Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2715

ตอนที่ 2715 ลานมรรคสำแดงสวรรค์ ผู้โดดเด่นรวมตัว

“เมื่อวานเพิ่งเกิดความขัดแย้งกับเฉาจ้งหลิน วันนี้ก็มีข่าวเช่นนี้กระจายออกมา เขาหลินสวินก่อเรื่องเก่งเกินไปแล้วกระมัง”

หลายคนคาดไม่ถึง ยากจะเชื่อ

หลินสวินเพิ่งเข้าลัทธิแรกกำเนิดได้ไม่กี่วัน คนใหม่เช่นนี้กลับทำเรื่องน่าทึ่งอย่างต่อเนื่อง

ตอนนี้เฉาจ้งหลินโดนทำโทษแล้ว ถูกกักตัวในคุกสำนึกผิด แต่เห็นชัดว่าหลินสวินไม่คิดจะหยุดเพียงเท่านี้

“ในอดีตที่ผ่านมา คนที่ใช้วิธีเช่นนี้พยายามเลื่อนเป็นผู้สืบทอดแกนหลักแทบจะจบลงด้วยความพ่ายแพ้ทั้งหมด หรือหลินสวินคิดว่าการทดสอบนี้ง่ายมาก”

ในเก้ายอดเขาใหญ่ ในใจของศิษย์สืบทอดแท้จริงมากมายไม่สามารถสงบได้

ในหมู่พวกเขา ช่วงเวลาที่เข้าสู่สำนักล้วนนานกว่าหลินสวิน ถึงขั้นที่คนไม่น้อยฝึกปราณมาสองสามร้อยปี ตอนนี้ก็ยังเป็นเพียงศิษย์สืบทอดแท้จริง

ตอนนี้หลินสวินเพิ่งเข้าสู่ลัทธิแรกกำเนิดได้ไม่กี่วันก็หมายจะคว้าตำแหน่งศิษย์สืบทอดแกนหลัก นี่ทำให้เกิดการกระตุ้นใหญ่ยิ่งต่อพวกเขา

“จากศักยภาพที่เขาโจมตีศิษย์พี่ลี่จงหย่วนจนพ่ายแพ้ มีโอกาสไปทดลองจริงๆ นั่นแหละ ยิ่งกว่านั้นก็เป็นแค่การทดสอบครั้งหนึ่งเท่านั้น ต่อให้พ่ายแพ้ก็ไม่เสียหายอะไร”

“ผิดแล้ว หากเป็นคนอื่นมีศักยภาพอย่างหลินสวิน บางทีอาจจะมีโอกาสผ่านการทดสอบ แต่เพราะเป็นหลินสวินถึงเป็นไปไม่ได้! พวกขุมอำนาจที่มองเขาเป็นศัตรูย่อมไม่มีทางมองเขาผ่านการทดสอบครั้งนี้โดยไม่ทำอะไร!”

ชั่วขณะหนึ่งเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ ดังขึ้น

และผู้แข็งแกร่งที่เข้าสู่ลัทธิแรกกำเนิดพร้อมกับหลินสวินอย่างพวกตงหวงเซ่าเหวิน มู่จุนอู๋ ฉีชิงสือ หลังจากรู้ข่าวนี้ในใจต่างซับซ้อนมาก

พวกเขาไม่อาจไม่ยอมรับความแข็งแกร่งของหลินสวิน

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าหลินสวินตัดสินใจจะท้าทายตำแหน่งผู้สืบทอดแกนหลักแล้ว

นี่คือเรื่องที่จนตอนนี้พวกเขายังไม่กล้าจินตนาการ!

เทียบกันเช่นนี้ ทำให้ในใจพวกเขาเกิดความรู้สึกพ่ายแพ้

“อีกสามวัน ไปที่หอแรกพิสุทธิ์!”

หลายคนลอบตัดสินใจ ถึงขั้นที่คนใหญ่คนโตบางส่วนตื่นตกใจ ตัดสินใจว่าจะไปดูเช่นกัน

……

ยอดเขาที่เก้า

“เอาใจมวลชน!”

เจิ้งเฉียนหัวเราะหยัน ไม่ปกปิดความดูถูกของตนสักนิด

เขากำลังหารือกับผู้นำยอดเขาฉินอู๋อวี้และโม่หลันซาน หลังจากรู้ข่าวว่าหลินสวินจะเข้าร่วมการทดสอบเป็นศิษย์แกนหลัก พวกเขาแทบไม่กล้าเชื่อหูตัวเอง

“พี่ฉิน ท่านดูเจ้าหลินสวินนี่ หาเรื่องเก่งเกินไปแล้ว ตอนนี้ทั้งบนล่างลัทธิแรกกำเนิดคงกำลังหัวเราะเยาะยอดเขาที่เก้าของเรา!” เจิ้งเฉียนกล่าว

โม่หลันซานขมวดคิ้ว กล่าวเสียงขรึม “ด้วยรากฐานและมรรควิถีของหลินสวิน กลับมีโอกาสผ่านการทดสอบอย่างมาก”

เจิ้งเฉียนพูดอย่างเย็นชา “ผู้อาวุโสโม่ หากหลินสวินพ่ายแพ้ คนที่เสียหน้าคือยอดเขาที่เก้าของเรานะ!”

“แต่ถ้าชนะก็เป็นหน้าเป็นตาให้กับยอดเขาที่เก้าของเรา” โม่หลันซานพูดเสียงขรึม

เห็นว่าทั้งสองมีท่าทีว่าจะถกเถียงกัน ฉินอู๋อวี้โบกมือกล่าว “ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว เรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว จะทะเลาะกันไปทำไม”

เขาเองก็ปวดหัวขึ้นมาเช่นกัน

หลินสวินเพิ่งเข้ายอดเขาที่เก้าไม่กี่วันก็มีเรื่องกับเฉาจ้งหลิน เรื่องนี้เพิ่งจะสงบลง เขาก็จะไปทำการทดสอบเลื่อนเป็นศิษย์แกนหลักแล้ว นี่ทำให้ฉินอู๋อวี้จนคำพูด

เจ้าหมอนี่หาเรื่องเก่งจริงๆ!

“เช่นนั้นก็ตามนี้เถอะ” ฉินอู๋อวี้ลุกขึ้นเดินจากไป

ในเวลาเดียวกันผู้สืบทอดยอดเขาที่เก้าอย่างพวกฉินรั่วหลิง ฮวงมู่จี้ เมิ่งเฮ่าเฉินล้วนกำลังวิพากษ์วิจารณ์

เพียงแต่ต่างจากคนอื่นๆ พวกเขาตื่นเต้นมาก คาดหวังกับการสำแดงความสามารถของหลินสวิน

ในเก้ายอดเขาใหญ่ ยอดเขาที่เก้ารั้งท้ายมาหลายปีแล้ว ทำให้ยามพวกเขาเผชิญหน้ากับผู้สืบทอดยอดเขาอื่นๆ มักดูด้อยกว่า ในใจย่อมไม่ชอบใจ

ตอนนี้มีหลินสวินเข้าร่วม นำพาความรู้สึกที่แตกต่างให้กับพวกเขาจริงๆ

เฉาจ้งหลินซึ่งมีฐานะเป็นผู้สืบทอดหอแรกมายา หลังจากถูกซัดไปรอบหนึ่งยังถูกขังอีก การกระทำเช่นนี้ ทอดสายตามองไปในเก้ายอดเขาใหญ่จะมีสักกี่คนที่สามารถทำให้

และวันนี้ หลินสวินซึ่งเป็นคนใหม่หมายจะเลื่อนเป็นศิษย์แกนหลัก ขอเพียงทำสำเร็จ ย่อมสามารถทำให้ทั้งบนล่างลัทธิแรกกำเนิดสะท้านสะเทือน!

คิดๆ แล้วก็ทำให้พวกฉินรั่วหลิงตื่นเต้น

พวกเขาตัดสินใจไปแล้วว่าอีกสามวันจะไปให้กำลังใจหลินสวินที่หอแรกพิสุทธิ์!

……

ในตอนที่คนนับไม่ถ้วนตั้งตารอ เวลาสามวันก็ผ่านไปเหมือนดีดนิ้ว

วันนี้บนเขาแรกพิสุทธิ์ที่เงียบเหงามาโดยตลอดครึกครื้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เต็มไปด้วยเงาร่างทุกแห่งหน

ศิษย์แกนหลัก ศิษย์สืบทอดแท้จริงที่มาจากเก้ายอดเขาใหญ่ และมีคนใหญ่คนโตบางส่วนที่รับตำแหน่งสำคัญ ถึงขั้นผู้สืบทอดและผู้ยิ่งใหญ่ในสามหอก็มาไม่น้อย

“คนเยอะมาก…”

ยามผู้สืบทอดยอดเขาที่เก้าอย่างพวกฉินรั่วหลิงมาถึง มองเห็นคนมากมายเช่นนี้ต่างอดตกใจไม่ได้

แดนแรกเริ่มใหญ่มาก เทียบเท่าโลกใหญ่ที่กว้างใหญ่ไพศาล

ที่ตั้งของเก้ายอดเขาใหญ่กระจายอยู่ในพื้นที่ที่แตกต่างกันของแดนแรกเริ่ม

ปกติผู้สืบทอดเก้ายอดเขาใหญ่ต่างฝึกปราณอยู่ในอาณาเขตของตน น้อยมากจะรวมตัวกันในที่เดียวกันเหมือนอย่างตอนนี้

ในความทรงจำของพวกฉินรั่วหลิง มีเพียงยามจัดงานใหญ่อย่างงานถกมรรคเก้ายอดเขาจึงจะเกิดสถานการณ์ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้

“ดูสิ นี่ก็คือแรงสะเทือนจากศิษย์น้องหลินสวิน ทุกการกระทำล้วนสามารถดึงดูดความสนใจของสำนัก ยอดเขาที่เก้าของเรา… ในที่สุดก็ไม่ใช่สถานที่ที่ไม่มีคนสนใจอีกต่อไป”

ฉินรั่วหลิงพูดอย่างภาคภูมิใจ