Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2238

ตอนที่ 2238 แผนการของจักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ย

ระหว่างที่พูดคุย ไม่นานภูเขาสีดำสูงตระหง่านลูกหนึ่งทอดยาวให้เห็นแต่ไกล บนตัวภูเขาที่มหึมาหาใดเปรียบปกคลุมด้วยโซ่มหามรรคสีเลือดที่หนาราวถังน้ำมากมาย ทิ้งตัวลงมาเหมือนน้ำตก คลื่นผนึกที่พาให้ใจคนหวาดหวั่นแผ่ออกมา

“นี่คือเขาผนึกฟ้า ขอเพียงเป็นคนในเผ่าที่ทำผิดมหันต์ บ้างจะถูกขังอยู่ที่นี่ บ้างจะถูกกักบริเวณไว้ในนี้ และบ้างจะถูกกำราบอยู่ที่นี่”

อ๋าวเสวียนเฟิงเอ่ยราบเรียบ “ปีนั้นด้วยน้องเจ็ดตกหลุมรักหญิงเผ่ามนุษย์ชั้นต่ำคนหนึ่ง ถือว่าทำผิดมหันต์จึงถูกบิดาข้ากักบริเวณ เมื่อคำนวณดูก็ไม่มีใครมาเยี่ยมเขาหลายสิบปีแล้ว”

หลินสวินรู้ว่าคนที่อ๋าวเสวียนเฟิงพูดถึงคืออิ๋นฮวน!

“ตามข้ามาเถอะ”

อ๋าวเสวียนเฟิงมุ่งไปยังเขาผนึกฟ้าที่ห่างไกล

หลินสวินตามหลังเขาไป มองเขาผนึกฟ้าที่อยู่ห่างออกไปนั้น เพียงพริบตาก็สัมผัสได้ว่าส่วนลึกของภูเขาลูกนั้นมืดมนและกวดขัน ปกคลุมด้วยพลังผนึกชั้นแล้วชั้นเล่า หลายสถานที่ในนั้นกักขังกลิ่นอายอำมหิตแข็งแกร่งไว้มากมาย

ณ เชิงเขาผนึกฟ้ามีสิ่งปลูกสร้างตั้งอยู่รวมกัน ข้ารับใช้และบ่าวมากมายเดินอยู่ในนั้น ต่างคนต่างยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเอง

“องค์ชายสี่ ท่านมาได้อย่างไร”

เมื่อเห็นอ๋าวเสวียนเฟิงเดินมา ชายชราที่สวมชุดนักพรตสีดำ ผมเผ้าหนวดเคราสีดอกเลาคนหนึ่งรุดหน้ามาต้อนรับทันที

นี่คือบุคคลระดับจักรพรรดิที่มาจากเผ่าจักรพรรดิผูเหลาคนหนึ่ง มีนามว่า ‘จักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ย’ ทำหน้าที่เป็นผู้ติดตามอาวุโสในแดนวังมังกรนี้ ควบคุมดูแลที่นี่มานานปี คอยดูแลทุกเรื่องในเขาผนึกฟ้า

แม้จะเป็นระดับจักรพรรดิ ยามเผชิญหน้ากับอ๋าวเสวียนเฟิง จักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยก็แสดงความเคารพนบนอบ

หลินสวินพลันนึกอะไรขึ้นได้ นี่น่าจะเป็นฉากจบของคนที่ลงนามใน ‘ยันต์บริสุทธิ์’ มอบชีวิตให้อยู่ในการควบคุมของเผ่าเจินหลงหลังจากบรรลุจักรพรรดิ

ระดับจักรพรรดิที่น่าเกรงขาม หากอยู่บนทางเดินโบราณฟ้าดาราย่อมสามารถข่มขวัญสิ่งมีชีวิตทั่วหล้า แต่ยามนี้กลับกลายมาเป็น ‘พัศดี’ ในพื้นที่หนึ่งของเผ่าเจินหลง

“ข้าพาสหายเผ่าเจินโห่วคนนี้มาเยี่ยมน้องเจ็ด เจ้ามานำทางไปที” อ๋าวเสวียนเฟิงสั่งความลวกๆ

“เชิญองค์ชายสี่” จักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยพูดพลางนำทางไป

วู้ม…

เขาหยิบจานกระบวนสีทองใบหนึ่งออกมา แสงศักดิ์สิทธิ์สีทองสายหนึ่งเปล่งประกาย เปิดช่องทางมุ่งสู่เขาผนึกฟ้าทันที ทุกคนเร่งเดินตามเข้าไปในนั้น

ในเขาผนึกฟ้ามืดมนและกดดัน ทุกหนแห่งอบอวลด้วยคลื่นพลังต้องห้าม แค่เดินอยู่ในนั้นก็พาให้อกสั่นขวัญแขวน

“องค์ชายสี่ องค์ชายเจ็ดถูกกักบริเวณอยู่ในเรือนตรงส่วนลึกสุดของทางภูเขานี้ขอรับ”

กระทั่งมาถึงปากถ้ำมหึมาแห่งหนึ่ง จักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยจึงเอ่ยปาก “แต่ในถ้ำนี้มืดและแคบยิ่งนัก เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและสิ่งปฏิกูลนานปี หรือให้ข้าไปเชิญองค์ชายเจ็ดออกมาไหมขอรับ”

อ๋าวเสวียนเฟิงขมวดคิ้วพลางกล่าว “ไม่จำเป็น ครั้งนี้ข้าแค่นำทางสหายคนนี้มา ตอนนี้ไม่มีเรื่องของข้าแล้ว คิดจะจากไปพอดี เจ้าพาสหายคนนี้เข้าไปเถอะ”

เขาพลันชี้หลินสวิน

จักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยพยักหน้าแล้วมองไปยังหลินสวิน “สหาย เชิญตามข้ามา”

เขาพูดพลางเดินเข้าไปในถ้ำที่มืดมิดล้ำลึกนั้น

“ขอบคุณองค์ชายสี่ที่ดูแลมาตลอดทาง” หลินสวินประสานมือไปทางอ๋าวเสวียนเฟิง ก่อนเดินตามจักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยเข้าไปในถ้ำนั้นพร้อมกัน

มองส่งเงาร่างเขาจนหายลับไป อ๋าวเสวียนเฟิงยิ้ม แววตาเจือความนึกสนุก สื่อจิตบอกคนอื่นที่อยู่ข้างกายเขา ‘ประเดี๋ยวข้าจะให้พวกเจ้าได้ดูเรื่องสนุก!’

ผู้ติดตามพวกนั้นล้วนอึ้งไป ตอนนี้ถึงรับรู้ได้ทันทีว่าอ๋าวเสวียนเฟิงที่เย่อหยิ่งอวดดีเสมอ ยอมพาคนของเผ่าเจินโห่วนั่นมาเพราะมีจุดประสงค์อื่น!

“องค์ชายสี่ เจ้าหมอนี่มีปัญหาหรือ” ผู้ติดตามคนหนึ่งอดถามไม่ได้

“โง่”

มีคนชิงเอ่ยปากก่อน “ในเผ่าใครต่างก็รู้ว่าคนที่ใต้เท้าจักรพรรดิมังกรพลิกสมุทรรังเกียจที่สุดก็คือองค์ชายเจ็ด มีหรือจะรับปากให้คนของเผ่าเจินโห่วนั่นมาพบองค์ชายเจ็ด นี่คือประเด็นแรก”

“ประเด็นที่สองก็คือหลายสิบปีนี้ใครบ้างไม่รู้ว่าองค์ชายเจ็ดถูกกักบริเวณ กลายเป็นหมาหัวเน่านานแล้ว แต่คนของเผ่าเจินโห่วนั่นกลับมาอย่างกะทันหัน ขานชื่อว่าอยากพบองค์ชายเจ็ด ถือว่าแปลกเกินไปแล้ว”

เมื่อพูดจบผู้ติดตามพวกนั้นก็เหมือนคิดอะไรได้

อ๋าวเสวียนเฟิงกล่าวเสียงเรียบ “รอก่อนเถอะ ข้าสื่อจิตกำชับจักรพรรดิสงครามหุนเซวี่ยไว้แล้ว ขอแค่เจ้าหมอนี่เข้าไปในถ้ำก็เหมือนหมูในอวย ไม่อาจหลุดพ้นได้อีก ถึงตอนนั้นข้าจะให้เขาสารภาพโดยดีว่ามาทำไม!”

กล่าวถึงตอนท้าย ส่วนลึกในนัยน์ตาเขาฉายแววเหี้ยมเกรียมวูบหนึ่ง

คิดว่าเวลาของเขาอ๋าวเสวียนเฟิงไร้ค่าจริงหรือ

หากไม่ใช่ว่าครั้งนี้สังเกตเห็นจุดน่าสงสัยอยู่บ้าง ด้วยฐานะของเขาคงคร้านจะใส่ใจเจ้าตัวเล็กของเผ่าเจินโห่วนี้แต่แรก

…

ในถ้ำมืดสนิท กระแสลมที่ชื้นแฉะเต็มไปด้วยกลิ่นอายของสิ่งปฏิกูลและคาวเลือดที่ชวนสำรอก นอกจากนี้ยังมีพลังต้องห้ามน่าหวาดกลัวที่คล้ายมีคล้ายไม่มีอบอวลอยู่ด้วย

หลินสวินเป็นคนระดับใด เพียงพริบตาก็สังเกตเห็นว่าพลังต้องห้ามที่ปกคลุมอยู่ในถ้ำนี้ล้วนคุกคามระดับจักรพรรดิทั่วไปได้!

หลินสวินเอ่ยถาม “สหายยุทธ์ องค์ชายเจ็ดเป็นบุคคลระดับใด ทำไมถึงถูกกักบริเวณอยู่ในแดนผีสิงที่มืดมิดเช่นนี้”