Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2420

ตอนที่ 2420 บรรพจารย์ขั้นเก้า

ตูม!

ทันใดนั้นเด็กหนุ่มเสื้อขนนกก็ตกอยู่กลางวงล้อมเป็นชั้นๆ สี่ทิศแปดทางล้วนถูกปิดตายสมบูรณ์ ไม่นานนักก็ถูกซัดจนกระอักเลือดซ้ำๆ

เขาผมเผ้ายุ่งเหยิง สีหน้าหวาดกลัว เค้นมรรควิถีทั้งตัวออกโจมตีกลับไม่สามารถหลุดรอดได้ ตรงข้ามกลับถูกบีบอับจน อันตรายถึงชีวิต

“นี่มันอะไรกัน นี่แม่งคือพลังที่ระดับมกุฎจักรพรรดิขั้นหกมีได้หรือ” เด็กหนุ่มเสื้อขนนกตกใจปนเดือดดาล รู้สึกเพียงทุกสิ่งที่พบเจอตรงหน้าล้วนทำลายทุกสิ่งที่เคยรู้มา

“แย่แล้ว!”

ไกลออกไป ชายชราผมเคราสีขาวหิมะก็หน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน รีบพุ่งเข้ามาทางนี้และลงมือทันที

วู้ม!

เขาเรียกโคมพระราชวังหยกดำที่โบราณและลายพร้อยออกมา มันหมุนวนกลางอากาศรอบหนึ่ง ก่อนซัดกระแสเพลิงดุจรุ้งเทพออกมาแถบหนึ่ง สีสันงดงาม โชติช่วงบาดตา อานุภาพก็อัศจรรย์ไร้ที่เปรียบ แผดเผาจนห้วงอากาศบิดเบี้ยวมอดไหม้ สรรพสิ่งกลายเป็นธุลี

แม้แต่ระดับจักรพรรดิทั่วไป ถูกกระแสเพลิงระดับนั้นสัมผัสเข้าเพียงเล็กน้อยก็ยังกลายเป็นเถ้าถ่านปลิวกระจาย

ร่างต้นของหลินสวินหมุนตัว นัยน์ตาดำลึกล้ำ ใช้เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งต้านทาน

เคร้ง!!

เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งชนกับโคมพระราชวัง ละอองแสงมรรคพุ่งโจมตีต่อเนื่อง สาดกระแสพลังคลุ้งฟ้าออกมา ม้วนตลบสิบทิศ

“แข็งแกร่งนัก!”

ชายชราผมขาวนัยน์ตาหดรัด แขนเสื้อสะบัดโบก ตบฝ่ามือหนึ่งใส่หลินสวิน การโจมตีนี้ราวภูเขาเทพเคลื่อนขวาง มีอานุภาพบดขยี้จักรวาล

อานุภาพระดับบรรพจารย์ที่โหมซัดไร้ทัดเทียมนั่นเจาะทะลวงเก้าฟ้าสิบแผ่นดิน

หลินสวินโจนตัวขึ้นไป เหวี่ยงหมัดโจมตี สารกาย พลังชีวิต และจิตวิญญาณทั้งตัวเดือดพล่านดุจลุกโชน ทำให้อานุภาพเปลี่ยนเป็นกร้าวแกร่งยิ่งยวด ประดุจเตาโลกาวินาศ ปั่นป่วนเมฆลมสิบทิศ

ครืนโครม…

ชั่วพริบตาทั้งคู่ต่อสู้ดุเดือดหลายสิบกระบวน สู้กันจนฟ้าดินแถบนี้ตกอยู่ในความโกลาหลปั่นป่วน ทุกแห่งล้วนเป็นร่องรอยยุบถล่มพังทลาย

ชายชราผมขาวสีหน้าอึมครึมคล้ำเขียวยิ่ง แววตกใจในสายตาปิดไม่มิดสักนิด

เขาไม่อาจจินตนาการได้ว่ามกุฎมหาจักรพรรดิขั้นหกคนหนึ่ง เหตุใดถึงก้าวข้ามสามขั้นมาประชันกับระดับบรรพจารย์เช่นตนได้

ที่แย่ที่สุดคือ เมื่อการต่อสู้ดำเนินไป ชายชราผมขาวก็เริ่มรู้สึกถึงแรงกดดันที่ปะทะเข้ามา เริ่มส่อแววถูกกดข่มอยู่รำไร!

‘หรือเจ้าหนุ่มนี่เป็นสัตว์ประหลาดพลิกฟ้าที่มาจากโลกยอดนิรันดร์ หาไม่เหตุใดก่อนหน้านี้จึงไม่รู้ถึงการคงอยู่ของเขาเลย’

ชายชราผมขาวยิ่งสู้ยิ่งหวาดหวั่น

เดิมทีเขาและเด็กหนุ่มเสื้อขนนกเห็นว่าหลินสวินตัวคนเดียว ซ้ำยังมีปราณเพียงระดับมกุฎจักรพรรดิขั้นหกเท่านั้น ก้เหมือนกับมองเห็นลูกแกะอ้วนพีที่ฆ่าแกงได้ตามใจตัวหนึ่ง ดังนั้นจึงเลือกลงมือโดยไม่ลังเล

ไหนเลยจะคาดคิดว่านี่เป็นหมาป่าห่มหนังแกะชัดๆ!

ส่วนหลินสวินยิ่งสู้ยิ่งกล้า ยิ่งสู้ยิ่งแกร่ง จิตต่อสู้ในใจเดือดพล่าน รู้สึกเพียงสะใจหาที่เปรียบไม่ได้

นับตั้งแต่ทะลวงปราณเหยียบย่างขั้นไม่เกรงกลัวฟ้าดิน ไม่ใช่ว่าเขายังไม่เคยสังหารระดับบรรพจารย์ แต่ส่วนใหญ่ล้วนอาศัยกายมรรคทั้งห้าออกโจมตีพร้อมกัน ไม่ก็อาศัยอานุภาพของอภินิหารหยุดเวลา

เหมือนเช่นยามสังหารบรรพจารย์จักรพรรดิจินเยี่ยน รวมถึงการสังหารบรรพจารย์จักรพรรดิข้างกายฟางเสวียนเจินก็เป็นเช่นนี้

แต่การต่อสู้ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่หลินสวินใช้พลังของร่างต้นในการต่อสู้ซึ่งหน้า ไม่หยิบยืมพลังอภินิหารหยุดเวลา ไม่อาศัยพลังของกายมรรคทั้งห้าไปกำราบบรรพจารย์จักรพรรดิ!

ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่ใช่บรรพจารย์มรรคอย่างแท้จริง แต่ตนสามารถสู้ได้ถึงขั้นนี้ นี่ก็ทำให้รู้สึกฮึกเหิมแล้ว

“ช่วยข้า…!”

ทันใดนั้นเสียงตะโกนน่าอนาถสายหนึ่งดังขึ้นมาจากไกลๆ

ชายชราผมขาวสั่นไปทั้งตัว เงยมองไปคราหนึ่ง สภาวะจิตพลันหนาวเยือก

ระดับบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างเด็กหนุ่มเสื้อขนนก ถึงกับถูกล้อมโจมตีจนตาย!

แม้แต่หลบหนียังไม่มีโอกาส ร่างกายถูกกระแทกระเบิด พลังจิตถูกโจมตีแหลกลาญ ตายในสภาพอเนจอนาถ ทำเอาชายชราผมขาวสะท้านใจ

เมื่อเห็นกายมรรคทั้งห้าล้อมเข้ามาทางนี้ ชายชราผมขาวไม่กล้าลังเลอีก กัดฟันอย่างหนัก ส่งเสียงคำรามดิ้นรน

“โอม!” แสงเลือดแถบหนึ่งระเบิดออกจากตัวเขา ท่ามกลางความพร่าเลือน ดุจดั่งเงาร่างเทพศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนกำลังพุ่งออกจากแสงเลือด

พริบตานี้ร่างหลินสวินพริบวาบเคลื่อนย้าย ถอยห่างออกไปทันที

ตูม!!

แสงเลือดน่าสะพรึงพุ่งโจมตี กระแทกกับเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งที่ขวางอยู่ตรงหน้าหลินสวิน ปลดปล่อยพลังไร้ขอบเขตออกมา ทำเอาเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งยังสั่นโคลงรุนแรง หลินสวินยิ่งถูกซัดสะเทือนจนเซ เกือบกระเด็นลอยออกไป

เมื่อฝุ่นควันจางหาย

ในที่นั้นไม่มีเงาร่างของชายชราผมขาวคนนั้นแล้ว กลางฟ้าดินมีแต่ภาพทำลายล้างพังพินาศน่าตระหนก

หลินสวินถอนหายใจออกมาเบาๆ อดเผยรอยยิ้มขื่นไม่ได้

เป็นตนประเมินระดับบรรพจารย์ต่ำไปหรือ

ไม่ใช่หรอก