Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2778

ตอนที่ 2778 แปดหมื่นปี ข้าและการประชันกับข้า

“คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะดันทะลวงขั้นภายในครึ่งปี”

เสวียนเฟยหลิงถอนหายใจด้วยความตกใจ

ตั้งแต่หลินสวินเข้าสำนักจนถึงตอนนี้เป็นเวลาสองปีกว่า ตอนนี้เป็นผู้ฝึกปราณขั้นอายุขัยเทียมฟ้าขั้นปลายแล้ว ความเร็วในการทะลวงระดับขั้นน่าตกใจเกินไปอย่างไม่ต้องสงสัย

อีกทั้งมรรคาของหลินสวินก็พิเศษมาก ไม่เหมือนใครในโลก นี่ทำให้เสวียนเฟยหลิงยังอดสงสัยไม่ได้ ว่าด้วยพลังต่อสู้ของหลินสวินในตอนนี้ คงสามารถพาดขวางอดีตปัจจุบัน เป็นหนึ่งในระดับนี้ทั่วหล้า!

หลินสวินประสานมือเอ่ยยิ้มๆ “ผู้อาวุโสชมเกินไปแล้ว”

เขาไม่ได้บอกเสวียนเฟยหลิงว่าเขาก้าวสู่ขั้นอายุขัยเทียมฟ้าขั้นปลายตั้งแต่เมื่อสามเดือนที่แล้ว และผ่านการเคี่ยวกรำมาอีกสามเดือน พลังปราณมีสัญญาณเข้าใกล้ขั้นอายุขัยเทียมฟ้าสัมบูรณ์รางๆ แล้ว!

“ไปเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปพบคนผู้หนึ่ง”

เสวียนเฟยหลิงยิ้มน้อยๆ แล้วพาหลินสวินจากไป

……

หอแรกมายา

เขตผนึกแจ้งเร้น

ยามเห็นเสวียนเฟยหลิงพาตนมาถึงที่นี่ หลินสวินอดอึ้งไปไม่ได้ กล่าวว่า “ที่นี่ดูเหมือนว่า…”

“ไม่ผิด สถานที่ปิดด่านฝึกตนของหัวหน้าหอแรกมายา เจ้าเฒ่านี่ปิดด่านมาถึงตอนนี้… เกือบจะแปดหมื่นปีแล้ว”

เสวียนเฟยหลิงพูดอย่างแฝงแววทอดถอนใจ

แปดหมื่นปี!

เวลาผ่านไปกี่ยุคสมัยแล้ว สำหรับเฒ่าชราบนมรรคาอมตะอย่างพวกเขาเหล่านี้ก็เป็นเวลาที่เนิ่นนานมากเช่นกัน

ในใจหลินสวินสะท้านไหว

มีหรือเขาจะไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของหัวหน้าหอแรกมายาที่ลึกลับและเก็บตัวยิ่งคนนี้

ในลัทธิแรกกำเนิด เพื่อแจ้งมรรคนิรันดร์ ก่อนหัวหน้าหอแรกพิสุทธิ์โหยวเป่ยไห่จะปิดด่านครั้งสุดท้าย เคยกล่าวไว้ว่าร้อยปีให้หลังจะสละตำแหน่งหัวหน้าหอ

ยามหัวหน้าหอแรกนภาเหยียนจี้ฝึกปราณ มรรควิถีเกิดปัญหาใหญ่ เหลือเพียงแค่พลังจิต

ส่วนหัวหน้าหอแรกมายากลับเก็บตัวอยู่ในเขตผนึกแจ้งเร้นมาตลอดแปดหมื่นปี ไม่สนเรื่องภายนอก ทำให้จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีคนรู้ว่าเขาหยั่งถึงอะไรในการปิดด่านกันแน่

ตอนนี้พอรู้ว่าคนที่เสวียนเฟยหลิงจะแนะนำให้ตนคือหัวหน้าหอแรกมายา ในใจหลินสวินก็ประหลาดใจยิ่งอย่างอดไม่ได้

ทางเข้าเขตผนึกแจ้งเร้นปกคลุมด้วยกระบวนผนึกมรรคกระบี่ที่ลึกลับคลุมเครือ

เสวียนเฟยหลิงเดินไปข้างหน้า กระแอมเบาๆ คราหนึ่งแล้วกล่าวว่า “เจ้าเฒ่า ข้าพามาแล้ว”

“รอเดี๋ยว”

เสียงกังวานและกระจ่างชัดดังออกมา คำสั้นๆ เพียงสองคำกลับเต็มไปด้วยความน่าเกรงขามยิ่งใหญ่

เสวียนเฟยหลิงกลอกตาพึมพำว่า “วางท่ามากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”

ท่าทางเช่นนี้ของเขาเหมือนเสวียนจิ่วอิ้นไม่มีผิด…

นี่ทำให้หลินสวินรู้สึกแปลกๆ ว่าไม่เสียทีที่เป็นคนตระกูลเสวียน

“ตอนเด็กข้าก็คบค้ากับเจ้าเฒ่านี่แล้ว บุกทางเดินโบราณฟ้าดาราด้วยกัน ข้ามฟ้าดารามาด้วยกัน ท่องไปในโลกยอดนิรันดร์ด้วยกัน…”

สายตาของเสวียนเฟยหลิงวาบแววหวนคิดถึงความหลัง ถอนหายใจกล่าว “นี่ก็เหมือนเจ้ากับเสี่ยวจิ่ว เป็นสหายยุทธ์ เป็นรุ่นเดียวกัน ยิ่งเป็นพี่น้อง ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน เรื่องราวบนโลกเปลี่ยนแปลงอย่างไร ก็เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่อาจทำลาย”

เขายิ้มน้อยๆ “แน่นอน ข้าหงุดหงิดใส่เขามากโดยตลอด ก็เหมือนที่เสี่ยวจิ่วมักหงุดหงิดใส่เจ้า แต่นี่จึงจะเป็นความน่าสนใจของการฝึกปราณ ทะเลาะกับผู้อื่นอย่างมีความสุขไม่รู้จบ”

หลินสวินอดประหลาดใจไม่ได้ เพิ่งรู้ว่าระหว่างเสวียนเฟยหลิงและหัวหน้าหอแรกมายาถึงกับมีมิตรภาพที่ลึกล้ำเพียงนี้

“หงุดหงิดแล้วอย่างไร ผ่านมานานขนาดนี้เจ้าก็ทำได้แค่หงุดหงิดไม่ใช่หรือ”

เสียงกังวานและกระจ่างนั่นดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้กลับแฝงแววเย้าหยอกและขบขำด้วย

จากนั้นพลังผนึกมรรคกระบี่บริเวณเขตผนึกแจ้งเร้นก็สลายไปทันที

เสวียนเฟยหลิงแค่นเสียงขึ้นจมูกอย่างเย็นชาคราหนึ่งก่อนเดินตรงเข้าไป

หลินสวินรีบตามไป

ในเขตผนึกแจ้งเร้นเป็นจักรวาลฟ้าดาราที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่ง ดวงดาวมากมายแผ่อยู่ภายใน โคจรเปลี่ยนแปลง สาดแสงดาวไร้สิ้นสุด

กลางฟ้าดารามีเงาร่างหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่

รูปร่างของเขาสูงใหญ่กำยำอย่างที่สุด สวมเสื้อผ้าป่าน ดวงหน้าประหนึ่งละโลกีย์

ด้านหลังของเขามีแสงมงคลไพศาลเวียนวน มองเห็นได้รางๆ ว่ามีกระบี่มรรคเล่มหนึ่งลอยผลุบโผล่อยู่ในแสงมรรคไพศาลนั่น เดี๋ยวปรากฏเดี๋ยวเลือนราง ดูแปลกประหลาดและน่ากลัวไร้ขอบเขต

แวบแรกที่เห็นเงาร่างนี้ หลินสวินเบิกตาโพลงทันที เผยสีหน้ายากจะเชื่อ

จักรพรรดิกระบี่ไท่เสวียน!?

“ฮ่าๆๆ เจ้าหมอนี่เหมือนจะมองฐานะของเจ้าออกแล้ว”

ระหว่างหัวเราะ เสวียนเฟยหลิงก็พาหลินสวินมาถึงใจกลางฟ้าดารา หน้าเงาร่างสูงใหญ่กำยำนั่นแล้ว

ยามเห็นท่าทางที่ผิดคาดและตะลึงของหลินสวิน เสวียนเฟยหลิงก็รู้สึกน่าสนุกขึ้นมาทันที

หลินสวินในอดีตสงบนิ่งเยือกเย็น รู้รุกรู้ถอย เผยสีหน้าเช่นนี้ออกมาน้อยมาก

ขณะเดียวกันเงาร่างสูงใหญ่กำยำนั่นเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มุมปากเผยรอยยิ้มกล่าวว่า “ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลไม่ธรรมดาจริงๆ เจ้าเฒ่าเสวียนเคยพูดถึงเรื่องของเจ้ากับข้าแล้ว ไม่เลวทีเดียว”

“ที่แท้ก็เป็นผู้อาวุโสจริงๆ…”

ในใจหลินสวินกระเพื่อมระลอกหนึ่ง

ก่อนมาเขาประหลาดใจมากว่าหัวหน้าหอแรกมายาที่ลึกลับเสมอมาเป็นใครกันแน่ แต่กลับคิดไม่ถึงเด็ดขาดว่าจะเป็นจักรพรรดิกระบี่ไท่เสวียน!