Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2739

ตอนที่ 2739 แจ้งมรรคยอดเขาที่เก้า

สนามรบพิพาทสวรรค์

ที่นี่เป็นสถานที่คลายข้อพิพาทระหว่างศิษย์ในสำนัก

เมื่อศิษย์ขัดแย้งกัน และไม่อาจลงมือได้เพราะมีกฎสำนัก ก็จะเลือกสะสางในสนามรบพิพาทสวรรค์

ครั้นได้ยินว่าหลินสวินเลือกนัดสู้เช่นนี้ด้วยความโกรธ พวกฉีหลิงเจิ้นต่างอึ้งไป จากนั้นพลันหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

สภาวะจิตเจ้าหมอนี่คงได้รับการโจมตีอย่างหนังถึงทำเรื่องน่าขันเช่นนี้ได้

เขานึกว่าพรุ่งนี้จะแจ้งมรรคได้สำเร็จจริงหรือ

ละเมอเพ้อพก!

ใกล้ๆ ภูเขา พวกฉินอู๋อวี้ยิ่งกังวลใจ เห็นชัดว่าหลินสวินถูกยั่วโมโหจนเสียอาการแล้ว

เพียงแต่สีหน้าเขาตอนนี้กลับมาสงบนิ่ง ดูไม่เหมือนว่าเสียการควบคุม

“ไม่กล้าหรือ”

หลินสวินไม่สนใจปฏิกิริยาของทุกคน มองพวกฉีหลิงเจิ้นตรงๆ

“ทำไมจะไม่กล้า”

ฉีหลิงเจิ้นหุบยิ้ม แววตาเจือความดูถูกและเวทนา เอ่ยว่า “แต่ศิษย์น้องไม่คิดว่าตอนนี้ออกจะเร็วไปหรือ ถึงอย่างไรพรุ่งนี้ศิษย์น้องก็จะแจ้งมรรคอมตะ แต่ใครจะกล้ามั่นใจว่าเจ้าจะทำสำเร็จ”

“ต่อให้พวกเราตกลงตอนนี้ แต่ถ้าเกิดศิษย์น้อง… ไม่ระวังจนแจ้งมรรคล้มเหลว เช่นนั้นจะยังพูดถึงการนัดสู้อะไรได้”

จงหลีหรันยิ้มระรื่นเอ่ย

“พูดเช่นนี้ก็แปลว่าพวกเจ้าตกลงแล้ว เช่นนั้นก็ดี หลังข้าทะลวงกระดับพรุ่งนี้ก็เจอกันที่สนามรบพิพาทสวรรค์ ถึงตอนนั้นไม่ตายไม่เลิก!”

หลินสวินสีหน้ายิ่งสงบนิ่ง เสียงยังไม่เจือความรู้สึกใดๆ

นี่ทำให้พวกฉีหลิงเจิ้นหัวเราะขึ้นอีกอย่างห้ามไม่อยู่ ยิ่งหลินสวินเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้พวกเขาแน่ใจ ว่าเรื่องก่อนหน้านี้จู่โจมสภาวะจิตของหลินสวินได้แล้ว!

ฉีหลิงเจิ้นเอ่ย “ศิษย์น้องก็รู้ การประลองของสนามรบพิพาทสวรรค์แบ่งออกเป็นสองประเภท ประเภทแรกแค่ตัดสินแพ้ชนะ อีกประเภทคือไม่ตายไม่เลิก แต่การประลองชี้เป็นชี้ตายเช่นนี้จำเป็นต้องได้รับการยินยอมจากรองหัวหน้าหอแรกนภาทั้งสามอย่างเป็นเอกฉันท์ถึงจะทำได้”

เขาหยุดไปแล้วยิ้มเอ่ยว่า “แน่นอน ศิษย์น้องวางใจได้ รองหัวหน้าหอฝูเหวินหลีกับรองหัวหน้าหอฉีเซียวอวิ๋นย่อมไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเจ้า ส่วนรองหัวหน้าหอเสวียนเฟยหลิง…”

“เรื่องแบบนี้คิดว่ารองหัวหน้าหอเสวียนเฟยหลิงก็คงไม่ปฏิเสธ”

หลินสวินตัดบท

“หลินสวิน เจ้ามุทะลุไปแล้ว!”

ห่างไปไม่ไกลฉินอู๋อวี้ทนไม่ไหวอีกต่อไป เอ่ยเตือนว่า “เรื่องสำคัญอยู่ตรงหน้า เจ้าต้องสงบจิตใจเตรียมตัวแจ้งมรรคพรุ่งนี้ อย่าถูกกระทบเพราะคนพวกนี้เป็นอันขาด!”

ฉินอู๋อวี้พูดเช่นนี้กลับทำให้พวกฉีหลิงเจิ้นหัวเราะอย่างเบิกบานกว่าเดิม ดูสิ ขนาดผู้นำยอดเขาที่เก้ายังดูออกว่าสภาวะจิตของหลินสวินมีเค้าล้างเสียการควบคุมแล้ว!

ไม่นานนักพวกฉีหลิงเจิ้นก็ทยอยจากไป แต่ละคนยินดีปรีดาเหมือนได้รับชัยชนะ

“หลินสวิน ทำไมเจ้าเลอะเลือนเช่นนี้! รู้อยู่ว่าพวกเขามาคราวนี้ก็เพื่อก่อกวนสภาวะจิตเจ้า เหตุใดถึงไปติดกับพวกเขาอีก”

ฉินอู๋อวี้เดือดดาล

“ผู้นำยอดเขา สภาวะจิตข้าไม่มีปัญหาอะไร ยินดี โกรธ เกลียดชัง รังเกียจ เคียดแค้น หลงใหล บ้าคลั่ง… ไม่อาจกระทบได้นานแล้ว ข้ายินดีแล้วอย่างไร ข้าเคียดแค้นแล้วจะเป็นไร ต่างเป็นสิ่งที่เกิดจากสภาวะจิตข้า ไม่ต้องกดข่มควบคุมก็ได้”

หลินสวินเอ่ยอย่างเยือกเย็น “ก็เหมือนที่ผู้บำเพ็ญธรรมว่าไว้ เพียงใจตั้งในธรรม จะเนื้อหนังฤาสุราล้วนไม่สำคัญ ถ้าคล้อยตามก็เหมือนเข้าสู่ทางมาร มองทะลุอุปสรรคนี้ได้ย่อมได้ดั่งใจปอง ไร้หวั่นไร้กลัว ไร้ซึ่งพะวง”

ฉินอู๋อวี้อึ้งไป เอ่ยว่า “ไม่เป็นไรจริงหรือ”

หลินสวินยิ้มเอ่ย “ผู้นำยอดเขา เป็นท่านยึดติดกับเปลือกนอกแล้ว”

ตัวเขาในตอนนี้ไม่มีไอสังหารสักนิด เป็นธรรมชาติ เยือกเย็นผ่อนคลาย

ฉินอู๋อวี้เงียบไปแล้วถอนใจยาวเอ่ยว่า

“ขอแค่สภาวะจิตไม่มีปัญหาก็ดี แต่ทำไมเจ้ายังไปนัดสู้กับพวกเขาอีก เจ้าก็รู้ว่าพวกเขาอยู่ในระดับอมตะขั้นอายุขัยเทียมฟ้ามาหลายปีแล้ว ระเบียบอมตะทั้งตัวหลอมรวมจนบริสุทธิ์สมบูรณ์มานานแล้ว ต่อให้พรุ่งนี้เจ้าบรรลุระดับได้อย่างราบรื่น แต่ถึงอย่างไรก็เพิ่งก้าวเข้าธรณีประตูของระดับอมตะขั้นอายุขัยเทียมฟ้า ห่างชั้นกับพวกเขาไม่น้อยอยู่ดี บุ่มบ่ามนัดสู้กับพวกเขาเช่นนี้จะไม่ทำให้พวกเขามีโอกาสกำจัดเจ้าหรือ”

หลินสวินเอ่ย “ผู้นำยอดเขา ถ้าตอนนี้ข้าไม่นัดสู้ หลังจากพรุ่งนี้เกรงว่าพวกเขาจะไม่กล้าตกลงแล้ว พวกเขาอยากฆ่าข้า ข้าก็จะให้โอกาส แต่ท้ายที่สุดก็ต้องดูว่าใครจะกำจัดใครได้กันแน่”

ฉินอู๋อวี้จ้องหลินสวินครู่หนึ่ง จู่ๆ ก็เอ่ยว่า “ข้ายึดติดกับเปลือกนอกจริงหรือ”

หลินสวินยิ้ม “เพราะผู้นำยอดเขาใส่ใจจึงว้าวุ่น”

ฉินอู๋อวี้ตบไหล่หลินสวินแล้วหมุนตัวจากไป “เช่นนั้นข้าก็จะรอให้เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ!”

กลางดึก

หลินสวินนั่งอยู่ในถ้ำสวรรค์ตามลำพัง สีหน้าระคนไปด้วยความรู้สึกต่างๆ

ศัตรูพวกนั้นทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางไม่ให้ตนแจ้งมรรคอมตะ

ในลัทธิแรกกำเนิด ยอดเขาที่เก้าพลอยติดร่างแหไปด้วย พวกเซี่ยงเสี่ยวหยวน เย่ฉุนจวิน เฟิงซีซี หลิวอวิ๋นเฟิงต่างถูกทำโทษอย่างต่อเนื่อง

ที่โลกภายนอก พวกศิษย์พี่รั่วซู่ถูกโจมตีในหอบรรพจารย์ลัทธิวิญญาณ แม้สุดท้ายจะรอดพ้นอันตราย แต่ก็ดูออกว่าวิธีการของศัตรูเหล่านั้นต่ำช้าโหดร้ายปานไหน

ตระกูลลั่วก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน ถ้าไม่ได้ออกจากเขาเทพหลังมังกร ผลลัพธ์ย่อมไม่อาจคาดคิดได้

หากเพียงเท่านี้ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่หลินสวินรับได้

แต่คำพูดของพวกฉีหลิงเจิ้นในคืนนี้แตะเส้นความอดทนของหลินสวินแล้ว!

ทางเดินโบราณฟ้าดารา ในโลกชั้นล่างมีตระกูลหลิน มีสำนักยุทธ์ก่อเกิดที่เขาก่อตั้งขึ้นเองกับมือ และยังมีจ้าวจิ่งเซวียนกับหลินฝานลูกของเขา!

นี่เป็นเส้นความอดทนที่อ่อนไหวที่สุดในใจเขา

แต่ตอนนี้ศัตรูพวกนั้นกลับเอาสิ่งเหล่านี้มาข่มขู่ นี่ทำให้หลินสวินโมโหโดยสมบูรณ์

‘ถ้าญาติมิตรเหล่านั้นของข้าประสบเคราะห์ ข้าจะเอาชีวิตของพวกเจ้าทั้งตระกูลมาสังเวย!’