Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2248

ตอนที่ 2248 ฐานะเปิดเผย

มรรคสิ้นฟ้าอาสัญ ถึงกับเป็นกระบวนค่ายกลต้องห้ามของเผ่าเจินหลง นี่ทำให้หลินสวินมีความคิดผุดขึ้นเป็นสายอย่างอดไม่ได้

มรดกมังกรเคราะห์เก้ากระบวนแปรเป็นสิ่งที่ท่านลู่ได้มาจากเผ่าเจินหลง กระบวนค่ายกลมรรคสิ้นฟ้าอาสัญก็เป็นเช่นนั้นหรือไม่

หรือกล่าวได้ว่า ท่านลู่ในตอนนั้นเคยบุกกระบวนค่ายกลนี้ ทั้งจากไปได้สำเร็จ ดังนั้นจึงอนุมานนัยเร้นลับสำคัญของกระบวนค่ายกลมรรคสิ้นฟ้าอาสัญนี้ออกมาผ่านความทรงจำของตน?

ยามหลินสวินใคร่ครวญ วิญญาณค่ายกลที่เหมือนเด็กคนนั้นพลันกล่าวว่า “เจ้ากล้าสู้ตัดสินกับข้าบนความเชี่ยวชาญด้านลายมรรคหรือไม่”

หลินสวินกล่าว “ไม่ว่าจะกล้าหรือไม่ กระบวนค่ายกลที่เจ้าครอบครองนี้ก็ขวางข้าไม่อยู่ ข้าขอเตือนเจ้าให้กลับตัวกลับใจ อย่าดิ้นรนโดยเปล่าประโยชน์”

คิ้วของเด็กชายเลิกขึ้น กล่าวอย่างเย็นชา “งั้นรึ ข้าอยากดูนักว่าเจ้าเฒ่านั่นสอนวิชาอะไรให้เจ้าบ้าง”

ตูม!

น้ำเสียงเพิ่งแผ่วลง เมฆดาราแถบหนึ่งปรากฏ กลายเป็นวังวนที่ลึกจนไม่เห็นจุดสิ้นสุด ส่วนลึกของวังวนมีดวงดาวไร้ขอบเขตหมุนวน ปลดปล่อยพลังกลืนกินที่น่าสะพรึงอย่างที่สุด ปกคลุมไปทางหลินสวิน

หลินสวินย่างเท้าออกไปหนึ่งก้าว โบกสะบัดแขนเสื้อ วังวนเมฆดาราแถบหนึ่งปรากฏขึ้นเช่นกัน เกิดคลื่นหมุนวนในทางตรงข้าม พลังลายมรรคน่ากลัวราวกับภูเขาไฟที่เงียบสงบมาชั่วกาลระเบิดออก

หนึ่งกลืนกิน หนึ่งระเบิด เพียงชั่วขณะก็เกิดภาพทำลายล้างอย่างหยินหยางปะทะ น้ำไฟไม่เข้ากัน ขนบปฏิรูปขัดแย้ง ทำให้ห้วงอากาศแถบนั้นพลันระเบิดกระจุย สภาพอากาศแปรปรวนไหลสะเปะสะปะ บิดเบี้ยวพังทลาย

“เจ้าถึงกับเริ่มควบคุมพลังกระบวนค่ายกลของข้าแล้ว!?” เด็กชายพลันประหลาดใจ จากนั้นก็แค่นเสียงเย็นชาแล้วดีดนิ้วเบาๆ

วู้ม!

ลายมรรคดารานับไม่ถ้วนควบรวมเป็นกระบี่ดาราแสนเล่ม ทะลวงโลดแล่นราวกับจะบดทลายฟ้าดาราแถบนี้

หลินสวินไม่หลบหลีก ในดวงตาแผ่แสงลึกลับคลุมเครือ ซัดหมัดหนึ่งออกไปทันที เพียงชั่วขณะห้วงอากาศแถบนี้พลิกหมุน ดวงดาวนับหมื่นแสนรวมตัวอยู่ในพลังหมัดนี้ ใช้อานุภาพดุจเขาถล่มสมุทรคำรามกดอัดไปยังกระบี่ดาราแสนเล่มนั้น

เสียงระเบิดสะท้านฟ้าสะเทือนดินดังก้อง สัญลักษณ์ลายมรรคนับไม่ถ้วนแผ่คลุมเหมือนฟองคลื่น จากนั้นสลายไปดุจภาพฝัน ฟ้าดาราแถบนี้ต่างปั่นป่วนขึ้นมา

“มาอีก!”

เด็กชายตวาดลั่น เขามีสติปัญญาเฉพาะตัว ควบคุมกระบวนค่ายกลแห่งนี้ได้ตามประสงค์ เผยการเปลี่ยนแปลงที่คาดไม่ถึงหลากรูปแบบ อานุภาพก็แข็งแกร่งถึงขั้นน่าเหลือเชื่อ

ซีกับต้าหวงที่สังเกตการณ์อยู่ไกลออกไปเห็นแล้วเผยสีหน้าจริงจัง รู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของสิ่งมีชีวิตที่ไม่เหมือนใครอย่างวิญญาณค่ายกลแล้ว

พูดอย่างไม่เกินจริง เวลานี้ต่อให้เปลี่ยนเป็นระดับบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่งมาอยู่ที่นี่ เกรงว่าคงยากจะต้านการสังหารเช่นนี้ได้

ส่วนหลินสวินในตอนนี้ ไม่ได้ต่อสู้โดยอาศัยแรงกำลัง เขากลับควบคุมพลังของกระบวนค่ายกลนี้เช่นกัน พลิกแพลงตามกระบวนท่า เผยความเชี่ยวชาญเหนือธรรมดาบนวิถีสลักวิญญาณออกมา

เพียงชั่วขณะก็เห็นว่าแสงมรรคในกระบวนค่ายกลดุจกระแสน้ำ ส่งเสียงกัมปนาทราวอสนีบาต ทุกหนแห่งมีสัญญาณว่าจะพังทลาย ดวงดาวมากมายแตกระเบิด ค่ายกลลายมรรคแต่ละแห่งพังพินาศยับเยิน ราวกับเปิดฉากการต่อสู้ดับโลกที่สะเทือนใต้หล้า!

“มาอีก!”

“มาอีก!”

“มาอีก!”

เสียงตวาดของวิญญาณค่ายกลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แฝงความไม่พอใจและเด็ดขาด ส่วนพลังกระบวนค่ายกลที่ถูกเขาควบคุมก็เปลี่ยนเป็นชวนสะพรึงและน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม

แต่ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปอย่างไร หลินสวินก็เหมือนหาช่องโหว่ได้ ใช้ความเชี่ยวชาญด้านลายมรรคของตนต้านทานและคลี่คลายไปทีละอัน

ความจริงคือหลายปีนี้เขาศึกษาค้นคว้ากระบวนค่ายกลมรรคสิ้นฟ้าอาสัญ เข้าใจนัยเร้นลับทั้งหมดในนั้นอย่างถ่องแท้นานแล้ว

ต้องรู้ว่ามรรคสิ้นฟ้าอาสัญที่ท่านลู่เหลือทิ้งไว้แม้จะไม่สมบูรณ์ แต่นั่นคือการอนุมานถึงขีดสุดอย่างหนึ่ง เข้าใจนัยเร้นลับสำคัญของกระบวนค่ายกลนี้อย่างลึกซึ้งนานแล้ว สิ่งที่ขาดก็เหลือแค่มรรคแห่งการเปลี่ยนแปลงและพลังสังหารของกระบวนค่ายกลนี้เท่านั้น

ในสถานการณ์เช่นนี้หากพูดว่าหลินสวินกำลังต่อสู้ ไม่สู้พูดว่าเขากำลังพิสูจน์และศึกษาความอัศจรรย์แห่งการเปลี่ยนแปลงนานัปการของกระบวนค่ายกลนี้ ผ่านฝีมือของวิญญาณค่ายกลเสียยังดีกว่า!

ต่อให้เจอภัยคุกคามถึงชีวิต ในสายตาของหลินสวินที่ถือครองนัยเร้นลับสำคัญของกระบวนค่ายกลนี้ ก็ใช่ว่าไร้ร่องรอยให้เสาะหาจนไม่อาจขจัด!

ตามเวลาที่ล่วงเลย ใบหน้าเล็กของวิญญาณค่ายกลที่เหมือนเด็กชายเคร่งเครียดขึ้นมา หน้านิ่วคิ้วขมวด ใช้ความสามารถที่มีทั้งหมดแต่ยังทำอะไรหลินสวินไม่ได้

“ทำไมยังไม่จบอีก”

พวกจักรพรรดิมังกรมายาต่างร้อนรนอยู่ลึกๆ การเปลี่ยนแปลงในกระบวนค่ายกลมากเกินไปแล้ว พลังที่ปลดปล่อยออกมาก็น่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง ทำให้พวกเขาไม่อาจล่วงรู้ถึงการประลองแห่งยุคที่กำลังเปิดฉากในนั้นได้นานแล้ว

แต่มีจุดหนึ่งที่พวกเขาสามารถยืนยันได้ นั่นก็คือหลังจากวิญญาณค่ายกลปรากฏตัว ถึงกับไม่อาจสังหารคู่ต่อสู้พวกนั้นได้ในพริบตา!

นี่ทำให้พวกเขาแทบไม่กล้าเชื่อ

“เป็นไปไม่ได้ กระบวนค่ายกลต้องห้ามของเผ่าเรา ต่อให้บรรพจารย์จักรพรรดิติดอยู่ในนั้นก็ต้องสิ้นชีพ ยังเกิดเรื่องไม่คาดฝันมากเช่นนี้ได้อย่างไร”

จักรพรรดิมังกรมารดาราถลึงตาถมึงทึง

“บางทีบรรพจารย์จักรพรรดิอาจสิ้นชีพ แต่สำหรับคนจำพวกหนึ่ง ต่อให้ใช้กระบวนค่ายกลนี้ก็ขังไว้ไม่ได้…”

จักรพรรดิมังกรมายาเสียงแหบแห้ง เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ สีหน้าอึมครึมไม่น่าดูเป็นพิเศษ

“เป็นไปไม่ได้!”

เพียงชั่วขณะจักรพรรดิมังกรวาโยกลืนกินก็เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “บนโลกนี้มีลู่ป๋อหยาแค่คนเดียว ไหนเลยจะมีคนที่สอง”