Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2311

ตอนที่ 2311 เฝ้ารอ

ถึงแม้ต้าหวงจะใจร้อน แต่ก็ทำได้เพียงเฝ้ารอ

ช่วยไม่ได้ หากไม่มีเสี่ยวอู่ควบคุมกระบวนค่ายกลมรรคสิ้นฟ้าอาสัญ คิดอยากบุกโจมตีขุมอำนาจใหญ่รากฐานพลังเก่าแก่อย่างสำนักโบราณจรัสเทพ แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

จู่ๆ เสียงระลอกคลื่นอากาศก็ดังขึ้นเงียบๆ ก็เห็นเงาร่างของหลินสวินปรากฏขึ้นกลางอากาศ โรยตัวมาเยือน

“จัดการแล้วหรือ”

ต้าหวงเอ่ยถามขึ้นทันที

หลินสวินพยักหน้าเบาๆ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นบนยอดเขาหุบเหวโลหิตให้ฟังคร่าวๆ

ต้าหวงทอดถอนใจทันที “อวี้คุนจื่อนี่เป็นพวกน่าทึ่งคนหนึ่ง นายท่านเคยบอกว่าหากคนผู้นี้เหยียบย่างระดับบรรพจารย์จักรพรรดิ ความสำเร็จในอนาคตไม่อาจประเมินค่าได้ คิดไม่ถึงว่าเขายังไม่ทันก้าวสู่ขั้นบรรพจารย์จักรพรรดิ กลับถูกเจ้าฆ่าตายเสียก่อน”

“เจ้ากำลังเสียดายแทนเขารึ”

หลินสวินกล่าวผ่านๆ เขากวาดสายตามองรอบบริเวณ สุดท้ายมองไปทางยอดเขาจรัสนภาที่อยู่ไกลๆ ก็ระบุได้ทันทีว่านี่น่าจะเป็นประตูภูเขาที่เข้าสู่สำนักโบราณจรัสเทพ

“ซะที่ไหน เจ้าดูไม่ออกหรือว่าข้ากำลังมีความสุขบนคราวเคราะห์ของผู้อื่น” ต้าหวงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

หลินสวินมองทางเสี่ยวอู่แล้วกล่าวว่า “เมื่อไหร่ถึงจะฟื้นกลับมา”

เสี่ยวอู่ที่แต่เดิมเหนื่อยจนหอบหายใจถี่ ยามเผชิญหน้าหลินสวินพลันเปลี่ยนเป็นเชื่อฟังและว่าง่ายหาใดเปรียบ กล่าวโดยไม่หยุดคิด “สามชั่วยาม”

หลินสวินครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าเบาๆ กล่าวด้วยสายตาลุ่มลึก “ครั้งนี้ต่อให้ไม่สามารถถอนรากถอนโคนสำนักโบราณจรัสเทพได้ ก็ต้องทำให้พวกเขาจ่ายค่าตอบแทนที่รับไม่ไหวออกมาให้ได้!”

ต้าหวงฮึกเหิมใจ กล่าวด้วยไอสังหารพลุ่งพล่าน “ใช่ เอาแบบนี้แหละ”

…

เวลาเคลื่อนคล้อย ยามราตรีมาเยือน

“แย่แล้ว! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

จู่ๆ เสียงร้องแตกตื่นก็ดังขึ้นจากไกลๆ ก็เห็นเงาร่างกลุ่มหนึ่งเคลื่อนตัวเข้ามาทางยอดเขาจรัสนภา

ผู้สืบทอดสำนักโบราณจรัสเทพที่เฝ้าอยู่พื้นที่ใกล้เคียงต่างพากันเดินออกมา จำได้ว่าเงาร่างที่ทะยานมาอย่างเร่งด่วนล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งในสำนักที่ประจำการอยู่ในโลกมืด

เพียงแต่เหล่าผู้แข็งแกร่งที่รีบมารายงานในเวลานี้ ไม่ว่าปราณสูงหรือต่ำล้วนสีหน้าแตกตื่นและกระวนกระวาย

หลังสอบถามคร่าวๆ ผู้สืบทอดสำนักโบราณจรัสเทพที่เฝ้าประตูภูเขาเหล่านี้ต่างหน้าถอดสี เริ่มกระจายข่าวกันจ้าละหวั่น

“จักรพรรดิเต้ายวนมาตามนัดคนเดียว เจ้าสำนักอวี้คุนจื่อร่วงหล่นบนยอดเขาหุบเหวโลหิต!”

“ผู้อาวุโสระดับจักรพรรดิเจ็ดคนที่ติดตามไปด้วยล้วนถูกสังหาร!”

ข่าวร้ายเช่นนี้ดุจดั่งฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ไม่นานนักก็กระจายไปทั้งสำนักโบราณจรัสเทพ เรียกความแตกตื่นระลอกหนึ่ง

“เรื่องอะไรกัน”

“รีบพูดมาเร็ว!”

“เชิญผู้อาวุโสชั้นสูงออกมาเร็วเข้า!”

…ภายในสำนักโบราณจรัสเทพวุ่นวายไปหมด ผู้คนจิตใจหวาดผวา ล้วนพรั่นพรึง ดุจดั่งฝูงมังกรไร้หัว ถูกข่าวร้ายนี้ทำให้ตกใจ

จนกระทั่งผู้อาวุโสชั้นสูง ‘บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉง’ ออกจากการปิดด่านหลายปี จึงสยบบรรยากาศปั่นป่วนวุ่นวายภายในสำนักลงได้

คืนนั้น

โถงใหญ่จรัสเทพ

บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉง ผู้อาวุโสชั้นสูงเรียกรวมคนใหญ่คนโตทั้งสำนัก หารือเรื่องที่พวกอวี้คุนจื่อร่วงหล่น

“แน่ใจได้ว่าในมือหลินเต้ายวนนี่ต้องมีสมบัติลับที่สามารถต้านพลังระเบียบได้แน่นอน ถึงได้ไม่เกรงกลัวการผนึกของพลังเขาหุบเหวโลหิต”

บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉงที่รูปลักษณ์เหมือนเด็กหนุ่มหล่อเหลา สวมชุดสีดำนั่งตัวตรงอยู่บนที่นั่งประธานตรงกลาง แววตาเรียบเฉยและเย็นชา เสียงก้องกระหึ่มดุจสายฟ้า ดังกึกก้องทั่วโถงใหญ่

“ขณะเดียวกันข้างกายเจ้าหมอนี่ยังมีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีรากฐานพลังที่สามารถสังหารบรรพจารย์จักรพรรดิ นี่ถึงทำให้พวกอวี้คุนจื่อ รวมถึงพวกบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงแห่งแดนกษิติครรภ์ประสบเคราะห์”

บรรยากาศในโถงใหญ่กดดันจนทำให้คนหายใจไม่ทั่วท้อง

สีหน้าคนใหญ่คนโตสำนักโบราณจรัสเทพทั้งหมดล้วนอึมครึมไม่น่าดู การต่อสู้ใหญ่ครั้งหนึ่งกลับทำให้เจ้าสำนักร่วงหล่น แรงโจมตีนี้หนักหน่วงเกินไป

“พวกเจ้าทั้งหมดคิดว่าพวกเราควรทำอย่างไร” บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉงเอ่ยถามเสียงเข้ม

“แน่นอนว่าต้องแก้แค้น!”

“ใช่ ต้องสังหารเจ้าหลินเต้ายวนนี่ให้ได้!”

“แค้นนี้หากไม่ชำระ พวกอวี้คุนจื่อจะไม่ตายเปล่าหรือ แล้วทุกชีวิตน้อยใหญ่ในโลกมืดแห่งนี้จะมองสำนักโบราณจรัสเทพของพวกเราอย่างไรเล่า”

สัตว์ประหลาดเฒ่าทั้งกลุ่มเอ่ยปากเซ็งแซ่ ล้วนไอสังหารพลุ่งพล่าน ไม่ปกปิดความแค้นแต่อย่างใด

ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมานี้ พวกเขาสำนักโบราณจรัสเทพยืนตระหง่านในโลกมืด เคยพบเจอความสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนี้เสียเมื่อไหร่

บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉงสายตาลุ่มลึก กล่าวว่า “หลินเต้ายวนกับผู้หญิงคนนั้นร่วมเดินทางด้วยกัน พวกเจ้าคิดว่า… สำนักโบราณจรัสเทพของพวกเราควรส่งกองกำลังระดับไหนถึงจะสังหารพวกเขาได้”

ทุกคนต่างเบื้อใบ้ มองหน้ากันไปมา สีหน้าล้วนเปลี่ยนไปมา

จวบจนตอนนี้พวกเขาถึงจำต้องยอมรับความจริงข้อหนึ่ง ว่าตอนนี้หลินเต้ายวนนั่นมีรากฐานพลังที่สามารถคุกคามสำนักโบราณจรัสเทพของพวกเขาได้!

นี่ทำให้คนยากจะยอมรับในทันที

ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ ในสายตาพวกเขาหลินสวินยังเป็น ‘เจ้าตัวจ้อย’ คนหนึ่งเท่านั้น

แต่ตอนนี้เขาเป็นจักรพรรดิเต้ายวนที่ชื่อเสียงเลื่องระบือทั่วหล้าฟ้าดารา! เป็นตำนานผู้บรรลุมกุฎจักรพรรดิคนแรกในรอบเกือบแสนปีที่ผ่านมา!

“พวกเจ้าล้วนตระหนักได้แล้ว ว่านอกจากให้ข้าลงมือเองแล้วพาระดับบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างน้อยสองคนไปด้วย ถึงจะมีโอกาสไปสังหารหลินเต้ายวนและหญิงคนนั้นได้”

บรรพจารย์จักรพรรดิอวี่ฉงเสียงขุ่นเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาราวเด็กหนุ่มเปี่ยมแววเย็นเยียบ “แต่พวกเจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่ว่าหากอีกฝ่ายมีใจหมายจะหนี ทั่วหล้าทั้งบนล่างนี้… ใครจะขวางพวกเขาได้อีก”

ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปมา ล้วนเบื้อใบ้ไร้คำพูด ทำเอาบรรยากาศในโถงใหญ่ยิ่งกดดันขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คนหายใจไม่ทั่วท้อง