรากฏตัวบนกำแพงเมืองหมื่นมรรคนี้ได้

อีกทั้งเพิ่งผ่านมาแค่เจ็ดปีด้วย?

น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

หรือว่าเขา… แจ้งมรรคในระดับจักรพรรดิแล้ว

นึกถึงตรงนี้จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงพลันใจสะท้าน แต่หลังจากแยกแยะโดยละเอียด กลับพบว่าบนตัวหลินสวินไม่มีกลิ่นอายเฉพาะของระดับจักรพรรดิ

นี่ทำให้เขาลอบโล่งอก

นึกถึงปีนั้นตอนอยู่โลกใหญ่หงเหมิง ชายหนุ่มอย่างหลินสวินก็เป็นแค่คนรุ่นหลังคนหนึ่ง

ต่อให้เรียกคลื่นลมมากมาย ก่อเรื่องใหญ่นานัปการ แต่สุดท้ายก็ไม่อาจทัดเทียมกับระดับจักรพรรดิได้

แม้ว่าในเขตต้องห้ามเซียนโบราณนั้น เขาห้ำหั่นกับเหล่าผู้กล้า ทะลวงปราณก้าวสู่ระดับกึ่งจักรพรรดิในขอบเขตมกุฎ ในสายตาของระดับจักรพรรดิก็ยังเป็นแค่คนรุ่นหลังเหมือนเดิม

ที่ทำให้ระดับจักรพรรดิหวาดกลัวอย่างแท้จริงคือฝีมือการสังหารจักรพรรดิที่เย้ยฟ้านั่นของเขา แต่หากพูดถึงพลังปราณ ก็ไม่มีระดับจักรพรรดิคนไหนมองเขาเป็น ‘คนระดับเดียวกัน’

ทว่าในใจของจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงยังคงสงสัยอย่างยิ่ง มกุฎกึ่งจักรพรรดิคนหนึ่งมาถึงกำแพงเมืองหมื่นมรรคที่เป็นของระดับจักรพรรดินี้ได้อย่างไร

…

หลินสวินยืนอยู่บนป้อมปราการ มองฟ้าดาราที่อยู่ห่างออกไปแล้วพลันตะลึงงัน

ป้อมปราการใหญ่โตหาใดเปรียบ รูปร่างคล้ายตำหนัก เบื้องหน้าคือกำแพงสูงชันที่ลักษณะคล้ายรั้วรอบ ก่อขึ้นจากหินลึกลับที่ไม่รู้ชื่อ

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าตัวกำแพงนั้นปกคลุมด้วยสีเลือดแดงเข้ม พร่างพร้อยและเปี่ยมกลิ่นอายแห่งกาลเวลา ยอดพลังระเบียบแผ่อบอวลเป็นระลอก ดูลึกลับหาใดเปรียบ

ในป้อมปราการด้านหลังว่างเปล่า มีแค่เบาะรองนั่งเบาะเดียว

นี่คือกำแพงเมืองหมื่นมรรค!

แนวป้องกันที่พาดอยู่บนฟ้าดารา วิวัฒน์จากพลังระเบียบต้นกำเนิดของฟ้าดารา ทอดยาวติดต่อกันราวกับไม่มีที่สิ้นสุด

ยืนทอดสายตามองฟ้าดาราไร้สิ้นสุดจากที่นี่ ทำให้คนรู้สึกตัวเล็กจ้อยและเลือนราง