Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2469

ตอนที่ 2469 สะท้านด่านที่หนึ่ง

ฟ้าดินสั่นไหว ทั้งที่นั้นปั่นป่วน

แม้จะหลบห่างออกไป แต่ครั้นเห็นว่าเพียงแค่เพลิงระเบียบดับสูญสายเดียวก็สามารถทำให้เจตจำนงอมตะกลายเป็นเถ้าถ่าน ทำให้ทวนศึกสีเลือดที่ราวกับศาสตราชั้นเลิศนั่นลุกไหม้ราวกับกระดาษเปื่อย ทำให้บรรพจารย์มรรคอย่างเหิงเทียนซั่วไร้ซึ่งเรี่ยวแรงดิ้นรน ร่างกายเผาไหม้…

ในใจหลินสวินเองก็อดตะลึงไม่ได้

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

เพลิงระเบียบดับสูญสายนี้เก็บมาได้จากในเขตผนึกลึกลับในแดนนรกเซินหลัว แปรสภาพมาจากพลังระเบียบที่พังทลายในยุคก่อน

ตามที่นกกระจอกเขียวพูด เพลิงระเบียบที่น่ากลัวขนาดนี้ ถึงขั้นสามารถคุกคามระดับอมตะได้

ตอนนี้ดูท่าจะเป็นดังที่ร่ำลือจริงๆ!

เจตจำนงอมตะนั่นแข็งแกร่งเพียงใด ทันทีที่ปรากฏไอสังหารก็ทะลวงเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน อานุภาพเหนือกว่าระดับบรรพจารย์ แต่กลับสลายไปในชั่วพริบตา!

และเหิงเทียนซั่วก็เป็นบรรพจารย์มรรคที่ความสามารถสมชื่อเสียง!

ทว่าเผชิญหน้ากับการโจมตีของเพลิงระเบียบ กลับดูอ่อนแอปานนั้น ชั่วพริบตาก็กลายเป็นเถ้าธุลี ถูกตายคาที่

ทว่าหลังจากสังหารเหิงเทียนซั่ว พลังของเพลิงระเบียบดับสูญกลุ่มนั้นก็สลายไปด้วย

เมื่อฝุ่นควันจางหาย ทุกอย่างกลับสู่ความสงบ

ก็เห็นว่ากลางฟ้าดินมีรอยแตกนับไม่ถ้วน เต็มไปด้วยร่องรอยปานทำลายล้างทุกแห่งหน

แม้มีกระบวนผนึกมากมายในเมืองป้องกัน แต่ในการต่อสู้ที่น่ากลัวไร้ขอบเขตนี้ ยังคงมีหลายสถานที่ที่ได้รับผลกระทบ พังทลายภายใต้การโจมตี

เหล่าคนที่มองดูการต่อสู้อยู่ต่างอึ้งงัน เงียบกริบไร้เสียง

ก่อนหน้านี้ตอนที่เจตจำนงอมตะนั่นปรากฏ เพราะอานุภาพนั้นน่ากลัวเกินไป ทำให้จิตใจของพวกเขาล้วนสะท้านไหว ไม่สามารถมองเห็นภาพใดๆ ในนั้นได้อีก

แต่เมื่อครรลองสายตากลับมาแจ่มชัด พวกเขากลับพบอย่างตกตะลึงว่า ไม่เพียงแค่เจตจำนงอมตะที่หายไป กระทั่งเจ้าเมืองเหิงเทียนซั่วก็ไม่เห็นร่องรอย!

มีเพียงหลิงเสวียนจื่อยืนอยู่กลางอากาศคนเดียว ผมสีดำแผ่สยาย ราวกับเทพองค์หนึ่ง แสงมรรครอบตัวไหลวน กลิ่นอายกลืนกินภูผาธารา เป็นหนึ่งเหนือฟ้าบนดิน!

ใครจะยังไม่รู้อีกว่าในการต่อสู้ที่อันตรายและดุเดือดนี้ เป็นมกุฎมหาจักรพรรดิขั้นเจ็ดคนนี้ที่รอดมาถึงตอนท้ายสุด

“เป็น… เป็นไปได้อย่างไร…”

บรรยากาศที่เงียบสงบถูกเสียงร้องแตกตื่นทำลาย ระดับจักรพรรดิเหล่านั้นล้วนหน้าเปลี่ยนสีไปอย่างสิ้นเชิง

เจตจำนงอมตะนั่นเป็นพลังที่น่ากลัวกว่าบรรพจารย์จักรพรรดิ แต่กลับถูกทำลาย เหนือความคาดหมายของพวกเขาโดยสมบูรณ์

“น่ากลัวเกินไปแล้ว ทางเดินโบราณฟ้าดารามีมกุฎมหาจักรพรรดิเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ สังหารบรรพจารย์มรรคเชียวนะ ใครจะกล้าเชื่อ”

หลายคนถึงขั้นรู้สึกประหนึ่งบ้าคลั่ง ตกตะลึงอย่างลึกล้ำ

“ในการปะทะกันซึ่งหน้า เหิงเทียนซั่วถูกกำราบอย่างแข็งกร้าว บาดเจ็บต่อเนื่อง และหลังจากใช้ไพ่ตายอย่างเจตจำนงอมตะ เขาก็ยังคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ นี่ได้พิสูจน์แล้วว่า ในมือของหลิงเสวียนจื่อก็มีไพ่ตายที่น่ากลัวอย่างมากเช่นกัน อีกทั้งยังสามารถกำราบเจตจำนงอมตะได้ด้วย!”

มีคนสายตาวูบไหว น้ำเสียงเผยความหวาดกลัวลึกล้ำ

ตอนนี้ต่อให้เป็นมกุฎมหาจักรพรรดิอย่างพวกเยวี่ยตู๋ชิว เซี่ยงเสี่ยวหยวน ต่างยังยากจะสงบ

ความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ที่หลินสวินสำแดงออกมา ทำลายความรู้ความเข้าใจของพวกเขาโดยสมบูรณ์ เหนือจินตนาการ ถึงขั้นสามารถโจมตีเจตจำนงอมตะ สังหารบรรพจารย์มรรค นี่จะน่ากลัวเพียงใด

และต้องรู้ว่าเขาเป็นเพียงมกุฎมหาจักรพรรดิขั้นเจ็ดเท่านั้น!

“ในดีตที่ผ่านมา ในเมืองตั้งต้นไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้มาก่อน เจ้าเมืองถูกฆ่า… หากข่านกระจายออกไป ทั้งแดนใหญ่พันศึกคงเกิดความวุ่นวายขึ้นแน่”

สายตามากมายมองไปยังหลินสวินที่อยู่ใต้ฟ้าไกลออกไป สีหน้าแตกต่างกัน จิตใจสั่นสะท้าน

ตอนที่มหาจักรพรรดิหนุ่มคนนี้รอดออกจากเขตที่เก้าราวกับปาฏิหาริย์ ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเหนือความคาดหมายแล้ว

ตอนนี้เขายิ่งบุกโจมตี นำพาฝนเลือดลมคาวมาถึงหน้าจวนเจ้าเมือง

กระทั่งเจ้าเมืองยังถูกฆ่า!

ทุกคนล้วนรู้ดีว่าเรื่องวันนี้จะต้องถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์ ถูกกล่าวขานต่อไปรุ่นสู่รุ่น

ถึงอย่างไรเขาก็เป็นมหาจักรพรรดิคนแรกที่ออกจากเขตที่เก้า ยิ่งเป็นคนแรกที่ฆ่าเจ้าเมืองของเมืองตั้งต้นนับตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน!

เพียงแค่สองเรื่องนี้ ก็สามารถทำให้ถูกจดจำสืบต่อไปได้แล้ว!

ทว่าตอนที่ทุกคนกำลังตะลึงนั่นเอง

สวบ!

เงาร่างของหลินสวินพริบไหวหายไป เคลื่อนย้ายออกกไปทันที มาถึงด้านหลังจวนเจ้าเมือง

สายตามองลงมา เผยความเย็นเยียบเสี้ยวหนึ่ง

……

เหวินเซ่าเหิงหน้าเขียวแล้ว สีหน้าตื่นตระหนก

ทันทีที่หนีออกจากจวนเจ้าเมืองเขาก็ร่วงลงไปในกระบวนค่ายกล แม้ใช้วิธีสารพัดก็ไม่สามารถหลุดได้!

นี่เป็นกระบวนค่ายกลที่ใครวางไว้กัน

ตูม!

พลังกระบวนค่ายกลที่พลุ่งพล่านแผ่ เหมือนมหาสมุทรซัดสาด มาจากทั่วทุกสารทิศ กำราบเหวินเซ่าเหิงอย่างต่อเนื่อง

ตรงหน้าเหวินเซ่าเหิงปรากฏหยกประดับขาวกระจ่างหมดจด พลังประหลาดมากมายที่แผ่ออกมา สลายการกำราบอย่างต่อเนื่อง

ทว่าก็ได้เพียงเท่านี้ คิดอยากหลุดออกไปไม่อาจทำได้

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร”

เหวินเซ่าเหิงพลันเกิดความรู้สึกเสียใจภายหลังอยู่บ้าง เสียใจที่ฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เจ้าเฒ่าอย่างเหิงเทียนซั่ว

เสียงหัวเราะเยาะเสียงหนึ่งดังขึ้นกะทันหัน “เหวินเซ่าเหิง เหิงเทียนซั่วนั่นตายแล้ว ครั้งนี้จวนเจ้าเมืองก็ช่วยเจ้าไม่ได้แล้ว”

เหวินเซ่าเหิงราวกับถูกฟ้าผ่า สีหน้าเปลี่ยนไปทันที “หลิงเสวียนจื่อ เจ้าเป็นคนวางกระบวนค่ายกลนี่หรือ”

“ไม่ผิด”