Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2851

ตอนที่ 2851 เปลี่ยนแปลงเล็กใหญ่ เป็นไปดั่งใจนึก

ช่วงที่หลินสวินถูกล้อมวันที่สอง

ผู้เข้าร่วมศึกยี่สิบห้าคนจากยักษ์ใหญ่อมตะห้าตระกูลอย่างตระกูลฝู ตระกูลฉี ตระกูลมู่ ตระกูลจู่ ตระกูลชือเร่งเดินทางมารวมพลกับพวกหวังเจวี๋ยฮ่วน

ชั่วขณะเดียวกำลังคนของพวกหวังเจวี๋ยฮ่วนเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ไกลออกไปทั้งสี่คนจากลัทธิฌานเดิมตั้งใจจะรออยู่ที่นี่อีกหนึ่งเดือน แต่เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ก็เลือกล่าถอยอย่างชาญฉลาดยิ่งยวด

พวกเขารู้ดียิ่ง ต่อให้มีโอกาสโจมตีสังหารหลินสวิน ด้วยพลังของพวกเขาสี่คนก็ไม่อาจสู้อีกฝ่ายได้สักนิด

หยวนฉางเทียนที่ซ่อนตัวลอบสังเกตในเงามือมาตลอดอดขมวดคิ้วไม่ได้

นี่คือตัวแปรอย่างแรก ทำให้เขาคิดไม่ถึงสักนิดว่าหวังเจวี๋ยฮ่วนถึงกับร้ายกาจเช่นนี้ รวมผู้เข้าร่วมศึกทั้งหมดจากสิบยักษ์ใหญ่อมตะมารวมตัวกันที่นี่

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้ผู้เข้าร่วมศึกลัทธิพ่อมดเร่งเดินทางมา เกรงว่าก็ต้องตัดสินใจเลือกทางเดียวกับคนจากลัทธิฌาน

ดังคาด วันที่ห้าที่หลินสวินถูกล้อม หลังจากผู้เข้าร่วมศึกลัทธิพ่อมดห้าคนโดยมีบุตรเทพชางฝูเฟิงเป็นผู้นำเดินทางมาถึง พวกเขาไม่ได้หยุดอยู่นานนักก็หมุนตัวจากไปอีกครั้ง

หยวนฉางเทียนพอจะเดาความคิดของชางฝูเฟิงได้เลาๆ ไม่ใช่สู้ไม่ไหว แต่ไม่อยากไปแย่งชิงกับพวกหวังเจวี๋ยฮ่วนเพราะหลินสวินเพียงคนเดียว

เพราะเมื่อแย่งชิง ก็หมายความว่าอาจจะเกิดความขัดแย้งได้สูง

หยวนฉางเทียนรู้ดียิ่ง เหตุที่คนอย่างพวกชางฝูเฟิง เหวินเฉียวสุ่ย และจี้ซานไห่เข้าร่วมศึกมรรคอมตะในครั้งนี้ จุดประสงค์ก็น่าจะเหมือนกับเขา…

เพื่อช่วงชิงศุภโชคยิ่งใหญ่ที่สุดที่ถือกำเนิดในแดนมารสิบทิศ ศุภโชคที่ว่านี้เป็นไปได้สูงยิ่งว่าอาจเกี่ยวข้องกับพลังระเบียบระดับเทพ!

และศุภโชคนี้ก็อยู่ที่แดนมารสวรรค์!

แต่ใครต่างก็รู้ดี หากอยากไปยังแดนมารสวรรค์มีแต่ต้องรอสิบปีให้หลังเท่านั้น

นี่ก็หมายความว่าก่อนจะไปแดนมารสวรรค์ บุตรเทพและธิดาเทพอย่างพวกชางฝูเฟิงไม่มีทางทำเรื่องตัดกำลังตนเองโดยเด็ดขาด

และไม่มีทางเสี่ยงอันตรายเพราะเรื่องนี้เช่นกัน

ตรงข้ามกับผู้เข้าร่วมศึกจากสิบยักษ์ใหญ่อมตะอย่างพวกหวังเจวี๋ยฮ่วน เป้าหมายล้วนชัดเจนยิ่ง นั่นคือมาเพื่อจัดการหลินสวิน ฉะนั้นจึงยกโขยงรวมขบวนกันทันทีที่ศึกมรรคอมตะครั้งนี้เพิ่งจะเริ่มขึ้นเช่นนี้

“พวกเราก็ไปเหมือนกัน”

หยวนฉางเทียนแววตาทอประกาย ทำการตัดสินใจ

“ไปหรือ”

เฉาเป่ยโต้วและอวิ๋นเทียนหมิงไม่เต็มใจอยู่บ้าง “ไม่รอดูหน่อยหรือว่าหลินสวินนั่นถูกฆ่าตายอย่างไร”

หยวนฉางเทียนขมวดคิ้วกล่าว “พวกเราเป็นตัวแทนของลัทธิแรกกำเนิด เจ้าทั้งสองอย่าลืมสิว่าการล่าสัตว์ระเบียบสะสมคะแนนการต่อสู้ต่างหากจึงจะเป็นเรื่องหลักของพวกเรา ยิ่งกว่านั้นพวกเจ้าคิดว่าแม้หลินสวินจะรอดชีวิตไปจากแดนมารสิบทิศ ยังจะสามารถรอดชีวิตกลับลัทธิแรกกำเนิดอีกกระนั้นหรือ”

กล่าวพลางเขาหมุนตัวจากไป

เฉาเป่ยโต้วและอวิ๋นเทียนหมิงรีบตามไปทันที

…

“ผู้อาวุโส”

วันที่เจ็ดที่ถูกขัง หลินสวินลืมตาขึ้นมาจากการนั่งสมาธิ “ประเดี๋ยวข้าจะออกไปสังหารศัตรู ท่านแค่รออยู่ที่นี่ก็พอแล้ว”

หลีเจินอึ้งไป “ไม่ต้องให้ข้าช่วยเหลือหรือ”

“ไม่ต้อง”

หลินสวินหยัดตัวขึ้นยิ้มกล่าวว่า “อย่างมากก็แค่หนีเข้าผนึกนี้อีกก็สิ้นเรื่อง”

ด้วยการควบคุมประทับผนึกเวลาของเขาในปัจจุบัน สามารถยืนหยัดได้สูงสุดครึ่งเดือน เทียบกับจักรพรรดิเทพรัตติกาลนิรันดร์ที่สามารถวางผนึกนี้ได้เนิ่นนานไม่ได้

แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

“เจ้าหมอนี่คล้ายจะมีการเคลื่อนไหวแล้ว”

ไกลออกไปพวกหวังเจวี๋ยฮ่วนที่เฝ้าอยู่ด้านนอกผนึกมาโดยตลอดเริ่มปั่นป่วน ล้วนสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของหลินสวิน

“ดูท่าเขาใกล้จะยืนหยัดไม่ไหวแล้ว”

หวังเจวี๋ยฮ่วนหยัดตัวลุกขึ้น มือซ้ายถือกระบี่โบราณลายสน มือขวากำมุกอสนีกาลเวลา นัยน์ตาเย็นเยียบ “ทุกคน เตรียมพร้อมต่อสู้ให้ดี!”

สามสิบหกคนที่เหลือในที่นี้ล้วนหยัดตัวขึ้น ตั้งท่าพร้อมสู้

“ทำให้ทุกคนรอนานแล้ว”

หลินสวินเดินออกมาจากประทับผนึกกาลเวลา เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งลอยล่อง แสงมรรคมหาศาลอาบชโลมเงาร่างสูงโปร่งของเขาไว้ภายใน

“เขาถึงกับเดินออกมาเช่นนี้เลยหรือ”

คนไม่น้อยล้วนอึ้งไป รู้สึกว่าการกระทำนี้ของหลินสวินเหมือนมาตายเปล่าชัดๆ

แม้แต่หวังเจวี๋ยฮ่วนยังแปลกใจระลอกหนึ่ง กล่าวว่า “ทำไม เจ้าไม่คิดจะหดหัวในกระดองต่อแล้วหรือ”

หลินสวินเดินขึ้นไปข้างหน้าพลางยิ้มกล่าว “ปากเจ้าวอนดีจริงๆ”

ตูม!

เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งส่งเสียงอึงอล จากนั้นเงาร่างหลินสวินพุ่งกระโจนไปข้างหน้าตามไปติดๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้พวกหวังเจวี๋ยฮ่วนจึงยอมเชื่อในที่สุดว่าหลินสวินไม่ได้วางมาดข่มขวัญ หากแต่ตั้งใจสู้ศึกเป็นตายจริงๆ

“ฆ่า!”

พวกหวังเจวี๋ยฮ่วนที่หลายวันมานี้สั่งสมความเดือดดาลจุกอกนานแล้ว เวลานี้ล้วนใช้วิธีที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองโดยไม่ลังเลแต่อย่างใด

ตูม!

สมบัติและวิชามรรคแต่ละชนิดเคลื่อนขวางทะยานขึ้น เบียดเสียดแน่นขนัดเต็มฟ้าดิน พุ่งกระหน่ำเข้าใส่หลินสวินราวกระแสน้ำเชี่ยว ฟ้าดินล้วนถูกส่องสว่างจนเจิดจ้าพราวตาสุดขีด

นี่น่าสะพรึงเกินไป

ขั้นดับเทพสัมบูรณ์สามสิบกว่าคนลงมือพร้อมกัน กำลังพลขนาดนั้นรวมตัวกัน เสมือนจะทลายจักรวาลตรงๆ ทำให้สรรพสิ่งในโลกล้วนถูกทำลายล้าง

กลับเห็นหลินสวินไม่เบี่ยงหลบ ใช้เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งสำแดงอภินิหารประตูเนรเทศ

ตูม!

ชั่วพริบตาประตูที่มีอาณาเขตหมื่นจั้งปรากฏขึ้น ดุจดั่งปากใหญ่เปื้อนเลือดที่กลืนกินสัตว์ยักษ์ การโจมตีและสมบัติทั้งมวลล้วนถูกกลืนกินไปกว่าครึ่งตรงๆ

“ถอย!”

หวังเจวี๋ยฮ่วนที่เคยเพลี่ยงพล้ำอย่างหนักให้กับประตูเนรเทศมาก่อนส่งเสียงตะโกนลั่น ใช้สมบัติลับที่สามารถต้านทานพลังกาลเวลาพลางถอยหลีกออกไปไกลๆ

พวกเขาทั้งโกรธทั้งตกใจ

หลินสวินเพิ่งจะก้าวออกมาก็ใช้อภินิหารน่าสะพรึงระดับนี้ทันที เหมือนเป็นบ้าไปแล้วชัดๆ

แต่ยังดีที่พวกเขาเตรียมตัวมาแต่แรก จึงไม่ได้เกิดการบาดเจ็บล้มตายใดๆ

“หลินสวิน พลังเช่นนี้ไม่มีผลกับพวกข้าแล้ว!”

ผู้เข้าร่วมศึกที่หลบไม่ทันคนหนึ่งร่างกายแตกระเบิด ถูกกายมรรคไม้เขียวใช้พลังแข็งแกร่งที่สุดสังหาร ละอองเลือดสาดกระเซ็น

เกือบจะในเวลาเดียวกัน ทางฝั่งกายมรรคอีกสี่ร่างอย่างดินเหลือง วารีดำ ไม้เขียว และทองขาวก็โจมตีศัตรูตายอนาถไปสองคน บาดเจ็บสาหัสสองคน!

ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป ชีวิตและความตายถูกขีดเส้นแบ่งกั้นในช่วงเวลาเพียงประเดี๋ยวเดียว

และในยามนี้หลินสวินย่อขนาดประตูเนรเทศหดเล็กลงเป็นเงาแสงสายหนึ่งอีกครั้ง ยังคงอยู่บนเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งดังเดิม เมื่อเขาพุ่งโจมตี ศัตรูเลี่ยงหลบไม่ทันล้วนอันตรธานหายไปกลางอากาศในบัดดล

ถูกประตูเนรเทศกลืนกินอีกแล้ว!

“ฆ่า!”

หวังเจวี๋ยฮ่วนไอสังหารล้นทะลัก บุกนำหน้าเป็นคนแรก มุกอสนีกาลเวลากะพริบแสงน่าสะพรึง

กระนั้นยามเขาและเหล่าผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆ กรูเข้ามา หลินสวินขยายประตูเนรเทศเป็นรัศมีร้อยจั้งอีกครั้ง อานุภาพที่เกิดขึ้นก็พุ่งกระฉูดรุนแรงเช่นกัน…

ด้วยสภาวะจิตของหวังเจวี๋ยฮ่วน ยามเห็นภาพนี้ก็โกรธจนแทบเต้น ยังไม่จบไม่สิ้นอีกหรือ

แต่ถึงเขาจะเดือดดาลแค่ไหนก็ไม่อาจไม่หลบพ้นเช่นกัน

เพราะพลังของมุกอสนีกาลเวลา แม้ว่าจะสามารถต้านทานประตูเนรเทศได้ แต่กลับเกิดพลังเชื่อมโยงมหาศาลต่อตัวเขา

ผู้แข็งแกร่งคนอื่นไม่ได้โชคดีขนาดนั้น ถูกพลังประตูเนรเทศพุ่งโจมตีจนเงาร่างซวนเซอีกครั้ง และกายมรรคทั้งห้าก็สบโอกาสพุ่งทะยานขึ้นไป

ตูม โครม!

เสียงอึงอลสะเทือนฟ้าดินดังกึกก้อง ในครั้งนี้มีสามคนที่ถูกสังหารอีก

แต่ละคนล้วนเป็นคนระดับปลายยอด เป็นพวกร้ายกาจในขั้นดับเทพสัมบูรณ์ อยู่ที่โลกภายนอกเป็นคนใหญ่คนโตที่สามารถดูแลเผ่าจักรพรรดิอมตะตระกูลหนึ่งได้

แต่ยามนี้กลับถูกหลินสวินใช้อภินิหารประตูเนรเทศโจมตีสังหารอย่างต่อเนื่อง

นี่กระตุ้นจนพวกหวังเจวี๋ยฮ่วนจวนเจียนจะเป็นบ้า อัดอั้นจนอยากกระอักเลือด

พวกเขายังไม่เคยผ่านประสบการณ์การต่อสู้ที่แปลกพิสดารเช่นนี้มาก่อน อภินิหารพรสวรรค์ที่เกี่วข้องกับกาลเวลาทำให้พวกเขาถึงกับไร้แรงปัดป้อง!

นี่น่าเหลือเชื่อเกินไป

หลีเจินที่ชมการต่อสู้อยู่ไกลๆ ยังมองจนปากอ้าตาค้างไประลอกหนึ่ง จิตใจพลุ่งพล่าน พลังอภินิหารระดับนี้ออกจะเย้ยฟ้าเกินไปแล้วกระมัง

แต่เขาไม่รู้ว่าในการปิดด่านเก้าปีนั้น เพื่อจะศึกษาพลังในประตูเนรเทศ หลินสวินควบคุมอภินิหารนี้จนถึงขั้นช่ำชอง ทะยานสู่ปลายยอดนานแล้ว

เปลี่ยนแปลงเล็กใหญ่ เป็นไปดั่งใจนึก!

ตูมโครม! ตูมโครม!

ฟ้าดินสั่นสะเทือน การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด ภูผาธาราบริเวณใกล้เคียงล้วนกลายเป็นเถ้าธุลี แผ่นดินใหญ่จ่อมจม ห้วงอากาศล้วนปั่นป่วนโดยสมบูรณ์

กระแสพลังอันน่าสะพรึงหอบม้วนเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน ดุจดั่งมหาเคราะห์วันสิ้นโลกร่วงมาเยือน

ก็เห็นว่าในสนามรบแม้หลินสวินจะตัวคนเดียว แต่กลับปรากฏมาดอาละวาดเคลื่อนขวาง ไร้ใครทัดเทียม ทุกครั้งที่ศัตรูจะเข้ามาล้อมกรอบ เป็นต้องถูกเขาใช้ประตูเนรเทศที่ขยายใหญ่ร้อยจั้งทลายการโจมตี

และทุกครั้งในเวลานี้จะมีคนหลบไม่ทัน ถูกหลินสวินและร่างแยกทั้งห้าของเขาฉวยโอกาสสังหาร

เพียงครู่เดียวเท่านั้น

ทางฝั่งสิบยักษ์ใหญ่อมตะมีคนร่วงหล่นสิบสองคนแล้ว

ในนั้นมีเจ็ดคนถูกหอบม้วนเข้าไปในประตูเนรเทศ!

…………………..