Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2241

ตอนที่ 2241 คันฉ่องสมบัติท่องสวรรค์

หลินสวินจ้องมองอ๋าวเจิ้นเทียนครู่หนึ่ง อดทอดถอนใจไม่ได้ “ตอนแรกเจ้าเตือนข้าให้รีบจากไป ด้วยเชื่อว่าต่อให้ข้าหลินสวินมา เผ่าเจินหลงของพวกเจ้าก็ไม่มีทางยอมให้ข้าพาจิ่งเซวียนและลูกของข้าจากไปใช่หรือไม่”

อ๋าวเจิ้นเทียนส่ายหัว “ข้าแค่ห่วงว่าเจ้าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝัน ไม่ว่าเจ้าจะเชื่อหรือไม่ ข้า… แค่ไม่อยากเสียเพื่อนอย่างเจ้าไป”

หลินสวินสูดหายใจลึก กล่าวว่า “ข้าเข้าใจแล้ว”

เสียงราบเรียบจนไม่มีคลื่นความรู้สึกแม้แต่น้อย

แต่กลับทำให้อ๋าวเจิ้นเทียนใจสะท้าน “พี่หลิน เจ้าอย่าทำอะไรบุ่มบ่าม! แดนวังมังกรนี้น่ากลัวกว่าที่เจ้าคาดคิดไว้”

หลินสวินกล่าว “ข้าเข้าใจเจ้าและเคารพจุดยืนของเจ้า ด้วยพวกเราเป็นเพื่อนกัน แต่เรื่องนี้เจ้าก็ต้องพิจารณาถึงความรู้สึกของข้าด้วย!”

สีหน้าอ๋าวเจิ้นเทียนเปลี่ยนเป็นซีดเผือด อกสั่นขวัญหาย

“อิ๋นฮวน เจ้าจะอยู่กับเขาหรือไปกับข้า”

สายตาหลินสวินมองไปยังอิ๋นฮวน “เจ้าน่าจะรู้ว่าหากเผ่าเจินหลงพบเจ้าอีก ผลที่ตามมาเกรงว่าคงร้ายแรงกว่าครั้งก่อน”

อิ๋นฮวนนิ่งงันทันที

อ๋าวเจิ้นเทียนกลับโกรธจนตาแดงก่ำ “ครั้งนี้ต่อให้สละชีวิตของข้า ข้าก็ไม่ยอมให้อิ๋นฮวนลำบากอีกแม้แต่น้อย!”

“ดูสถานการณ์ตอนนี้ของเจ้า ยังเอาอะไรมารับรองทุกอย่างนี้ได้อีก”

หลินสวินกล่าว “หากไม่ได้ข้า หญิงที่เจ้ารักคนนี้คงตกเป็นของเล่นให้พวกสวะนั่นนานแล้ว!”

อิ๋นฮวนเอ่ยเสียงเบาด้วยความวิงวอน “พี่หลิน อย่าพูดอีกเลย ครั้งนี้ข้าจะอยู่กับเจิ้นเทียน ต่อให้ต้องตายก็จะอยู่ด้วยกัน”

เสียงเศร้านุ่มนวลเปี่ยมความจริงใจนั้นทำให้อ๋าวเจิ้นเทียนอึ้งงัน องค์ชายเจ็ดเผ่าเจินหลงที่น่าเกรงขาม เวลานี้กลับน้ำตาคลอเบ้า ควบคุมความรู้สึกไม่ได้

“ข้าจะพาพวกเจ้าไปจากเขาผนึกฟ้า จะจากเผ่าเจินหลงไปหรือเลือกอยู่ต่อ พวกเจ้าเลือกเองเถอะ”

หลินสวินพูดจบก็ถอนพลังต้องห้าม ในมือปรากฏธงกระบวนเล่มหนึ่ง สาดคลื่นผนึกต้องห้ามดั่งภาพฝันลวงตา ปกคลุมเงาร่างเขา อ๋าวเจิ้นเทียน รวมถึงอิ๋นฮวนไว้ภายใน จากนั้นจึงจากไปพร้อมกัน

นอกเขาผนึกฟ้า

“นำสิ่งนี้ไปด้วย มันสามารถบดบังกลิ่นอายบนตัวของพวกเจ้าได้ ย่อมไม่ถูกสังเกตเห็น” หลินสวินนำธงกระบวนที่ประทับพลังผนึกแน่นหนาออกมาอีกครั้ง มอบให้แก่อ๋าวเจิ้นเทียน

“พี่หลิน…”

อ๋าวเจิ้นเทียนเพิ่งหมายจะพูดอะไรก็ถูกหลินสวินตัดบท “หากเจ้าจะเตือนข้าก็อย่าพูดอีก หรือเจ้าจะขวางข้าดูก็ได้”

ยามเอ่ยวาจาดวงตาหลินสวินทอดมองไปไกล กวาดมองไปรอบทิศ กำลังจะจากไปแล้ว

อ๋าวเจิ้นเทียนกัดฟัน โยนม้วนหยกหนึ่งให้หลินสวิน “นี่คือแผนที่แดนวังมังกรของข้า อาณาเขตเล็กใหญ่บนนั้นข้าทำเครื่องหมายไว้หมดแล้ว หากเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นจริง…”

เขาพูดพลางหยิบป้ายหยกหนึ่งออกมาจากตัวแล้วโยนให้หลินสวิน “นี่คือป้ายคำสั่งของข้า สามารถเปิดผนึกเพื่อออกจากแดนวังมังกรนี้ได้”

“สิ่งที่ข้าทำได้ก็มีแค่เรื่องพวกนี้ หวังว่า… เจ้าจะพาน้องจิ่งเซวียนและหลานคนนั้นของข้าออกไปได้พร้อมกัน”

“อิ๋นฮวน พวกเราไปกันเถอะ”

พูดจบเขาก็พาอิ๋นฮวนมุ่งตรงไปที่ห่างไกล

หลินสวินมองม้วนหยกและป้ายคำสั่งในมือ ทั้งมองอ๋าวเจิ้นเทียนและอิ๋นฮวนที่เดินห่างไปอีกครั้ง ในใจรู้สึกผิดคาดอยู่บ้างเช่นกัน เขาสื่อจิตกล่าวทันที ‘ขอบคุณมาก’

อ๋าวเจิ้นเทียนไม่ได้หันกลับมา แต่อิ๋นฮวนหันกลับมายิ้มพลางโบกมือให้หลินสวิน

ฮู่ว…

หลินสวินถอนหายใจยาวแล้วเปิดม้วนหยกออก บนนั้นเขียนภาพภูมิประเทศของแดนวังมังกรไว้อย่างถี่ถ้วน สถานที่ต่างๆ มีเนื้อหาระบุไว้อย่างละเอียด

ยกตัวอย่างเช่น ใจกลางแดนวังมังกรมีชื่อว่า ‘วังมหามรรคหมื่นมังกร’ เป็นแกนกลางสำคัญของเผ่าเจินหลง ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีเพียงเครือญาติสายตรงของหัวหน้าเผ่าเจินหลงที่อาศัยอยู่ในนั้นได้

ใกล้วังมหามรรคหมื่นมังกรยังมีเทือกเขาทรงพลังที่คดเคี้ยวทอดยาวแถบหนึ่งรายรอบ เหมือนพญามังกรที่ขดตัว

นี่คือ ‘เขาบรรพชนมังกร’ เป็นแดนต้นกำเนิดของเผ่าเจินหลง มีเฒ่าดึกดำบรรพ์ควบคุมดูแลมานานปี โดยทั่วไปคนในเผ่าเจินหลงก็ไม่อาจเข้าใกล้

งานชุมนุมเซียนหมื่นมังกรเมื่อหลายสิบปีก่อนก็จัดขึ้นในพื้นที่ของ ‘บ่อมังกร’ แห่งเขาบรรพชนมังกร

ไม่นานหลินสวินก็สังเกตเห็นเส้นทางสี่สิบเก้าสายที่มุ่งสู่โลกภายนอก แต่ละเส้นทางล้วนถูกอ๋าวเจิ้นเทียนระบุไว้ชัดเจน

จ้องมองแผนที่ฉบับนี้อย่างถี่ถ้วนอยู่ครู่ใหญ่ หลินสวินเก็บม้วนหยกและป้ายหยกลงไปพร้อมกัน เริ่มออกเดินทางไปยังที่ห่างไกล

“ฮ่าๆๆ เผ่าเจินหลงจะอับโชคแล้ว!”

หลินสวินเพิ่งจากไป ในคุกที่มืดมิดแห่งหนึ่งในส่วนลึกเขาผนึกฟ้านั้น มีเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งดังขึ้น

“ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นผลกรรมของจักรพรรดิมังกรหมิงหลัวคนทรยศคนนี้ สวรรค์มีตา ในที่สุดก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แล้ว!”

เสียงนี้ดังกระหึ่ม เมื่อนักโทษที่ถูกขังในเขาผนึกฟ้านับไม่ถ้วนได้ยินเข้าก็แตกตื่นอย่างอดไม่ได้ทันที

“บังอาจ!”

“เด็กๆ ไปจัดการเฒ่าสวะเผ่าจักรพรรดิฉิวหนิวนั่นซะ!”

“รีบลงมือ!”

ไม่ทันไรก็มีผู้คุ้มกันที่เฝ้าเขาผนึกฟ้าแห่กันมาราวกับกระแสน้ำ มือถือแส้ยาวที่วาบแสงอสนี พุ่งเข้าไปในเขาผนึกฟ้า

แต่ไม่นานก็มีคนร้องอย่างตื่นตระหนก “แย่แล้ว องค์ชายเจ็ดหายไปแล้ว!”