ตอนที่ 2228 เขตต้องห้ามไร้ชีพ
เผ่าจักรพรรดิปี้อั้นเป็นบริวารของเผ่าเจินหลง และเป็นหนึ่งในเก้าเผ่าจักรพรรดิใหญ่ แต่หากไม่ได้รับเชิญก็ไม่สามารไปวังมังกรได้เหมือนกัน!
มองจากจุดนี้ก็รู้ว่าตำแหน่งของเผ่าเจินหลงในโลกนี้ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามปานใด เหมือนกับเทพผู้สูงส่งไม่มีผิด
“อันเสวี่ยอยู่บนเกาะเทพรุ้งมรกตหรือไม่” หลินสวินถาม
อันเจิงพยักหน้า “ช่วงสิบปีมานี้นางควบคุมดูแลเกาะเทพรุ้งมรกตเรื่อยมา บอกว่าอยากรวบรวมวัตถุดิบเทพให้มากพอ และเชิญผู้อาวุโสใหญ่จาก ‘เผ่าเพลิงดำ’ มาหลอมโอสถเทพเตาหนึ่ง เพื่อเตรียมการฝ่าระดับจักรพรรดิ”
หลินสวินร้องอ้อคราหนึ่ง กล่าวว่า “หลังจากไปถึงเกาะเทพรุ้งมรกตเจ้าพาข้าไปพบนาง เรื่องในวันนี้ก้จะแล้วกันไป”
กล่าวเสร็จหลินสวินก็นั่งตัวตรงอยู่หน้าโต๊ะด้านข้าง กล่าวว่า “ก่อนไปถึง ข้าจะรออยู่ที่นี่ตลอด เจ้า… ไม่ถือกระมัง”
ในใจอันเจิงฝืดเฝื่อน มีหรือเขาจะกล้าถือสา ย่อมตอบตกลงโดยไม่ลังเล
ครุ่นคิดครู่หนึ่งอันเจิงก็กล่าวสั่งการไปนอกโถงใหญ่ “ใครก็ได้ ยกเหล้าหมักเทพและอาหารหายากที่ข้าสะสมไว้ส่วนตัวมาที ข้าจะต้อนรับแขกสำคัญท่านนี้อย่างดี”
ไม่นานผลไม้วิญญาณและอาหารตระการตานานาชนิดก็ถูกยกขึ้นมาทีละอย่าง ยังมี ‘สุราลูกค่าง’ ที่หมักโดย ‘เผ่าค่างวิญญาณ’ ปิดผนึกมานานหมื่นปี มีฉายาว่าเป็นเหล้าหมักเทพ ล้ำค่าถึงขีดสุด
นอกจากนี้ยังมี ‘น้ำผึ้งเทพบุปผาม่วง’ ที่หลั่นโดยเผ่าผึ้งปีกม่วง
‘น้ำค้างวิญญาณพันประกาย’ ที่เก็บเกี่ยวโดยเผ่าฝันโบยบิน
‘อมฤตหมื่นมรกต’ ที่เผ่าวิญญาณมรกตหลอมออกมาจากต้นไม้วิญญาณกว่าหมื่นชนิด…
มีมากหลายสิบอย่าง แต่ละอย่างล้วนเป็นสมบัติล้ำค่าหายากที่มีเฉพาะแต่ละเผ่า เวลานี้ถูกอันเจิงนำมาต้อนรับหลินสวิน
สิ่งนี้ทำให้หลินสวินยังอดรู้สึกแปลกใจหน่อยๆ ไม่ได้ “บนเรือลำนี้ข้าทำให้เจ้าเสียหน้ายับเยิน เจ้าไม่แค้นข้าหรือ”
อันเจิงตอบอย่างซื่อตรง “แค้น แต่ไม่มีคุณสมบัติไปแก้แค้น ได้แต่ยอมรับชะตา”
ขณะพูดเขายิ้มขื่นคราหนึ่ง “ผู้อาวุโสวางใจ ข้าต้อนรับอย่างอุ่นหนาฝาคั่งเช่นนี้ก็เพราะหวังจะเอาใจท่านเป็นอย่างดี ไม่อยากให้เกิดเรื่องอะไรอีก”
หลินสวินร้องอืมคราหนึ่ง รินสุราลูกค่างหนึ่งจอก ทันใดนั้นกลิ่นหอมที่เข้มข้นเย้ายวนจิตใจผู้คนก็แผ่ซ่านออกมา น้ำสุราที่ดุจดั่งอำพันไหลเวียนด้วยแสงประกายสายแล้วสายเล่า วิเศษอัศจรรย์หาใดเปรียบ
เขาดื่มรวดเดียวหมด ลิ้มรสเงียบๆ พักหนึ่ง จากนั้นพลันพยักหน้า “สุราชั้นดี!”
สุราลูกค่างนี้ไม่ใช่สิ่งที่สุราทั่วไปจะเทียบชั้นได้ ไม่เพียงมีรสสัมผัสหวานสดชื่น ในนั้นยังบรรจุไอวิญญาณเข้มข้นอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวไว้ด้วย รสชาติเลิศล้ำหาใดเปรียบ
อันเจิงลอบกล่าวในใจ ‘นี่ย่อมเป็นสุราชั้นดีอยู่แล้ว จอกเล็กๆ จอกเดียวยังมีมูลค่าล่มเมือง เวลาปกติข้ายังทำใจเอาออกมาดื่มไม่ได้ด้วยซ้ำ…’
หลินสวินลิ้มรสน้ำผึ้งเทพบุปผาม่วงอีก ดื่มด่ำกับน้ำผึ้งนุ่มหอมที่กำลังละลายอยู่ในช่องปาก ก่อนจะพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
อร่อย!
ของชิ้นนี้ซย่าจื้อกับซีจะต้องชอบอย่างแน่นอน
จากนั้นหลินสวินก็ลิ้มรสสุราอาหารโอชะอย่างอื่นอีก ล้วนแล้วแต่มีรสชาติเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่มีอย่างไหนไม่เรียกว่าเลิศรสสุดวิเศษ ทำเอาหลินสวินลอบร้องชมไม่หยุด
“มา ข้าคารวะผู้อาวุโสหนึ่งจอก” อันเจิงรินสุราลูกค่างให้ตัวเองจอกหนึ่ง ชูจอกขึ้นแล้วเอ่ยปากอย่างเคารพ
หลินสวินมองเขาปราดหนึ่ง ชูจอกขึ้นแล้วดื่มรวดเดียวหมด
อันเจิงลอบถอนหายใจโล่งอกทันที และดื่มสุราในจอกจนหมดเช่นกัน เขากล้าฟันธงอย่างสิ้นเชิงแล้ว ว่าหลินสวินไม่ได้มีแผนจะก่อเรื่องใหญ่โตใดอีก
แค่นี้ก็พอแล้ว
อันเจิงกล่าวว่า “ผู้อาวุโส ไปเกาะเทพรุ้งมรกตครั้งนี้ต้องผ่านโลกอาคมห้วงอากาศสิบเก้าแห่ง คาดการณ์ว่าพวกเราจะไปถึงในอีกเจ็ดวัน ระหว่างนี้หากท่านต้องการอะไรโปรดบอกได้เลย ขอเพียงเป็นสิ่งที่ผู้น้อยสามารถทำได้ก็จะไม่ยืดยาดเป็นอันขาด”
หลินสวินพยักหน้า
โลกอาคมห้วงอากาศที่ว่า อันที่จริงวคือพื้นที่ซ้อนทับที่กระจายตัวอยู่บนทะเลตะวันออก ดุจดั่งอุโมงค์อากาศขนาดน้อยใหญ่
ทะเลตะวันออกไพศาลหาใดเปรียบ ไม่รู้กว้างใหญ่เท่าใด ทุกแห่งหนล้วนมีโลกอาคมห้วงอากาศกระจายตัวอยู่ หากพรวดพราดเข้าไป เป็นไปได้สูงว่าอาจจะหลงทางอยู่บนทะเลตะวันออกอันกว้างใหญ่แห่งนี้!
ต่อให้เป็นระดับจักรพรรดิก็ไม่กล้าเข้าไปมั่วๆ โลกอาคมห้วงอากาศนั่นก็เหมือนค่ายกลเคลื่อนย้ายแห่งแล้วแห่งเล่า หากไม่รู้เส้นทาง ขอเพียงเข้าไปในนั้นเป็นไปได้สูงว่าอาจถูกเคลื่อนย้ายไปยังแดนปริศนา ไม่สามารถกลับมาได้ตลอดกาล
เรื่องเช่นนี้ก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่ไม่เคยเกิดขึ้น
หลายวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว คลื่นลมเงียบสงบตลอดทาง การตายของผู้แข็งแกร่งเผ่าค้างคาวเขียวกระหายเลือดถูกเผ่าจักรพรรดิปี้อั้นปิดไว้มิดนานแล้ว ไม่มีใครกล้าเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก
แต่ใครต่างก็รู้ดี ครั้งนี้เผ่าจักรพรรดิปี้อั้นเจอพวกร้ายกาจเข้าให้แล้ว!
ผู้แข็งแกร่งไม่น้อยยิ่งคาดเดา ว่าเผ่าจักรพรรดิปี้อั้นคงไม่กล้ำกลืนความอัดอั้นทั้งอย่างนี้เด็ดขาด ตอนที่ไปถึงเกาะเทพรุ้งมรกตบางทีอาจทำการแก้แค้นก็ได้!
เพียงแต่หลินสวินกลับคล้ายไม่รู้สึกรู้สากับเรื่องนี้สักนิด
อันเจิงก็ไม่ได้เผยความไม่พอใจหรือท่าทีเป็นอริใดๆ ออกมาแม้แต่เสี้ยว
ในวันนี้หลินสวินมานอกโถงใหญ่ พิงรั้วระเบียงทอดสายตามองไปไกลๆ ก็เห็นทะเลมรกตไร้สิ้นสุด ระลอกคลื่นซัดกระเพื่อม ทะเลผสานท้องฟ้า วิจิตรตระการตา
เรือสมบัติบังคับอยู่เหนือผิวทะเล เกลียวคลื่นกระเพื่อมไหว แต่ที่น่าแปลกคือบนผิวทะเลอันกว้างใหญ่เงียบสงบแห่งนี้กลับไม่เห็นสิ่งมีชีวิตในทะเลชนิดใดเลย
ในน้ำทะเลยิ่งไม่มีคลื่นพลังชีวิตใดๆ
หลินสวินใช้จิตรับรู้สำรวจ ก็เห็นใต้น้ำทะเลยิ่งลึกยิ่งมืดมิดและเย็นเยียบ อย่าว่าแต่สิ่งมีชีวิตจำพวกกุ้งหอยปูปลาเลย แม้แต่พืชทะเลอย่างสาหร่าย ปะการังก็มองไม่เห็นเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์