Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2538

ตอนที่ 2538 ดำเนินการล่าสัตว์

ประโยคเดียวของอวิ๋นจิ่วเวย ทำให้คนอื่นๆ นิ่งเงียบ

‘นัยเร้นลับสูงสุด’ ในโบราณสถานทวยเทพอาจทำให้คนไขว้เขว แต่เหตุที่ระดับอมตะอย่างพวกเขาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพียงเพื่อการนี้เท่านั้น

ว่ากันถึงที่สุด เป้าหมายของพวกเขามีเพียงหนึ่งเดียว…

หลินสวิน!

ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลที่ชิงวาสนายอดหนทางสู่อมตะไปคนนั้น!

ขอเพียงจับเขาได้ เรื่องอื่นล้วนเป็นเรื่องรอง

…

แดนเซียนว่างเปล่า

ส่วนลึกของเทือกเขาที่สลับซับซ้อนทอดยาวสุดสายตาดุจมังกรเลื้อยรัด หมอกเซียนลอยล้อม สี่ทิศวังเวง

ไอวิญญาณเซียนเข้มข้นลอยคลุ้งทั่วฟ้าดิน กลางภูผาธารากลับปราศจากสิ่งมีชีวิต และไม่มีโอสถสมุนไพรวิเศษอะไร

ทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับเป็นซากสถานของโลกที่แตกดับแห่งหนึ่ง

แกร๊ง!!

เสียงกระทบบาดหูหาใดเปรียบทำลายความเงียบของเทือกเขาแถบนี้โดยพลัน จากนั้นแสงศักดิ์สิทธิ์ไร้ขอบเขตพุ่งออกมา เจาะทะลวงเวิ้งฟ้า ภูเขาบริเวณใกล้เคียงลูกแล้วลูกเล่าล้วนถล่มครืนฉับพลัน กลายเป็นเถ้าธุลี ห้วงอากาศถูกคลื่นต่อสู้บ้าคลั่งฉีกทึ้งราวกระดาษผ้ากระจัดกระจาย

วู้ม…

ละอองเลือดสายหนึ่งพุ่งกระเซ็น สยองขวัญติดตา

หลินสวินชูมือฟันกระบี่ ผ่าชายสวมเกราะสีเข้มที่สูงใหญ่กำยำคนหนึ่งขาดเป็นสองท่อน กระแสปราณกระบี่เผด็จการไร้ทัดเทียม กลบจิตดั้งเดิมที่เพิ่งลอยหนีออกไปของอีกฝ่ายโดยสมบูรณ์ ชั่วพริบตาพลันแหลกสลายหายเกลี้ยง

หลินสวินถอนใจยาว โบกแขนเสื้อคราหนึ่ง เก็บทรัพย์หลังศึกที่หล่นร่วงจากตัวอีกฝ่าย จากนั้นแปลงเป็นแสงเคลื่อนไหวสายหนึ่งหายลับไปในเทือกเขาเวิ้งว้างแถบนี้ในทันที

“คนที่สาม”

หลินสวินพลิกมือ ป้ายยืนยันที่เกิดจากแสงเซียนรวมตัวอันหนึ่งโผล่ขึ้นมา พื้นผิวป้ายยืนยันเพิ่มคราบสีเลือดขึ้นมาอีกสามสาย แดงสดดั่งเพลิงโหม

นี่หมายความว่าชายร่างกำยำที่เพิ่งถูกเขาสังหารเมื่อครู่ เป็นผลงานการต่อสู้คนที่สามของเขา

และเวลานี้ เป็นชั่วยามที่หกที่หลินสวินเข้ามาเริ่มล่าสัตว์ในแดนเซียนว่างเปล่าแห่งนี้

เขาเริ่มคุ้นเคยกับกฎการ ‘ล่าสัตว์’ แล้ว

สถานที่แห่งนี้ทุกคนล้วนเป็นผู้ล่า และทุกคนล้วนเป็นเหยื่อ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะรอดชีวิตในท้ายที่สุด และใครจะกลายเป็นเหยื่อของฝ่ายตรงข้าม

นี่ก็คือการล่าสัตว์

ระยะเวลาสามวัน เหยื่อของผู้ล่ายิ่งมาก หมายความว่าผลงานการต่อสู้ยิ่งสูง เมื่อด่านที่สองนี้สิ้นสุด ยิ่งผลงานการต่อสู้สูงเท่าไหร่ รางวัลที่ได้รับยิ่งล้นหลาม

จากความเข้าใจของหลินสวิน ในศึกฟ้าเลือกสรรของยุคก่อน ด่านล่าสัตว์นี้เป็นด่านที่หฤโหดนองเลือดมากที่สุด

ผู้ที่เข้าสู่แดนเซียนว่างเปล่ามาได้ ล้วนเป็นพวกร้ายกาจที่เคยได้รับชัยชนะเก้าศึกรวดจากศึกครองสังเวียนมาแล้ว แต่ละคนล้วนมีมรรควิถีน่ากลัว ช่ำชองมากประสบการณ์ ไม่ว่าสภาพจิต เจตจำนง หรือประสบการณ์และฝีมือต่อสู้ล้วนเหนือกว่าคนทั่วไป น่าสะพรึงสุดขีด

เหมือนอย่างคู่ต่อสู้สามคนที่หลินสวินสังหารก่อนหน้านี้ สองคนเป็นพวกโหดหินระดับมกุฎจักรพรรดิขั้นแปด อีกคนเป็นบรรพจารย์มรรค ล้วนเป็นบุคคลสะท้านยุคที่แกร่งกร้าวสุดขั้ว หากอยู่แดนใหญ่พันศึกล้วนเป็นบุคคลระดับแนวหน้าปลายยอด

สิ่งที่ทำให้คนครั่นคร้ามที่สุดคือ ในแดนเซียนว่างเปล่าอนุญาตให้หยิบยืม ‘ปัจจัยภายนอก’ ได้!

นี่หมายความว่าผู้ที่เข้าร่วมการล่าสัตว์ทุกคนยิ่งมีไพ่ตายและไม้เด็ดในครอบครองมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งอันตรายยิ่งขึ้นเท่านั้น

ตอนที่หลินสวินสังหารคู่ต่อสู้คนที่สอง ก็ถูกไพ่ตายของอีกฝ่ายเล่นงานจนตั้งรับไม่ทัน ฝากแผลให้เขาไม่น้อย

หากไม่เพราะเขาใช้อภินิหารหยุดเวลายับยั้งอานุภาพไพ่ตายของอีกฝ่ายได้ในทันที อาจถูกทำร้ายเจ็บหนักและสิ้นชีพไปก็เป็นได้!

‘การล่ามีเวลาเพียงสามวัน หากบาดเจ็บเมื่อไหร่ ต่อให้เป็นเล็กน้อย แต่ถ้าไม่อาจฟื้นฟูสู่สภาพปกติภายในเวลาอันสั้นก็ยังอันตรายถึงชีวิต…’

หลินสวินรู้ดียิ่ง ต่อให้เป็นบรรพจารย์มรรค เมื่อได้รับบาดเจ็บก็ต้องส่งผลต่อการสำแดงพลังต่อสู้ของเจ้าตัว และหากถูกคู่ต่อสู้หมายหัว ย่อมตกสู่สภาพหมื่นเคราะห์ไม่อาจหวนคือ!

‘หากไม่ต้องปะทะตรงๆ ได้ย่อมเป็นวิธีที่เข้าท่าที่สุด…’

หลินสวินตระหนักได้ว่าหากต้องการอยู่รอดต่อไปในสามวันนี้ ก็ต้องดำเนินการอย่างเงียบๆ เขาไม่กลัวการเข่นฆ่า แต่ก็ไม่อาจไม่หวั่นเกรงไพ่ตายที่ศัตรูเหล่านั้นกุมอยู่ในมือ

ถึงขั้นที่เขาไม่สงสัยสักนิด ว่าใครก็ตามที่ฝ่าทะลวงเข้ามาในการด่านล่าสัตว์ได้ ในมือย่อมไม่ขาดแคลนไพ่ตายที่พลิกฟ้าบางอย่าง

เหมือนอย่างศึกครองสังเวียนก่อนหน้านี้ ลำพังแค่จากตัวพวกหนานหย่งเชียง หนานเทียนเจิง หนานเทียนป้า ก็ทำให้หลินสวินกอบโกยของดีที่บรรจุพลังผนึกมาได้แล้วหกอย่าง

สามชิ้นในนี้เป็นสมบัติที่บรรจุพลังเจตจำนงอมตะเอาไว้ เมื่อสำแดงออกมา แม้จะไม่สามารถเทียบกับระดับอมตะตัวจริงได้ แต่พลังทำลายล้างเช่นนั้นก็สามารถสร้างภัยคุกคามร้ายแรงต่อชีวิตของบรรพจารย์มรรคได้!

ขณะเดียวกันก็ยังเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อเขาหลินสวินด้วยเช่นกัน

น่าเสียดาย พลังเจตจำนงอมตะที่บรรจุในสมบัติสามชิ้นนี้เป็นสิ่งที่ระดับอมตะจากตระกูลหนานทิ้งเอาไว้ จำเป็นต้องใช้สายเลือดคนตระกูลหนานมากระตุ้น คนนอกไม่สามารถใช้งานได้โดยสิ้นเชิง

กลับเป็นสมบัติอีกสามชิ้นที่เหลือที่ดึงดูดความสนใจของหลินสวิน

‘ยันต์เคลื่อนฟ้า’ แผ่นหนึ่ง เป็นยอดอาวุธที่ใช้ในการหลบหนี เมื่อใช้ยันต์ ต่อให้ตกอยู่กลางวงล้อมแน่นหนาก็สามารถย้ายหนีไกลหมื่นลี้ได้ในชั่วพริบตา

จากการสัมผัสของหลินสวิน ภายในยันต์เคลื่อนฟ้านี้บรรจุกลิ่นอายระเบียบมิติเป็นริ้วๆ อัศจรรย์พันลึกสุดขั้ว

อีกสองชิ้นที่เหลือเป็นยันต์หยกและดาบขึ้นสนิมท่อนหนึ่ง

ยันต์หยกประทับสัญลักษณ์ ‘ทวนหมื่นมายา’ แผ่นนั้นกลิ่นอายคลุมเครือชวนสยอง แค่กำให้แตกก็สามารถปลดปล่อยเจตจำนงทวนหมื่นมายาออกมาได้

มีเสน่ห์โดยธรรมชาติ งามล้ำบาดจิต!

เป็นกู้ปั้นจวงคนระดับบรรพจารย์จักรพรรดิจากตระกูลกู้

“กลิ่นอายบนตัวเขา ถูกข้าเฝ้าสังเกตไม่คาดสายตา ไม่ว่าจะหนีไปแห่งหนใด ข้าก็สามารถหาเขาพบได้ในทันที”

กู้ปั้นจวงรวบปอยผมดำขลับข้างหูหลวมๆ แค่การเคลื่อนไหวตามสบายอย่างหนึ่งก็มีเสน่ห์โดยธรรมชาติแล้ว ทำเอาคนตระกูลกู้ที่อยู่แถวนั้นล้วนรู้สึกร้อนผะผ่าวภายในใจ รีบก้มหน้ามองปลายจมูก ในใจกู่ร้องแทบร้องขอชีวิต

มหามรรคที่กู้ปั้นจวงแสวงหาเกี่ยวข้องกับเคล็ดความงาม ยิ่งปราณสูงพลังที่ยั่วยวนใจคนก็ยิ่งแกร่งกล้า

ในน่านฟ้าที่เจ็ด เคยมีบรรพจารย์จักรพรรดิธรรมคนหนึ่งฉายาว่า ‘จิตดั่งเหล็กกล้า กายดั่งหินผา’ หลังจากได้พบกู้ปั้นจวงก็หลงเสน่ห์หัวปักหัวปำ เกือบทำให้จิตมรรคเสียศูนย์

แค่คิดก็รู้ว่ามรรคแห่งมนต์เสน่ห์ของกู้ปั้นจวงน่าทึ่งเพียงใด

“เจ้าพวกเด็กเหลือขอ ข้าถึงขั้นข่มมรรควิถีไว้แล้ว สภาวะจิตของพวกเจ้ายังกวัดแกว่งขนาดนี้ ช่างขาดการเคี่ยวกรำอยู่จริงๆ” กู้ปั้นจวงตวัดตามองบรรดาคนตระกูลกู้ปราดหนึ่ง

จากนั้น สายตานางดูขรึมขึ้น กล่าวว่า “หลายวันก่อน ผู้แข็งแกร่งบางส่วนที่เคยผ่านศึกครองสังเวียนกับหลินสวินส่งข่าวออกมา บอกว่าหลินสวินคนนี้พลังต่อสู้พลิกฟ้าหาใดเปรียบ ในสถานที่อย่างสมรภูมิทวยเทพยังสามารถใช้พลังตัวสู้ของตัวเองสังหารตาเฒ่าหนานหย่งเชียงนี่ได้”

“ถึงข้าจะมั่นใจในตัวเองว่ามีวิธีจัดการเจ้าหมอนี่ได้ แต่ต้องระวังจึงจะบังคับเรือได้หมื่นปี ในเมื่อหมายจัดการเขา ย่อมไม่อาจเคลื่อนไหวกองกำลังตระกูลกู้ของพวกเราแค่ตระกูลเดียว”

กล่าวถึงตรงนี้ นางขบริมฝีปากแดงระเรื่อดึงดูดใจเบาๆ เนตรดาราวาววับ กล่าวว่า “ดังนั้นข้าตัดสินใจว่าจะไปเชิญสองตระกูลอย่างตระกูลอวิ๋นและตระกูลลี่มาเคลื่อนไหวร่วมกับพวกเรา พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร”

“นี่…ออกจะลงทุนเกินเหตุหรือไม่ ต่อให้หลินสวินนั่นพลังพลิกฟ้าเหลือหลายปานใด แต่ในมือพวกเราก็มีไพ่ตายไม่น้อย สามารถสังหารบรรพจารย์จักรพรรดิได้ แล้วไยต้องกลัวหลินสวินนั่นอีก?”

มีคนกล่าวอย่างลังเล

กู้ปั้นจวงหัวเราะหยันขึ้นมา หน้าอกเอิบอิ่มขาวเนียนก็พลอยไหวกระเพื่อมระลอกหนึ่งเช่นกัน ทำเอาหัวใจของคนในตระกูลเหล่านั้นแทบกระเด็นหลุดออกจากหน้าอก ต่างรีบเบนสายตาหนีอย่างรวดเร็ว

“พวกเรามีไพ่ตาย แล้วหลินสวินจะไม่มีหรือ อย่าลืมสิ เขาเป็นถึงผู้สืบทอดแห่งดวงกมล สามารถเคลื่อนขวางมาถึงสี่สิบเก้าด่านนภาอมตะได้ตลอดทาง จะใช่พวกจัดการได้ง่ายๆ เสียที่ไหน? ตระกูลหนานหมดสภาพแล้ว ข้าไม่อยากให้ตระกูลกู้ของพวกเราผิดพลาดซ้ำรอย”

พูดถึงตอนท้าย หว่างคิ้วกู้ปั้นจวงเผยแววเคร่งขรึมขึ้นมาเสี้ยวหนึ่ง

ข้อมูลและข้อเท็จจริงทั้งหมดพิสูจน์แล้วว่าหากจะจัดการหลินสวินคนนี้ ห้ามชะล่าใจแม้แต่น้อยเด็ดขาด และยิ่งห้ามประเมินพลังที่เขามีอยู่ต่ำไป

หาไม่ บทเรียนแสนเจ็บปวดของคนตระกูลหนานก็มีให้ดูเป็นตัวอย่างแล้ว!

จนถึงบัดนี้ คนตระกูลกู้เหล่านั้นก็ยังไม่มีเสียงคัดค้าน

และกู้ปั้นจวงก็เริ่มเริ่มลงมือปฏิบัติ ฝ่ามือเรียวขาวเนียนดุจหยกของนางรวบเข้าหากันเบา ๆ และบดบีบป้ายยืนยันที่ใช้สำหรับสื่อสารในจังหวะแรกทันที

สวบ!

รุ้งเทพที่ก่อตัวขึ้นจากแสงมหามรรคสายหนึ่ง เหินทะยานขึ้นเวิ้งฟ้า จากนั้นแตกออกราวดอกไม้ไฟ กลายเป็นลำแสงคลายแสงเคลื่อนไหวเป็นสายๆ ก่อนอันตรธานลับไปในสี่ทิศแปดทาง

——