Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2485

ตอนที่ 2485 สะเทือนเมืองยอดยุทธ์

ทุกคนเริ่มเข้าใจขึ้นมารางๆ แล้ว

ความเฟื่องฟูระดับนี้ก็มีแต่ในแดนใหญ่พันศึกถึงจะได้เห็น

ควรรู้ว่าโลกพันจักรวาลไพศาลปานใด นับรวมมิติจักรวาลไม่รู้เท่าไหร่

ทว่านับแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน ทุกๆ ช่วงเวลาหนึ่งจะมีระดับจักรพรรดิกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าเข้ามารวมตัวในแดนใหญ่พันศึก

และนี่ก็ทำให้ในแดนใหญ่พันศึก นอกจากประชากรพื้นถิ่นแล้ว สิ่งที่ผู้คนมองเห็นแทบจะทั้งหมดล้วนเป็นระดับจักรพรรดิ

ถึงขั้นปรากฏภาพ ‘ระดับจักรพรรดิมากมายดุจสุนัข’ ก็ไม่ปานอย่างหนึ่งขึ้น

แต่ความจริงแล้ว หากอยู่ในมิติฟ้าดาราบางแห่งในโลกพันจักรวาล จำนวนระดับจักรพรรดิกลับน้อยนิดสุดขั้วอย่างแน่นอน

นี่ก็คือความเข้าใจที่ต่างกันจากพื้นฐาน

ถ้าหากโลกพันจักรวาลมีเพียงหนึ่งพันมิติจักรวาล เช่นนั้นเอาระดับจักรพรรดิหนึ่งหมื่นคนที่ฝากชื่อบนกระดานปฐพีมาเฉลี่ยดู แต่ละมิติจักรวาลก็จะมีมหาจักรจักรพรรดิฝากชื่อเพียงแค่สิบคนเท่านั้น

ถ้าหากแบ่งลึกลงไปถึงกาลเวลาที่ผ่านมาอีก… เช่นนั้นก็ยิ่งน้อยนิดเข้าไปใหญ่!

เมื่อเข้าใจเรื่องพวกนี้แล้ว ทุกคนต่างอึ้งค้าง สะท้านสะเทือนอย่างบอกไม่ถูก

และไม่มีใครกล้าดูเบาชายชุดเงินที่เป็นไปได้สูงว่าอาจอยู่ในนอกลำดับที่หนึ่งหมื่นเมื่อครู่คนนั้นแล้ว

“ให้ข้าลองดูหน่อย” ชายผมม่วงคนหนึ่งเดินขึ้นมา มั่นใจเต็มที่

ทว่าหลังจากทดลองแล้ว บนศิลาศึกข้ามแดนนั่นกลับไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร

ทำเอาชายผมม่วงคนนั้นหน้าแดงเส้นเลือดบนคอปูดขึ้นมาทันที กำหมัดแน่น เขาถึงขั้นไม่มีแม้แต่คุณสมบัติฝากชื่อ!

ในมิติจักรวาลที่เขาอยู่ เขาเป็นนายเหนือหัวเทียมฟ้าคนหนึ่ง เหยียดแคลนสรรพสิ่ง ถูกสรรพชีวิตมากมายแหงนเงยเคารพ สามารถรอดชีวิตมาถึงด่านนภาอมตะที่เก้าก็พิสูจน์ความแข็งแกร่งในพลังของเขาได้แล้ว

ทว่าผลลัพธ์… ถึงกับไม่สามารถฝากชื่อไว้บนกระดานปฐพีได้!

แรงโจมตีนี้ยิ่งใหญ่เกินไปอย่างไม่ต้องสงสัย

คนมากมายต่างมองดูจนใจเต้นเนื้อกระตุก รู้สึกถึงแรงกดดันถึงขีดสุด และในที่สุดก็เข้าใจ อย่าว่าแต่อยู่นอกลำดับที่หนึ่งหมื่นในกระดานปฐพีเลย

ลำพังแค่ฝากชื่อไว้ ก็มีคนน้อยมากที่ทำได้!

หลังจากนั้นก็มีคนมากมายเดินเข้าไปอีกเรื่อยๆ ผลลัพธ์คือล้วนไม่สามารถฝากชื่อไว้ได้ หน้าม่อยคอตกจากไปกันแทบทั้งสิ้น

ชั่วขณะหนึ่งเมื่อทอดสายตามองบนศิลาศึกข้ามแดนอีกครั้ง คนมากมายล้วนฉายแววยำเกรงออกมา

มันสูงลิ่วไม่อาจไต่เต้าชัดๆ มหาจักรพรรดิแห่งยุคทั้งหมดนับแต่อดีตฝากชื่อไว้บนนั้น ส่องประกายฉายแสง เจิดจรัสจนทำให้ผู้คนแทบจะกราบไหว้

ยิ่งเข้าใจมากเท่าไหร่ ยิ่งสะพรึงกลัวมากเท่านั้น ความห่างชั้นมากเกินไปแล้ว

“แค่กระดานปฐพีอันเดียว ก็ปฏิเสธเจตจำนงของผู้ฝากชื่อมากมาย เช่นนั้นพวกที่สามารถฝากชื่อบนกระดานนภาได้ต้องน่ากลัวขนาดไหนกัน แล้วกระดานเร้นลับเล่า มีแค่พวกยอดอัจฉริยะเหนือหมื่นยุคอย่างในตำนานเท่านั้นที่สามารถฝากชื่อได้ใช่หรือไม่”

มีคนงึมงำ ปากเริ่มขมเฝื่อน ตอนได้เห็นคราแรกสุดยังไม่รู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ล้วนจุกอก ดุจดั่งเผชิญหน้ากับบุคคลในตำนานที่เคยเจิดจรัสเฉิดฉายกลางสายน้ำแห่งกาลเวลาทั้งกลุ่ม

“ยังมีคนอยากลองดูอีกหรือไม่”

สถานที่แห่งนี้รวมคนจำนวนหลายร้อย คนมากมายต่างเคยลองแล้ว ผลสุดท้ายมีจำนวนเพียงน้อยนิดไม่กี่คนที่สามารถฝากชื่อบนกระดานปฐพีได้ คนอื่นล้วนคอตกจากไป

เวลานี้เหลือเพียงคนกลุ่มน้อยอย่างพวกหลินสวินที่ยังไม่เคลื่อนไหว

“พี่ชายท่านนี้ เจ้าไม่ไปลองดูหน่อยหรือ เผื่อฝากชื่อบนกระดานปฐพีได้ เส้นทางภายหน้าจะต้องสว่างไสวไร้สิ้นสุดแน่นอนเชียวนะ”

มีคนยุหลินสวิน เห็นรอบกายตั้งแต่หัวจรดเท้าของเขาไร้กลิ่นอายใดๆ เรียบง่ายไม่หวือหวา ไร้ซึ่งประกายคม ดังนั้นจึงถากถางและกระแนะกระแหนเขาอย่างห้าวหาญยิ่ง

“ฮ่าๆ พี่ชายท่านนี้รู้จักประมาณตน รู้ดีว่าลองไปก็ไร้ประโยชน์ แล้วไยต้องแส่หาเรื่องขายหน้าตัวเองอีกเล่า นี่สิคือคนฉลาด” มีอีกคนกล่าวหัวเราะร่า

บริเวณใกล้เคียงมีเสียงหัวเราะระลอกหนึ่งดังขึ้น

“อีกเดี๋ยวข้าหวังว่าพวกเจ้าสองคนจะยังหัวเราะออกกันอยู่นะ” หลินสวินก็หัวเราะขึ้นมาเช่นกัน เขาไม่สนใจจะถือสานัก เพราะอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร

“พี่ชายเจ้าตั้งใจจะไปลองดูจริงๆ หรือ” คนผู้นั้นที่ยุยงหลินสวินตกใจ

ก็เห็นหลินสวินเดินตรงดิ่งเข้าไปแล้ว

เขายืนอยู่เบื้องหน้าศิลาศึกข้ามแดน กายจิตว่างเปล่า ที่แตกต่างจากคนอื่นคือรอบกายเขาราบเรียบไม่หวือหวา และไม่ได้สั่งสม เพียงยื่นมือกดลงไปลวกๆ

คนไม่น้อยอดหัวเราะไม่ได้ เจ้าหมอนี่แค่อยากไปลองดูสักตั้งจริงๆ มองแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ได้ตั้งความหวังใดๆ สักนิด

ทว่าครู่ต่อมารอยยิ้มของพวกเขาพลันแข็งค้าง

ตูม!

เสียงมรรคสายหนึ่งดุจดั่งสะเทือนเก้าสวรรค์ ระเบิดปะทุออกมาจากศิลาศึกข้ามแดนนั่นฉับพลัน ดังก้องเวิ้งฟ้า สะเทือนเก้าฟ้าสิบแผ่นดิน

ทุกคนแถวนั้นล้วนอึ้งค้างอยู่กับที่ สีหน้าเหมือนเห็นผีตัวเป็นๆ

นี่มันอะไรกัน

แม้แต่ผู้แข็งแกร่งที่สงบจิตหยั่งรู้เจตจำนงมหามรรคอยู่รอบๆ เหล่านั้นก็ยังถูกทำให้ตกใจด้วย ทั่วร่างล้วนสั่นเทิ้ม

ความเคลื่อนไหวยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นฉับพลันนี้ ซัดจนหูสองข้างของพวกเขาอื้ออึง สภาวะจิตสั่นเทิ้ม

แต่ไม่รอให้ทุกคนตอบสนอง ก็เห็นว่า…

ประกายศักดิ์สิทธิ์เจิดจ้าล้นฟ้า ศิลาโบราณร้องกระหึ่ม ดอกมหามรรคดอกแล้วดอกเล่าพลิ้วลอย จากนั้นแสงศักดิ์สิทธิ์เรืองรองก็ท่วมเงาร่างของหลินสวินที่ยืนอยู่ตรงนั้น!

เสียงสวรรค์เป็นระลอกดังก้องขึ้น ทำให้ฟ้าดินแถบนี้พิสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์และขึงขัง ห้วงอากาศใกล้เคียงล้วนถูกย้อมด้วยแสงมรรคที่แวววาวโปร่งแสงชั้นหนึ่ง

“เกิดอะไรขึ้น”

เวลานี้ทั่วทั้งเมืองยอดยุทธ์พวกกร้าวแกร่งไม่รู้เท่าไหร่ถูกทำให้ตกใจ พากันหยุดกิจกรรมในมือ ทอดสายตามองมาทางพื้นที่ที่ศิลาศึกข้ามแดนตั้งอยู่

“สวรรค์ นั่นคือ…”

“ศิลาโบราณร่วมขับขาน แสงมรรครวมตัว นี่เป็นลักษณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นเฉพาะตอนฝากชื่อบนกระดานเร้นลับเท่านั้น!”