Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2529

ตอนที่ 2529 ตำหนักเซียน

หลินสวินใคร่ครวญพลางก้าวเท้าเดินออกนอกเมือง

เขากับเซี่ยงเสี่ยวหยวนและเยวี่ยตู๋ชิวได้ตกลงกันแล้ว ว่าครั้งนี้จะแยกกันเคลื่อนไหว

เหตุผลง่ายมาก เขาไม่อยากให้เคราะห์สังหารของตนทำให้ทั้งสองต้องเดือดร้อน

ฟุ่บ!

นอกเมือง เงาร่างของหลินสวินพริบไหวคราหนึ่งก็มาอยู่บนฟ้าดาราแล้ว มุ่งหน้าไปยังโบราณสถานทวยเทพที่ราวกับปีกผีเสื้อนั่น

ในฟ้าดาราตอนนี้สามารถเห็นเงาร่างผู้ฝึกปราณได้ทุกแห่งหน มหาจักรพรรดิ มกุฎมหาจักรพรรดิ บรรพจารย์มรรค… เห็นบ่อยจนชินตา

และด้านหน้าสุดยิ่งมีกลิ่นอายอมตะที่น่ากลัวไร้ขอบเขตสิบกว่าสายปรากฏอยู่ นั่นต้องเป็นระดับอมตะที่เพิ่งเข้ามาเมืองจรดฟ้าในช่วงนี้อย่างแน่นอน!

ดวงตาดำของหลินสวินหดรัดลงเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่อยู่ เขาในตอนนี้เปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ไปแล้ว ย่อมไม่มีใครจำได้

แต่ก็ไม่กล้าประมาท หากถูกมองฐานะออก บรรดาคู่ต่อสู้ที่เห็นเขาเป็นศัตรูคงจะฉวยโอกาสนี้ลงมืออย่างไม่ลังเล

ถึงอย่างไรที่นี่ก็ไม่ใช่เมืองจรดฟ้า

ฟ้าดาราสว่างไสวทั้งผืน งดงามสะดุดตา รุ้งเทพแต่ละสายพุ่งไปยังโบราณสถานทวยเทพปิดคลุมจักรวาลแถบนี้ รุ่งโรจน์เรืองรอง

“เร็ว ไปตามรอยแตกนี้ก็สามารถเข้าสู่โบราณสถานทวยเทพได้ทันที!”

เสียงตะโกนดังมาจากข้างหน้า

ก็เห็นเงาร่างมากมายเคลื่อนย้ายไปตามรอยแตกที่แผ่ออกมาจากโบราณสถานทวยเทพด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ

ระหว่างทางไม่ได้เจออันตรายใดๆ ไม่นานก็หายไปในโบราณสถานทวยเทพ

“สมควรตาย! โบราณสถานทวยเทพขัดขวางพวกเราไม่ให้เข้าไป!”

พลันนั้นเสียงเดือดดาลสายหนึ่งดังกึกก้องจักรวาล ตรงหน้าสุด ระดับอมตะที่ผมหนวดขาวดั่งหิมะ เงาร่างสูงใหญ่สีหน้าอึมครึม

“ข้าลองดู”

ขณะเดียวกันชายชุดเขียวคนหนึ่งก็เอ่ยปาก

ฟุ่บ!

เขาสะบัดแขนเสื้อ สมบัติชิ้นหนึ่งปรากฏกลางอากาศ เป็นประทับทองแดงที่แสงไหลเคลื่อนเรืองรอง เคลือบด้วยทองเซียนสว่างไสวบางๆ ชั้นหนึ่ง งดงามสะดุดตา แผ่กลิ่นอายอมตะ

ทันทีที่ประทับทองแดงปรากฏ ท้องฟ้าพลันทรุดตัว อานุภาพแข็งแกร่งจนทำให้บรรพจารย์มรรคยังหวาดหวั่น แต่ละคนขนลุก เพราะมันสามารถบดขยี้พวกเขาได้

ชายชุดเขียวเป็นระดับอมตะคนหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย ทันทีที่ลงมือก็หมายโจมตีรอยแตกนั่นออก บุกเข้าโบราณสถานทวยเทพ

เคร้ง!

ทว่าเรื่องที่พาให้คนตกใจเกิดขึ้นแล้ว รุ้งเทพลึกลับสายหนึ่งพุ่งออกมา อบอวลมาจากรอยแตกนั่น และซัดประทับทองแดงสะเทือนในคราเดียว

ควรรู้ว่าแม้แต่ท้องฟ้ายังถล่มลงภายใต้ประทับทองแดงนี้ แต่ตอนนี้สมบัตินี้กลับถูกซัดปลิวออกไปอย่างง่ายดาย!

ที่น่ากลัวคือหลังจากนั้น รอยแตกนั่นส่องแสง กฎเกณฑ์น่ากลัวกวาดประกายแสงที่งดงามแถบนั้นออกมา โจมตีใส่ประทับทองแดงนั่นอีกครั้ง

ปัง!

เสียงก้องกระหึ่มสะเทือนฟ้าดินดังขึ้น ประทับทองแดงที่แผ่กลิ่นอายอมตะนั่นได้รับความเสียหาย!

สมบัตินี้เห็นชัดว่าไม่ธรรมดา จากกลิ่นอายอมตะที่ประทับอยู่เรียกได้ว่าเป็นศาสตรามรรคอมตะ ในโลกยอดนิรันดร์ สมบัติระดับนี้ก็เรียกได้ว่าน่ากลัวและหายากอย่างที่สุด

แต่ตอนนี้ประทับทองแดงของชายชุดเขียวคนนี้กลับถูกทำลายแล้ว ทำเอาผู้คนเห็นแล้วต่างปวดใจ เสียดายอย่างแท้จริง

แต่ก็เพราะเช่นนี้ ทุกคนถึงตระหนักว่าไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเข้าโบราณสถานทวยเทพได้!

ตูม!

มีระดับอมตะอีกคนลงมือ แต่ไม่กล้าเรียกสมบัติออกมาเพราะกังวลว่าจะถูกทำลาย เพียงปลดปล่อยอภินิหารหนึ่งออกมา

รอยแตกนั่นยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แสงประกายอันตรายแถบหนึ่งผุดขึ้นสลายพลังอภินิหารของเขา ทั้งยังมีพลังสะท้อนกลับที่แข็งแกร่งยิ่งสายหนึ่งปลดปล่อยออกมา ม้วนซัดไปยังระดับอมตะนั่น

เขาหลบเลี่ยง แต่ฟ้าดาราที่อยู่ด้านหลังกลับถล่มทลายในพริบตา สรรพสิ่งกลายเป็นฝุ่นผง เห็นดังนี้ระดับอมตะทุกคนต่างหวาดหวั่น หน้าเปลี่ยนสีอย่างยิ่ง

“ทุกท่าน พวกเราร่วมมือกันโจมตี!” มีระดับอมตะตะโกน

ตัวตนระดับพวกเขา ในหมู่ผู้ฝึกปราณที่มาเมืองจรดฟ้าในช่วงที่ผ่านมานี้ เรียกได้ว่าเป็นพวกที่ศักยภาพแข็งแกร่งที่สุดกลุ่มหนึ่ง

เผชิญหน้ากับมหาศุภโชคอย่างโบราณสถานทวยเทพ พวกเขาจะจำยอมหยุดเท้าเพียงเท่านี้ได้อย่างไร

“ดี สหายยุทธ์ทุกท่านลงมือพร้อมกันเถอะ!”

มีคนตอบรับ

ครู่ต่อมาระดับอมตะกลุ่มหนึ่งกระตุ้นมรรควิถีแห่งตน สำแดงพลังอภินิหารอันร้ายกาจ รวมพลังเข้าโจมตีรอยแตกใหญ่สายหนึ่งกลางอากาศ!

แต่สุดท้ายล้วนถูกพลังของโบราณสถานทวยเทพสลายไป ทั้งยังปลดปล่อยแสงมรรครุ้งเทพที่น่ากลัวออกมา กดข่มจนระดับอมตะเหล่านี้ถอยหนีไม่หยุด!

คราวนี้ทุกคนเข้าใจแล้วว่า ระดับอมตะถูกโบราณสถานทวยเทพปฏิเสธ ไม่สามารถรองรับพวกเขาเข้าไปได้

ระดับจักรพรรดิหลายคนลอบถอนหายใจโดยไม่ได้นัดหมาย หากให้พวกเขาเข้าไปช่วงชิงวาสนากับระดับอมตะ นั่นไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย

ตอนนี้ดียิ่ง ระดับอมตะไม่สามารถเข้าไปได้ เช่นนั้นศุภโชคในสมรภูมิทวยเทพก็ถูกกำหนดให้ไม่มีวาสนากับพวกเขา!

“รีบไป”

“เสียเวลาต่อไปไม่ได้แล้ว หากเส้นทางนี้หายไปจะไม่สามารถเข้าไปได้อีก”

“ไป!”

…ผู้ฝึกปราณมากมายเปิดฉากเคลื่อนไหว เคลื่อนย้ายผ่านฟ้าดารา ไม่นานก็หายไปในโบราณสถานทวยเทพ

“หลินสวินคนนั้นเล่า เหตุใดจึงไม่เห็นเขา แน่จริงก็ไสหัวออกมา!”

พลันนั้นขณะที่หลินสวินตั้งใจจะเคลื่อนไหว เสียงเกียจคร้านหนึ่งดังก้องในจักรวาล ประหนึ่งฟ้าร้องอย่างไรอย่างนั้น

ไกลๆ ชายชุดเทาคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้นอย่างนักเลง สายตากลับกวาดมองรอบๆ ราวกับคมดาบ ดูอวดดีหาใดเปรียบ

เป็นหนานเทียนเจิงแห่งตระกูลหนานนั่นเอง!