Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2383

ตอนที่ 2383 สังหารต่อเนื่อง

“จอมจักรพรรดิหลิน ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ รึ”

ชายที่ผมหนวดสีขาวหิมะ นัยน์ตากลับเป็นสีเขียวมรกตเอ่ยปาก

คำตอบของหลินสวินง่ายยิ่ง กล่าวเรียบๆ “ภายในสามลมหายใจ หากพวกเจ้ายังไม่จากไปอีก ก็ทิ้งศพไว้ที่นี่เถอะ”

“โอหัง!”

หญิงที่มีผมยาวสีดำแกมเขียวนางผู้หนึ่งกลั้นไม่อยู่อีกต่อไป ด่าทอว่า “พวกข้ามาที่นี่ ไม่ได้พุ่งเข้าเมืองไปสังหารตรงๆ ก็เป็นการไว้หน้าเจ้าจอมจักรพรรดิหลินแล้ว แต่เจ้ากลับไม่เห็นพวกข้าอยู่ในสายตาอย่างชัดเจน ไม่มองตัวเองว่าสูงส่งมากไปหน่อยหรือ”

หลินสวินชำเลืองมองนางปราดหนึ่ง “ที่แท้เป็นจักรพรรดิขั้นเจ็ดคนหนึ่งนี่เอง มิน่าละถึงอารมณ์ร้ายกว่าระดับจักรพรรดิทั่วๆ ไป”

หญิงผมยาวสีดำแกมเขียวกล่าวอย่างเย็นชา “เจ้ารู้ก็ดีแล้ว”

สีหน้าของนางฉายแววเย่อหยิ่ง

แต่ครู่ถัดมาก็พบว่าหลินสวินพ่นคำหนึ่งออกมาจากริมฝีปากเบาๆ

“ไสหัวไป!”

สีหน้าของหญิงผมดำแกมเขียวเปลี่ยนไป เหมือนพบกับความอัปยศครั้งใหญ่อย่างไรอย่างนั้น พลานุภาพทั่วร่างแปรเปลี่ยนเป็นดุร้ายขึ้นมาทันใด

นางหมายจะพูดอะไรบางอย่าง

แต่หลินสวินที่อยู่ไกลออกไปโบกแขนเสื้อรอบหนึ่ง

ตูม!

ภูผาธาราสั่นสะเทือน ฟ้าดินพลิกคว่ำ

ปราณกระบี่บาดตาหาใดเปรียบสายหนึ่งฟันใส่หญิงผมยาวดำแกมเขียวที่อยู่ไกลออกไปประหนึ่งธารสวรรค์ทำลายเขื่อน ในปราณกระบี่มีหุบเหวลอยอยู่

“ทะยาน!”

หญิงผมยาวดำแกมเขียวตอบสนองในฉับพลัน เรียกกระเช้าดอกไม้ที่สีสันแพรวพราวใบหนึ่งออกมา ในกระเช้าพ่นประกายเทพมากมายออกมา ควบรวมเป็นทะเลบุปผาที่งดงามไพศาลแถบหนึ่งกลางฟ้า ปกฟ้าคลุมดิน งามจนทำให้คนใจสั่น

นี่เป็นศาสตราจักรพรรดิที่ทรงพลังชิ้นหนึ่ง อัศจรรย์ยากหยั่งถึง หากถูกกลีบดอกนั้นสัมผัสเข้า สารกาย พลังชีวิตและจิตวิญญาณทั่วร่างจะถูกกลืนกินหมดในพริบตา

ทันทีที่ลงมือก็เรียกสมบัติจักรพรรดิออกมา ใช้พลังทั้งหมดควบคุม เห็นได้ชัดว่าหญิงผมยาวดำแกมเขียวคนนี้ก็รู้ถึงผลงานการต่อสู้ของหลินสวิน และรู้ความน่ากลัวของเขา

น่าเสียดายที่นางพลาดไป

ในแดนหมื่นมรรคนี้ แม้พลังของทั้งคู่จะถูกกดไว้ที่ระดับจักรพรรดิขั้นหนึ่งเหมือนกัน แต่ในระดับเดียวกันก็ไม่มีใครสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของหลินสวินได้

ต่อให้ร่างหลินสวินที่เคลื่อนไหวอยู่ตอนนี้เป็นเพียงกายมรรคทองขาวก็ตาม

ก็เห็น…

ตูม!

ปราณกระบี่ฟาดฟัน ทะเลบุปผาเพริศพรายที่ปกคลุมฟ้าดินถูกปราณกระบี่ไพศาลกรีดเปิดในชั่วพริบตา กระเช้าดอกไม้ที่ระยิบระยับนั่นก็ถูกฟันระเบิดท่ามกลางเสียงครวญรุนแรง

หญิงผมยาวดำแกมเขียวหวาดหวั่นโดยพลัน หนังหัวชาหนึบ คิดจะหนีก็ไม่ทันการแล้ว จึงทำได้เพียงเดิมพันทุกสิ่ง พยายามต้านทานสุดชีวิต

ทว่าภายใต้ปราณกระบี่ที่น่าครั่นคร้ามนั้น นางในยามนี้ก็ประหนึ่งมดเขย่าต้นไม้ พริบตาเดียวก็ถูกปราณกระบี่กลมท่วมมิดร่าง

“ไม่…” เสียงหวีดร้องน่าสังเวชหาใดเปรียบดังก้องขึ้น ร่างของหญิงผมยาวดำแกมเขียวก็แปรสภาพเป็นเถ้าธุลีปลิวว่อน

หนึ่งกระบี่ ฟันจักรพรรดิ!

เร็วจนคาดไม่ถึง ทำให้ระดับจักรพรรดิคนอื่นๆ ถึงขั้นช่วยไว้ไม่ทัน

“เป็นไปได้อย่างไร…”

พวกเขาสั่นสะท้าน นัยน์ตาหดเกร็ง

หนึ่งกระบี่ก็สังหารพวกพ้องคนหนึ่งของพวกเขาได้ง่ายๆ นี่สั่นสะเทือนพวกเขาอย่างมหาศาล

ส่วนบรรดาผู้ฝึกปราณที่เฝ้ามองเหตุการณ์นี้ต่างอ้าปากค้าง สีหน้าเหลอหลาอยู่ตรงนั้น

“ไป!”

แม้สีหน้าของจักรพรรดิเก้าคนนั้นจะไม่น่าดู แต่ก็ยังตระหนักได้ถึงอันตราย จึงไม่กล้าลังเล หมายจะถอยทัพทันที

ก่อนพวกเขาจะมาที่นี่ก่อนหน้านี้ ก็ได้ใคร่ครวญอย่างรอบคอบมาแล้ว คิดว่าอาศัยการร่วมมือกันของทั้งสิบคน ย่อมสามารถกดดันหลินสวินได้

ถึงอย่างไรในแดนหมื่นมรรคนี้ ปราณของทั้งสองฝ่ายต่างก็ถูกกดไว้ระดับจักรพรรดิขั้นหนึ่ง แม้ว่าพลังต่อสู้ระหว่างสองฝ่ายจะต่างกัน แต่ก็ยังสามารถอาศัยข้อได้เปรียบเรื่องจำนวนคนไปชดเชยได้

แต่ใครจะคิดว่ายามเผชิญหน้ากับหลินสวินจริงๆ ได้เห็นพลังต่อสู้ที่แท้จริงของหลินสวินกับตาตัวเอง พวกเขาถึงเพิ่งตระหนักเอาตอนนี้ ว่าสิ่งที่เรียกว่าแผนการและการเตรียมตัวของพวกเขาทั้งหมด ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องน่าขัน

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงล้วนไม่กล้ารั้งอยู่ต่อ

แต่ก็เป็นตอนนี้ที่เสียงราบเรียบดุจสายน้ำนั้นของหลินสวินดังขึ้น “เวลาสามชั่วลมหายใจผ่านไปแล้ว…”

พริบตานั้นสีหน้าระดับจักรพรรดิเก้าคนก็เปลี่ยนไปโดยพลัน

มีคนคำรามขึ้นตามจิตใต้สำนึก “จอมจักรพรรดิหลิน เจ้าอย่ารังแกกันเกินไป พวกข้า…”

พรูด!

ยังไม่ทั้งสิ้นเสียงก็ถูกปราณกระบี่สายหนึ่งทะลวงหว่างคิ้ว พลังจิตแหลกเป็นจุณ ร่างกลายเป็นเถ้าธุลีปลิวหายไปกลางอากาศ

“รีบไป!”

มีหรือคนอื่นๆ จะยังกล้าชักช้าอีก โคจรปราณทั่วร่างอย่างบ้าคลั่งสุดชีวิต เผ่นหนีไปคนละทิศทาง

“ไป!”

“ไป!”

“ไป!”

…ก็เห็นหลินสวินโบกแขนเสื้อ วาดนิ้วติดต่อกัน ปราณกระบี่พร่างพราวเป็นสายๆ กรีดทำลายเวิ้งฟ้าออกไป

ชั่วครู่หนึ่ง ในทิศทางที่ต่างกันเกิดเสียงร้องน่าอนาถดังขึ้นติดต่อกันระลอกหนึ่ง ระดับจักรพรรดิคนแล้วคนเล่าประหนึ่งวัชพืช ถูกปราณกระบี่ของหลินสวินกวาดซัด ตายคาที่

ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหน

ไม่ว่าจะต้านทานอย่างไร

ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหนึ่งกระบี่นี้ทั้งสิ้น!