Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2365

ตอนที่ 2365 กลับมาครานี้ยิ่งสง่างาม

น้ำเสียงเพิ่งแผ่วลง

คนใหญ่คนโตอย่างฉือหลิงเซียวบุกโจมตีเต็มกำลังทันที แต่ละคนอานุภาพล้นฟ้า สำแดงพลังเต็มที่

ทั้งเรือนใหญ่ล้วนระเบิดแหลกในพริบตา พังทลายสนั่นหวั่นไหว

เผชิญหน้ากับการตีขนาบเช่นนี้ หลินสวินสะบัดแขนเสื้ออย่างสบายๆ

ตูม!

แสงมรรคม้วนกลืนทั่วฟ้า พวกเบื้องบนของตระกูลเก้าคนรวมไปถึงฉือหลิงเซียวสลายกลายเป็นธุลี

หลินสวินไม่แม้แต่จะมอง หันหลังเดินไปตรงเชิงเขา

สำหรับเขา ระดับกึ่งจักรพรรดิล้วนไม่เข้าตานานแล้ว ต่อให้ตอนนี้พลังปราณถูกกำราบอยู่ในระดับจักรพรรดิขั้นแรก แต่หากจะกำจัดพวกฉือหลิงเซียวก็ไม่ต่างอะไรกับบี้มดปลวกให้ตาย

เมื่อแหงนมองจากเชิงเขามรกต ก็จะเห็นเส้นทางแดงก่ำนองเลือดสายหนึ่งลากยาวไปถึงยอดเขา

ทางโลหิตสายนั้นคือเส้นทางที่หลินสวินเคยเดินผ่าน ทุกจุดที่เคลื่อนผ่าน หลงเหลือไว้เพียงความตายและกลิ่นคาวเลือด

เหตุการณ์นี้ถูกฉือฉางเหมยเห็นอยู่ในสายตาอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง กระทั่งมองเห็นเรือนหลักของตระกูลฉือบนยอดเขานั้นระเบิดกระจุยพังทลาย ความหวังเสี้ยวสุดท้ายในใจนางก็ถูกโจมตีสลายไป แววตามืดสลัว อกสั่นขวัญหาย

ห่างออกไปผู้ฝึกปราณที่มุงดูมากขึ้นเรื่อยๆ ล้วนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาเช่นกัน มาถึงตอนนี้ไม่มีใครไม่ตื่นตระหนก

หลังจากขุมอำนาจใหญ่ของดินแดนรกร้างโบราณทำสัญญายุติการเคลื่อนพลในนครต้องห้าม หลายปีนี้แทบไม่มีใครกล้าแตะต้องกฎเหล็กข้อนี้ เหตุการณ์นองเลือดเช่นนี้ก็แทบจะหายไป

แต่ตอนนี้ยอดเขามรกตของตระกูลฉือที่เป็นถึงตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูงกลับประสบเคราะห์!

เป็นใครกันแน่ ถึงกับกล้าไม่สนใจกฎเกณฑ์ของนครต้องห้าม เข้ามาสังหารคนของตระกูลฉือ

จากนั้นเงาร่างสูงสง่าของหลินสวินก็เดินออกมาจากประตูหน้าเขามรกต ปรากฏตัวอยู่ในครรลองสายตาของทุกคน

ทั่วลานเงียบสงัดไร้สุ้มเสียง

เพียงมองจากภายนอก ใครก็ไม่อาจเชื่อมโยงชายหนุ่มที่สวมชุดประณีต ราบเรียบพ้นโลกีย์คนนี้กับเหตุการณ์บุกสังหารคนในตระกูลฉือให้เข้ากันได้

และมีบุคคลรุ่นอาวุโสหน้าเปลี่ยนสี สั่นไปทั้งตัวเหมือนจำอะไรได้

“เจ้าเห็นชัดแล้วใช่ไหม” เวลานี้หลินสวินยืนอยู่ข้างกายฉือฉางเหมยแล้วเอ่ยราบเรียบ

ฉือฉางเหมยที่จิตวิญญาณปรากฏช่องว่าง ร้องเสียงหลงเหมือนได้รับแรงโจมตีครั้งใหญ่ “เจ้า… เจ้าฆ่าทุกคนในตระกูลฉือของข้าหรือ”

หลินสวินพยักหน้า

เงาร่างฉือฉางเหมยโงนเงนไม่มั่นคง กล่าวเสียงแหบพร่าราวกับคลุ้มคลั่ง “แต่คนในตระกูลพวกนั้น ส่วนใหญ่ล้วนเป็นผู้บริสุทธิ์! เจ้า… คือปีศาจชั่วชัดๆ!”

หลินสวินกล่าวด้วยสีหน้าสงบ “พวกเจ้าทำให้ข้าเข้าใจ ถอนหญ้าไม่ถอนโคน ปัญหาย่อมไม่รู้จบ”

สืออวี่เป็นผู้บริสุทธิ์เพียงใด แค่มีความสัมพันธ์อันดีกับตนจึงถูกทรมานและดูหมิ่นมากเช่นนั้น

ยังมีสำนักศึกษามฤคมรกต ภาคีนักสลักวิญญาณ โถงทองคำ… เพียงเพราะมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลินของตนก็เลยถูกทำลายล้างเช่นกัน!

แม้แต่คนในตระกูลหลินแห่งภูเขาชำระจิตทั้งหมด ถึงตอนนี้ก็ล้วนไม่รู้เป็นตายร้ายดี!

ความจริงที่โหดร้ายทั้งมวลทำให้หลินสวินเข้าใจกระจ่าง สุดท้ายตนในสมัยก่อนก็ยังใจอ่อนเกินไป

สำหรับศัตรู ต้องกำจัดให้สิ้นซาก เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม!

ต่อให้ถูกด่าว่าเป็นปีศาจร้ายก็ดี หรือเป็นนักฆ่าก็ช่าง ขอแค่ภายหน้าญาติมิตรของตนไม่เจออันตรายเช่นนี้อีกก็พอแล้ว

“ถอนรากถอนโคน…” ฉือฉางเหมยพังทลายอย่างสมบูรณ์แล้ว คุกเข่าอยู่บนพื้น น้ำตานองเงียบๆ

เพียงชั่วขณะนางเหมือนแก่ชราไปหลายปี พลังปราณทั้งตัวสลายไปโดยไร้สุ้มเสียง

หลินสวินมองออกว่าจิตมรรคของนางพังทลายแล้ว พลังปราณทั้งตัวไม่ต่างอะไรกับถูกกำจัด

“โหดร้ายมากใช่ไหม เดิมนี่ก็เป็นค่าตอบแทนที่เจ้าและตระกูลฉือของพวกเจ้าควรจ่าย”

พูดจบหลินสวินก็จากไปอย่างผ่าเผย

เมื่อไม่มีพลังปราณ ฉือฉางเหมยย่อมถูกลิขิตให้ตายอย่างไม่ต้องสงสัย

สำหรับเรื่องนี้หลินสวินก็ไม่มีทางเห็นใจใดๆ

กระทั่งหลินสวินหายไป

ในที่นั้นพลันมีเสียงอุทานระลอกหนึ่งดังขึ้น

“เป็นเขา ต้องเป็นเขาแน่!”

“ผ่านมาหลายปี ชายที่อำนาจทั่วนครหลวงคนนั้นกลับมาอีกแล้ว…”

“นิสัยใจคอของเจ้าแห่งภูเขาชำระจิตแบ่งแยกบุญคุณความแค้นชัดเจน สังหารเด็ดขาดเสมอ กลับมาครานี้นครต้องห้ามต้องมีคลื่นลมโกลาหลแน่!”

…ในที่นั้นฮือฮา บุคคลรุ่นอาวุโสพวกนั้นตื่นเต้นจนพูดจาไม่ปะติดปะต่อ ความทรงจำในวัยหนุ่มถูกกระตุ้นขึ้นมาทั้งหมด ทำให้พวกเขาเลือดร้อนพลุ่งพล่าน

พวกคนหนุ่มสาวบางส่วนก็ค่อยๆ เดาฐานะของหลินสวินออก ล้วนตกตะลึงอย่างอดไม่ได้ ตำนานที่กลายเป็นเรื่องเก่าเก็บไปแล้วคนนั้น ถึงกับบดขยี้ตระกูลฉือในวันนี้!?

ทุกคนต่างรับรู้ว่าการกลับมาของหลินสวิน ต้องก่อให้เกิดคลื่นลมขึ้นในนครต้องห้ามแน่!

…

ขณะที่ร่างต้นของหลินสวินเข้าไปสังหารคนในตระกูลฉือ

ยอดเขาเหมันต์กระจ่าง

อาณาเขตของตระกูลฮวา ตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูง

กายมรรคไม้เขียวก็เปิดฉากสังหารแล้ว

บนทางภูเขาคดเคี้ยวกว้างขวาง เขาสวมชุดคลุมเขียว สองมือไพล่หลัง มุ่งตรงไปข้างหน้า เรียบง่ายไม่ซับซ้อน

แต่เมื่ออยู่ในสายตาของคนตระกูลฮวาพวกนั้น กลับประหนึ่งเทพดึกดำบรรพ์เยื้องย่างลงบนพื้น สะท้านฟ้าสะเทือนดิน หินผากลายเป็นจุณ ต้นไม้ใบหญ้ากลายเป็นเถ้าถ่าน!

“ฆ่า!”

ผู้แข็งแกร่งพุ่งเข้ามาดุจกระแสน้ำ แสงสมบัติไหลวน เปล่งประกายเจิดจรัส

ปราณกระบี่สีเขียวสายหนึ่งพุ่งออกมาจากปลายนิ้วของหลินสวิน สังหารผู้แข็งแกร่งทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาในพริบตาเหมือนพายุหอบเศษเมฆา

คล้ายเด็ดดอกหญ้าทั้งแถบ!

แต่นี่เป็นแค่การเริ่มต้น

ชั่วดีดนิ้วสามครั้ง

หลินสวินสะบัดมือลวกๆ สังหารบุคคลสำคัญระดับอริยะทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาได้ราวกับตบแมลงวัน ซัดจนกลายเป็นก้อนเนื้อ