Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2225

ตอนที่ 2225 โหดเหี้ยมไร้ปราณี

โหวเทียนสิงไม่กล้าเล่นลูกไม้อีกแม้แต่นิด บอกเล่าสิ่งที่ตนรู้ทั้งหมดให้หลินสวินฟัง

“แค้นข้าไหม” หลินสวินถาม

โหวเทียนสิงผมเผ้ารุงรัง กล่าวอย่างขมขื่น “กล้าที่ไหน”

หลินสวินกล่าวเสียงเรียบ “แค้นก็ไม่มีประโยชน์ หากเปลี่ยนเป็นวันนี้พวกเราพ่ายแพ้ พวกเจ้า… จะปล่อยพวกเราไปหรือ”

โหวเทียนสิงสีหน้าเฉยชา จิตใจเศร้าโศกเกินทนจนด้านชา นี่ก็คือความรู้สึกของเขาในตอนนี้

“ทำตัวให้ดีเล่า”

จนกระทั่งต้าหวงกลับมาพร้อมของดีเป็นกอบเป็นกำ หลินสวินจึงทิ้งท้ายประโยคนี้เอาไว้ ก่อนพาพวกซย่าจื้อ ซี ต้าหวงจากไปพร้อมกัน

จนกระทั่งเงาร่างของพวกเขาหายลับไป คราวนี้โหวเทียนสิงจึงเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน มหาจักรพรรดิเผ่ามนุษย์พวกนี้… กลับไม่ได้สังหารจนหมดสิ้นหรือ

สิ่งนี้ทำให้เขาสิ้นท่า ไม่สามารถดึงสติกลับมาได้เป็นเวลานาน

…

“เหตุใดถึงไม่ฆ่าทิ้งให้หมดเสีย”

ระหว่างทางต้าหวงอดเอ่ยถามไม่ได้

“พวกเขาเป็นภัยคุกคามหรือ” หลินสวินถาม

“ไม่ใช่” ต้าหวงส่ายหน้า “ถึงขั้นที่ไม่มีโอกาสแก้แค้นด้วยซ้ำ”

การเดินทางครั้งนี้ สุดท้ายก็เป็นเพียงทางผ่าน เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในแดนเจินหลงตลอดไป

“คนบางคนสมควรตาย บางคนกลับเป็นผู้บริสุทธิ์ ข้าหลินสวินฝึกปราณมาจนบัดนี้ ก็ไม่เคยคิดจะกลายเป็นคนที่ฆ่าไม่เลือกหน้า”

หลินสวินกล่าวพลาง จู่ๆ ก็นึกถึงชายหนุ่มจักจั่นทองขึ้นมา ฝ่ายหลังเคยตั้งปณิธาน หวังว่าสรรพชีวิตใต้หล้าล้วนกลายเป็นอริยะในสักวันหนึ่ง!

นี่เป็นปณิธานที่ยิ่งใหญ่ปานใด

เมื่อเทียบกันแล้ว วิธีที่ใช้การเข่นฆ่านองเลือดไปสังหารพวกคนบริสุทธิ์ นั่นต่างอะไรจากพวกชั่วร้ายที่ตนรังเกียจกันเล่า

“หากทั่วหล้ามีแต่ศัตรูจะทำอย่างไรเล่า” จู่ๆ ต้าหวงก็เอ่ยถาม

“เช่นนั้นข้าก็จะเสาะหาเส้นทางที่ทั่วหล้าไร้ศัตรู” หลินสวินยิ้ม

ต้าหวงหัวเราะหยัน “ทั่วหล้าไร้ศัตรู? ทอดสายตาไปทั้งบนล่างทั่วหล้าตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน บนมหามรรคนี้ใครกล้าเรียกตัวเองว่าไร้ศัตรูอย่างแท้จริงบ้าง”

หลินสวินกล่าวเนิบนาบ “เมื่อก่อนไม่มี แต่หากในอนาคตมีเล่า”

ต้าหวงระเบิดหัวเราะดังลั่น เห็นได้ชัดว่าไม่เก็บคำพูดของหลินสวินมาคิดเป็นจริงเป็นจัง

ซีกลับมองหลินสวินปราดหนึ่งอย่างคล้ายขบคิด เขาซึ่งมีรากฐานพลังยอดหนทางสู่อมตะ บางทีอาจเป็นไปได้จริงๆ ก็ได้

ซย่าจื้อคอยอยู่เคียงข้างหลินสวินตลอดเวลา ขอเพียงอยู่ข้างกายหลินสวิน นางก็จะสงบนิ่งอย่างยิ่ง

“ต่อไปพวกเราจะไปไหน” ต้าหวงถาม

“ทะเลตะวันออก”

…

หนึ่งวันต่อมา ข่าวที่เผ่าจักรพรรดิเจินโห่วประสบเคราะห์ใหญ่กระจายออกไป ทำเอาหมื่นเผ่าต่างหวาดกลัว สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนล้วนสั่นสะท้านเพราะเรื่องนี้

สิ่งที่ทำให้สิ่งมีชีวิตแต่ละเผ่าในแดนเจินหลงนี้รู้สึกน่าเหลือเชื่อจริงๆ ก็คือ คราวเคราะห์ที่เกือบจะเหยียบเผ่าจักรพรรดิเจินโห่วจนราบครั้งนี้ คล้ายว่าจะเป็นฝีมือของมหาจักรพรรดิเผ่ามนุษย์!

แต่ไม่ว่าจะสืบข่าวอย่างไร เผ่าจักรพรรดิเจินโห่วก็ไม่เคยหลุดความจริงออกไปแม้แต่เสี้ยว

สิบวันต่อมา

ทะเลตะวันออก

ทะเลมรกตดั่งชะล้าง เกลียวคลื่นพลิดม้วน มองไปได้สุดสายตา

ในแดนเจินหลง ทะเลตะวันออกยังเป็นอาณาเขตที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแห่งหนึ่ง เปรียบได้กับแคว้นกลางมรรคของโลกใหญ่หงเหมิง

สาเหตุก็เพราะ เผ่าเจินหลงนายเหนือหัวของแดนเจินหลงตั้งถิ่นพำนักอยู่ในส่วนลึกของทะเลตะวันออกแห่งนี้!

ทะเลตะวันออกกว้างใหญ่ยิ่งยวด ดุจดั่งอาณาจักรมหาสมุทรที่ไม่มีจุดสิ้นสุดแถบหนึ่ง ในนั้นมีสิ่งมีชีวิตมากมายหลากหลายอาศัยอยู่

ภายในมีเก้าเผ่าจักรพรรดิใหญ่ที่พึ่งพาอาศัยเผ่าเจินหลง ขุมอำนาจแกร่งกล้าเป็นที่สุด พวกเขาถูกมองเป็นเก้าเผ่าจักรพรรดิใหญ่ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ขุมอำนาจใต้อาณัติเผ่าเจินหลง!

ริมฝั่งทะเลตะวันออก บนเขตชายฝั่งที่ทอดยาวนั้นมีท่าเรือและเมืองนับหมื่นแห่งแหระจายตัวอยู่ ดูประหนึ่งไข่มุกลูกแล้วลูกเล่าเรียงรายอยู่บนชายฝั่ง

เมืองเมฆเอื่อย

หนึ่งในเมืองของริมฝั่งทะเลตะวันออก ยามแรกอรุณ ท่าเรือเมืองเมฆเอื่อย

เงาร่างมากมายรอคอยอยู่ที่ท่าเรือนานแล้ว

บนผิวทะเลที่อยู่ไม่ไกลนักมีเรือสมบัติมหึมาของเผ่าจักรพรรดิปี้อั้นลำหนึ่งจอดเทียบอยู่ ดุจดั่งผืนดินที่ลอยอยู่ก็ไม่ปาน ถึงขั้นเทียบได้กับเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง

เรือสมบัติลำนี้จะไปยัง ‘เกาะเทพรุ้งมรกต’ ในทะเลตะวันออก ที่นั่นเป็นหมู่เกาะที่เผ่าจักรพรรดิปี้อั้นปกครองอยู่ มีชื่อเรื่อง ‘การค้ารุ่งเรือง เฟื่องฟูมั่งคั่ง’

ทุกวันๆ สิ่งมีชีวิตแต่ละเผ่าที่มาจากเหนือใต้ออกตกล้วนจะหอบของล้ำค่าสมบัติประหลาด ทรัพยากรฝึกปราณต่างๆ นานา มุ่งหน้าไปทำการค้าและแลกเปลี่ยนที่เกาะเทพรุ้งมรกต

ดังนั้นเกาะเทพรุ้งมรกตจึงเลื่องชื่อในฐานะที่เป็นดินแดนแห่ง ‘การค้าหมื่นเผ่า’

หลินสวินจ่ายไปสามพันเหรียญเจินหลง ได้รับป้ายคำสั่งขึ้นเรืออันหนึ่ง ก่อนเดินตามฝูงชนขึ้นไปบนเรือสมบัติมหึมาลำนั้น

บนเรือสมบัติ ราคาที่จ่ายแตกต่างกัน เรือนพักที่จัดเตรียมให้แขกก็จะแตกต่างกัน แดนมงคลชั้นยอดส่วนหนึ่งถึงขั้นยังต้องจองล่วงหน้า

ตอนที่หลินสวินซื้อป้ายคำสั่งขึ้นเรือ ก็เหลือแต่ห้องที่ธรรมดาที่สุด ตั้งอยู่ในตำแหน่งล่างสุดของเรือสมบัติ

สำหรับเรื่องนี้เขาเองก็ไม่ได้ใส่ใจ