Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2249

ตอนที่ 2249 เด็กหนุ่มน่ากลัวที่ดำรงอยู่

เห็นผู้แข็งแกร่งที่พุ่งมาจากทั่วทุกสารทิศ ซีเคลื่อนไหวอย่างไม่ลังเล ด้านหนึ่งกำราบจักรพรรดิมังกรมายา ด้านหนึ่งโจมตีเข่นฆ่า

ตูมโครม!

เงาร่างสง่างามของนางมีแสงศักดิ์สิทธิ์ตัดสลับ ทวนไร้สวรรค์โจมตีสิบทิศ อานุภาพไร้ใดเปรียบประหนึ่งมหาสมุทรพวยพุ่งแผ่ออกมา

ทันใดนั้นเงาร่างมากมายที่พุ่งมาถูกโจมตีสังหาร เลือดสดสาดกระเซ็น เสียงร้องน่าอนาถดังก้องต่อเนื่องเป็นระลอก

‘เจ้ามาขวางคนอื่นๆ’ ซีสื่อจิตให้ต้าหวง จากนั้นนางพลันออกแรงแทงทวนไร้สวรรค์เข้าสังหาร

จักรพรรดิมังกรวาโยกลืนกินที่เดิมถูกกำราบ ถูกทวนกระแทกใส่ร่างทันที เกราะที่คลุมอยู่บนร่างแตกออก เกิดเสียงระเบิด ส่วนคนอื่นๆ ก็ถูกซัดจนปากจมูกกบเลือด

จักรพรรดิมังกรมายาใช้กระบี่ไร้รูปเข้าต้าน แต่ก็ทำได้เพียงต้านทานไว้เท่านั้น ไม่สามารถโต้ตอบได้ ตกอยู่ในสถานการณ์ถูกกระทำ

อันที่จริงเป็นเพราะพลังต่อสู้ของซีน่าหวาดหวั่นเกินไป ทำให้ระดับจักรพรรดิขั้นเก้าอย่างเขาตกที่นั่งลำบาก ถูกกำราบโดยสมบูรณ์

“โฮก…”

ต้าหวงลงมือ ทะยานเข้าหาเหล่าผู้แข็งแกร่งที่พุ่งมา รูขุมขนทั่วร่างเปล่งแสง กรงเล็บทั้งคู่กวัดแกว่งตามใจก็มีอานุภาพโจมตีสุริยันจันทรา ทะลวงสังหารภูผาธาราแล้ว

ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นแม้คนมากพลังมาก แต่ไม่ทันไรก็ถูกตบจนตายไปสิบกว่าคน แต่ละคนร่างระเบิดตายคาที่

สำหรับเหล่าผู้ติดตามอาวุโสที่ขายชีวิตให้เผ่าเจินหลง ดูเหมือนกำลังสู้สุดชีวิต แต่ความจริงเป็นการเสแสร้งแกล้งทำ ไม่ได้เคลื่อนไหวเต็มกำลัง ย่อมไม่มีทางสร้างการคุกคามที่แท้จริงให้กับต้าหวงได้

“ฆ่า!”

ต้าหวงสังหารจนฮึกเหิม เสียงคำรามราวกับเสียงอสนีระเบิด ดาบไร้วิชาตลบม้วนแสงมรรคขาวโพลน สังหารถ้วนทั่วอย่างกำเริบ

นี่ทำให้ผู้แข็งแกร่งเผ่าเจินหลงทั้งตะลึงทั้งโกรธ แต่ก็ไม่สามารถทะลวงการกีดขวางของต้าหวงได้ในเวลาอันสั้น กลับมีคนจำนวนไม่น้อยสิ้นชีพ ณ ที่นั้น

ชั่วขณะเดียวก็เห็นว่ากลางฟ้าดินนี้เสียงมรรคม้วนตลบสั่นไหว การเข่นฆ่าดุเดือด เต็มไปด้วยภาพอันน่าหวาดหวั่นที่นองเลือดโกลาหลทุกที่

การต่อสู้ระดับนี้ บุคคลที่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิถึงขั้นไม่มีคุณสมบัติสอดมือด้วยซ้ำ เพราะหากเข้าใกล้ก็จะถูกระลอกคลื่นการต่อสู้อันน่าสะพรึงซัดทำร้าย!

และตอนนี้ หลินสวินและซย่าจื้อพุ่งเข้าไปในวังมหามรรคหมื่นมังกรนานแล้ว

……

“อะไรนะ!? กระบวนค่ายกลต้องห้ามถูกทำลายแล้วหรือ”

ในโถงตำหนัก องค์ชายรองอ๋าวเทียนอวี่ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี ลุกพรึ่บขึ้นจากเก้าอี้ จิตใจสั่นไหว ไม่สามารถสงบได้

ด้านองค์ชายองค์หญิงคนอื่นๆ แต่ละคนต่างก็สีหน้าเปลี่ยนไปมากเช่นกัน

ก่อนหน้านี้แม้พวกเขาได้ยินว่าศัตรูภายนอกบุกมา ก็ยังสงบและใจเย็นอย่างที่สุด เหตุผลเพราะในวังมหามรรคหมื่นมังกรมีกระบวนค่ายกลต้องห้ามคุ้มครอง ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันไม่เคยมีใครบุกเข้ามาได้

แต่ตอนนี้ กระบวนค่ายกลต้องห้ามกลับทลายไปแล้ว!

นี่ก็เหมือนทำลายที่พึ่งซึ่งยิ่งใหญ่ที่สุดในใจพวกเขา ทำให้พวกเขาต่างตื่นตกใจ ศัตรูภายนอกคนนี้คือใครกันแน่ มีพลังต่อสู้น่ากลัวขนาดนี้ได้อย่างไร

“พวกผู้อาวุโสล่ะ เหตุใดจึงมองเรื่องนี้เกิดขึ้นตาปริบๆ”

มีคนถามอย่างตื่นตระหนก

“เจ้าคิดว่าพวกผู้อาวุโสจะทนมองเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยไม่ทำอะไรได้หรือ นี่พิสูจน์ได้เพียงว่า ความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ที่ศัตรูครอบครอง คุกคามพวกผู้อาวุโสอย่างยิ่งยวดแล้ว!”

องค์ชายรองสีหน้ามืดทะมึนไม่น่าดู จิตใจปั่นป่วน

พวกเขาต่างตระหนักได้ ว่าเคราะห์ในวันนี้เหนือกว่าที่พวกเขาคาด ถึงขั้นเป็นไปได้สูงมากว่าจะเป็นมหาเคราะห์ที่รุนแรงที่สุดซึ่งเผ่าเจินหลงของพวกเขาเคยประสบมาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน!

“ไปเร็ว ออกจากที่นี่ ไปเขาบรรพชนมังกร!”

อ๋าวเทียนอวี่กัดฟันตัดสินใจ เขาบรรพชนมังกรเป็นแดนต้นกำเนิดของเผ่าเจินหลงของพวกเขา ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันมีตัวตนน่ากลัวที่ไม่ปรากฏตัวต่อโลกควบคุมดูแลอยู่มากมาย

วังมหามรรคหมื่นมังกรตอนนี้ไม่ปลอดภัย พวกเขาต้องรีบย้ายที่โดยด่วน!

“ใช่ ไปเขาบรรพชนมังกร”

เหล่าองค์ชายองค์หญิงคนอื่นๆ ล้วนเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน ต่างพากันพยักหน้า

แต่ตอนที่พวกเขาเพิ่งคิดจะเคลื่อนไหว เงาร่างหนึ่งพลันปรากฏตัวหน้าตำหนัก ภายใต้แสงท้องฟ้า เงาร่างนั้นยิ่งทอดเงาดำยาวออกมา ทำให้คนกดดันและหวาดหวั่น

คนผู้นี้ แน่นอนว่าเป็นหลินสวิน

หลังจากเข้าวังมหามรรคหมื่นมังกร จิตรับรู้ของเขาแผ่ออกไปและเห็นภาพทั้งหมดในวังทันที

แต่ไม่พบเบาะแสของจ้าวจิ่งเซวียน และไม่มีกลิ่นอายของอ๋าวฮ่วนไห่อยู่

“พวกเจ้าใครรู้ว่าจ้าวจิ่งเซวียนอยู่ที่ไหน”

หลินสวินเอ่ยปาก เสียงเจือความเย็นเยียบกระแทกใจคน ทำเอาพวกอ๋าวเทียนอวี่ต่างตัวสั่นระริกอย่างไม่มีข้อยกเว้น ในใจหนาวสะท้าน

ทว่ายามได้ยินหลินสวินเอ่ยถึงจ้าวจิ่งเซวียน กลับทำให้พวกเขาผิดคาด พวกเขาย่อมรู้ว่าจ้าวจิ่งเซวียนเป็นใคร เพียงแค่คิดไม่ถึงว่าศัตรูภายนอกซึ่งน่าหวาดหวั่นอย่างที่สุดคนนี้ พุ่งสังหารตลอดทางมาถึงที่นี่เพียงเพื่อตามหาจ้าวจิ่งเซวียน

“จิ่งเซวียนเป็นญาติผู้น้องของพวกข้า ตอนนี้นางไม่อยู่ที่นี่ เจ้ามาผิดที่แล้ว”

อ๋าวเทียนอวี่สูดหายใจลึกคราหนึ่ง ฝืนพูดอย่างสงบ “แน่นอนว่าหากสหายสามารถบอกจุดประสงค์การมาของเจ้าได้ พวกข้าก็สามารถช่วยได้บ้าง”

หลินสวินถามเสียงเย็น “อ๋าวฮ่วนไห่อยู่ที่ไหน”